Publication – The Quest for Religious Purity in New Age, Evangelicalism and Islam

Posted on January 21st, 2011 by martijn.
Categories: Important Publications, ISIM/RU Research, Public Islam, Religion Other, Religious and Political Radicalization.

Together with my colleagues of Erasmus University Rotterdam, Johan Roeland, Stef Aupers, Dick Houtman and Ineke Noomen, I have written an article the first edition of the Annual Review of the Sociology of Religion, published by Brill on the quest for religious purity in the Netherlands.

Taken as a prime model of secularization north European societies have religion more or less confined to the private sphere and religion appears to have less significance in social and public life. In particular Christianity appears to have lost much of its former appeal. Quite a number of authors have argued however that the secularization paradigm is challenged by obvious developments in Western societies, that do witness – albeit to varying degrees – to what José Casanova (1994) called the ‘de-privatization’ of religion. While, from a normative perspective that regards religion as a private matter, public religion is an anomaly, from an empirical perspective it is a reality. This de-privatization of religion appears to have broken the „secularist truce? that guaranteed religious freedom on the one hand, while banning religion from the public sphere on the other.

In our article we discusses contemporary religious discourses and practices among New Age, Evangelical and Salafi Muslim youth in the Netherlands. The three are nowadays not only embraced much more enthusiastically by the younger generations than any other type of religion, but moreover attain some striking features in their hands that serve to set them apart from the traditional types of church-based or mosque-based religion embraced by older generations of faithful. By discussing Luckmann’s (1967) classical account of modern religion as radically privatized we argue that among young Dutch New Agers, Evangelicals and Muslims religion is neither ephemeral and superficial, nor socially unorganized, nor publicly insignificant.
Annual Review of the Sociology of Religion – BRILL

The purpose of the Annual Review of the Sociology of Religion (ARSR) is to investigate the “new” role of religion in the contemporary world, which is characterized by cultural pluralism and religious individualism.

It is the aim of the ARSR to combine different methods within the social scientific study of religion. The ARSR employs an interdisciplinary and comparative approach at an international level, to describe and interpret the complexity of religious phenomena within different geopolitical situations, highlighting similarities and discontinuities. Dealing with a single theme in each volume, the ARSR intends to tackle the relationship between the practices and the dynamics of everyday life and the different religions and spiritualities, within the framework of the post-secular society. All contributions are welcome, both those studying organizational aspects and those exploring individual religiosity.

Contents

  • Preliminary Material (i-x
  • Differential Reconstruction Of Religions Among Second Generation Immigrant Youth In Canada (1-28) by Peter Beyer
  • Youth, Spirituality, And Religion In Canada And Quebec (29-64) by Solange Lefebvre and K. Gandhar Chakravarty
  • Brazilian University Students And Religion (65-88) by Ari Pedro Oro and Mauro Meirelles
  • Developments In Spirituality Among Youth In Australia And Other Western Societies (89-114) by Michael Mason, Andrew Singleton and Ruth Webber
  • The Religiosity Of Youth In Australia And Thailand (115-146) by Philip Hughes
  • Youth And Religion In Modern China: A Sketch Of Social And Political Developments (147-162) by Fenggang Yang
  • Young People And Religion In France (163-192) by Céline Béraud and Jean-Paul Willaime
  • Youth And Religion In Finland (193-218) by Kati Niemelä
  • Dis)engagements With Christianity Amongst Young People In England And Scotland (219-250) by Giselle Vincett and Sylvia Collins-Mayo
  • German Youth: Neither Participants Nor Partakers In Religion? (251-288) by Gert Pickel
  • The Quest For Religious Purity In New Age, Evangelicalism And Islam Religious Renditions Of Dutch Youth And The Luckmann Legacy (289-306) by Johan Roeland, Stef Aupers, Dick Houtman, Martijn de Koning and Ineke Noomen
  1. Introduction
  2. Religious Privatization Or Religious Purification?
  3. Sociality Beyond Church And Mosque
  4. Pure Religion’s Social And Public Significance
  5. Conclusion: In Search Of Religious Purity
  6. References
  • Religion and Youth in Croatia (307-328) by Dinka Marinovi? Jerolimov and Boris Joki?
  • Young Muslims Of Italy. Islam In The Everyday Life And The Public Visibility Of A New Generation Of Muslims (329-352) by Annalisa Frisina
  • Believers In Progress Youth And Religion In Italy (353-382) by Giuseppe Giordan
  • Lifestyles And Religion (383-402) by Luigi Berzano
  • Visual Sociology And Religion (403-420) by Roberto Cipriani and Emanuela C. Del Re
  • The United States: God Bless America (421-438) by William H. Swatos Jr.
  • Religion In The Netherlands (439-460) by Erik Sengers
  • Religion And Politics In Portugal: Religious Landscape And Prospective Developments (461-478) by Helena Vilaça
  • List Of Contributors (479-488)

0 comments.

New Book – Muslim Diaspora in the West

Posted on January 13th, 2011 by martijn.
Categories: Important Publications, ISIM/RU Research, Multiculti Issues, My Research, Public Islam, Young Muslims.

I had the honour of writing a chapter for a new volume Muslim Diaspora in the West edited by Haideh Moghissi and Halleh Ghorashi The book is the product of two workshops, one in Toronto and one in Amsterdam. In my chapter Understanding Dutch Islam – Exploring the Relationship of Muslims with the State and the Public Sphere in the Netherlands, I explore the culturalization of citizenship with the shifting modes of governance of minorities and the secular and the religious in the Netherlands during the last 30 years. This shift with a growing emphasis on cultural integration of migrants (focused on sexual and secular freedoms, tolerance and women’s rights), a defense of secular identity and a more compelling political populism with its focus on the Dutch moral community of citizens, a counter-radicalization policy emerges mainly directed against the Salafi movement.

The Netherlands has often been characterized as an open, tolerant country that changed into the opposite after 9/11 and the murder of van Gogh by a radical Moroccan-Dutch Muslim. It is stated that the secular freedoms of Dutch society are threatened by radical Islam. In this chapter I will explore the dominant model of managing religion in the Netherlands and problematize an unquestioned opposition between the secular and the religious by critically investigating the secularist assumptions of the Dutch state policy of domesticating Islam. A basic tenet of the Dutch model is treating Islam and Muslims as outsiders who do not belong to the Dutch moral community. Combined with recent changes in the public debates about Islam such as going from a consensual style to a confrontational style and the culturalization of citizenship the dominant political praxis of secularism leads to stimulating and integrating a so-called ‘liberal’ Islam while excluding a more assertive version of Islam that is labelled as ‘radical. As such, Dutch secularism does not advocate the complete removal of religion in the public sphere, particular strands of visible Islam are categorized as ‘radical’ and therefore to be excluded from the public domain. One of the main functions of the distinction between ‘liberal’ and ‘radical’ Islam is to create unity among the political elites who are divided over the management of religion but agree that ‘radical’ Islam does not belong to Dutch society.

During my stay in Toronto (and during the flights to Toronto and back) I enjoyed in particular the conversations with Frank Buijs, author of one of the first extensive books on radicalism among Muslim youth in the Netherlands. It seems that sometimes you have to travel to other side of the world in order to have a good conversation with a person who only lives 100km from you. Many thoughts in this chapter emerged during the discussions with him during our flight to Toronto and back. Unfortunately, Frank Buijs died suddenly in 2007. It is to him I dedicate my chapter.

In view of the growing influence of religion in public life on the national and international scenes, the volume Muslim Diaspora in the West constitutes a timely contribution to scholarly debates and a response to concerns raised in the West about Islam and Muslims within diaspora. It begins with the premise that diasporic communities of Islamic cultures, while originating in countries dominated by Islamic laws and religious practices, far from being uniform, are in fact shaped in their existence and experiences by a complex web of class, ethnic, gender, religious and regional factors, as well as the cultural and social influences of their adopted homes.

Within this context, this volume brings together work from experts within Europe and North America to explore the processes that shape the experiences and challenges faced by migrants and refugees who originate in countries of Islamic cultures. Presenting the latest research from a variety of locations on both sides of The Atlantic, Muslim Diaspora in the West addresses the realities of diasporic life for self-identified Muslims, addressing questions of integration, rights and equality before the law, and challenging stereotypical views of Muslims. As such, it will appeal to scholars with interests in race and ethnicity, cultural, media and gender studies, and migration.

Contents:

  • Introduction, Haideh Moghissi;

Part I Women’s Agency Within Intersection of Discourses:

  • Culturalist approach of women’s emancipation in the Netherlands, Halleh Ghorashi;
  • Globalization and women’s leadership in the Muslim diaspora: an intersectional analysis, Fauzia Erfan Ahmed;
  • Emergence of a transnational Muslim feminist consciousness among women in the WENAAZ (Western Europe, North America, Australia & New Zealand) context, Cassandra Balchin.

Part II Shifting Notions of Sexuality and Family in Diaspora:

  • Multiculturalism and religious legislation in Sweden, Anne Sofie Roald;
  • Iranians in Britain, Vida Nassehi-Behnam;
  • Changing spousal relations in diaspora: Muslims in Canada, Haideh Moghissi;
  • Sexing diaspora: negotiating sexuality in shifting cultural landscape, Fataneh Farahani.

Part III Reflections on Islamic Positionings of Youth in Diaspora:

  • Styles of religious practice: Muslim youth cultures in Europe, Thijl Sunier;
  • The struggle to stay on the middle ground: the radicalization of Muslims in Sweden, David Thurfjell;
  • Young French women of Muslim descent: discriminatory social context and politicization, Sepideh Farkhondeh.

Part IV Diasporic Space and Locating Space: Making homes in turbulent times:

  • Moroccan-Dutch Muslims contesting dominant discourses of belonging, Marjo Buitelaar and Femke Stock;
  • Understanding Dutch Islam: exploring the relationship of Muslims with the state and the public sphere in the Netherlands, Martijn de Koning;
  • Between Iraq and a hard place: Iraqis in diaspora, Jacqueline Ismael and Shereen Ismael;
  • Conclusion, Halleh Ghorashi;

Index.

About the Editor:
Haideh Moghissi is Professor of Sociology and Women’s Studies at York University, Toronto

Halleh Ghorashi is PaVEM-chair in Management of Diversity and Integration in the Department of Culture, Organization, and Management at VU University Amsterdam

  • Imprint: Ashgate
  • Published: December 2010
  • Format: 234 x 156 mm
  • Extent: 236 pages
  • Binding: Hardback
  • ISBN: 978-1-4094-0287-9
  • Price : £55.00 » Website price: £49.50
  • BL Reference: 305.6’97’091713-dc22
  • LoC Control No: 2010026830

0 comments.

Gülenbeweging brengt in Tweede Kamer SP en PVV nader tot elkaar

Posted on December 18th, 2010 by martijn.
Categories: Guest authors, Important Publications, Public Islam.

Het kabinet stuurde deze week een rapport naar de Tweede Kamer over de Gülenbeweging, die de afgelopen weken weer in de publieke aandacht was geweest met alarmerende krantenberichten over dubbele agenda’s, indoctrinatie en islamisering. De Gülenbeweging is de snelst groeiende Turks-islamitische beweging en is tegenwoordig in een honderdtal landen actief. In Nederland bestaan scholen en huiswerkinstellingen die met de beweging zijn geaffilieerd. Het rapport, dat een aanzienlijk minder paniekerige toon aansloeg dan de krantenberichten, werd donderdag behandeld in een spoeddebat met minister Donner, dat was aangevraagd door het SP-Kamerlid Sadet Karabulut. Eerdere Kamervragen van Karabulut waren de aanleiding geweest tot een onderzoeksopdracht aan de auteur van het rapport, Martin van Bruinessen. De auteur doet hier verslag van het kamerdebat en geeft een korte samenvatting van het rapport.

Gastauteur: Martin van Bruinessen

In het debat met de minister kwamen vooral de stokpaardjes van de verschillende woordvoerders naar voren. Vrijwel iedereen had moeite met het feit dat de Gülenbeweging haar religieuze activiteiten tot de private sfeer beperkt en in het publieke domein seculier optreedt. Terwijl je toch zou zeggen dat het nu juist de eis is van onze radicale secularisten dat mensen hun religie thuis laten als ze de publieke ruimte betreden, en de Gülenbeweging daarom meer aan deze opvatting van secularisme voldoet dan de meeste andere moslimbewegingen. Maar de argwaan wordt juist gevoed door het gemak waarmee de beweging in het publieke domein opereert terwijl men toch echt diep-religieus is. Omdat de sociale activiteiten, hoe nuttig ook, voortkomen uit een religieuze motivatie, is er bijna per definitie sprake van een ‘dubbele agenda’.

Karabulut ontkende de conclusies van het rapport niet, maar vond er voldoende ondersteuning in voor haar standpunt dat er bij de beweging sprake is van indoctrinatie, van een vasthouden van kinderen in een ‘mono-etnische’ omgeving en van afwijzing van Nederlandse morele normen. Ze vroeg om een categorische afwijzing van overheidssubsidie en een nader onderzoek naar wat zich binnen de private sfeer van de beweging afspeelt. Joram van Klaveren (PVV) herhaalde het credo van zijn leider, dat de islam geen religie maar een politieke ideologie is (en viel Donner aan toen die een vergelijking met een christelijke kloosterorde maakte, want christendom en islam zijn nu eenmaal niet te vergelijken). Volgens hem is de Gülenbeweging bezig met islamisering en daarom onwenselijk. Dat ze huiswerkinstellingen oprichten is een vorm van taqiyya, en taqiyya, zo had de AIVD in 2004 geschreven, is strijdig met de democratie.

Minister Donner merkte op dat de overheid zich niet mag en niet wil moeien in de interne zaken van levensbeschouwelijke bewegingen, zolang er geen aanwijzingen zijn van onwettelijke of staatsgevaarlijke activiteiten. De rijksoverheid subsidieert nu geen activiteiten van betrokken organisaties; hij was wel bereid te laten inventariseren wat voor subsidies er door lokale overheden worden verleend, maar niet om aan te dringen tot een stopzetting van de subsidierelatie. Hij liet nadrukkelijk de mogelijkheid open dat maatschappelijk nuttige activiteiten van deze en andere levensbeschouwelijke organisaties gesubsidieerd zouden kunnen worden.

Zowel Karabulut als van Klaveren dienden moties in waarin ze op stopzetting van alle subsidies aandrongen en (Karabulut) op een nader onderzoek naar de interne organisatie en financiering van de Gülenbeweging. De SP en de PVV – die in de kamer de uiterste linker- en rechterflank bezetten – steunden elkaars moties, maar behalve de Partij van de Dieren wezen alle anderen ze af.

Samenvatting van het rapport “De Fethullah Gülenbeweging in Nederland”
Kenmerkend voor de Gülenbeweging is de scheiding tussen de activiteiten in de publieke sfeer, die niet specifiek religieus zijn, en de expliciet religieuze vormen van devotie en verinnerlijking, die in de privésfeer van het internaat, de dersane, het zomerkamp en de huiskamer plaatsvinden. De publieke activiteiten – onderwijs, liefdadigheid, dialoog, ondernemerschap – staan niet los van de religieuze grondhouding die in de privésfeer wordt gecultiveerd, maar worden alle beschouwd als de uitvoering van religieuze plichten. De term hizmet, ‘het dienen’, verbindt beide sferen: maatschappelijke dienstverlening wordt als een vorm van devotie, dienen van God, gezien. Anders dan veel andere islamitische bewegingen, streeft de Gülenbeweging niet (of althans niet primair) naar islamisering van de publieke sfeer, maar ziet deze als een plaats van ontmoeting met andersdenkenden. Het opvoedingsideaal van de beweging is erop gericht een elite te trainen van personen die een ascetische, diep-gelovige levenshouding paren aan professionele bekwaamheid en succes in ‘wereldse’ activiteiten.

De beweging ziet zich als een niet-politieke beweging maar is in Turkije een politieke factor van toenemende betekenis. Hoog opgeleide aanhangers van de beweging hebben belangrijke posities in de zakenwereld, delen van het staatsapparaat, het onderwijs en de media bereikt, en zij spelen een belangrijke rol in de machtsstrijd tussen de oude kemalistische, secularistische, elite en de nieuwe opkomende middenklasse die geworteld is in het meer traditionele en religieus gezinde deel van de bevolking. Tegenstanders verdenken de beweging ervan achter een seculiere façade een dubbele agenda te verbergen die er wel degelijk op gericht is, uiteindelijk aan de maatschappij de sjariah, de islamitische plichtenleer, op te leggen. Het bestaan van een dergelijke agenda is nooit aangetoond, maar dat neemt de achterdocht bij tegenstanders, met name de alevitische minderheid, niet weg.

Sinds het uiteenvallen van de Sovjetunie heeft de beweging haar terrein van actie uitgebreid naar de nieuwe onafhankelijke staten in Centraal-Azië, de Kaukasus en de Balkan, waar ze goede kostscholen oprichtte (met een grotendeels Engelstalig, seculier curriculum), eigen kranten uitgaf, en nauw samenwerkte met Turkse zakenmensen die daar ondernemingen opzetten. Vervolgens ondernam de beweging soortgelijke activiteiten in tal van andere landen in Azië en Afrika (die sterk doen denken aan de activiteiten van christelijke zending/missie en ontwikkelingshulp), en ze werd ook actief onder de Turkse gemeenschappen in West-Europa en Noord-Amerika. Inmiddels heeft de beweging in ruim honderd landen scholen en andere instellingen opgericht.

In Nederland kwamen kleine aantallen aanhangers van de beweging vanaf de jaren tachtig bijeen in huiskamerbijeenkomsten, waar vooral de mystiek getinte Koranuitleg van Said Nursi, één van de twee inspiratiebronnen van de beweging, werden besproken. De beweging raakte goed georganiseerd vanaf het moment dat er een tweede generatie was die de universiteit of hogeschool doorlopen had. Studenten en jonge afgestudeerden richtten in de tweede helft van de jaren negentig de eerste internaten en instellingen voor huiswerkbegeleiding op, om de prestaties van Turks-Nederlandse kinderen in het voortgezet onderwijs te verbeteren en om hun bescherming te bieden tegen de gevaren van drank, drugs, seks en kleine criminaliteit. Het duurde enige tijd voordat er ook scholen werden opgericht, maar met steun van het Ministerie van Onderwijs en gemeentelijke instellingen werd in 2006 de eerste school, het Cosmicus College in Rotterdam (met havo en vwo-afdelingen), geopend, enkele jaren later gevolgd door het Cosmicus Montessori Lyceum in Amsterdam en een Cosmicus basisschool in Rotterdam. Daarnaast werden diverse andere instellingen opgericht, zoals de ondernemersvereniging HOGIAF en de Dialoog Academie.

Terwijl de publieke activiteiten van de beweging, waartoe ook de scholen gerekend kunnen worden, redelijk transparant zijn en geen duidelijk religieus karakter dragen, zijn de religieuze devoties en persoonlijkheidsvormende discipline in de privésfeer aanzienlijk minder gemakkelijk waarneembaar. Een aanhoudende stroom van verdachtmakingen, gevoed door politieke tegenstanders van de beweging, richt zich met name op de vermoede dubbele agenda, indoctrinatie, dwang en strakke controle waaronder jongeren in de scholen en internaten zouden verkeren. Het hier gerapporteerde onderzoek heeft zich vooral gericht op de vormen van disciplinering binnen instellingen van de beweging, en de belangrijkste bron van informatie bestaat uit lange levensloopinterviews met leden en ex-leden van de beweging.

Beide scholen voor voortgezet onderwijs maken deel uit van grotere onderwijskoepels en staan onder een bestuur dat niets met de Gülenbeweging te maken heeft. Wel komt een deel van het lerarenkorps uit de beweging voort en is het ‘concept’ van de school – sterke nadruk op technische vakken en op vorming tot wereldburger – door de aan de beweging verbonden Stichting Cosmicus geformuleerd. Er bestaat geen formele band tussen de scholen en internaten of andere buitenschoolse activiteiten van de beweging. De kwaliteit van het onderwijs is door de schoolinspectie getoetst en voldoende bevonden.

Huiswerkbegeleiding wordt in een groot aantal steden aangeboden en vooral door student-vrijwilligers gegeven. De meeste van deze vrijwilligers zijn aanhangers van de beweging en doen hun best als rolmodel te fungeren, maar hun activiteit beperkt zich tot hulp bij het huiswerk, met behulp van de Nederlandse schoolboeken. Daarnaast zijn er wekelijkse zondagsschoolachtige activiteiten, waar jongeren in het religieuze gedachtegoed van de beweging worden ingewijd.

De intensiefste vorm van religieuze disciplinering vond tot voor kort plaats in de internaten (voor scholieren van het voortgezet onderwijs), die een decennium lang de belangrijkste instellingen van de beweging waren. Scholieren werden hier afgeschermd van een als bedreigend ervaren buitenwereld, frivool vermaak en ongewenste lectuur; ze hadden een strak gestructureerd dagschema met veel tijd voor huiswerk en voor religieuze devoties. Er was binnen deze instellingen geen fysieke dwang om mee te doen aan alle activiteiten maar wel een sterke sociale controle en voortdurende overreding, waardoor de meeste scholieren zich conformeerden aan het gewenste gedrag. Uit de interviews is niets gebleken van werkelijke dwang, hoewel hier wel naar gevraagd is; allen bevestigden dat vooral het voortdurend samenzijn met de groep de druk tot conformeren versterkte. Overigens zijn de internaten inmiddels alle gesloten – volgens de betrokken bestuurders wegens sterk afgenomen belangstelling van de zijde van de ouders.
De belangrijkste disciplinerende instellingen zijn nu de studentenhuizen van de beweging (dersane of isik evi genoemd). Dit zijn doorgaans gewone woonhuizen waar vier tot zes studenten samenwonen, van wie één als de oudere broer (abi) optreedt en de contacten met personen van gezag binnen de beweging onderhoudt. Het aantal dersanes in Nederland bedraagt tientallen. De dersane biedt de studenten goedkope huisvesting en een beschermde omgeving, met sterke onderlinge ondersteuning en controle. Er is sterke druk om aan de ascetische zelfdisciplinering deel te nemen en contacten buiten de beweging tot het noodzakelijke te beperken. Alle geïnterviewden die in een dersane geleefd hebben spraken van de positieve invloed die dit had op hun studieresultaten; sommigen – vooral degenen die later uit de beweging zijn getreden – klaagden over voortdurende sociale controle en gebrek aan intellectuele vrijheid. Overigens erkende ieder dat men zich vrijwillig aan de discipline onderwerpt; wie weigert zich aan de discipline te onderwerpen kan zich zonder problemen van de beweging losmaken.

Eén van de vaak gehoorde beschuldigingen aan het adres van de Gülenbeweging is dat ze door de sociale controle over haar aanhang en het beperken van sociale contacten tot de eigen kring integratie zou belemmeren. De internaten en dersanes houden scholieren en studenten in een beschermde omgeving van de eigen gemeenschap en schermen hen met name af van niet noodzakelijke contacten daarbuiten. Er is echter een sterke ondersteuning van inspanningen om succes te boeken op school en bij voortgezette opleidingen. Deze instellingen hebben participatie in het onderwijs bevorderd. Naar uit de door de onderzoekers afgenomen interviews blijkt, vinden schoolverlaters en afgestudeerden uit kringen van de Gülenbeweging werk in zeer uiteenlopende sectoren van de arbeidsmarkt, en zeker niet uitsluitend in Turkse kring. We zijn bovendien geen enkel geval van werkloosheid tegengekomen. Op deze twee belangrijke indicatoren van integratie, schoolsucces en arbeidsparticipatie, blijken de internaten en dersanes dus geen belemmerende maar juist een bevorderende invloed te hebben.

Waar de beweging bewust afstand houdt van de bredere samenleving, is op het gebied van morele waarden. Zij houdt vastberaden vast aan de eigen geloofsovertuiging en conservatieve morele normen, die verschillen van (wat zij aanziet voor) de dominante morele waarden van seculier Nederland. Deze houding heeft ze overigens gemeen met tal van andere religieuze gemeenschappen, autochtoon zowel als allochtoon. Van de trouwe aanhang verlangt de beweging gehoorzaamheid aan haar morele normen en deelname aan de devotionele activiteiten, maar ze doet geen pogingen die normen en devoties aan anderen op te leggen, ondanks een zekere bekeringsijver. In publieke activiteiten werken prominente leden van de beweging met opvallend gemak samen met mensen van zeer uiteenlopende achtergronden, waaronder ongelovigen.

Martin van Bruinessen is hoogleraar vergelijkende studie van moderne moslimsamenlevingen aan de Universiteit Utrecht. Hij heeft onder meer gepubliceerd over Koerden in Turkije en Islam in Indonesië. Recente publicaties zijn onder meer Producing Islamic knowledge: transmission and dissemination in Western Europe (2010, redactie met Stefano Allievi), en Islam and modernity: key issues and debates (2009, met Muhammad Khalid Masud en Armando Salvatore).

Het hele rapport en de begeleidende brief van de minister over de Gülen beweging zijn HIER te downloaden.

4 comments.

Handboek en symposium over jongeren en religie

Posted on November 11th, 2010 by martijn.
Categories: Important Publications, ISIM/RU Research, My Research, Religion Other, Young Muslims.

Zappers, relishoppers, legobouwers. Jongeren in Nederland; je ziet ze nauwelijks nog in de kerk of de moskee. Toch zijn ze wel degelijk bezig met zingeving en religieuze activiteiten. Ze bewegen zich in diffuse sociale netwerken en zijn moeilijk te traceren, laat staan langdurig te binden. Hoe stellen deze jongeren hun eigen bouwpakket van zingeving samen en waaruit kiezen ze? Uit de tradities van de grote wereldreligies? En waaruit nog meer? Welk effect heeft de religieuze erfenis van ouders op jongeren? Welke bronnen boren moslimjongeren aan voor hun religieuze zingeving? Wat voor adviezen kunnen jongerenwerkers geven aan religieuze instituten?

Het Handboek jongeren en religie toont de stand van zaken en laat zien welke rol voor godsdienstige instituten als de kerk en de moskee kan zijn weggelegd. Met behulp van een nuttige typologie van de verschillende groepen jongeren wordt het veld van religieus jongerenwerk inzichtelijk. Actueel onderzoek door verschillende specialisten in het veld van jongerenpastoraat, jeugdwerk en islamitisch jongerenwerk, wordt afgewisseld met best practices: voorbeelden van succesvolle projecten met jongeren, waaronder swingende jeugdkerken uit neo-evangelicale hoek, eucharistievieringen voor tieners, een bezoekgroep voor jonge gedetineerde moslims en een Ramadan festival. Bij de best practices worden telkens ook tips, contactgegevens én valkuilen vermeld. Het handboek bevat eveneens een state of the art overzicht van onderzoek naar christelijke en moslimjongeren van de afgelopen tien jaar.

Het boek verschijnt in de reeks Utrechtse studies van de Faculteit Katholieke Theologie (Universiteit van Tilburg) en het departement Religiewetenschap en Theologie (Universiteit Utrecht).

Symposium

Het Handboek jongeren en religie wordt op 11 november gepresenteerd tijdens het symposium ‘Jongeren en religie?!’ in de Universiteitsbibliotheek. Het programma omvat lezingen door Abdelilah Ljamai (universitair docent Islam en Humanisme aan de Universiteit voor Humanistiek te Utrecht) en Martin Tensen (theoloog, auteur en docent/trainer op De Wittenberg, ex-programmaleider EO-Ronduit) en workshops rondom best practices.

Bekijk het programma (PDF).

NB: als u zich aanmeldt voor het symposium en de boekpresentatie op 11 november, dan ontvangt u voor de toegangsprijs van € 35,- ook meteen het boek! Het boek ligt op de dag zelf voor u klaar op de boekentafel in de zaal. Aanmelding voor de studiedag (incl. boek) gaat via de website van de Universiteit van Tilburg:

Over de auteurs

Het Handboek jongeren en religie verschijnt onder redactie van Monique van Dijk-Groeneboer, die als universitair docent verbonden is aan het Departement Religiewetenschap en Theologie (UU) en aan de Faculteit Katholieke Theologie (UvT).

Het handboek bevat bijdragen van Nora Asrami, Angela Berben-Schuring, Clazien Broekhoff-Bosman, Monique van Dijk-Groeneboer, Toke Elshof, Joris Kregting, Martijn de Koning, Jacques Maas, Johan Roeland en Hijme Stoffels.

Datum, tijd: 11 november 2010, 10.00-16.00 uur
Locatie: Boothzaal, Universiteitsbibliotheek Uithof, Heidelberglaan 3, 3584 CS Utrecht

Titel: Handboek jongeren en religie. Katholieke, protestantse en islamitische jongeren in Nederland
Auteurs): Monique van Dijk-Groeneboer (red.)
isbn: 978 90 79578 18 4
Prijs: € 29,90
Uitgeverij: 2010, Parthenon

1 comment.

New Book – Producing Islamic Knowledge: Transmission and dissemination in Western Europe

Posted on October 13th, 2010 by martijn.
Categories: anthropology, Important Publications.

How do Muslims in Europe acquire discursive and practical knowledge of Islam? How are conceptions of Islamic beliefs, values and practices transmitted and how do they change? Who are the authorities on these issues that Muslims listen to? How do new Muslim discourses emerge in response to the European context?

This book addresses the broader question of how Islamic knowledge (defined as what Muslims hold to be correct Islamic beliefs and practices) is being produced and reproduced in West European contexts by looking at specific settings, institutions and religious authorities. Chapters examine in depth four key areas relating to the production and reproduction of Islamic knowledge:

  • authoritative answers in response to explicit questions in the form of fatwas
  • the mosque and mosque association as the setting of much formal and informal transmission of Islamic knowledge.
  • the role of Muslim intellectuals in articulating alternative Muslim discourses.
  • higher Islamic education in Europe and the training of imams and other religious functionaries.

Featuring contributions from leading sociologists and anthropologists, the book presents the findings of empirical research in these issues from a range of European countries such as France, Italy, the Netherlands and Great Britain. As such it has a broad appeal, and will be of great interest to students and scholars of Islamic studies, anthropology, sociology and religion.

Preface

  1. Producing Islamic Knowledge in Western Europe: Discipline, Authority, and Personal Quest by Martin van Bruinessen
  2. Muslim Voices, European Ears: Exploring the Gap Between the Production of Islamic Knowledge and its Perception by Stefano Allievi
  3. An Emerging European Islam: The Case of the Minhajul Qur’an in the Netherlands by M. Amer Morgahi
  4. Religious Authority, Social Action and Political Participation: A Case Study of the Mosquée de la Rue de Tanger in Paris by Valérie Amiraux
  5. The Pattern of Islamic Reform in Britain: The Deobandis Between Intra-Muslim Sectarianism and Engagement with Wider Society by Jonathan Birt and Philip Lewis
  6. Transnational Ulama, European Fatwas, and Islamic Authority: A Case Study of the European Council for Fatwa and Research by Alexandre Caeiro
  7. Cyber-fatwas, Sermons, and Media Campaigns: Amr Khaled and Omar Bakri Muhammad in Search of New Audiences by Ermete Mariani
  8. Guénonian Traditionalism and European Islam by Mark Sedgwick

Editors:
Martin van Bruinessen holds the chair of Comparative Studies of Contemporary Muslim Societies in the Department of Theology and Religious Studies, Utrecht University. He was one of the founders and an academic staff member of the International Institute for the Study of Islam in the Modern World (ISIM), where he co-ordinated the research programme on the Production of Islamic Knowledge in Western Europe.

Stefano Allievi is researcher at the University of Padua where he also teaches sociology. He specialises in migration issues, sociology of religion and cultural change, with a particular focus on the presence of Islam in Italy and Europe.

See also: Producing Islamic Knowledge: Transmission and dissemination in Western Europe – Routledge

1 comment.

IMES Rapport – Salafisme in Nederland. Aard, omvang en dreiging

Posted on September 24th, 2010 by martijn.
Categories: [Online] Publications, Important Publications, Religious and Political Radicalization.

Vandaag vindt de presentatie plaats van het rapport ‘Salafisme in Nederland. Aard, omvang en dreiging’. Onderzoekers van het Instituut voor Migratie en Etnische Studies (IMES) aan de Universiteit van Amsterdam (UvA) onderzochten daartoe maandenlang de salafistische (streng orthodoxe islamitische) gemeenschap in Nederland, en bekeken de mate van orthodoxie in de gehele Nederlandse moslimgemeenschap. Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum van het Ministerie van Justitie op verzoek van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding.

Hoewel er met grote regelmaat negatief wordt gesproken over de streng orthodoxe islamitische gemeenschap in Nederland, was het tot nog toe gissen naar aard, omvang en de daadwerkelijke dreiging ervan. Het ontbrak namelijk aan gedegen kennis over deze gemeenschap. Het rapport Salafisme in Nederland. Aard, omvang en dreiging, het resultaat van tien maanden veldwerk binnen de salafistische gemeenschap en 1103 interviews met een representatieve groep van Nederlandse moslims (in samenwerking met het Centraal Bureau voor de Statistiek), moet die leegte vullen.

Vragen die aan bod komen zijn onder meer: Hoe ziet de salafistische gemeenschap in Nederland er eigenlijk uit en hoeveel streng orthodoxe moslims zijn er? In hoeverre is er sprake van radicalisme en extremisme binnen deze gemeenschap en staat integratie op het spel? Hoe staan streng orthodoxe moslims tegenover de rol van geweld bij het verwezenlijken van hun religieuze idealen? In hoeverre moeten we islamitische orthodoxie opvatten als een bedreiging voor de Nederlandse democratie?
Auteurs

De onderzoekers en auteurs van het rapport zijn Ineke Roex, Sjef van Stiphout en Jean Tillie van het IMES aan de UvA. Ineke Roex is antropologe en verrichtte eerder veldwerk onder de Arabisch-Europese Liga in België. Sjef van Stiphout is politicoloog en thans als onderzoeker verbonden aan een internationaal vergelijkend onderzoek naar de islam in Europa (EURISLAM). Jean Tillie is bijzonder hoogleraar Electorale Politiek aan de UvA en publiceerde eerder over de politieke participatie van migranten en radicalisme en extremisme onder (Amsterdamse) moslims. De onderzoekers zijn tevens verbonden aan het AISSR (Amsterdam Institute for Social Science Research) en de programmagroep Challenges to Democratic Representation.

Waarom een studie naar salafisme?

Sinds de aanslagen in New York op de Twin Towers en de moord op Theo van Gogh door Mohammed Bouyeri is islamitisch radicalisme in Nederland een belangrijk onderwerp in het publieke en politieke debat. In dit debat worden salafisme en radicalisering steeds vaker in één adem genoemd. De basis van het salafisme is het streven naar een moreel sociaal herstel door terug te keren naar de religieuze bronnen: de Koran en de Sunna.

Belangrijke conclusies

Deze studie concludeert dat er geen sprake is van radicalisering binnen de salafistische gemeenschap in Nederland en dat zij geen bedreiging vormt voor de Nederlandse democratie. Salafistische organisaties vormen eerder nog een buffer doordat zij geweldscomponenten afkeuren. Radicalisering in de zin van de actieve bereidheid om geweld te gebruiken vindt dan ook plaats buiten de salafistische organisaties.

Van de verschillende stromingen in het salafisme, blijken politieke salafi’s in Nederland het meest zichtbaar. Zij zijn politiek en maatschappelijk geëngageerd en voorstander van vernieuwingen die ten goede kunnen komen aan de geloofsgemeenschap. Predikers wijzen geweld af en streven niet naar invoering van de Sharia (strenge moslimwetten) in Nederland. Uit het veldwerk onder de salafistische gemeenschap doemt een beeld op van een ‘gewone’ orthodoxe beweging en is er geen indicatie te vinden voor radicalisering.

Uit de survey blijkt dat 8 procent van de Nederlandse Moslims volgens hun definitie als streng orthodox kan worden gezien en gevoelig is voor salafisme, wat gelijk staat aan zo’n 53.000 mensen. Streng orthodoxen blijken niet gevoelig voor extremisme en neigen niet tot politiek activisme. Ze hebben niet de neiging om te handelen, maar om passief te ondersteunen. Wel gaat een hogere mate van orthodoxie samen met een grotere geweldslegitimatie en een theocratisch ideaal.

Opzet van het onderzoek

Via veldwerk, netwerkanalyse en een grootschalig survey is de mate van orthodoxie en de gevoeligheid voor salafisme in de gehele Nederlandse moslimgemeenschap onderzocht. Het veldwerk werd verricht in en rondom de As-Soennah moskee in Den Haag, de El-Fourkaan moskee in Eindhoven, de organisatie Alfeth in Roermond en op enkele andere locaties in Nederland. De netwerkanalyse is uitgevoerd onder islamitische organisaties in Nederland die bij de Kamer van Koophandel stonden geregistreerd (totaal 1300 organisaties en 13.000 bestuursleden). De steekproef voor de survey, tenslotte, is getrokken door het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS). In totaal hebben 1103 personen deelgenomen aan het onderzoek.

Het onderzoek is uitgevoerd in opdracht van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum van het Ministerie van Justitie op verzoek van de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding.

Bron: hier en hier.

Ik ga voorlopig nog even geen inhoudelijke reactie geven om de simpele reden dat ik het nog niet gelezen heb. U kunt het rapport HIER downloaden.

2 comments.

PEW – Muslim Networks and Movements in Western-Europe

Posted on September 18th, 2010 by martijn.
Categories: [Online] Publications, Important Publications, Religious and Political Radicalization, Young Muslims.

A new report by the Pew Research Center’s Forum on Religion & Public Life, “Muslim Networks and Movements in Western Europe,” profiles several of the oldest, largest and most influential Muslim groups operating in Western Europe today. The report focuses on transnational networks and movements whose origins lie in the Muslim world but that now have an established presence in Western Europe, and examines how such movements seek to influence the views and daily lives of Muslims living there. The selected groups represent the diverse histories, missions and organizational structures found among Muslim organizations in Western Europe. These include: the Gülen Movement; the Muslim Brotherhood and Jama?at-i Islami; the Muslim World League and World Assembly of Muslim Youth; Jihadi Networks and Hizb ut-Tahrir; Sufi Orders; and Tablighi Jama?at. The report explores the groups’ origins, purposes and activities, offering a detailed look at their differing religious and political agendas, as well as their views on religious law, religious education and the assimilation of Muslims into European society.

“Muslim Networks and Movements in Western Europe” also examines how European governments are interacting with these groups, the relationships between the groups themselves, and future challenges these networks and movements face, particularly in regard to generational shifts in the leadership and membership ranks.

Some of the report’s findings include:

  • Although many Muslims in Western Europe participate in the activities of these movements and networks, the groups’ formal membership rolls appear to be relatively small. Despite the low levels of formal membership, these groups often exert significant influence by setting agendas and shaping debates within Muslim communities in Western Europe.
  • The growing connections between Islamic groups and European governments, as well as the integration of some of these groups into the continent’s political mainstream, have not led to a decrease in activism on the part of these groups. If anything, Muslim groups and movements have become more visible on the European political stage.
  • Partly in reaction to the growth and visibility of Muslim movements in Western Europe, Christian and Jewish organizations in the region also have attracted more public attention in recent years and taken on renewed relevance in the eyes of some Europeans. In that sense, Muslim groups, collectively, may be helping to create more space for religion in general in the European public square.
  • Most, if not all, of the Muslim movements and networks with a significant presence in Western Europe can also be found in North America.

It appears that the report tries to beyond the focus on radicalization and/or anti-integration tendencies (several of the groups in the report are often linked to that) and to provide a better understanding of how these transnational networks and movements try to influence views and daily lives of Muslims in Western Europe. The report does provide us with a some insight into whether or not each group tends to shy away from extremism and stimulate integration, but it does not give any clue if one of these groups is directly tied to terrorism which, according to Peter Mandaville (the author of the report), is impossible to tell. I agree with him on that since, as he argues as well, a movement’s goals and activities may not be directed at supporting or promoting terrorism (and can even be anti-extremism) but this says nothing about individuals. Moreover since many Muslims do not exactly know what the political outlook is of many of these networks (and be driven to it for other reasons such as their ethnic and regional identities), their participation in it does not necessarily mean that they endorse such views. Also many people often participate, simultaneously, in activities of different groups.

There is no reference to the Netherlands in this report with the exception of a chart that show the distribution of Muslims in Western Europe and a table with the number of Muslims in Western Europe. And with the exception of the Gülen Movement:
Gülen Movement

The Gülen movement refers to a cluster of religious, educational and social organizations founded and inspired by Fethullah Gülen, a Turkish Islamic scholar, author and speaker now in his late 60s. The movement strives to give faithful Muslims the secular education they need to thrive in the modern world. At the same time, it also emphasizes the importance of traditional religious teachings. To this end, the movement has inspired the creation of a worldwide network of schools and other centers of learning that focus on secular subjects in the classroom but also offer extracurricular programs that emphasize religious themes. […]The Gülen movement generally shies away from building ties with other Muslim organizations in the European countries where it has a presence. At one level, this self-segregation reflects the distinctively Turkish character of the movement. Indeed, outside of Turkey the movement appeals primarily to ethnic Turks. It is therefore not surprising that the movement’s influence and impact in Western Europe are highest in countries with sizeable Turkish communities, such as Germany and the Netherlands. To some extent, the Gülen movement also keeps its distance from other Turkish groups in Europe. In Germany, for example, the movement pursues a middle ground between two other major Turkish Islamic groups – the Turkish-Islamic Union for Religious Affairs (known by the Turkish acronym DITIB), an organization closely tied to the secular Turkish government, and the Islamist-leaning Millî Görü? organization.

The Gülen movement’s reluctance to join forces with other Muslim groups is not solely a case of self-segregation, however. It also reflects the movement’s commitment to the assimilation of Muslims into European society. While some Muslim groups encourage members and followers to emphasize their Islamic identity, the Gülen movement teaches that Muslims should work with and within the majority society.

Nevertheless also the report’s findings on other movements are important for the Dutch situation. I will quote the findings on the most relevant ones, focusing on the controversies surrounding the movements:
Muslim Brotherhood and Jama’ at-i Islami

The Muslim Brotherhood and its affiliates often succeed in setting the public agenda for European Muslims more broadly. But this agenda may be changing. While many of the original Brotherhood-inspired organizations are still headed by the first generation of leaders – many of whom were born outside of Europe – the second and, in some cases, the third generation of leaders – mostly born in Europe – are coming to the fore. Many of the younger leaders are pressing for an agenda that focuses on the interests and needs of Muslims in particular European countries rather than on global Islamic causes, such as the Israeli-Palestinian dispute.

Although its agenda might be changing, the Muslim Brotherhood remains controversial in many parts of Western Europe. Many Europeans believe that some Brotherhood-affiliated organizations are promoting agendas that encourage their followers to think of themselves first and foremost as Muslims, thus hindering the assimilation of Muslims in Europe.21 There also has been some scrutiny of Brotherhood-linked figures in Europe who have made anti-Semitic remarks, made comments in support of suicide bombings in Israel or been involved in fundraising for groups linked to Hamas, the militant Palestinian Islamic group.22 Others have raised questions about the possible links between some Brotherhood-affiliated groups in the Middle East and global terrorists.23 For these reasons, the leaders of Brotherhood-affiliated groups in Europe may continue to face questions about the movement’s complicated history, even as they struggle to make their agenda relevant to new generations of Muslims.

Radical Islamist Movements: Jihadi Networks and Hizb ut-Tahrir

The influence of radical Islamist groups and movements has been felt throughout the broader Muslim community of Western Europe. The general climate of fear and insecurity prompted by recent terrorist attacks has resulted in considerable public scrutiny of European Muslims, including anti-terrorism initiatives that have raised civil rights concerns among many Muslims. Some radical groups, including Hizb ut-Tahrir, claim that these anti-terrorism policies represent evidence that Muslims will never be fully welcome in the West.

Sufi Orders

In the face of what is often experienced as an onslaught of competing and sometimes contradictory views on religion available through the Web and other new media channels, some Muslims have found that affiliation with a Sufi order offers an appealing alternative: a single, reliable source of information on Islam that comes with a personal spiritual guide.40 The new wave of enthusiasm for Islamic mysticism suggests that this tradition will continue to have a pervasive influence across Europe’s Muslim communities.

Networks of Religious Scholars – Al Qaradawi

Al-Qaradawi’s pragmatic approach to Islamic jurisprudence and his willingness to use various media outlets to spread his views have made him a popular figure with younger Muslims, particularly those living in Europe and North America. At the same time, some of his statements have made him a controversial figure in the West and led to him being banned from traveling to the U.K. since 2008. In a BBC interview, for example, he expressed his support for Palestinian suicide bombings in Israel, saying, “It’s not suicide, it is martyrdom in the name of God.”47

Prior to being banned from Britain, al-Qaradawi had used London as a platform to convene some of his global projects, such as the International Union of Muslim Scholars – an effort to combat the fragmentation of traditional religious authority by fostering a unified body of classically trained scholars speaking with a single voice on major religious and world issues.

Networks of Religious Scholars – New movement?

A New Kind of Islamic Movement?

For the most part, figures like Khaled and Naik do not have ties to established Islamic social or political movements. Indeed, some think their popularity speaks to a desire among Muslims in Europe – particularly young Muslims – to move away from what some people perceive as the rigid organizational hierarchies and highly politicized agendas of groups such as the Muslim Brotherhood and Hizb ut-Tahrir in favor of more pragmatic solutions to everyday problems.

There are also signs that younger generations of European Muslims are looking for a return to the doctrinal purity of “authentic” Islamic teachings based on classical scholarship. Indeed, this may help explain the recent upsurge of interest among young Muslims in Salafism – a highly conservative but generally apolitical school of Islamic thought that is frequently associated with religious influences emanating from Saudi Arabia.53 The theological influence of Salafism can be found in a number of Muslim groups, including the Muslim Brotherhood and the Tablighi Jama’at. But some scholars have argued that Salafism is influential enough in its own right that it should be regarded as Islam’s “new religious movement.”54

Notably absent from the networks of religious scholars are Tariq Ramadan, Mustafa Ceric (Grand Mufti of Bosnia) and Abdal Hakim Murad, a Cambridge University scholar because they did not create a network of institutions and media outlets to disseminate their ideas. One of the most important organisations in the Netherlands in the past was the Muslim World League (Rabita Al-Alam al-Islami, chaired in the past by Mohammed Cheppih) that has a strong Saudi connection.

Muslim World League and World Assembly of Muslim Youth

The influence of more established da’wa groups such as the League and the Assembly has also waned as new technologies have made it easier for other groups to reach wide audiences. Discussions about issues relevant to Muslims are increasingly taking place on the Web – in blogs and in social media outlets such as Facebook and Twitter. In many cases, those leading the discussions no longer seek or need the legitimacy that affiliation with a transnational organization such as the League or the Assembly once conferred. Even when European Muslims are seeking information on Saudi-style Islam, they can go to the websites of such high-profile scholars as Saudi cleric Salman al-Audah, the force behind the popular website islamtoday.com, and the late Nasiruddin al-Albani, rather than trying to obtain information from the League or the Assembly.

Although the Muslim World League and the World Assembly of Muslim Youth are less familiar to young Muslims in Europe today than they were a generation ago, these well-funded groups continue to exert substantial influence through their extensive outreach efforts and publishing networks. And while the two groups are no longer the sole purveyors of Saudi-style Islam to European audiences, they still represent an important infrastructure for propagating conservative religious views from the Middle East throughout Europe.

Another group that had considerable influence in the 1990s but I think less now is the Tablighi Jama’at:

Tablighi Jama’at

The Tablighi Jama’at (“Society for Spreading Faith”) is a global educational and missionary movement whose primary purpose is to encourage Muslims everywhere to be more religiously observant. It currently operates in roughly 150 countries around the world, including in Western Europe.

According to the teachings of the Tablighi Jama’at, the reformation of society is achieved through personal spiritual renewal. To this end, the group encourages its followers to undertake short-term preaching missions, known as khuruj, in order to reinforce the religious norms and practices that, in its view, underpin a moral society. These missions typically last from a few days to a few months.

The movement does not have a large formal membership. Instead, it is largely comprised of small groups of itinerant male preachers – usually no more than 10 per group – who travel, eat, sleep, wash and pray together and often observe strict regimens relating to dress and personal grooming. When these groups of lay preachers arrive in a new area, they reach out to Muslims of all social strata in an effort to remind them of the core teachings of the Prophet Muhammad and encourage them to attend mosque prayers and listen to sermons.

The Tablighi Jama’at is thought to be one of the world’s largest religious movements.[…]While most followers of the Tablighi Jama’at are primarily interested in matters of personal piety and spiritual self-renewal, some have been accused of having ties to radical networks. This concern has been raised from time to time since the 9/11 terrorist attacks in the U.S. by journalists, law enforcement personnel and national security policymakers in the West who say the group’s missionary activities and loose organizational structure can be exploited by radical elements.44 “Shoe bomber” Richard Reid, who in 2001 tried to set off a bomb on a commercial aircraft, and John Walker Lindh, the American citizen captured by U.S. forces with Taliban soldiers in Afghanistan in 2001, both spent time in Tablighi circles. And because the group has strong ties to Deobandi Islam, the same school of thought that informs the religious worldview of the Taliban, certain Tablighi Jama’at leaders from South Asia have been linked to some of the same networks as Taliban scholars.

For researchers the report probably does not provide much new information and understandings. For journalist and policy makers however it provides a balanced approach and should be regarded as compulsory reading.

0 comments.

New Publication: Being Young and Muslim – New Cultural Politics in the Global South and North

Posted on August 19th, 2010 by martijn.
Categories: Important Publications, ISIM Leiden, Young Muslims, Youth culture (as a practice).

Oxford University Press: Being Young and Muslim: Linda Herrera and Asef Bayat

Being Young and Muslim
New Cultural Politics in the Global South and North
Editors: Linda Herrera and Asef Bayat

In recent years, there has been a proliferation of interest in youth issues and Muslim youth in particular. Young Muslims have been thrust into the global spotlight in relation to questions about security and extremism, work and migration, and rights and citizenship. This book interrogates the cultures and politics of Muslim youth in the global South and North to understand their trajectories, conditions, and choices. Drawing on wide-ranging research from Indonesia to Iran and Germany to the U.S., it shows that while the majority of young Muslims share many common social, political, and economic challenges, they exhibit remarkably diverse responses to them. Far from being “exceptional,” young Muslims often have as much in common with their non-Muslim global generational counterparts as they share among themselves. As they migrate, forge networks, innovate in the arts, master the tools of new media, and assert themselves in the public sphere, Muslim youth have emerged as important cultural and political actors on a world stage. The essays in this volume look at the strategies Muslim youths deploy to realize their interests and aspirations.

The volume explores the ways in which the young, both in Muslim majority societies and Muslim communities in the West, negotiate their Muslim identity in relation to their youthful desires – their individuality, the search for autonomy and security for the future. Due to a combination of the shifting moral politics at home, the relentless process of cultural and economic globalization, the rise of a civilizational discourse in which “Islam” is positioned in opposition to the “West,” sluggish economies and wide scale unemployment, youth cultures and politics are developing in novel yet little understood ways. Their interests, aspirations, and socioeconomic capacities appear to be producing a new cultural politics: the cultural behavior of Muslim youths, the authors say, must be understood as located in the political realm and representing a new arena of contestation for power. While often referred to as the “builders of the future” by the power elite, the young are also stigmatized and feared as disruptive agents who are prone to radicalism and deviation. The essays in this volume look at the strategies Muslim youths deploy to realize their interests and aspirations, including music and fashion, party politics, collective violence, gang activities, religious radicalism and other forms of expression.

Linda Herrera, Senior Lecturer in International Development Studies, is Convenor of the Children and Youth Studies M.A. specialization at the International Institute of Social Studies of Erasmus University Rotterdam.

Asef Bayat , Professor of Sociology and Middle East Studies, holds the chair of Society and Culture of the Middle East and Leiden University, The Netherlands. He is the author of Making Islam Democratic: Social Movements and the Post-Islamist Turn (2007) and Life as Politics: How Ordinary People Change the Middle East (2010).

Table of Contents

  • Acknowledgements
  • 1. Introduction: Being Young and Muslim in Neoliberal Times by Asef Bayat and Linda Herrera
  • Politics of Dissent
  • 2. Muslim Youth and the Claim of Youthfulness by Asef Bayat
  • 3. The Drama of Jihad: The Emergence of Salafi Youth in Indonesia by Noorhaidi Hasan
  • 4. Moroccan Youth and Political Islam by Mounia Bennani-Chraibi
  • 5. Rebels without a Cause? A Politics of Deviance in Saudi Arabia by Abdullah al-Otaibi and Pascal Menoret
  • 6. The Battle of the Ages: Contests for Religious Authority in The Gambia by Marloes Janson
  • 7. Cyber Resistance: Palestinian Youth and Emerging Internet Culture by Makram Khoury-Machool
  • Livelihoods and Lifestyles
  • 8. Young Egyptians’ Quest for Jobs and Justice by Linda Herrera
  • 9. Reaching a Larger World: Muslim Youth and Expanding Circuitries of Operation by AbdouMaliq Simone
  • 10.Being Young, Muslim and American in Brooklyn by Moustafa Bayoumi
  • Strivings for Citizenship
  • 11. ‘Also the School Is a Temple’: Republicanism, Imagined Transnational Spaces, and the Schooling Of Muslim Youth in France by Andre Elias Mazawi
  • 12. Avoiding Youthfulness? Young Muslims Negotiating Gender and Citizenship in France and Germany by Schirin Amir-Moazami
  • 13. Struggles over Defining the Moral City: Islam and Urban Public Life in Iran by Azam Khatam
  • Navigating Identities
  • 14. Securing Futures: Youth, Generation, and Muslim Identities in Niger by Adeline Masquelier
  • 15. “Rasta” Sufis and Muslim Youth Culture in Mali by Benjamin F. Soares
  • 16. Performance, Politics and Visceral Transformation: Post-Islamist Youth in Turkey by Ayse Saktanber
  • 17. Negotiating with Modernity: Young Women and Sexuality in Iran by Fatemeh Sadeghi
  • Musical Politics
  • 18. Fundamental’s Jihad Rap by Ted Swedenburg
  • 19. Maroc-Hop: Music and Youth Identities in the Netherlands by Miriam Gazzah
  • 20. Heavy Metal in the Middle East: New Urban Spaces in a Translocal Underground by Pierre Hecker
  • 21. Music VCDs and the New Generation: Negotiating Youth, Femininity and Islam in Indonesia by Suzanne Naafs
  • 22. Conclusion: Knowing Muslim Youth by Linda Herrera and Asef Bayat
  • References

“This is an excellent collection of essays on youth in a number of Muslim majority (and minority) societies in the context of globalization and modernity. A particular strength of this volume is its ability to highlight the multiple and contested roles of religion and personal faith in the fashioning of contemporary youthful Muslim identities. Such insights often challenge secular Western master narratives of modernity and suggest credible reconceptualizations of what it means to be young and modern in a broad swath of the world today.”

— Asma Afsaruddin, Professor of Islamic Studies, Indiana University

Knowing the work of both editors and having read some of the early versions of different chapters, I would highly recommend this book. It engages with important questions, challenges existing definitions and interpretations without being apologetic. The variety in topics and regions provides the reader with a very rich source of contemporary debates, repertoires and interpretations of being young and Muslim.

1 comment.

Closer Holiday Service – Contemporary Islam: Muslims and Media

Posted on August 1st, 2010 by martijn.
Categories: Important Publications.

The July 2010 issue of Contemporary Islam (editors Daniel Varisco and Gabriel Marranci) is out now. The former issue, April 2010, is available for free. It is a special issue Muslims and Media: Perceptions, Participation and Change with Cemil Aydin and Juliane Hammer as guest editors. You can find the content below with the link for downloading the articles of this interesting issue:
SpringerLink – Contemporary Islam
Volume 4, Number 1 / April, 2010
Special Issue: Muslims and Media: Perceptions, Participation, and Change / Guest Edited by Cemil Aydin and Juliane Hammer

Muslims and media: perceptions, participation, and change
Cemil Aydin and Juliane Hammer

This special issue addresses ways in which Muslims and Islam are portrayed and represented (or misrepresented in the media) as well as Muslim participation in public and independent media production. Many publications stipulate, assume, or lament stereotyping and misrepresentation of Muslims, yet we are only beginning to see specific studies that address questions such as the quantitative and qualitative reproduction of visual and other stereotypes, issues of self-representation and speaking through the media for the larger community, Muslim public intellectuals and their role in shaping and challenging public perceptions, political agendas of media outlets and the conundrum of media producers and demands from their audiences, representations of diversity of Muslims and interpretations of Islam in the public sphere. This special issue brings together articles that address the active involvement of Muslims in media production on one hand and the impact of media representations on individual Muslims and their communities on the other. Geographically, the authors present case studies from the USA, Germany, Australia, and the Philippines.

Media making Muslims: the construction of a Muslim community in Germany through media debate
Riem Spielhaus

This article focuses on the ways in which Muslims actively participate in media debates about Islam and Muslims in Germany, and how they challenge or reinforce representations of themselves. It questions the narrative of powerlessness versus dominant actors in media and politics. Even though they were already perceived as part of a Muslim community, several prominent individuals in the German cultural and political sphere took an explicit position as Muslims—some insisting on their distance to religion. This paper aims at describing the various reasons and reflections accompanying this decision and argues that media images of Muslims steered individuals, who are not members of Islamic organizations let alone representatives of them, to become active or change their self-representation and act as Muslims. By demanding recognition as active members of German society, prominent Muslim individuals are creating new images of Muslims beyond an imaginary that is reducing them to their (alleged) religiosity and positioning them outside German national identity.

Moros in the media and beyond: representations of Philippine Muslims
Vivienne SM. Angeles

Colonial constructions of the Muslim image have affected Muslim–Christian relations in the Philippines for centuries. Spanish colonizers used the term “Moro” as a derogatory term for Muslims and portrayed them in negative terms mainly because of their resistance to Spanish colonial rule and Christianity. The succeeding American administrators perpetuated the negative Muslim image through their description of Muslims in their reports and in cartoons published in the American print media. Both colonizers viewed Filipinos primarily in terms of their religious identification, and through their campaigns against the Moros, have influenced the thinking and attitudes of Christian Filipinos towards Muslim Filipinos. In recent times, ethnic Filipino Muslims have appropriated the term Moro to symbolize instead their determination to chart their destiny as a nation and their rich political and cultural heritage. This recasting of the Moro image is reflected in contemporary Muslim writings in both print and electronic media. This paper argues that the remaking of the Moro image challenges colonial misrepresentations, constitutes a redefinition of ethnic Muslim identity, and appeals to the sense of unity of Muslims.

(Re)presenting: Muslims on North American television
Amir Hussain

This article describes and analyzes the portrayal of Muslims on several North American television shows. Greatest detail is given to the two seasons of Sleeper Cell, the first show on American television created to deal with Muslim lives post 9/11. I deal briefly with Muslim characters on Oz for a look at portrayals of Muslim life pre 9/11. I also mention Muslim characters in Lost and 24 as well as some films to add further insights to my argument. These television dramas are compared with two comedies, Aliens in America as well as Little Mosque on the Prairie, the first Canadian television show to examine Muslim lives. The conclusion is that in dramas, Muslims are not recognized on American television as citizens of their own country, but instead are portrayed as dangerous immigrants with a religion that is both alien and wicked. Moreover, the religion as it is lived out on the television drama is one of violence—there seems to be no other substantive practice that embodies Islamic faith. The case is very different with regard to the television comedy.

Imaging, imagining and representation: Muslim visual artists in NYC
Munir Jiwa

This article is based on ethnographic fieldwork I conducted with Muslim visual artists in New York City. It assumes that art is a particular medium or media form that not only gives us insight into the processes of creative expression, but helps us understand the relationship between global media events and their localized practices. For Muslim visual artists, and Muslims in general, “9/11” has become a significant marker of time in thinking about issues of identity, belonging and representation. Even in the art worlds, the larger tropes of Islam/Muslims—terrorism, violence, veiling, patriarchy, the Middle East—become the normative frames and images within and against which Muslim artists do their work. I outline the ways Muslim artists as cultural producers are not only contesting art world boundaries in terms of new and emerging forms of identification, but also the various sites where they are being forged. Muslim artists explore new ways of thinking about being Muslim, not necessarily as a theological or aesthetic unity, but as a minority identification in the West/America. I focus on the work of two artists, Nigerian-born Fatimah Tuggar and Pakistani-born Shahzia Sikander.

Performing gender justice: the 2005 woman-led prayer in New York
Juliane Hammer

On March 18, 2005, a group of American Muslim women and men participated in a Friday prayer led by Dr. Amina Wadud, who also gave the Friday sermon. Widely publicized in various media and debated among Muslims around the world, this event was hailed as a turning point in Muslim gender discourses by the organizers and many media representatives. This article describes the prayer as a performance and argues that the organizers, participants, and media representatives all participated in the production of meaning embodied by the prayer. According to the organizers, the achievement of Qur’anic gender justice required changes in Muslim communities, and various forms of media were of vital importance for the discussion and realization of this goal. As such, the prayer was an act of symbolic significance, which despite its discursive, spatial, and temporal limitations, became much more than an act of Islamic worship.

Gender and sexuality online on Australian Muslim forums
Roxanne D. Marcotte

This paper examines the e-religious discourse that Australian Muslims produce on the internet. The study of two online discussions on MuslimVillage forums—one of Australia’s largest online Muslim communities—about polygamy and homosexuality will illustrate how online interaction within virtual Islamic environments provides both greater and lesser fluidity to e-Islamic normative discourses associated with gender and sexuality. Muslim forums provide opportunities for members to display a variety of views and opinions: on the one hand, they allow Muslims to post views that may challenge, contest, or even transgress Islamic gender and sexuality norms, while equally allowing members, on the other hand, to reaffirm more authoritative normative Islamic views. The various voices that inhabit Australia’s Islamicyberspace’s new Muslim social and networked environments thus need to negotiate virtual normative representations.

Muslims, identity and multimodal communication on the internet
Kristin Zahra Sands

The Internet provides a space and medium within which Muslims can shape the relationship between their religious identity and their social and political affiliations. The subjectivities of Muslims who use online space are in turn shaped by the parameters and possibilities of the Internet’s architecture and language. The multiple linkages of online spaces and the particular vernacular spoken in these spaces, a mix of written text, imagery and sound, privilege new kinds of actors and new forms of expressive and rhetorical activities. In this new space and medium, the question of imagining (or rejecting) a global Muslim identity demonstrates the subtle interplay involved in the formation of religious and media subjectivities. Developing a critical understanding of multimodal representation and communication is an essential component in studying Muslim engagement with the Internet.

Muslims and the media in the blogosphere
Daniel Martin Varisco

In the past two decades a virtual Ummah has evolved in cyberspace. While some of these websites are targeted specifically at Muslims, others attempt to provide outreach on Islam or counter Islamophobic bias. As noted by Jon Anderson, in his pioneering work on Islam in cyberspace, Muslims were among the first engineering students to create websites at the dawn of the Internet, before mainstream Islamic organizations posted official websites. There is a wealth of material by Muslims in English and Western languages, some of it archived for research. This article explores the methodological problems posed in studying the range of Islam-content blogs, from private individuals to religious scholars, as well as Muslim websites that feature comments from readers. The focus of the paper is an analysis of blogs about Islam or by Muslims that either act as watchdogs on the media or try to provide alternative views to the mainstream media of competing Muslim groups. Researching these blogs as a form of e-ethnography calls for a rethinking and refining of anthropological methodology as e-ethnography.

1 comment.

Closer Holiday Service – Most cited AAA Anthropology Articles Available

Posted on July 23rd, 2010 by martijn.
Categories: anthropology, Important Publications.

It’s almost holiday here and what is better than to read a good article from an anthropological journal (except swimming, riding and/or walking in the mountains or doing nothing at all)? Current Anthropology is ranked as the second most-cited journal in anthropology. I cannot find #1, what is that? Why not show who the ‘winner’ is as well? Anyway, because the AAA journals do so well, they decided to give people free access to the most cited articles of their different journals, for one one month. Here’s the overview with the links you need:
Prophecy and the near future: Thoughts on macroeconomic, evangelical, and punctuated time. JANE I. GUYER. 2008; American Ethnologist – Wiley InterScience

Prophecy and the near future: Thoughts on macroeconomic, evangelical, and punctuated time
JANE I. GUYER 1
1 Department of Anthropology, Johns Hopkins University, Macaulay Hall 111, Baltimore, MD 21218 jiguyer@jhu.edu
Copyright 2007 American Anthropological Association.
KEYWORDS
time • macroeconomics • evangelism • events • future
ABSTRACT

A view from 1950s and 1960s Britain suggests that the public culture of temporality in the United States has shifted from a consequential focus on reasoning toward the near future to a combination of response to immediate situations and orientation to a very long-term horizon. This temporal perspective is most marked in the public rhetoric of macroeconomics, but it also corresponds in remarkable ways to evangelicals’ views of time. In this article, I trace the optionality and consonance of this shift toward the relative evacuation of the near future in religion and economics by examining different theoretical positions within each domain. In conclusion, I suggest that the near future is being reinhabited by forms of punctuated time, such as the dated schedules of debt and other specific event-driven temporal frames.

Race, Ethnicity, and Racism in Medical Anthropology, 1977–2002. Clarence C. Gravlee. 2008; Medical Anthropology Quarterly – Wiley InterScience

Race, Ethnicity, and Racism in Medical Anthropology, 1977–2002
Clarence C. Gravlee 1 Elizabeth Sweet 2
1 Department of Anthropology University of Florida
2 Department of Anthropology Northwestern University
Copyright © 2008 American Anthropological Association
KEYWORDS
Race • ethnicity • racism • health disparities • systematic review
ABSTRACT

Researchers across the health sciences are engaged in a vigorous debate over the role that the concepts of “race” and “ethnicity” play in health research and clinical practice. Here we contribute to that debate by examining how the concepts of race, ethnicity, and racism are used in medical–anthropological research. We present a content analysis of Medical Anthropology and Medical Anthropology Quarterly, based on a systematic random sample of empirical research articles (n =283) published in these journals from 1977 to 2002. We identify both differences and similarities in the use of race, ethnicity, and racism concepts in medical anthropology and neighboring disciplines, and we offer recommendations for ways that medical anthropologists can contribute to the broader debate over racial and ethnic inequalities in health.

Culture and Mind: Their Fruitful Incommensurability. Jerome Bruner. 2008; Ethos – Wiley InterScience

Culture and Mind: Their Fruitful Incommensurability
Jerome Bruner 1
1 School of Law, New York University
Copyright © 2008 American Anthropological Association
ABSTRACT

Abstract I reflect here on the historical junctures where anthropology and psychology cross paths, creating foundations for a general cultural psychology in the present.1 I am particularly attuned to those points of intersection that inform understanding of mind in culture and culture in mind. I focus on institutions as means for canonizing the ordinary, on narrative as a mode of positioning the extraordinary vis-à-vis mundane expectations, and on agency, each of which entails intersections of mind and culture. Recent encounters with U.S. legal culture provide a ground for illustrating these intertwining relations of subjects and their cultural milieux. [culture, mind, law, institutions, selectivity]

Navigating Contradictory Communities of Practice in Learning to Teach for Social Justice. Maria Timmons Flores. 2008; Anthropology & Education Quarterly – Wiley InterScience

Navigating Contradictory Communities of Practice in Learning to Teach for Social Justice
Maria Timmons Flores 1
1 Lewis and Clark Graduate School of Education and Counseling
Copyright 2007 American Anthropological Association.
KEYWORDS
social justice • practice theory • new teachers • teacher socialization • teacher education
ABSTRACT

In this article, I explore the contradictions that four new teachers experienced as their commitments to social justice collide with urban school culture. Framed within Jean Lave and Etienne Wenger’s (1999) theory of situated learning and development concepts of identity, practice, and relationships illustrate how teachers’ ideals are challenged as socializing features of two communities of practice—the universities and schools—intersect in new teachers’ development. This research contributes empirical evidence of the application of critical multicultural teacher preparation into practice, a cultural representation of how educational inequities are reproduced or disrupted in the situated contexts of urban schools, an application of Lave and Wenger’s theory of Legitimate Peripheral Participation that incorporates formal and informal education across multiple activity settings, and a call for collaborative communities of practice that support teachers’ situated learning in creating transformative practices.

Critical Social Learning: A Solution to Rogers’s Paradox of Nonadaptive Culture. MAGNUS ENQUIST. 2008; American Anthropologist – Wiley InterScience

Critical Social Learning: A Solution to Rogers’s Paradox of Nonadaptive Culture
MAGNUS ENQUIST 1 KIMMO ERIKSSON 2 STEFANO GHIRLANDA 3
1 Department of Zoology, Stockholm University, Stockholm, Sweden 11691, and Centre for the Study of Cultural Evolution, Stockholm University, Stockholm, Sweden 11691 2 Department of Mathematics and Physics, Mälardalen University, 721 23 Västerås, Sweden, and Centre for the Study of Cultural Evolution, Stockholm University, Stockholm, Sweden 11691 3 Department of Psychology, University of Bologna, 40127 Bologna, Italy, and Centre for the Study of Cultural Evolution, Stockholm University, Stockholm, Sweden 11691
Copyright 2007 American Anthropological Association.
KEYWORDS
social learning • origin of culture • culture • biology • mathematical modeling
ABSTRACT

Alan Rogers (1988) presented a game theory model of the evolution of social learning, yielding the paradoxical conclusion that social learning does not increase the fitness of a population. We expand on this model, allowing for imperfections in individual and social learning as well as incorporating a “critical social learning” strategy that tries to solve an adaptive problem first by social learning, and then by individual learning if socially acquired behavior proves unsatisfactory. This strategy always proves superior to pure social learning and typically has higher fitness than pure individual learning, providing a solution to Rogers’s paradox of nonadaptive culture. Critical social learning is an evolutionarily stable strategy (ESS) unless cultural transmission is highly unfaithful, the environment is highly variable, or social learning is much more costly than individual learning. We compare the model to empirical data on social learning and on spatial variation in primate cultures and list three requirements for adaptive culture.

ROSE-COLORED GLASSES? Color Revolutions and Cartoon Chaos in Postsocialist Georgia. PAUL MANNING. 2008; Cultural Anthropology – Wiley InterScience

ROSE-COLORED GLASSES? Color Revolutions and Cartoon Chaos in Postsocialist Georgia
PAUL MANNING 1
1 Trent University, Peterborough, Canada
Copyright 2007 by the American Anthropological Association
KEYWORDS
political oratory • images • postsocialism • revolution
ABSTRACT

The Georgian “Rose Revolution” of 2003 was preceded by events in November 2001, in which students protested against a government raid on a popular TV station, Rustavi 2, and forced then-President Shevardnadze to request the resignation of the Georgian cabinet as the students demanded. This article describes these events in detail to show how political transition in Georgia has been carried out and exemplified by new political rhetorics and metarhetoric that expressly confronted entrenched logics of reception. The article illustrates how shifts in state formation, in postsocialist contexts in particular, are tied to shifts in representational modes.

0 comments.

Pedagogiek – De moskee als partner in het onderwijs

Posted on June 1st, 2010 by martijn.
Categories: [Online] Publications, anthropology, Gouda Issues, Important Publications, My Research.

Kan een moskee een partner zijn voor het voortgezet onderwijs? Dit onderwerp komt aan bod in een special van het Tijdschrift Pedagogiek. Dit themanummer is gebaseerd op de jarenlange praktijk in Gouda waar moskee An Nour een project verzorgde voor schoolloopbaanbegeleiding voor Marokkaans-Nederlandse en (later ook) autochtone Nederlandse jongens en meisjes. In dit nummer aandacht voor de debatten en conflicten door voortkwamen uit de samenwerking van deze moskee met jeugdhulpverleningsinstelling RCJ/Het Woonhuis en Goudse scholen. Vanuit antropologische, rechtsfilosofische, ethiek en godsdienstfilosofie invalshoeken wordt gereflecteerd over deze specifieke pedagogische casus.

De artikelen zijn gratis te downloaden:

Pedagogiek online

Artikelenserie
·

  1. Inleiding: De moskee als partner in het onderwijs? Siebren Miedema, Doret de Ruyter, Martijn de Koning
  2. Moskee An Nour, Edien Bartels, Martijn de Koning

    3. In dit artikel wordt de centrale casus weergegeven aan de hand van een reconstructie van de debatten en dilemma’s van het schoolloopbaanbeleidingsproject van moskee An Nour en RCJ/Het Woonhuis. Dit programma was zeer succesvol voor Marokkaans-Nederlandse jongeren. Moskee An Nour was een sociaal betrokken moskee al ver voordat er enige oproep was hieromtrent. De ontwikkelingen rondom deze moskee zijn niet alleen van belang voor Nederland, maar vormen een casus is die exemplarisch is voor de vele discussies omtrent de scheiding kerk-staat, religie in het publieke domein, sociaal-economische achterstanden van migrantenjongeren en de positie van islam in de samenleving. Deze casus brengt tevens enkele specifieke kwesties aan het licht die te maken hebben met de bureaucratische standaarden van het jongerenwerk. Die ontwikkelingen en kwesties vormen het uitgangspunt voor de reflectie in de hierop volgende artikelen.

  3. Over de betekenis van vrijheid van godsdienst en de scheiding van kerk/moskee en staat – Arend Soeteman
  4. Integreren is identiteit inleveren!? – Bert Musschenga
  5. Integratie? Een pleidooi voor een alternatieve cultuurvisie – André Droogers
  6. Verschil in mensbeeld – Henk Vroom

0 comments.

New Book – A world of insecurity: Anthropological perspectives on human security

Posted on March 6th, 2010 by martijn.
Categories: Important Publications, Multiculti Issues, My Research.

The concept of Human Security was introduced by the UN Development Programme in 1994, in order to expand the scope of development work and research. Human Security was defined as ‘freedom from want and freedom from fear’. This collection of articles draws on a different approach, one developed within the successful research programme ‘Constructing Human Security in a Globalizing World’ (CONSEC) based in the Department of Social and Cultural Anthropology, Vrije Universiteit Amsterdam, and includes the subjective and existentialdimensions in an area which has been dominated by quantitative and ‘objective’ measurements of well-being. This book is a sample of the research carried out in the Department, and a capstone of the CONSEC programme with which all contributors are affiliated.

Rather than as a field of inquiry, the book defines Human Security as a multidimensional and dynamic conceptual lens which allows us to link these various dimensions – superficially classified as physical and existential security – with one another in order to achieve a richer, more complex and more compelling analysis. Thus, this approach goes beyond peace-keeping operations, post-conflict reconstruction and military culture, and includes other aspects of anthropology (like religion, ethnicity, transnationalism, gender, social and political transformations, natural resource management, and development). Thus, while the conceptualization of Human Security widened and became more differentiated, researchers came across contradictory manifestations of Human Security. For instance, it is a truism that in specific circumstances, some people are willing to risk their own or others’ physical or economic security for religious or ethnic reasons. If such cultural and religious dimensions are left out of the equation, then a Human Security analysis is bound to be incomplete, theoretically barren, and politically irrelevant. Therefore the researchers taking part in the programme have explored ways of conceptualizing Human Security to include such cultural and existential dimensions as well.

The chapters can be grouped in three sections. Following the introduction, three chapters discuss the political and political economy aspects of human security (Salman, Venema, De Theije & Bal). The next four chapters (Bal & Sinha-Kerkhoff, Brouwer, Bartels et al., Droogers) focus on the human security aspects of questions of identity and belonging. The last four chapters (Den Uyl, Evers, Kooiman, Salemink) zoom in on human security questions in relation to state policies and practices.

Keywords: human security, anthropology, conflict, cohesion, identities, risk, migration, globalization, transnationalism

Table of contents

A world of insecurity: Anthropological perspectives on human security

Thomas Hylland Eriksen, Ellen Bal, Oscar Salemink (eds.)

1. Thomas Hylland Eriksen: Human security and social anthropology

Part 1: The political economy of human security

2. Ton Salman: Taking Risks for Security’s Sake: Bolivians Resisting their State and its Economic Policies

3. Bernard Venema (with Ali Mguild): State formation, Imposition of a Land Market and Resilient Pathways among the Berbers of the Middle Atlas

4. Marjo de Theije and Ellen Bal: Flexible migrants: Brazilian gold miners and their quest for human security in Surinam

Part 2: Security, identity and belonging

5. Ellen Bal and Kathinka Sinha-Kerkhoff: ‘Bharat-wasie or Surinamie’: Hindustani notions of belonging in Surinam and the Netherlands

6. Edien Bartels, Kim Knibbe, Martijn de Koning and Oscar Salemink: Cultural identity as a key dimension of human security: The Dutch case

7. Lenie Brouwer: “Without Cybersouk, I would be Dead”: Local Experiences in a Dutch Digital Community Centre

8. André Droogers: Religion, identity and security among Pomeranian Lutheran migrants in Espírito Santo, Brazil (1880 – 2005): A schema repertoire approach

Part 3: States of (in)security

9. Marion den Uyl: Changing Notions of Belonging: Migrants and natives in an Amsterdam multicultural neighbourhood

10. Sandra Evers: Tales from a Captive Audience: Dissident Narratives and the Official History of the Seychelles

11. Dick Kooiman: Harnessing Ceremonial for Political Security: An Indian princely state on the verge of extinction

12. Oscar Salemink: Ritual efficacy, spiritual security and human security: Spirit mediumship in contemporary Vietnam

(H/T Standplaats Wereld)

1 comment.

NEW: ISIM Review on Closer

Posted on February 23rd, 2010 by martijn.
Categories: Headline, Important Publications.

Since a few days the old ISIM website seems to be unavailable. I don’t know if this is just a technical problem or final. Despite an evaluation by an international peer-review committee that rated The International Institute for the Study of Islam in the Modern World (ISIM) as an excellently performing, internationally leading institute in its field, the institute has been closed as per 1 January 2009, due to the lack of adequate funding. ISIM was set up ten years ago by the universities of Leiden, Amsterdam, Utrecht and Nijmegen, and the Netherlands Ministry of Education, Culture and Science. The objective of the institute has been to carry out innovative research into the social, political, cultural and intellectual trends and movements in present-day Muslim communities and societies worldwide.

ISIM Review

The ISIM Review carries research articles by scholars throughout the world, enabling its readers to follow trends in research and offering background information on current developments and events relevant to Islam and Muslim societies. In 2005 the name of the ISIM Newsletter has been changed to ISIM Review to more accurately reflect the publication’s objective of providing a review of debates and research on contemporary Muslim societies and communities in an accessible manner to a broad readership.
On CLOSER you find an overview of all the ISIM Reviews (incl. Newsletter) over the years with links to the full issue or separate articles (from no. 13 onwards). This also includes my own article on religious identity and beliefs of Moroccan-Dutch youth in the Netherlands and their search for purifying Islam.

You can find the link at the menu at the top of the page <ISIM Review via Closer> or just click HERE.

  • If you want to stay updated and did not subscribe yet, you can do so HERE

5 comments.

Open brief en factsheet 1 kritische islamwetenschappers – ‘Wilders manipuleert Koranteksten’

Posted on February 6th, 2010 by martijn.
Categories: Important Publications, Multiculti Issues.

Via het weblog van Marlies ter Borg

Persbericht

Wilders manipuleert Koranteksten

Suggestief en misleidend.

Dat zeggen vijf experts op het gebied van Koran, Islam en recht over de poging van Wilders om het gewelddadige karakter van de Islam aan te tonen. De PVV voorman hakt Koran verzen in tweeën. Het vreedzame stukje verstopt hij; het bevel voor militairen op het slagveld koppelt hij aan beelden van burger slachtoffers in vredestijd.

Zij richten zich vandaag in een open brief aan de Rechtbank, het Openbaar Ministerie, benadeelde partijen en de advocaat van Wilders.

Wilders roept wel getuigen op; het Openbaar Ministerie niet.
De professoren Leemhuis, Otto, Wiegers en Peters willen met redacteur-filosofe dr. Marlies ter Borg het evenwicht herstellen. Tot aan de rechtszitting in Juli worden een aantal factsheets gepubliceerd, over zogenaamde ‘waarheden van Wilders, (WW) : uitspraken van Wilders opgenomen in de dagvaarding. Vandaag verschijnt het eerste sheet over

WW no. 1 ‘Het zijn de feiten. De Islam is een gewelddadige religie.’

Met een logische analyse van volledige Koran citaten, en gegevens uit andere bronnen wordt aangetoond dat de uitspraak van Wilders over de inherente gewelddadigheid van de Islam indruist tegen in de wetenschap geldende feiten en methoden. Zowel Christenen als Moslims keren zich tegenwoordig af van het verbreiden van hun geloof met het zwaard. Moslims zijn in grote meerderheid tegen terreur, zelf zijn zij veel vaker slachtoffer daarvan dan Westerlingen.

Meer informatie: dr. Marlies ter Borg, auteur Koran en Bijbel in Verhalen

wildersenwetenschap@gmail.com

Open Brief verzonden op 4 Februari aan:
-Rechtbank Arondissementsparket Amsterdam, mr. J.W. Moors (voorzitter), mw. -mr. J.M.J. Lommen- van Alphen, mr. M.M. van der Nat
-Openbaar Ministerie, Mr Paul Velleman, Mr Birgit van Roessel
-E-mail: ap-adam@om.nl
-Nederland Bekent Kleur,René Danen, info@nederlandbekentkleur.nl
-Mr Bram Moszkowicz, moszkowicz.amsterdam@planet.nl

Van -Professor dr. mr. Jan Michiel Otto, Recht en bestuur ontwikkelingslanden , Sharia expert, Directeur van Vollenhove Instituut, Faculteit der Rechtsgeleerdheid, Universiteit Leiden
-Professor dr. Gerard Wiegers, hoogleraar Religiestudies aan de Faculteit der
Geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam (UvA)
-Professor dr. Fred Leemhuis, arabist, emeritus hoogleraar Universiteit Groningen,
vertaler De Koran, Unieboek 2007
-Professor dr. mr. Ruud Peters, Arabische Taal en Cultuur, Sharia expert, UVA
-Dr. Marlies ter Borg, auteur Koran en Bijbel in Verhalen, Unieboek 2007, redacteur

wildersenwetenschap@gmail.com

Waarheidsvinding t.a.v. Islam en Koran, ten behoeve van het proces tegen Wilders

Dames en Heren,
Geert Wilders is een voorstander ‘waarheidsvinding’. Daartoe zal hij een aantal getuigen oproepen, die hem bij de waarheidsvinding t.a.v. Islam en Koran kunnen assisteren. Het Openbaar Ministerie roept geen getuigen op.
Als deskundigen op het terrein van de Koran en de Islam zijn wij gaarne bereid de ‘waarheidsvinding’ in dezen te dienen, door voor de dagvaarding relevante punten naar voren te brengen, gebaseerd op ons wetenschappelijk onderzoek. Wij zullen daarom in de periode tot aan de volgende rechtszitting in Juli U een aantal factsheets sturen, ter toetsing van de belangrijkste uitspraken van Wilders.

De eerste van deze factsheets gaat hierbij. Het behandelt de ‘Waarheid van Wilders’
no. 1 ‘Het zijn de feiten. De islam is een gewelddadige religie.’ dv4
(‘dv’ verwijs telkens naar de betreffende bladzijde van de dagvaarding )

De heer Wilders verwijst, ter onderbouwing van zijn waarheden, nogal eens naar de Koran. Graag brengen wij onze professionele kennis van de Koran in, ter toetsing van zijn uitspraken en wijze van citeren. Wij baseren ons daarbij op de gezaghebbende weergave van Professor F. Leemhuis, (Unieboek 2007, www.bijbelenkoran.nl).

Met de meeste hoogachting, namens alle hooggeleerden hierboven vermeld,
Marlies ter Borg

FACTSHEET no 1 ‘Waarheid van Wilders’

“Het zijn de feiten. De islam is een gewelddadige religie.” dv4
dv= Dagvaarding

dit is onjuist! aldus de Koran en Islam kenners/ rechtskundigen F. Leemhuis,J.M.Otto, G.Wiegers, R. Peters en ter M.L.A. Borg

wildersenwetenschap@gmail.com

Wilders zegt: “Islam betekent onderwerping en bekering van niet-moslims.” “een religie die beoogt anderen te elimineren”. dv 14

Maar in de Koran staat: “In de godsdienst is geen dwang.” K. 2:256

Wilders zegt: “En de Koran is de Mein Kampf van een religie die anderen beoogt te elimineren …” dv 1-2

Mein Kampf (mijn gevecht) roept zonder meer op tot oorlog.
In de Koran wordt in bepaalde gevallen opgeroepen tot geweld, in andere gevallen tot vrede en verzoening, bijvoorbeeld:

“Jullie zult elkaars bloed niet vergieten.” K.2:84

“God roept op tot de woning van de vrede.” K.10:25

“Maakt God niet tot een beletsel… om… vrede te stichten tussen de mensen.” K.2:224

“Denkt aan Gods genade aan jullie toen jullie vijanden waren en Hij jullie harten tot elkaar bracht en jullie door Zijn genade broeders werden;” K.3:103

Fitna: deskundigen een doorn in het oog
In de film Fitna werden onderstaande citaten gepresenteerd , vergezeld van “beelden van de aanslagen op het World Trade Centre in New York (11/9/2001) , en van de aanslagen door moslimextremisten in Madrid en Londen, met daarbij beelden van slachtoffers.” dv7

Wilders citeert een halve zin uit Soera 47 vers 4
“Wanneer gij een ontmoeting hebt met hen die ongelovig zijn houwt dan in op de nekken en wanneer gij onder hen een bloedbad hebt aangericht bindt hen dan in boeien.” (vertaling onbekend, Theo van Gogh in beeld) dv 8

Wilders suggereert hiermee dat een moslim geroepen is om ook in vredestijd ‘ongelovigen’ te doden. Deze suggestie wordt versterkt door de beelden van aanslagen onder de burgerbevolking in vredestijd. Met het halve citaat komt hij in problemen: de vijand wordt kennelijk eerst gedood om vervolgens in boeien gebonden te worden. Waarom lijken in boeien geslagen moeten worden is niet duidelijk.

Hetzelfde vers, nu volledig luidt:

“En wanneer jullie hen die ongelovig zijn [in de strijd] ontmoeten, slaat hen dan dood, maar wanneer jullie dan de overhand over hen verkregen hebben boeit hen dan stevig vast,
hetzij om hen later als gunst vrij te laten hetzij om hen los te laten kopen, wanneer de lasten van de oorlog zijn afgelegd.” Soera 47 vers 4 Leemhuis:

Uit het volledige citaat blijkt:
1e dat het hier om een oorlog gaat, om het doden van vijandelijke troepen op het slagveld, en niet om een aanslag onder burgers in vredestijd,
2e volgens het Koran citaat moet het doden ophouden zodra meer zodra men militair de overhand heeft .Er is geen sprake van eliminatie van de vijand.
3e de vijand moet vanaf dat moment gevangen genomen worden, om hem na de oorlog vrij te laten.
Dit is in overeenstemming met het moderne internationale oorlogsrecht over krijgsgevangenen.

Soera 8 vers 60 Wilders: “Maak voorbereidingen tegen hen met wat gij kunt aan kracht en paardenvolk om daarmee te terroriseren, te terroriseren Allah’s vijand en Uw vijand.” dv7

Soera 8: 60-61 Leemhuis: “En maakt tegen hen zo goed als jullie kunnen de bewapening en de inzetbare paarden gereed om Gods vijand en jullie vijand daarmee vrees aan te jagen en afgezien van hen anderen die jullie niet kennen, maar die God kent. En wat jullie ook als bijdrage op Gods weg geven, het zal jullie worden vergoed en jullie zal geen onrecht worden aangedaan.
En als zij geneigd zijn tot vrede, wees daar dan ook toe geneigd en stel je vertrouwen op God;”

In de zonder bronvermelding weergegeven vertaling van Wilders staat terroriseren dwz ‘het stelselmatig schrik inboezemen door gewelddaden; door schrikaanjaging en geweld beheersen’. Leemhuis vertaalt ‘vrees aan jagen’ Dat is vergelijkbaar met afschrikken: een beproefde militaire strategie om door middel van wapengekletter, -vertoon van wapens zonder deze daadwerkelijk te gebruiken,- de vijand ertoe te bewegen van geweld af te zien. In de afschrikkingsstrategie worden wapens getoond ter voorkóming van oorlog. Vergelijk de NAVO strategie tegen de Sovjetunie in de Koude Oorlog. De leus van de tot de tanden toe gewapende NAVO was toentertijd ‘Peace is our Profession’. Het heeft gewerkt.

De film Fitna toonde ook het onderstaande citaat:

“Vernietig de ongelovigen en polytheisten, uw (Allah’s) vijanden en de vijanden van de religie. Allah tel ze en dood ze tot aan de laatste toe. En laat er niet één over.” dv 7

Deze zin, zonder bronvermelding, is in strijd met de genoemde Koran citaten in hun volledigheid genomen, die eerder een beheerste dan een ‘totalen Krieg’ beogen; en in strijd met het genoemde Koran citaat “In de godsdienst is geen dwang. 2:256

De vergelijkingen tussen de teksten zoals gepresenteerd door de heer Wilders en de bestaande wetenschappelijke kennis van de inhoud van de Koran, concluderen wij ten eerste dat de conclusie van de heer Wilders niet berust op feiten, maar slechts op een geheel van door hem op onjuiste wijze geconstrueerde ‘feiten’.

In de tweede plaats, rijst een algemenere vraag over de uitspraak van de heer Wilders dat de Islam een gewelddadige religie is. Kan het überhaupt waar zijn dat een religie gewelddadig is?

Religie is een geheel van waarden, normen, en geschriften. Religie wordt gepredikt en aangehangen door mensen. Geweld is een activiteit gepleegd door mensen en groepen mensen, niet door een religie. Een religie als zodanig kan niet gewelddadig zijn, noch vredelievend.

Een religie gewelddadig noemen is een suggestieve manier om een groep mensen, bepaalde gelovigen, gewelddadig te noemen.

Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat men in de Koran, evenals in de Hebreeuwse Bijbel en de Christelijke Bijbel, zowel aansporingen tot geweld als tot vrede kan vinden. Dit kan door iedereen nagegaan worden .

De geschiedenis leert: Islam niet gewelddadiger dan Christendom.

Voor zover bekend zijn kerstening en islamisering wereldwijd deels vrijwillig en deels met geweld geschied; voor zover.., want de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat veel over die geschiedenis helemaal niet bekend is.
Wel is bekend dat er veel meer slachtoffers vielen bij interne conflicten onder Christenen, dan bij de relatief zeldzame oorlogen tussen Christenen en Moslims. Conflicten zoals de Dertigjarige Oorlog cq de oorlog tussen Turkije en Perzië sleepten zich langer voort en kostten meer slachtoffers dan bv. de oorlog tegen de Turken die culmineerde in de slag om Wenen.
De tijd waarin algemeen aanvaard werd dat men het geloof met het zwaard moest verspreiden is voorbij. Dit geldt zowel voor de Islam als voor het Christendom. Extremisten vormen op de algemene consensus een uitzondering.

Terroristen niet representatief voor de Islam

Radicale Islamisten plegen tegenwoordig regelmatig aanslagen en proberen de staatsmacht in Moslim- meerderheid landen te verwerven. Dat laatste lukt hun echter zeer zelden, wat hen rancuneus maakt, en leidt tot nieuwe aanslagen. Van de meeste terroristische aanslagen van Islamisten zijn de slachtoffers zelf Moslim. De overgrote meerderheid van Moslims keurt dit geweld dan ook af .

Er klinken ook vredelievende geluiden uit Islam kringen.

Elke Moslim weet dat het woord ‘islam’ komt van de zelfde stam als het woord ‘salaam’ ( Hebreeuws: ‘shalom’), dat in beide talen ‘vrede’ betekent. In deze geest hebben 138 ( uitgegroeid tot 307) gezaghebbende Moslims, politieke en geestelijke leiders en intellectuelen, in 2007 een open brief geschreven naar hun Christelijke counterparts .

“De toekomst van de wereld hangt af van vrede tussen Moslims en Christenen. De basis voor begrip en vrede bestaat al…de liefde voor God en voor de naaste die in beide religies wordt gepredikt en in zowel de Bijbel en de Koran gevonden kunnen worden.”

Zie ook de reacties her en der op internet:
Maghreb Magazine
Volkskrant
Hans Jansen op Hoeiboei
Contradicere
Hababam
Elsevier

1 comment.

Open brief en factsheet 1 kritische islamwetenschappers – 'Wilders manipuleert Koranteksten'

Posted on February 6th, 2010 by martijn.
Categories: Important Publications, Multiculti Issues.

Via het weblog van Marlies ter Borg

Persbericht

Wilders manipuleert Koranteksten

Suggestief en misleidend.

Dat zeggen vijf experts op het gebied van Koran, Islam en recht over de poging van Wilders om het gewelddadige karakter van de Islam aan te tonen. De PVV voorman hakt Koran verzen in tweeën. Het vreedzame stukje verstopt hij; het bevel voor militairen op het slagveld koppelt hij aan beelden van burger slachtoffers in vredestijd.

Zij richten zich vandaag in een open brief aan de Rechtbank, het Openbaar Ministerie, benadeelde partijen en de advocaat van Wilders.

Wilders roept wel getuigen op; het Openbaar Ministerie niet.
De professoren Leemhuis, Otto, Wiegers en Peters willen met redacteur-filosofe dr. Marlies ter Borg het evenwicht herstellen. Tot aan de rechtszitting in Juli worden een aantal factsheets gepubliceerd, over zogenaamde ‘waarheden van Wilders, (WW) : uitspraken van Wilders opgenomen in de dagvaarding. Vandaag verschijnt het eerste sheet over

WW no. 1 ‘Het zijn de feiten. De Islam is een gewelddadige religie.’

Met een logische analyse van volledige Koran citaten, en gegevens uit andere bronnen wordt aangetoond dat de uitspraak van Wilders over de inherente gewelddadigheid van de Islam indruist tegen in de wetenschap geldende feiten en methoden. Zowel Christenen als Moslims keren zich tegenwoordig af van het verbreiden van hun geloof met het zwaard. Moslims zijn in grote meerderheid tegen terreur, zelf zijn zij veel vaker slachtoffer daarvan dan Westerlingen.

Meer informatie: dr. Marlies ter Borg, auteur Koran en Bijbel in Verhalen

wildersenwetenschap@gmail.com

Open Brief verzonden op 4 Februari aan:
-Rechtbank Arondissementsparket Amsterdam, mr. J.W. Moors (voorzitter), mw. -mr. J.M.J. Lommen- van Alphen, mr. M.M. van der Nat
-Openbaar Ministerie, Mr Paul Velleman, Mr Birgit van Roessel
-E-mail: ap-adam@om.nl
-Nederland Bekent Kleur,René Danen, info@nederlandbekentkleur.nl
-Mr Bram Moszkowicz, moszkowicz.amsterdam@planet.nl

Van -Professor dr. mr. Jan Michiel Otto, Recht en bestuur ontwikkelingslanden , Sharia expert, Directeur van Vollenhove Instituut, Faculteit der Rechtsgeleerdheid, Universiteit Leiden
-Professor dr. Gerard Wiegers, hoogleraar Religiestudies aan de Faculteit der
Geesteswetenschappen van de Universiteit van Amsterdam (UvA)
-Professor dr. Fred Leemhuis, arabist, emeritus hoogleraar Universiteit Groningen,
vertaler De Koran, Unieboek 2007
-Professor dr. mr. Ruud Peters, Arabische Taal en Cultuur, Sharia expert, UVA
-Dr. Marlies ter Borg, auteur Koran en Bijbel in Verhalen, Unieboek 2007, redacteur

wildersenwetenschap@gmail.com

Waarheidsvinding t.a.v. Islam en Koran, ten behoeve van het proces tegen Wilders

Dames en Heren,
Geert Wilders is een voorstander ‘waarheidsvinding’. Daartoe zal hij een aantal getuigen oproepen, die hem bij de waarheidsvinding t.a.v. Islam en Koran kunnen assisteren. Het Openbaar Ministerie roept geen getuigen op.
Als deskundigen op het terrein van de Koran en de Islam zijn wij gaarne bereid de ‘waarheidsvinding’ in dezen te dienen, door voor de dagvaarding relevante punten naar voren te brengen, gebaseerd op ons wetenschappelijk onderzoek. Wij zullen daarom in de periode tot aan de volgende rechtszitting in Juli U een aantal factsheets sturen, ter toetsing van de belangrijkste uitspraken van Wilders.

De eerste van deze factsheets gaat hierbij. Het behandelt de ‘Waarheid van Wilders’
no. 1 ‘Het zijn de feiten. De islam is een gewelddadige religie.’ dv4
(‘dv’ verwijs telkens naar de betreffende bladzijde van de dagvaarding )

De heer Wilders verwijst, ter onderbouwing van zijn waarheden, nogal eens naar de Koran. Graag brengen wij onze professionele kennis van de Koran in, ter toetsing van zijn uitspraken en wijze van citeren. Wij baseren ons daarbij op de gezaghebbende weergave van Professor F. Leemhuis, (Unieboek 2007, www.bijbelenkoran.nl).

Met de meeste hoogachting, namens alle hooggeleerden hierboven vermeld,
Marlies ter Borg

FACTSHEET no 1 ‘Waarheid van Wilders’

“Het zijn de feiten. De islam is een gewelddadige religie.” dv4
dv= Dagvaarding

dit is onjuist! aldus de Koran en Islam kenners/ rechtskundigen F. Leemhuis,J.M.Otto, G.Wiegers, R. Peters en ter M.L.A. Borg

wildersenwetenschap@gmail.com

Wilders zegt: “Islam betekent onderwerping en bekering van niet-moslims.” “een religie die beoogt anderen te elimineren”. dv 14

Maar in de Koran staat: “In de godsdienst is geen dwang.” K. 2:256

Wilders zegt: “En de Koran is de Mein Kampf van een religie die anderen beoogt te elimineren …” dv 1-2

Mein Kampf (mijn gevecht) roept zonder meer op tot oorlog.
In de Koran wordt in bepaalde gevallen opgeroepen tot geweld, in andere gevallen tot vrede en verzoening, bijvoorbeeld:

“Jullie zult elkaars bloed niet vergieten.” K.2:84

“God roept op tot de woning van de vrede.” K.10:25

“Maakt God niet tot een beletsel… om… vrede te stichten tussen de mensen.” K.2:224

“Denkt aan Gods genade aan jullie toen jullie vijanden waren en Hij jullie harten tot elkaar bracht en jullie door Zijn genade broeders werden;” K.3:103

Fitna: deskundigen een doorn in het oog
In de film Fitna werden onderstaande citaten gepresenteerd , vergezeld van “beelden van de aanslagen op het World Trade Centre in New York (11/9/2001) , en van de aanslagen door moslimextremisten in Madrid en Londen, met daarbij beelden van slachtoffers.” dv7

Wilders citeert een halve zin uit Soera 47 vers 4
“Wanneer gij een ontmoeting hebt met hen die ongelovig zijn houwt dan in op de nekken en wanneer gij onder hen een bloedbad hebt aangericht bindt hen dan in boeien.” (vertaling onbekend, Theo van Gogh in beeld) dv 8

Wilders suggereert hiermee dat een moslim geroepen is om ook in vredestijd ‘ongelovigen’ te doden. Deze suggestie wordt versterkt door de beelden van aanslagen onder de burgerbevolking in vredestijd. Met het halve citaat komt hij in problemen: de vijand wordt kennelijk eerst gedood om vervolgens in boeien gebonden te worden. Waarom lijken in boeien geslagen moeten worden is niet duidelijk.

Hetzelfde vers, nu volledig luidt:

“En wanneer jullie hen die ongelovig zijn [in de strijd] ontmoeten, slaat hen dan dood, maar wanneer jullie dan de overhand over hen verkregen hebben boeit hen dan stevig vast,
hetzij om hen later als gunst vrij te laten hetzij om hen los te laten kopen, wanneer de lasten van de oorlog zijn afgelegd.” Soera 47 vers 4 Leemhuis:

Uit het volledige citaat blijkt:
1e dat het hier om een oorlog gaat, om het doden van vijandelijke troepen op het slagveld, en niet om een aanslag onder burgers in vredestijd,
2e volgens het Koran citaat moet het doden ophouden zodra meer zodra men militair de overhand heeft .Er is geen sprake van eliminatie van de vijand.
3e de vijand moet vanaf dat moment gevangen genomen worden, om hem na de oorlog vrij te laten.
Dit is in overeenstemming met het moderne internationale oorlogsrecht over krijgsgevangenen.

Soera 8 vers 60 Wilders: “Maak voorbereidingen tegen hen met wat gij kunt aan kracht en paardenvolk om daarmee te terroriseren, te terroriseren Allah’s vijand en Uw vijand.” dv7

Soera 8: 60-61 Leemhuis: “En maakt tegen hen zo goed als jullie kunnen de bewapening en de inzetbare paarden gereed om Gods vijand en jullie vijand daarmee vrees aan te jagen en afgezien van hen anderen die jullie niet kennen, maar die God kent. En wat jullie ook als bijdrage op Gods weg geven, het zal jullie worden vergoed en jullie zal geen onrecht worden aangedaan.
En als zij geneigd zijn tot vrede, wees daar dan ook toe geneigd en stel je vertrouwen op God;”

In de zonder bronvermelding weergegeven vertaling van Wilders staat terroriseren dwz ‘het stelselmatig schrik inboezemen door gewelddaden; door schrikaanjaging en geweld beheersen’. Leemhuis vertaalt ‘vrees aan jagen’ Dat is vergelijkbaar met afschrikken: een beproefde militaire strategie om door middel van wapengekletter, -vertoon van wapens zonder deze daadwerkelijk te gebruiken,- de vijand ertoe te bewegen van geweld af te zien. In de afschrikkingsstrategie worden wapens getoond ter voorkóming van oorlog. Vergelijk de NAVO strategie tegen de Sovjetunie in de Koude Oorlog. De leus van de tot de tanden toe gewapende NAVO was toentertijd ‘Peace is our Profession’. Het heeft gewerkt.

De film Fitna toonde ook het onderstaande citaat:

“Vernietig de ongelovigen en polytheisten, uw (Allah’s) vijanden en de vijanden van de religie. Allah tel ze en dood ze tot aan de laatste toe. En laat er niet één over.” dv 7

Deze zin, zonder bronvermelding, is in strijd met de genoemde Koran citaten in hun volledigheid genomen, die eerder een beheerste dan een ‘totalen Krieg’ beogen; en in strijd met het genoemde Koran citaat “In de godsdienst is geen dwang. 2:256

De vergelijkingen tussen de teksten zoals gepresenteerd door de heer Wilders en de bestaande wetenschappelijke kennis van de inhoud van de Koran, concluderen wij ten eerste dat de conclusie van de heer Wilders niet berust op feiten, maar slechts op een geheel van door hem op onjuiste wijze geconstrueerde ‘feiten’.

In de tweede plaats, rijst een algemenere vraag over de uitspraak van de heer Wilders dat de Islam een gewelddadige religie is. Kan het überhaupt waar zijn dat een religie gewelddadig is?

Religie is een geheel van waarden, normen, en geschriften. Religie wordt gepredikt en aangehangen door mensen. Geweld is een activiteit gepleegd door mensen en groepen mensen, niet door een religie. Een religie als zodanig kan niet gewelddadig zijn, noch vredelievend.

Een religie gewelddadig noemen is een suggestieve manier om een groep mensen, bepaalde gelovigen, gewelddadig te noemen.

Wetenschappelijk onderzoek wijst uit dat men in de Koran, evenals in de Hebreeuwse Bijbel en de Christelijke Bijbel, zowel aansporingen tot geweld als tot vrede kan vinden. Dit kan door iedereen nagegaan worden .

De geschiedenis leert: Islam niet gewelddadiger dan Christendom.

Voor zover bekend zijn kerstening en islamisering wereldwijd deels vrijwillig en deels met geweld geschied; voor zover.., want de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat veel over die geschiedenis helemaal niet bekend is.
Wel is bekend dat er veel meer slachtoffers vielen bij interne conflicten onder Christenen, dan bij de relatief zeldzame oorlogen tussen Christenen en Moslims. Conflicten zoals de Dertigjarige Oorlog cq de oorlog tussen Turkije en Perzië sleepten zich langer voort en kostten meer slachtoffers dan bv. de oorlog tegen de Turken die culmineerde in de slag om Wenen.
De tijd waarin algemeen aanvaard werd dat men het geloof met het zwaard moest verspreiden is voorbij. Dit geldt zowel voor de Islam als voor het Christendom. Extremisten vormen op de algemene consensus een uitzondering.

Terroristen niet representatief voor de Islam

Radicale Islamisten plegen tegenwoordig regelmatig aanslagen en proberen de staatsmacht in Moslim- meerderheid landen te verwerven. Dat laatste lukt hun echter zeer zelden, wat hen rancuneus maakt, en leidt tot nieuwe aanslagen. Van de meeste terroristische aanslagen van Islamisten zijn de slachtoffers zelf Moslim. De overgrote meerderheid van Moslims keurt dit geweld dan ook af .

Er klinken ook vredelievende geluiden uit Islam kringen.

Elke Moslim weet dat het woord ‘islam’ komt van de zelfde stam als het woord ‘salaam’ ( Hebreeuws: ‘shalom’), dat in beide talen ‘vrede’ betekent. In deze geest hebben 138 ( uitgegroeid tot 307) gezaghebbende Moslims, politieke en geestelijke leiders en intellectuelen, in 2007 een open brief geschreven naar hun Christelijke counterparts .

“De toekomst van de wereld hangt af van vrede tussen Moslims en Christenen. De basis voor begrip en vrede bestaat al…de liefde voor God en voor de naaste die in beide religies wordt gepredikt en in zowel de Bijbel en de Koran gevonden kunnen worden.”

Zie ook de reacties her en der op internet:
Maghreb Magazine
Volkskrant
Hans Jansen op Hoeiboei
Contradicere
Hababam
Elsevier

1 comment.

New Publication: Global Salafism – Islam’s New Religious Movement

Posted on December 6th, 2009 by martijn.
Categories: Important Publications, ISIM/RU Research.

Global Salafism: Islam’s New Religious Movement

Edited by Roel Meijer

November, 2009
Cloth, 400 pages,
ISBN: 978-0-231-15420-8
$35.00

“Salafism” and “jihadi-Salafism” have become significant doctrinal trends in contemporary Islamic thought, yet the West largely fails to offer a sophisticated and discerning definition of these movements.

The contributors to Global Salafism carefully outline both the differences among Salafist schools and the broader currents of Islamic thought constituting this trend. Essays examine the regional manifestations of the phenomenon and its shared essential doctrines. Their analyses highlight Salafism’s inherent ambivalence and complexities, or the “out-antiquing the antique” that has brought Islamic thought into the modern age while simultaneously maintaining its relationship with an older, purer authenticity. Emphasizing the subtle, local and global aspirations within the “Salafist method,” Global Salafism investigates the movement like no other study currently available.

About the Author

Roel Meijer is an Arabist and senior lecturer in the history of the Middle East at Radboud University, Netherlands. He also heads a team at Amsterdam’s International Institute for Social History that is building an archive on social movements in the Middle East and Islamist publications on the Internet. His major works include Alienation or Integration of Arab Youth: Between Family, State, and the Street; Cosmopolitanism, Identity, and Authenticity in the Middle East; and The Quest for Modernity: Secular Liberal and Left-Wing Political Thought in Egypt, 1945-58.

Contents:
Introduction: Genealogies of Salafi sm Roel Meijer
Part 1
SALAFIST DOCTRINE
1. On the Nature of Salafi Thought and Action by Bernard Haykel
2. Between Revolution and Apoliticism: Nasir al-Din al-Albani and His Impact on the Shaping of Contemporary Salafism by Stéphane Lacroix
3. Th e Transformation of a Radical Concept: al-wala’ wa-l-bara’in the Ideology of Abu Muhammad al-Maqdisi by Joas Wagemakers
4. Jihadi Salafi sm and the Shi‘is. Remarks about the intellectual roots of anti-Shi‘ism by Guido Steinberg
5. Salafi sm in Pakistan: The Ahl-e Hadith Movement by Mariam Abou Zahab
Part 2
SALAFISM AND POLITICS
6. The Salafi Critique of Islamism: Doctrine, Difference and the Problem of Islamic Political Activism in Contemporary Sudan by Noah Salomon
7. Ambivalent Doctrines and Conflicts in the Salafi Movement in Indonesia by Noorhaidi
8. Commanding Right and Forbidding Wrong as a Principle of Social Action: The Case of the Egyptian al-Jama‘a al-Islamiyya by Roel Meijer
9. Salafi formations in Palestine: The Limits of a De-Palestinised Milieu by Khaled Hroub
Part 3
JIHADI SALAFISM
10. Jihadi Salafi’s or Revolutionaries? On Religion and Politics in the Study of Militant Islamism by Thomas Hegghammer
11. Debates within the Family: Jihadi-Salafi Debates on Strategy, Takfir, Extremism, Suicide Bombings and the Sense of the Apocalypse by Reuven Paz
12. ‘Destructive Doctrinairians’: Abu Mus‘ab al-Suri’s Critique of the Salafi’s in the Jihadi Current by Brynjar Lia
Part 4
THE LOCAL AND THE GLOBAL IN SALAFISM
13. The Local and the Global in Saudi Salafi Discourse by Madawi Al-Rasheed
14. How Transnational is Salafism in Yemen? by Laurent Bonnefoy
15. Growth and Fragmentation: The Salafi Movement in Contemporary Bale, Ethiopia by Terje Østebø
Part 5
SALAFISM AND IDENTITY
16. Salafism in France: Ideology, Practises and Contradictions by Mohamed-Ali Adraoui
17. The Attraction of ‘Authentic Islam’. Salafism by and British Muslim Youth by Sadek Hamid
18. Changing Worldviews and Friendship: An Exploration of the Life Stories of Two Female Salafists in the Netherlands by Martijn de Koning

Look here for Global Salafism or order at Amazon.

5 comments.

On religious participation and (economic) security

Posted on November 17th, 2009 by martijn.
Categories: Important Publications.

It is often expected that with an increasing level of education Muslim slowly or gradually will fit the secularized pattern of the dominant native Dutch people. An expectation that is part of the idea that modernization leads secularization. Modernization weakens the bond and identification with religious institutions, a relationship in particular mediated by education. In an upcoming article in the American Journal Of Sociology two Dutch sociologists, Stijn Ruiter and Frank van Tubergen, question the idea that increased education leads to decreased religiosity. In a recent article on NRC Handelsblad they discuss their findings.
nrc.nl – International – Features – Insecurity not education determines church attendance

The long-standing theory has been that the higher educated someone is the less religious he will be. But new research in 60 countries proves otherwise. It is economic security that leaves churches empty.
By Dirk Vlasblom

Atheist scientists have been shouting it from the rooftops: anyone who has enjoyed a higher education has no business being in a church. Many European sociologists have offered a rising level of education as the explanation for dwindling church attendance. Now two Dutch sociologists are countering this theory.

Stijn Ruiter, senior researcher at the Netherlands Institute for the Study of Crime and Law Enforcement, and Frank van Tubergen, a professor of sociology in Utrecht, compared ‘religious participation’ in 60 countries. They found no effect of education, but instead came to the conclusion that social insecurity and the environment people grow up in have a significant impact. Results of their research will be published in the American Journal of Sociology next month.

Resilience of religious America
There are two sides in the religion debate. Most European sociologists say modernisation leads to secularisation. But Peter Berger, the American who came up with that theory, later recanted it after the US proved how an economically developed society with a high level of education can indeed remain very religious.

US scientists subsequently came up with the religious market theory. They say minimal regulation of religion and maximum competition between congregations make for more appealing ‘products’. The cacophony of evangelists and the radical separation of church and state would explain the resilience of religious America.

Ruiter and Van Tubergen do not choose sides in this debate. They tested elements of both theories for 60 countries listed in the World Values Survey. From the market theory they examined the idea that more state regulation of religion leads to lower church attendance. Modernisation, the central concept from the other theory, they dissected into three elements: modernisation through higher education, economic security and changes in social relationships by urbanisation and individualisation. They used church attendance as a measure of religiosity.

The focus on church attendance instead of (including) religious beliefs as a measure of religiosity can be questioned. It seems, at least, rather limited. Both researchers address that issue

Other research has shown that highly educated people are indeed less religious. But at the same time they tend to be more actively involved in political parties, associations and thus also in churches. Less educated people are more religious, but less active about it. There is a higher rate of churchgoers amongst educated believers than low-skilled believers.”

The two other elements of modernisation can be explained: economic (in)security and the nature of social relationships. “Economic uncertainty has enormous impact on church attendance. In countries with large socio-economic inequality, the rich often go to church because they too could lose everything tomorrow, as was clear from the dramatic collapse of Enron and Lehman Brothers.”

They also point to the relevance of social networks including parents, friends, neighbours and so on and a shift in social networks can lead to a change in church attendance. Their study may explain two examples of increased or persistent religiosity in ‘modern’ regions: the US and Eastern Europe. It appears that in particular welfare states leads to a decrease in church attendance (such as in the Netherlands) while economic uncertainty results in a stable or increasing church attendance. A claim that is not new by the way, also for example Erik H. Bax has proposed such a claim. It is an interesting claim also with regard to Muslims because in popular debate it is being argued that the Dutch welfare state suffocated and enclosed migrants into their own community, sometimes (together with multiculturalism) explaining why they haven’t integrated and are ‘still’ religious. It seems to me however that the ‘welfare state explanation’ takes the welfare state as a static given. The Dutch welfare state retrenchment is a fact however and I do wonder how that influences religiosity; church attendance keeps declining although cutbacks have led to a partial retreat of the welfare state.

The fact that the authors focus on church attendance makes generalizing their conclusions for Muslims difficult. Although in some studies visiting the mosque is used as an equivalent to church attendance this is problematic. In particular women and youth do not often visit the mosques but that does not mean that they are not religious. Studies find a lower attendance of religious meetings for women and men and higher educated people. It is not at all clear how this is related to social and economic security, although most studies point out that after 9/11 religiosity was increasing and Islam became more important for people; the debates on Muslims may have led to an increased experience of a lack of security and stability and more negative prospects for the future.

There is another problem with using church attendance or visiting a mosque as a measure of religiosity. Church attendance is based upon a pastoral definition of religiosity; a definition that serves what churches and religious institutions find important. Visiting the mosque is more or less the same but also based upon the image of religiosity of first generation men. Such definitions are to be explained and should not be (without questioning them) an analytical tool to measure religiosity.

Notwithstanding these objections Van Tubergen and Ruiter’s research provides interesting take in the angle of a relation between economic security and religious participation is one that (although not new) needs to be explored and discussed further.

0 comments.

Yearbook of Muslims in Europe

Posted on October 16th, 2009 by martijn.
Categories: Important Publications.

The Yearbook of Muslims in Europe will provide an up-to-date account of the situation of Muslims in Europe. Covering 37 countries of western, central and south-eastern Europe, the Yearbook will consist of three sections. The first section presents a country-by-country summary of essential data with basic statistics with evaluations of their reliability, surveys of legal status and arrangements, organizations, etc. providing an annually updated reference source. The second section will contain analysis and research articles on issues and themes of current relevance written by experts in the field. The final section will provide reviews of recently published books of significance.

The presence of Muslims in Europe has attracted increasing attention over the last two, three decades. Researchers started devoting attention to the subject during the mid- and late 1980s. In the last two decades it has also attracted growing political attention and public debate. The events of 11 September 2001 in New York and Washington DC, followed by a number of other terrorist attacks, dramatically increased the general interest in Islam and Muslims, now often driven not only by security considerations, but also by social apprehension. It has become clear from these events that there is a serious lack of reliable and up-to-date information about the situation of Muslims in individual European countries.

Answers to simple questions, such as “How do (other) countries deal with Muslim burial?”, “Which countries have Islamic schools, and how do these function?”, or “Do other European countries make space for Islamic family law?” are not easily found. Things are changing rapidly and published data is quickly becoming outdated.

The Yearbook of Muslims in Europe will be an important source of reference for government and NGO offi cials, journalists, policy makers as well as researchers.

Editor-in-Chief

Jørgen S. Nielsen, Ph.D. (1978) in Arab history, American University of Beirut, has researched and published extensively on Islam in Europe, including Muslims in western Europe (3rd ed., Edinburgh University Press, 2004). He is currently Professor of Islamic Studies at the University of Copenhagen.

Editors
Samim Akgönül, historian and political scientist, is Associate Professor at Strasbourg University and researcher at the French National Center for Scientific Research (CNRS). He studies the evolution of minority concepts as well as religious minorities in Eastern and Western Europe.

Ahmet Alibaši?, M.A., is a lecturer at the Faculty of Islamic Studies, University of Sarajevo, and director of the Center for Advanced Studies in Sarajevo. He was educated in Kuala Lumpur (Islamic studies, political sciences, and islamic civilization). He also served as the first director of the Interreligious Institute in Sarajevo (2007-2008).

Brigitte Maréchal, Ph.D. (2006) in sociology, graduated in political sciences and islamology, is Professor at the Université
Catholique de Louvain. She is director of Cismoc (Centre Interdisciplinaire d’Etudes de l’Islam dans le Monde Contemporain) and has published extensively on European Islam.

Christian Moe, Ph.D. candidate, history of religion, University of Oslo, is a freelance writer and researcher in Slovenia, focusing on Balkan Muslims, human rights, and religious reform. He is co-editor of New Directions in Islamic Thought (I.B. Tauris, 2009).

Editorial Assistant

Nadia Jeldtoft is a Ph.D. Fellow at the Centre for European Islamic Thought at the University of Copenhagen. She works on
minority issues and religious identity of Muslim minorities in Europe and is currently focusing on everyday forms of Islam with non-organized Muslim minorities in Germany, England and Denmark. She has recently published “Other Muslim Identities – a study of non-organized Muslim minorities” (Andre Muslimske identiteter – et studie af ikke-organiserede muslimer) in Islamforskning 1:2008.

Contents (author)

Introduction

On Defining Muslims (Nadia Jeldtoft)

Countries covered (author)

Albania (Olsi Jazexhi)

Austria (Ednan Aslan and Petra Heinrich)

Belgium (Ural Manco and Meryem Kanmaz)

Bosnia/Herzegovina (Mirnes Kovac)

Bulgaria (Ina Merdjanova)

Croatia (Jasmin Dzaferovic)

Cyprus (Ali Dayioglu and Mete Hatay)

Czech Republic (Stepan Machacek)

Denmark (Brian Arly Jacobsen)

Estonia (Egdunas Racius)

Finland (Tuomas Martikainen)

France (Anne Laure Zwilling)

Germany (Gerhard Robbers)

Greece (Konstantinos Tsitselikis)

Hungary (Gyorgy Lederer)

Ireland (Victoria Montogomery)

Italy (Stella Coglievina)

Kosovo (Xhabir Hamiti)

Latvia (Egdunas Racius)

Lithuania (Egdunas Racius)

Luxembourg (Sylvain Besch)

Macedonia (Muharem Jahja)

Malta (Martin R. Zammit)

Montenegro (Omer Kajoshaj)

Netherlands (Martijn de Koning)

Norway (Christine M. Jacobsen and Oddbjorn Leirvik)

Poland (Agata S. Nalborczyk and Stanislaw Grodz)

Portugal (Nina Clara Tiesler)

Romania (Irina Vainovski-Mihai)

Serbia (Ahmet Alibasic)

Slovakia (Stepan Machacek)

Slovenia (Christian Moe)

Spain (Jordi Moreras)

Sweden (Goran Larsson)

Switzerland (Stephane Lathion)

Turkey (Ahmet Yildiz)

United Kingdom (Tahir Abbas)

Analysis
Turkey – EU Relations: The impact of Islam on Europe (Ayhan Kaya)
European Muslim youth: Towards a cool Islam? (Miriam Gazzah)
Muslim veiling controversies in Europe (Dominic McGoldrick)
Media and Muslims in Europe (Isabelle Rigoni)
Freedom of expression and religious feelings (Niraj Nathwani)

Book Reviews

The book can be ordered HERE.

1 comment.

Migrantenstudies 2009-2 online

Posted on October 11th, 2009 by martijn.
Categories: Important Publications.

Het tweede nummer van Migrantenstudies van dit jaar staat inmiddels online met de volgende artikelen:

  • 106-127 Een longitudinale studie naar veranderde ethnocentrische reacties in Nederland, door Eva Jaspers, Marieke van Londen, Marcel Lubbers
  • 128-146 Wanneer wordt het ons probleem? Een analyse van de totstandkoming van beleid ter bestrijding van criminaliteit onder Antilliaanse en Marokkaanse jongeren 1990-2007, door Anne van Uden en Sandra Groeneveld
  • 147-154 Repliek op het artikel van Bram Lancee en Jaap Dronkers in Migrantenstudies 2008-4, door Mérove Gijsberts, Tom van der Meer en Jaco Dagevos
  • 155-162 Aandacht voor de Putnam-hypothese is in het geheel niet overdreven, door Jaap Dronkers & Bram Lancee
  • 163-164,Boekbesprekingen
  • Betsy Biemond-Boer (2008), ‘Die Hollanders zijn gek!’ Identiteit en integratie van bevindelijk gereformeerden in Canada, door: Hilde Bras
  • David Engelhard (red.) (2007). Met kennis van feiten : Vluchtelingen, nieuwkomers en gezondheid in cijfers, door: Ludwien Meeuwesen

Het derde en vierde artikel verwijzen naar een eerder issue van Migrantenstudies: 2008, nr. 4. Deze staat helaas niet online. Het volgende artikel geeft wat meer informatie over het standpunt van Dronkers en de Putnam-these. Het volgende thema-nummer ‘Ver Rechts’ komt later online.

EDIT: kleine correctie

Het nummer 2008, nr 4 staat wel online en is HIER in zijn geheel te downloaden. En HIER is de verwijzing naar het bewuste artikel van  Lancee en Dronkers

0 comments.

Anthrosource Free Access and Top 20

Posted on October 9th, 2009 by martijn.
Categories: anthropology, Important Publications.

As a preview to to FREE ACCESS to 10+ years of Anthrosource content in November and December, AAA and Wiley-Blackwell invite you to view the Top 25 Anthrosource Articles of 2009. Below you can see the complete list of these must reads!

Rank Article Title Author(s) Journal Vol./Issue
1 Do Muslim Women Really Need Saving? Anthropological Reflections on Cultural Relativism and Its Others Lila Abu-Lughod American Anthropologist 104.3
2 How to Get an Article Accepted at American Anthropologist (or Anywhere) Tom Boellstorff American Anthropologist 110.3
3 Spatializing States: Toward an Ethnography of Neoliberal Governmentality James Ferguson American Ethnologist 29.4
4 On Recognition, Caring, and Dementia Janelle S. Taylor Medical Anthropology Quarterly 22.4
5 Good Muslim, Bad Muslim: A Political Perspective on Culture and Terrorism Mahmood Mamdani American Anthropologist 104.3
6 Acceptance and Rejection Tom Boellstorff American Anthropologist 110.4
7 Working for the Federal Government: Anthropology Careers Shirley J. Fiske NAPA Bulletin 29
8 China’s One-Child Policy and the Empowerment of Urban Daughters Vanessa L. Fong American Anthropologist 104.4
9 Child Soldiers, International Humanitarian Law, and the Globalization of Childhood David M. Rosen American Anthropologist 109.2
10 Transnational Human Rights and Local Activism: Mapping the Middle Sally Engle Merry American Anthropologist 108.1
11 The End(s) of Ethnography : Social/Cultural Anthropology’s Signature Form of Producing Knowledge in Transition George E. Marcus Cultural Anthropology 23.1
12 What Can Critical Medical Anthropology Contribute to Global Health? James Pfeiffer, Mark Nichter Medical Anthropology Quarterly 22.4
13 Spiritual Economies: Islam and Neoliberalism in Contemporary Indonesia Daromir Rudnyckyj Cultural Anthropology 24.1
14 Seeing Like an Oil Company: Space, Security, and Global Capital in Neoliberal Africa James Ferguson American Anthropologist 107.3
15 From Health to Human Rights: Female Genital Cutting and the Politics of Intervention Bettina Shell-Duncan American Anthropologist 110.2
16 Genital Cutting and Western Discourses on Sexuality Kirsten Bell Medical Anthropology Quarterly 19.2
17 Bruner’s Search for Meaning: A Conversation between Psychology and Anthropology Cheryl Mattingly, Nancy C. Lutkehaus, C. Jason Throop Ethos 36.1
18 Filial Nationalism Among Chinese Teenagers with Global Identities Vanessa Fong American Ethnologist 31.4
19 What’s Burmese about Burmese Rap? Why Some Expressive Forms Go Global Ward Keeler American Ethnologist 36.1
20 Health Identities and Subjectivities Susan Reynolds Whyte Medical Anthropology Quarterly 23.1
21 Culture and Rights after Culture and Rights Jane K. Cowan American Anthropologist 108.1
22 A Preliminary Assessment of Social and Economic Impacts Associated with Hurricane Katrina John S. Petterson, Laura D. Stanley, Edward Glazier, James Phillipp American Anthropologist 108.4
23 El Campo: Faciality and Structural Violence in Farm Labor Camps Peter Benson Cultural Anthropology 23.4
24 Fashions and Fundamentalisms in Fin-De-Siecle Yemen: Chador Barbie and Islamic Socks Anne Meneley Cultural Anthropology 22.2
25 Feminist Theory, Embodiment, and the Docile Agent: Some Reflections on the Egyptian Islamic Revival Saba Mahmood Cultural Anthropology 16.2

0 comments.

Swat in the eye of the storm: Interview with Akbar Ahmed

Posted on October 2nd, 2009 by martijn.
Categories: Important Publications, International Terrorism.

The new issue of Anthropology Today is out. This issue features an interview with Akbar Ahmad, who holds the Ibn Khaldun Chair of Islamic Studies at the American University in Washington, DC, and was the first Chair of Middle East/Islamic Studies at the US Naval Academy. His new book is Journey into America: The challenge of Islam, Brookings Institution Press (2010 forthcoming). He has just completed the film Journey into America, an anthropological study of American identity as seen through the eyes of Americans – both Muslim and non-Muslim (for a review see pp. 23–24 of this issue).

In this interview, Akbar Ahmed looks at the latest developments among the Swat Pathan, a people who have been the subject of classic ethnographies in anthropology for many years, but who are now at the centre of a bigger battle for control of this key geo-political region. What, if anything, can anthropologists contribute to understand and ameliorate the conflicts that rage in this region?

You can download the whole article for free:
Swat in the eye of the storm: Interview with Akbar Ahmed

0 comments.

A Purist Jihadi-Salafi: The Ideology of Abu Muhammad al-Maqdisi

Posted on October 2nd, 2009 by martijn.
Categories: Important Publications, ISIM/RU Research.

In the past I have written about Abu Muhammad al-Maqddisi here before. My colleague Joas Wagemakers is writing a PhD thesis about him and his work. Recently he has published a very interesting article about the three major themes in his work: al-wala’ wa-l-bara’, kufr and jihad:

Abstract
This article deals with the prominent contemporary Jihadi-Salafi ideologue Abu Muhammad al-Maqdisi. In what follows, three major tenets of his ideology (al-walamacr? wa-l-baramacr?, kufr and jihad) are discussed. These concepts show that al-Maqdisi more or less transcends the boundaries of Quintan Wiktorowicz’s division of Salafis into purists, politicos and jihadis. I contend that al-Maqdisi is relatively close to purist Salafism and can thus be seen as a ‘purist Jihadi-Salafi’. This implies that his ideas may resonate more easily with purists than the rhetoric of the likes of Osama bin Laden. At the same time, jihadis may take him more seriously because of his religious authority based on his close adherence to the purist creed. Although this article does not focus on explaining al-Maqdisi’s popularity, it seems obvious that his specific combination of purist and jihadi Salafism may account for at least some of his standing among Salafis.

A Purist Jihadi-Salafi: The Ideology of Abu Muhammad al-Maqdisi – British Journal of Middle Eastern Studies

Author: Joas Wagemakers –
DOI: 10.1080/13530190903007327
Publication Frequency: 3 issues per year
Published in: journal British Journal of Middle Eastern Studies, Volume 36, Issue 2 August 2009 , pages 281 – 297

0 comments.

Ethnic Hostility Among Ethnic Majority and Minority Groups in The Netherlands

Posted on September 2nd, 2009 by martijn.
Categories: Important Publications.

Jochem Tolsma promoveert op 28 september 2009 aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij heeft onderzoek gedaan naar de competitie tussen etnische meerderheid en minderheid.

Ouders met een hoge opleiding en hoge maatschappelijke status zijn doorgaans tolerant tegenover buitenlanders en geven die houding aan hun kinderen door. Zelfs als die kinderen een lagere opleiding en status hebben – waar gemiddeld een minder verdraagzame houding bij hoort – blijft die tolerantie overeind. Dat is een van de conclusies uit het promotieonderzoek van Jochem Tolsma, socioloog aan de Radboud Universiteit Nijmegen.

Buurt

Tolsma onderzocht ook de invloed van de buurt op de weerstand die bewoners hebben tegen andere bevolkingsgroepen. Die invloed is er wel, maar ze is minder groot dan die van persoonlijke factoren. Bovendien blijkt de etnische samenstelling van een buurt minder belangrijk dan het gemiddelde inkomen van een buurt.

Scholing
De onderzoeker stelt verder vast dat naarmate allochtonen beter geschoold zijn, zij zich meer met Nederland identificeren. Echter, over autochtone Nederlanders worden zij niet tot nauwelijks enthousiaster. Met name Turkse en Marokkaanse Nederlanders die gestudeerd hebben, zijn niet positiever over autochtone Nederlanders.

Mediagebruik
Hoger opgeleide allochtone Nederlanders gebruiken doorgaans meer Nederlandse media dan lager geschoolde minderheden. In het algemeen gaat dit samen met een positievere houding tegenover Nederland en (autochtone) Nederlanders. Maar niet bij tweede generatie Marokkaanse Nederlanders: zij worden door het gebruik van Nederlandse media eerder negatiever over autochtonen.
Geschoolde allochtoon niet toleranter – Binnenland – de Volkskrant

Van onze verslaggeefsters Janny Groen, Annieke Kranenberg

AMSTERDAM –
Hoger opgeleide allochtonen oordelen nauwelijks positiever over autochtone Nederlanders dan laaggeschoolde minderheden. Dat geldt vooral voor Marokkaanse en Turkse Nederlanders van de tweede generatie. Wel identificeren allochtonen die gestudeerd hebben zich meer met Nederland dan lager opgeleiden.

Ethnic Hostility Among Ethnic Majority and Minority Groups in The Netherlands: An Investigation into the Impact of Social Mobility Experiences, the Local Living Environment and Educational Attainment on Ethnic Hostility.

In his dissertation, Tolsma focuses on the consequences of social mobility on antagonistic views towards ethnic out-groups and on the influence of the direct living environment on these attitudes. It appears that the influence of one’s neighbourhood is less compared to personal circumstances and the average income of the neighbourhood is more important than the ethnic outlook.

Higher educational levels among migrants are related to a stronger identification with the Netherlands, but not with a positive attitude towards native Dutch people. Migrants with a higher educational level more often use Dutch media compared to migrants with a lower level. In general this leads to a more positive attitude towards the Netherlands and native Dutch people except among Moroccan-Dutch migrants whose media use generates negative views about native Dutch.

You can find more information about Tolsma and his research on his own webpage and there you can also find the complete PhD.

0 comments.

Introducing Islam

Posted on June 10th, 2009 by martijn.
Categories: Important Publications.

Usually I do not pay too much attention here to textbooks on Islam. The simple reason is that there are too many and I do not have the time to review them. This is an exception, although it is not a thorough review but instead meant as a way to call your attention to a new textbook, Introducing Islam, written by William Shepard. William Shepard is Associate Professor, Retired, of Religious Studies at the University of Canterbury, Christchurch, New Zealand. His previous publications include Sayyid Qutb and Islamic Activism (1996) and numerous articles and translations. Introducting Islam has just been published by Routledge:
Introducing Islam

What exactly is ‘Islam’ and what does it mean to be a ‘Muslim’ in the world today? Since the events of 9/11 and 7/7, Islam has become one of the most controversial and misunderstood religions in the world. Introducing Islam encourages students to put aside their preconceptions and explore this fascinating religion.

William Shepard, an experienced teacher in the field, traces the history of Islam, from its early environment and origins in the life and career of Mohammed, through its classical expressions to its interactions with the West in the modern world. Shepard devotes a chapter each to important topics such as The Qur’an, Islamic law, Islamic theology, and the Sufi movement. In addition to this, four chapters are devoted to studies of Islam in individual countries: Turkey, Iran, Egypt and Indonesia, and Shepard explores Islamic civilization through discussion of Islamic art and culture, and community rituals.

Introducing Islam is the ideal introduction for students wishing to gain a sympathetic understanding of Islam. Illustrated throughout, the book also includes text boxes, summary charts, a glossary of key Arabic terms, and a list of further reading to aid students’ understanding and revision.

It is designed for university level students who know little or nothing about Islam beyond what the media provides. The topics the book covers are more or less standard but it does engage with current concerns and (political) issues. Topics are for example: the Greco-Iranian world on the eve of Islam, Islamic political history to 1700, the Qur’an, the Sunna, major rituals and ceremonies, law, theology, Sufism, culture (art, literature, etc.), the modern period include one each on Turkey, Egypt, Iran and Indonesia. For the complete content see HERE.

But what is more. The textbook is accompanied by a fantastic (although under construction) website with resources such as additional material, powerpoint slides, model course description and test questions such as these:

1.1 What is the difference between empathy and sympathy in the study of religion?

1.2 What is the problem with asking what is “true Islam”?

I dare my readers to answer these questions.

Fortunately there are more and more textbooks with an online companion. I think this is really the way to go forward.

0 comments.

Protected: Onder antrpologen – Claude Lévi-Strauss

Posted on December 1st, 2008 by martijn.
Categories: Important Publications.

This content is password protected. To view it please enter your password below:

Enter your password to view comments.

« Previous Page — Older » « Newer — Next Page »