An anthropology of Muslims in Europe - A modest attempt by Martijn
Tunesië, in de ogen van de westerse wereld een zonnig vakantieland en een voorbeeld van hoe een Arabisch land zou moeten zijn. Een vrij land, een modern land, een land waar de islam een rol speelt, maar niet de hoofdrol. Wij Tunesiers weten dat niets minder waar is. Een persoonlijk verslag van Carpe DM over de onlusten en de regime-wisseling in Tunesië.
Al Jazeera en The Guardian onthulden gisteravond de eerste pagina’s geheime informatie over de vredesonderhandelingen tussen Israël en Palestina; volgens The Guardian het grootste lek ooit. De documenten laten de machteloosheid van de Palestijnen zien, de halsstarrige houding van de Israëliers en het dedain waarmee de officials van de VS de Palestijnse belangen benaderden. Voor insiders niet zo verrassend maar de onthullingen zijn niettemin toch shocking en bevatten veel informatie die bij een groter publiek niet zo bekend is.
A weekly round up of writings on the Internet, some relevant for my research, some political, some funny but all of them interesting (Dutch/English). (As usual to a large extent based upon suggestions from Dutch, other European, American and Middle Eastern readers. Thank you all.) This week featuring the Tunisia Uprising for the second time.
Together with my colleagues of Erasmus University Rotterdam, Johan Roeland, Stef Aupers, Dick Houtman and Ineke Noomen, I have written an article the first edition of the Annual Review of the Sociology of Religion, published by Brill on the quest for religious purity in the Netherlands.
Groot nieuws vandaag: etnische komaf bepaalt schoolprestaties. Jammer, stellen dat een samenhang tussen etniciteit en schoolprestaties een causaal verband betekent is een denkfout. Vaststellen dat er een samenhang is, zegt evenmin heel veel; die samenhang moet juist verklaard worden.
De twitwa van de week, deze week over vervelende journalisten.
Michael Billig coined the term ‘banal nationalism’ to direct our attention to the ways nationalism is quietly, invisibly and continuously reproduced in daily life rather then being overtly expressed. The idea of the nation is reproduced in ‘mundane’, ‘routine’ and often ‘unnoticed’ ways. In the public debates in the Netherlands the focus is usually on citizens conforming to the idea of a moral community. Sometimes however Dutch nationalism features ideas concerning race and nation. Commercial ads are very suited because they come directly in our homes and are often aired multiple times per evening during several weeks. Recent campaigns by dairy producer Campina and tea seller Pickwick reproduce the idea of the local by linking the idea of the nation with whiteness, authenticity and authochtony.
I had the honour of writing a chapter for a new volume Muslim Diaspora in the West edited by Haideh Moghissi and Halleh Ghorashi. In my chapter Understanding Dutch Islam – Exploring the Relationship of Muslims with the State and the Public Sphere in the Netherlands, I explore the culturalization of citizenship with the shifting modes of governance of minorities and the secular and the religious in the Netherlands during the last 30 years. The volume brings together work from experts within Europe and North America to explore the processes that shape the experiences and challenges faced by migrants and refugees who originate in countries of Islamic cultures. It addresses the realities of diasporic life for self-identified Muslims, addressing questions of integration, rights and equality before the law, and challenging stereotypical views of Muslims.
Een dag als de Bekeerlingendag is een publieke manifestatie van islam in Nederland in een situatie waarin de islam niet heel erg positief wordt belicht en waar argwaan een belangrijke rol speelt, zeker bij publieke evenementen. Als evenement brengt ze de islam zichtbaar en concreet naar het moslim en niet-moslim publiek toe en is het een manier om de boodschap van islam te verspreiden. Een dergelijke manifestatie is een manier om onderlinge saamhorigheid en zelfbewustzijn te kweken en te voeden en tevens lijken ze me een teken van een groter zelfbewustzijn en een poging om saamhorigheid uit te stralen. Hoewel in de lezingen zelf nauwelijks iets van kritiek op het Nederlandse politieke klimaat te horen was, is de manifestatie ook een vorm van ‘critique through spectacle’. In deze post mijn impressie en gedachten over de bekeerlingendag.
