Een wekelijks portie burgerschap 36 – Eid Mabrouk & Sjana Tova
Uit de burgerschapskalender:
Na dertig dagen vasten wordt de ramadan afgesloten met het Suikerfeest. Buren, familie en vrienden zoeken elkaar op om samen te genieten van het eten. Lekker en vooral veel zoet. Op www.handvestburgerschap.nl werd geklaagd over het gebrek aan ontmoetingsplekken voor dit soort gelegenheden. Maar ja, wat let je om die zelf te creƫren? vanaf 10 september Suikerfeest
www.ramadan.nl
Ik heb dit jaar het pleidooi van deze of gene gemist voor Suikerfeest als nationale feestdag. Jammer, het begon bijna net zo’n mooie jaarlijkse traditie te worden als Ramadan en Suikerfeest zelf. Ramadan is een bijzondere tijd voor velen; niet alleen als religieus hoogtepunt maar misschien nog wel veel meer als de periode waarin men allerlei sociale verbanden (familie en vrienden) aanhaalt. De dagelijks iftar maaltijden zijn inmiddels in veel Europese landen podia geworden voor dialoog bijeenkomsten en pogingen van moslims en niet-moslims om elkaar een vriendelijk gezicht te tonen. Opvallend is dat in de burgerschapskalender alleen verwijzingen staan naar islam en moslims bij de thema’s (andere feestdagen staan er wel in). De boodschap daarachter ontgaat mij volledig en ik vraag me ook af of dat verstandig is want het selecteert opnieuw moslims/islam als iets exceptioneels uit. De ‘normale’ gang van zaken, zoals het gegeven dat een samenleving iedere religie vormt, gaat schijnbaar niet op voor moslims en islam. In tegenstelling tot andere religies zou de islam bepaalde spanningen opleveren met betrekking tot (in dit geval) burgerschap? Bijvoorbeeld omdat de islam in tegenstelling tot andere religies geen scheiding kerk-staat zou kennen? Dat is een inmiddels gebruikelijke, maar ongezonde situatie:
Wortels van Islam: index
Bedoeling moet zijn, finaal, om vanuit het oogpunt van godsdienstgeschiedenis en -sociologie islam op een gelijkaardige manier te beschrijven als andere godsdiensten. De these meer bepaald van het zgn. ‘exceptionalisme’ van de islam, these die zowel door vele westerse als door vele moslimauteurs wordt gehanteerd, is slechts in betrekkelijke zin aanvaardbaar: nl. dat categorieĆ«n en concepten die het product zijn van de particuliere, historische ontwikkelingen in ‘christelijk’ West-Europa, niet zo maar kunnen ‘opgelegd’ worden aan de islamwereld (bv. ‘secularisme’).
Waarom dus ook niet een keer aandacht voor Rosj Hasjana, de eerste twee dagen van de eerste maand van de joodse kalender? Zeg maar joods nieuwjaar dus. Dit jaar valt dat van woensdagavond 8 september tot vrijdagavond 10 september. Behalve Eid Mabrouk kunnen we mensen dus ook Sjana Tova wensen. Waar Ramadan voor moslims ook gezien kan worden als een maand van bezinning en inkeer, kunnen we hetzelfde zeggen voor Rosj Hasjana.
Misschien is het (bijna) samenvallen van beide feesten een mooi moment om eens wat aan bezinning en inkeer te doen. Bijvoorbeeld met betrekking tot de Park51 moskee in New York. Waar velen (moslims en niet-moslims) nu al een tijd over elkaar heen buitelen over de (on-)gewenstheid van dit islamitisch cultureel centrum vlakbij Ground Zero, lijkt te hulp aan de slachtoffers in Pakistan te stokken terwijl er daar nog miljoenen mensen geen eten en drinkwater tot hun beschikking hebben. Dus gaat u even naar Giro555 en DONEER.