De mislukking van het anti-multiculturalisme III – Post-secularisme

You may also like...

2 Responses

  1. April 26, 2011

    […] seculiere is intussen ons verinnerlijkt perspectief en kader geworden; het is vanzelfsprekend dat ‘wij’ seculier zijn en wat dat precies betekent blijft […]

  2. July 11, 2012

    […] De mislukking van het anti-multiculturalisme III – Post-secularisme – C L O S E R — C … Waar het om gaat is in principe het idee dat iedere samenleving een bepaalde mate van sociale cohesie en gedeelde waarden nodig heeft om te kunnen functioneren. Deze sociale cohesie wordt echter niet (alleen) ondermijnt doordat er mensen zijn die geen deel hebben aan de consensus van waarden, maar ook door andere factoren: een vergaande individualisering, grotere verschillen tussen arm en rijk en toenemende invloeden door mondialisering waardoor individuele burgers maar ook politici steeds minder controle hebben over hun eigen omgeving. Dat maakt ook de opmerkingen van Cameron cs. wel weer begrijpelijk evenals het feit dat ze schijnbaar in vruchtbare grond landen; achter die opmerkingen namelijk schuilt een nogal nostalgische hunkering naar een sterke nationale identiteit en een idee van gedeelde waarden en normen dat verder gaat dan de voor velen nogal oppervlakkige basis van een maatschappij gebaseerd op consumptie. Dit alles echter verbloemen door te wijzen op culturele assimilatie maakt het makkelijker te negeren dat de afkeer van de Nederlandse samenleving die sommige jongeren vertonen ook zijn grond heeft in de negatieve benadering die die jongeren ervaren van dezelfde samenleving of in de medeplichtigheid van de Nederlandse staat in onzalige bezettingsavonturen in Irak en Afghanistan of in het onbarmhartige afwijzen van Libische en Tunesische vluchtelingen dezer dagen of in het opzichtig meten met twee maten als het gaat om het naleven van democratische idealen wanneer het gaat om het volk in het Midden-Oosten. In plaats daarvan lijken we ons liever te richten op allerlei zichtbare en daardoor makkelijk te identificeren symbolen als hoofddoek, handen schudden en overlastgevende praktijken van jongeren. Dat leidt eveneens de aandacht af dat ook autochtonen lang niet verenigd zijn in een consensus over seculiere en seksuele vrijheden. Het creëert een beeld van eenheid en eensgezindheid waar deze niet bestaat en ook nooit bestaan heeft; er is altijd een multiculturele arena geweest. […]

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *