Moslima's van Al Wahda maken een loflied voor vrouwen met hoofddoek

You may also like...

3 Responses

  1. nicky says:

    Ja hoor, fijn die islam, lees dit maar eens…..

    Is de islam een sekte?

    Er wonen inmiddels bijna een miljoen mohammedanen in ons land, waarvan een deel belijdend. Zij drukken nu al een steeds nadrukkelijker stempel op onze samenleving, met bijvoorbeeld de bouw van nieuwe moskeeën, onverdoofd slachten en de eis voor aparte behandeling van vrouwelijke patiënten. De leer van de koran en de hadith stelt echter ook dat de wereld slechts vrede zal kennen, als er alleen nog maar mohammedanen zijn. Deze leer en de aparte plaats die de islam voor zich opeist, doen de vraag opkomen of het eigenlijk wel een godsdienst als alle andere godsdiensten is.

    De islam mist namelijk in de eerste plaats een theologie, zoals andere godsdiensten die wel hebben. Christenen zien bijvoorbeeld God als onze Vader en voor Hindoes wordt in hun heilige geschriften beschreven hoe zij met hun goden moeten omgaan. Voor mohammedanen blijft Allah echter volledig abstract. Mohammedanen bidden ook niet persoonlijk tot Allah maar onderwerpen zich en reciteren daarbij teksten uit de koran. Over het algemeen is de islam niet spiritueel. Spirituele stromingen zoals de soefi’s worden zelfs vervolgd.

    Bij de islam ontbreekt verder een goddelijke openbaring. De meeste godsdiensten kennen een dergelijke openbaring. Dat is een diepere goddelijke boodschap aan de mensheid die voor de meeste mensen niet direct duidelijk is. Een voorbeeld is de leer van het christendom dat God zijn Zoon gestuurd heeft om alle zonden weg te nemen van de wereld. Volgens mohammedanen is hun heilige boek, de koran, geopenbaard door Allah, maar dat is dan nog steeds geen goddelijke openbaring zoals die bij godsdiensten voorkomt.

    Bij de islam heeft de koran dus geen duidelijke ontstaansgeschiedenis. Het boek was er plotseling in de loop van de geschiedenis, zoals ook het boek van Mormon er plotseling was. Daarentegen zijn de geschriften in de bijbel van de Christenen, de thora van de Joden en de veda’s en upanishads van de Hindoes in de loop van duizenden jaren ontstaan en genoteerd.

    De islam mist ook een centraal en oorspronkelijk element, zoals die over het algemeen bij godsdiensten voorkomt en die het onderscheid met andere godsdiensten aangeeft. Oorspronkelijk elementen bij godsdiensten zijn bij voorbeeld de verlossing in het christendom of de eeuwig doorgaande reïncarnaties in het hindoeïsme. De islam bestaat echter vooral uit elementen van oudere godsdiensten. In de islam wordt bijvoorbeeld letterlijk gesteld dat Jezus Christus niet aan het kruis gestorven is en dat de Drie-Eenheid van de Christenen niet bestaat. Deze beweringen werden echter al honderden jaren voor Mohammed gedaan binnen het arianisme en nestorianisme. Dat zijn stromingen in het vroege christendom. De besnijdenis en spijswetten van de islam lijken gekopieerd van de veel oudere joodse wetten. De engelen en de scherpe tegenstelling tussen goed en kwaad lijken overgenomen van het veel oudere zoroastrisme.

    De elementen uit de oudere godsdiensten zijn toegevoegd aan een kern uit het Arabische heidendom, namelijk de god van de maan en de oorlog Allah en het heiligdom van de kaäba in Mekka. Allah was een van de vele Arabische goden van destijds maar was ook de stamgod van Mohammed.

    Terwijl belangrijke godsdienstkenmerken ontbreken, zijn er bij de islam veel kenmerken van een sekte aanwezig. Nu lijken alle godsdiensten wel in een paar opzichten op een sekte. Zo kent het christendom een zendingsdrang die mormonen ook hebben. En orthodoxe Joden zonderen zich net zo af van de buitenwereld als Jehova’s getuigen. De islam heeft echter heel veel sektekenmerken, waarvan enkele zeer nadrukkelijk.

    Een typerend sektekenmerk is bijvoorbeeld de extreem sterke groepsvorming zoals bij de people’s temple van James Jones. Toen leden van deze sekte wilden uittreden en in 1978 contact zochten met senator Leo Ryan, gaf de sekteleider opdracht de sekteleden en de senator dood te schieten. Bij de islam komt precies hetzelfde naar voren, omdat op uittreden nadrukkelijk de doodstraf staat volgens de religieuze shariawetgeving. Ehsan Jami werd bijvoorbeeld tientallen malen met de dood bedreigd vanwege zijn comité voor ex-moslims. In de praktijk blijkt de doodstraf bij uittreden ook daadwerkelijk te worden uitgevoerd in landen zoals Afghanistan en Saoedi-Arabië.

    Een ander sektekenmerk is de volledige inkapseling van volgelingen. Bij de islam blijkt dat uit de volledige verwevenheid met het dagelijkse leven van de ware gelovigen, op een manier die wij in het westen niet kennen. De beginselen van de sharia maken nadrukkelijk geen onderscheid tussen seculiere en religieuze kanten van het leven en schrijven bijvoorbeeld gedetailleerd voor hoe mannen met hun vrouw om moeten gaan, welke belasting er betaald moet worden of wat men mag eten. Zelfs het denken wordt bij de islam voorgeschreven.

    Nog een kenmerk van sekten is afzondering van de rest van de wereld. Bij de islam wordt dat zichtbaar door bijvoorbeeld het voorschrift vanuit de hadiths, de verzamelde geschriften over het leven van Mohammed, om zich te onderscheiden in kleding. In koranverzen 4:89 en 5:51 wordt ook letterlijk gesteld dat een ware gelovige niet om moet gaan met Joden, Christenen of ongelovigen.

    Net als veel sekten sluit de islam zich ook af voor informatie en kritiek, zodat verstarring optreedt. De afgelopen jaren lieten zien dat er bij de islam weinig externe kritiek mogelijk is. Ook interne kritiek wordt fel bestreden als godslastering, wat hervorming van het geloof onmogelijk maakt. De profeet Mohammed is door zijn status namelijk onfeilbaar en de koran wordt gezien als het letterlijke en dus onveranderlijke woord van Allah (vers 18:27). Kritische vragen worden ontmoedigd (vers 5:101-102).

    Veel sekten beschouwen hun volgelingen als uitverkoren. In de islam blijkt dat bij het verhaal van Ismaël, zoon van Abraham, die zowel in de bijbel als de koran voorkomt. Volgens de bijbelse overlevering trekt Ismaël de woestijn in en vormt een groot volk, de nomadische Arabieren, terwijl Jakob Gods zegen krijgt en daarmee stamvader van het Joodse uitverkoren volk wordt. De koran stelt echter opvallend genoeg, honderden jaren later, dat niet Jakob maar Ismaël de zegen gekregen heeft. De Arabieren als volgelingen van Mohammed vormen zo volgens de koran het uitverkoren volk.

    Sektarische afsplitsingen vertonen ook vaak wrok ten opzichte van de oorspronkelijke stroming. De islam lijkt een afsplitsing van het jodendom/christendom vanwege de vele elementen uit deze oudere godsdiensten. Wrok jegens de moederkerk blijkt uit bijvoorbeeld soera’s 5 en 9 waarin hard uitgehaald wordt naar Joden en Christenen. Dezen worden in de koran (vers 5:60) letterlijk apen en zwijnen genoemd.

    Sekteleiders plegen strenge straffen op te leggen en angst in te boezemen bij hun volgelingen. In vergelijking met andere godsdiensten hebben geestelijke leiders bij de islam erg veel invloed op hun volgelingen. Dat blijkt uit bijvoorbeeld hun verstrekkende fatwa’s (religieuze decreten) en de opgezweepte mensenmassa’s tijdens de demonstraties in 2006 tegen de Deense spotprenten.

    Ook richten verschillende sekten zich heel sterk op onheil en/of verlossing in de toekomst. Zo verschool de Russische sekteleider Pjotr Kuznetsov zich in 2007 met 32 volgelingen in een grot in afwachting van een naderende apocalyps. Ook de islam bereidt zich voor op een eindtijd maar dan in de vorm van een eindstrijd. Volgens de hadiths zal een islamitische Jezus terugkeren op aarde en de mahdi (verlosser) helpen de wereld te veroveren met een enorm leger. Dan zal er een mohammedaans wereldkalifaat zijn, met Jeruzalem als hoofdstad.

    Een sektekenmerk bij de islam is ook de extreme zendingsdrang. In koranvers 9:5 wordt opgeroepen tot strijd tegen de ongelovigen, als die zich niet onderwerpen aan de islam. De Iraanse president Ahmadinejad en ayatollah Chomeini hebben opgeroepen tot deze strijd (jihad), maar recent bijvoorbeeld ook de Libanese Hizb Al-Tahrir.

    Een laatste maar heel opvallend sektekenmerk is de belofte van seks. Voor de mannen dan. Binnen b.v. de fundamentalist church of Jesus Christ of latter day saints van Warren Jeffs wordt polygamie gestimuleerd en staan vrouwen en meisjes vanaf 14 jaar ter beschikking aan oudere mannen. Ook de islam kent polygamie en meisjes zijn vanaf hun eerste menstruatie beschikbaar. Binnen een huwelijk staat de vrouw seksueel ter beschikking aan de man, ook als de vrouw niet wil. Na de dood krijgt de ware gelovige (man) de beschikking over maagden met mooie ogen in het paradijs (verzen 44:54, 52:20, 55:70, 56:22).

    Als men de balans opmaakt, wordt duidelijk dat de islam meer weg heeft van een vrijwel volmaakte en wereldwijde sekte dan een godsdienst. De islam mist enerzijds belangrijke kenmerken van een godsdienst, zoals een theologie, diepe religiositeit, een goddelijke openbaring en een oorspronkelijk element. Anderzijds bestaat de islam vooral uit een mengsel van elementen uit oudere godsdiensten, waaraan duidelijke kenmerken van een sekte toegevoegd zijn. Maar is de islam nu ook een gevaarlijke sekte?

    In de afgelopen jaren is er in de mohammedaanse wereld een opvallende ontwikkeling aan de gang. Deze suggereert dat de islam een gevaarlijke bedreiging vormt voor andersgelovigen. Een voorbeeld is Egypte, in de eerste eeuwen van onze jaartelling nog een christelijk land maar nu voor meer dan 80% soennitisch mohammedaans. Joden en Christenen worden door de mohammedaanse meerderheid steeds meer als minderwaardige burgers behandeld en weggepest. Zij moeten onder andere extra belasting betalen vanwege hun zogenaamde bescherming door de Egyptische overheid. Bijna dagelijks worden er brandbommen gegooid naar Koptische kerken en scholen, en krijgen vrouwen zonder hoofddoek zuur in het gezicht gegooid.

    Het voorbeeld van Egypte laat zich moeiteloos uitbreiden met landen zoals Dagestan, Filippijnen, Indonesië, Kasjmir, Libanon, Nigeria, Soedan, Somalië, Tsjetsjenië, Turkije enz. Overal waar de islam een aanzienlijk machtsblok vormt, worden Joden, Christenen, Boeddhisten of Hindoes in de laatste decennia steeds meer gediscrimineerd, geïntimideerd en weggejaagd. De negatieve houding jegens andersgelovigen wordt ook wettelijk vastgelegd. Zo is in Egypte inmiddels wettelijk bepaald dat de president geen Christen of andere niet-mohammedaan mag zijn. In Algerije geldt sinds 2006 een gevangenisstraf van minstens twee jaar voor wie probeert een mohammedaan te bekeren tot een ander geloof. In Iran zijn inmiddels daadwerkelijk Christenen opgehangen, omdat zij hun geloof wilden uitdragen. Mohammedanen zelf zeggen steeds dat de islam vredelievend is en dat de koran tolerantie jegens anderen (b.v. vers 2:256) voorschrijft. De vele krantenberichten van dit moment laten echter zien dat de praktijk totaal anders is.

    De huidige agressie jegens andersgelovigen past in het bredere verband van een wereldwijde opmars van de ware islam. Dat is direct zichtbaar aan de uiterlijke kenmerken, zoals een ongeknipte baard voor mannen en volledige lichaamsbedekking voor vrouwen. Het aantal mohammedanen met deze uiterlijkheden groeit snel. Terwijl vrouwen in Indonesië vroeger geen hoofddoek droegen, doen zij dat nu massaal. Op dezelfde manier kwam in Egypte de gezichtssluier traditioneel niet voor maar draagt in Cairo inmiddels ongeveer 5% van de vrouwen deze bedekking. Dat aantal neemt snel toe.

    De terugkeer naar de ware islam wordt onder andere uitgedragen door zogenaamde salafistische religieuze leiders. Deze fundamentalisten hameren erop dat de islam niet beperkt mag blijven tot de moskee maar de gehele persoonlijke levensfeer betreft. De druk vanuit de religieuze leiders wordt enorm versterkt door de vele zelfmoordaanslagen zoals in Afghanistan en Pakistan. Daarbij vallen veel slachtoffers onder medegelovigen. De aanslagen lijken daarom niet alleen bedoeld als waarschuwing aan de ongelovige westerlingen, maar vooral ook aan de mohammedanen zelf. Volgens de Koran (3:157, 4:74, 47:4-6) gaan namelijk alleen degenen die sneuvelen tijdens de strijd voor de islam, zeker naar de hemel. De zelfmoordaanslagen laten dus aan de plaatselijke mohammedanen zien dat de ware gelovigen gearriveerd zijn en dat men zich maar beter kan houden aan alle regels van de islam. Ook wordt in een groeiend aantal gebieden (Somalië, Nigeria) tegenwoordig islamitische rechtspraak volgens de sharia toegepast, waarbij overspel of diefstal op wrede wijze bestraft worden met steniging of afhakken van de hand.

    De verschuiving naar een terugkeer naar de ware islam en tegelijk intolerantie jegens andersgelovigen vindt pas de laatste tientallen jaren plaats. Daarvoor was de islamitische wereld namelijk vooral in zichzelf gekeerd. Er was zelfs sprake van een langzame ontkerkelijking, net als bij het christendom. Bezoek aan de moskee nam af en halverwege de twintigste eeuw was in Turkije, Egypte, Syrië, Libanon, Iran en Irak de voorheen streng voorgeschreven sluier voor vrouwen vrijwel verdwenen. Ook de volledige lichaamsbedekking in Pakistan en Saoedi-Arabië verdween in die tijd langzaam uit het straatbeeld.

    Halverwege de twintigste eeuw kwam er echter een einde aan het geleidelijk naar de achtergrond verdwijnen van de islam in de mohammedaanse wereld. In de eerste plaats gebeurde dat waarschijnlijk door de opkomst van stromingen binnen de islam zoals de Ahmadiyya-beweging, die zich vooral richtten op zendingswerk en verbreiding van een zuivere islam. In 1928 werd ook in Egypte de eerste afdeling van de moslimbroederschap opgericht. Deze is nu wereldwijd actief en richt zich op de vestiging van een mohammedaans wereldrijk onder de leiding van een kalief. Naast de zendingsdrang kan ook toegenomen Arabisch nationalisme vanwege enerzijds de olierijkdom en anderzijds de vestiging van een Joodse staat worden genoemd. De komst van Israël in het Midden-Oosten leidde tot meerdere militaire conflicten met de Arabische buurlanden.

    Voor mohammedanen moet het ook een schokkende gebeurtenis zijn geweest, dat Israël tijdens de zesdaagse oorlog van 1967 Oost-Jeruzalem veroverde op Jordanië. Daar bevindt zich de Tempelberg met de moskee van Al-aqsa, de zogenaamde verste moskee. Deze markeert de plaats waar Mohammed ten hemel is gestegen. Jeruzalem zal volgens mohammedaanse voorspellingen ook de hoofdstad zijn, van waaruit de mahdi (wereldlijk leider) en Isa (de herrezen Jezus Christus als geestelijk mohammedaans leider) gezamenlijk de hele wereld zullen veroveren. Het huidige Joodse gezag over Jeruzalem lijkt niet verenigbaar met de profetie van de mohammedaanse eindstrijd en Iran heeft verschillende keren haar irritatie hierover geuit, inclusief dreigingen met een kernoorlog.

    Waarom in de mohammedaanse wereld de omslag plaatsvond van in zichzelf gekeerd naar agressief, is eigenlijk minder belangrijk dan de constatering dat een dergelijke omslag blijkbaar ieder moment kan optreden. Het hangt samen met het idee dat mohammedanen meer sekteleden dan gelovigen zijn en zeer sterk onder de invloed staan van hun leiders. Van vriendelijke en vredelievende burgers kunnen zij veranderen in onverdraagzame en gewelddadige sektevolgelingen, als zij daartoe de opdracht krijgen. Waarschijnlijk worden de mohammedanen de laatste jaren inderdaad opgezweept door imams en zelfmoordenaars, oftewel de ware gelovigen.

    Het centrale en blijvende probleem bij de islam is de gewelddadige kern in de koran en in het levensverhaal van stichter Mohammed. De teksten in de koran staan geordend in lengte, van lang naar kort, vermeld. Deze afwijkende ordening zorgt ervoor dat vredelievende en haatdragende teksten op een verhullende manier elkaar afwisselen. Worden de koranverzen echter in volgorde geplaatst met de oudste teksten het eerst, ontstaat er een boek dat vredelievend begint maar naar een gewelddadige climax toewerkt. In het slot komt dan de letterlijke aanmaning om andersgelovigen te doden (huidig vers 9:5).

    Ook mohammedanen die meer willen leven volgens het voorbeeld van hun grote voorganger, komen uit op geweld. Mohammed heeft namelijk als veldheer een woeste veroveringsoorlog gevoerd in naam van de islam en heeft persoonlijk tientallen Joden, vrouwen en kinderen, de keel doorgesneden. Geweld is binnen de islam een geoorloofd middel om uiteindelijk de gehele wereld onder mohammedaans gezag te brengen. Een belangrijk gegeven daarbij is ook dat Allah, de god van de mohammedanen, de Arabische god van de oorlog was in de periode voor Mohammed.

    Velen in het westen willen het geweldsaspect van de islam niet geloven. Om het te zien, hoeft men echter alleen maar de huidige krantenberichten nauwkeurig te bekijken. Bij het geweld in de mohammedaanse gebieden valt bijvoorbeeld op dat het steeds de andersgelovigen zijn, die onthoofd worden. Dat is in overeenstemming met koranverzen 8:12 en 47:4, waar letterlijk staat: “houwt de nekken van de ongelovigen”. Voor de gelovigen (de mohammedanen) geldt als doodstraf steniging of ophanging. De praktijk volgt blijkbaar de koranvoorschriften, wat de vredelievende mohammedanen dan ook mogen zeggen.

    Het slechtste wat het westen tegenover de islam kan doen, is handelen alsof zij op gelijke voet staat als christendom of jodendom. Mohammedaanse organisaties worden door de Nederlandse overheid tegenwoordig echter zelfs financieel ondersteund in het kader van de zogenaamde multicultuur en versterking van sociale samenhang. Dat leidt tot een sterkere organisatie van de sekte, tot meer onderdrukking van de sektevolgelingen en uiteindelijk tot een nog grotere bedreiging voor de westerse beschaving en de veiligheid van westerse burgers.

    Een oplossing voor de huidige dreiging van geweld en overheersing ligt in een strikt onderscheid tussen enerzijds de islam als sekteorganisatie en, anderzijds, individuele mohammedanen als volgelingen en slachtoffers van deze sekte. Mohammedanen zijn in de eerste plaats mensen en slachtoffers van collectieve hersenspoeling. Als dit idee van hersenspoeling absurd klinkt, moet men maar eens goed naar de oproepen tot het gebed luisteren.

    Niet de sektevolgelingen maar de organisaties moeten in ieder geval worden aangepakt. Wie wat wil doen voor zijn mohammedaanse medemens, zet zich daarom in voor anti-sektewetgeving zoals in Frankrijk. Daarbij hoort dan een verbod op de organisatievormen van de sekte en uitbanning van de uiterlijke kenmerken uit het openbare leven. Openbare bestuurders die iets zinnigs willen doen tegen extremisme en de dreiging van aanslagen, kunnen beter aankondigen dat eventuele zelfmoordenaars ingenaaid in een varkenshuid zullen worden begraven. Een varken is voor mohammedanen zo onrein, dat zelfs een jihadstrijder er niet mee in de hemel komt. Alleen door de islam te zien als een gevaarlijke sekte en daarnaar te handelen, kan de westerse wereld zich verdedigen tegen de dreiging van geweld en overheersing. Alleen zo kunnen wij onze waarden en normen behouden voor de generaties na ons.

    Voetnoot: Dat de islam een sekte is, is bepaald niet een nieuw idee. Petrus Venerabilis (1109-1156), abt van Cluny, noemde de islam de sekte van de Saracenen. Kerkvader Thomas van Aquino (1225-1274) schrijft in Summa contra gentiles, Introductio operis:

    41 – Zij evenwel die sekten, die een dwaling inhouden, hebben gesticht, zijn langs een andere weg te werk gegaan:

    a) Zoals duidelijk is bij Mohammed, die de volken verlokte door beloften van vleselijke wellust, het verlangen waarnaar de vleselijke begeerte aanzet.

    b) Hij toch heeft voorschriften uitgevaardigd overeenkomstig deze beloften, waaraan gemakkelijk door vleselijke mensen kan worden gehoorzaamd doordat hij de teugels liet vieren voor de vleselijke lust.

    c) Hij toch heeft geen leerstukken van de waarheid aangevoerd, behalve dan die welke gemakkelijk begrepen kunnen worden door om het even welke middelmatig met wijsheid begaafde geest; veeleer heeft hij de ware zaken die hij onderrichtte, vermengd met vele fabels en de meest valse leerstellingen

    d) Hij toch heeft geen op bovennatuurlijke wijze gemaakte tekenen aangevoerd, de enige waardoor passende getuigenis wordt afgelegd over goddelijke inspiratie, terwijl een zichtbaar handelen dat slechts goddelijk kan zijn, laat zien dat een leraar van de waarheid onzichtbaar is geïnspireerd. Maar hij heeft gezegd dat hij is gezonden in de macht der wapenen, tekenen die bij struikrovers en tirannen niet ontbreken.

    e) Aan hem hebben van het begin af geen wijzen geloofd, die geoefend waren in goddelijke en menselijke zaken, maar onbeschaafde mensen die in de woestijn leven, volstrekt onwetend omtrent elke goddelijke leer; met behulp van hun grote aantal heeft hij anderen door het geweld van wapenen zijn wet gedwongen opgelegd

    f) Geen enkel goddelijk orakel van de voorgaande profeten heeft getuigenis vóór hem afgelegd: veeleer misvormt hij bijna alle leringen uit het Oude en Nieuwe Testament door fabuleuze verhalen, zoals duidelijk is voor iemand die zijn wet onderzoekt. Vandaar dat hij zijn volgelingen door een sluw besluit verbiedt de boeken van het Oude en Nieuwe Testament te lezen, opdat hij door hen niet van valsheid beschuldigd zou worden.

    g) En zo is het duidelijk dat zij, die geloof hechten aan wat hij zegt, luchthartig geloven.

  2. karim says:

    mooi hoor zusje ga zo door laat je niet gek maken door die haters en racisten en volg je hart meid …

  3. Marian says:

    Het hoofddoeklied vind ik heel mooi gezongen. De inhoud daar kan ik me slechts deels mee verenigen, omdat ik zelf een ander geloof heb. Het lijkt alsof de hoofddoek alleen voorbehouden is aan alleen moslima’s, terwijl het in andere godsdiensten toch ook geen vreemd iets is. Want ook het christendom heeft vroeger ook hoofddoeken of hoofdkappen gekend. In de nog vrij strenge protestants-christelijke en soms ook katholieke godsdienst vind je de hoofdkappen en vroegere traditionele kleding soms nog terug. Ik heb dat zelf al niet meer meegemaakt. Kloosterzusters (rooms-katholiek) dragen een habijt met sluier. Toch voel ik als christen ook wel voor een hoofddoek. Maar dan wordt mij een enkele keer wel gevraagd: “Ben je een moslima geworden?” Maar dat is dus niet zo. Ik vind dat deze meiden het heel leuk hebben gedaan. En ik schaam mij, als Nederlandse, soms voor de reacties op You Tube die werden en worden gegeven, waarin er echt beledigende opmerkingen werden gemaakt, soms ook van moslims, naar deze meiden toe. En dat vind ik akelig. Respect moet er blijven, ook al kun je het niet met alles eens zijn, wat ze zingen. Met vriendelijke groet, Marian.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *