C l o s e r: Huiselijk geweld, Blijf van mijn lijf-huizen
Er zijn nogal wat indianenverhalen over het aantal moslimvrouwen in de blijf van mijn lijf huizen en ook over wat mensen er over beweren.
In de Volkskrant van 17 september 2004 verwijst psychiater Carla Rus: Veel moslima’s staan zwijgend achter Ayaan naar een Trimbos-onderzoek dat uitwijst dat 60% van de vrouwen in een blijf van mijn lijf huis van allochtone afkomst is. Rus (of Trimbos?) stelt dat een groot deel hiervan moslima’s zijn. Ik kon het rapport niet zo snel vinden, maar ga er even vanuit dat het klopt. Zij stelt verder in dat artikel dat het percentage 10% was toen zij in 1983 begon. 10% allochtone vrouwen of moslimvrouwen? In een discussie met Anja Meulenbelt stelt Rus dat haar caseload (aantal clienten) op een gegeven moment uit 75% procent allochtone vrouwen bestond. In diezelfde discussie stelt Anja Meulenbelt dat 40% niet van allochone komaf is. Dat correspondeert wel met het eerste cijfer maar niet met het tweede. Maar goed verderop in diezelfde discussie, keert Rus weer terug naar 60% dus laten we dat aanhouden.
Vrijdag jl. was er een uitzending van 1 op de middag waarin o.a. Ceylan Pektas-Weber, voorzitster van Al-Nisa en werkzaam bij IHSAN, en de directeur van Federatie Opvang waren. Op het blog van Anja Meulenbelt schrijft zij in het stuk PAK HUISELIJK GEWELD AAN, NIET DE ISLAM over die uitzending. Zij stelt dat Hirsi Ali meermalen heeft gezegd dat 80% van de vrouwen in de opvang, moslimvrouwen zijn. Een dergelijke uitspraak van haar heb ik niet terug kunnen vinden. Wel stelt Hirsi Ali dat
dat het geweld tegen vrouwen binnen bepaalde groepen – veelal islamitische- migranten buitenproportioneel is. Blijf-van-mijn-lijfhuizen herbergen voor 2/3 migranten vrouwen terwijl etnische minderheden slechts 10% van de bevolking vormen;
. Dat is dus 66,67%.
In diezelfde uitzending geeft de voorzitter van Federatie Opvang de volgende cijfers (overgenomen uit het stuk van mevr. Weber):
dat op dit moment 60% van de vrouwen die gebruik maken van Blijf-van-mijn-Lijfhuizen allochtoon is. Daarvan heeft �slechts�12% van de vrouwen een Turkse achtergrond en�13% een Marokkaanse. Daarnaast is er een nog een klein percentage moslimvrouwen met een andere etnische achtergrond. Meestal bestaat iets meer dan de helft van de allochtone vrouwen (dus circa 30% van de bewoners van Blijf-huizen)uit vrouwen met een islamitische achtergrond. (Een andere grote groep zijn vrouwen met een Surinaamse achtergrond).
Dus laten we even 30% aanhouden als percentage moslimvrouwen; dat lijkt me nu het meest betrouwbaar. Aanvullingen zijn natuurlijk welkom.
Weber wijst in haar stuk ook nog op de relatie die Hirsi Ali legt tussen islam en vrouwenmishandeling. Hoewel ik in Gouda ook wel ben tegengekomen dat mannen hun daden legitimeren op basis van de islam, was dat slechts een enkeling en over het algemeen ook niet de meest religieuze mannen. Een dergelijke legitimering kon bij andere moslims op zijn minst op flink wat hoon rekenen.
Weber heeft vooral een punt wanneer zij zegt dat Hirsi Ali sommige vrouwen een erg belangrijk wapen uit handen slaat: namelijk de islam. Zij gebruiken de islam namelijk soms als emancipatiebasis en proberen zich zo te verzetten. Hetgeen erg verstandig is aangezien zij zich zo niet totaal vervreemd van haar eigen omgeving.
Natuurlijk moeten we huiselijk geweld niet bagatelliseren; 30% is veel te veel. Sowieso veel te veel, maar al helemaal aangezien we ongeveer 1mln moslims (ongeveer 500.000 moslima dus) op 16 mln inwoners (8mln vrouwen dus). Gelukkig is het taboe hierop toch al enige tijd doorbroken onder moslims en zijn er tal van iniatieven. Het zou aardig zijn om daarbij aan te sluiten.
Ter overweging nog even het volgende. Wanneer Rus zegt dat er aanvankelijk maar 10% allochtone vrouwen waren en nu 60%, betekent dit dat het huiselijk geweld enorm is toegenomen? Dat zou natuurlijk kunnen; vrouwen die emanciperen terwijl mannen daar niet in meegaan dat kan problemen opleveren. Het aantal allochtone vrouwen is natuurlijk ook toegenomen in die tijd. Bij Marokkanen bijv. begon de gezinshereniging vrij laat en er zijn natuurlijk ook de nodige vluchtelingen/asielzoekers bij gekomen. Of betekent het dat vrouwen beter de weg weten te vinden naar de Blijf van mijn Lijf huizen dan voorheen? Dan is het hoge aantal zelfs positief te noemen aangezien het duidt op een groeiende weerbaarheid. Waarschijnlijk is het een combinatie van.
Voeg daarbij dat – door socio-economische factoren- Moslim-vrouwen meer aangewezen zijn op de blijf van-mijn-lijf-huizen dan autochtone vrouwen of vrouwen uit eerdere immigratie golven en 30% is een overstatement.
Verder zegt dit geschoemel met cijfers (66.7%ipv30%) en termen (autochtoon/Islamitisch) nogal wat over de integriteit van rus en hirshi ali.
Geachte schrijver van het laatste commentaar
Rijkelijk laat, zie ik deze site plus de commentaren.
In de eerste plaats wil ik zeggen dat ik de 60 % die ik noemde, natuurlijk niet uit mijn duim zijn gezogen (dus ik heb niet met cijfers gesjoemeld wat hierboven wordt beweerd. Dit percentage komt uit een onderzoek verricht door een gerenomeerd onderzoeksinstituut: het Trimbos-instituut. Het komt overeen met mijn ervaringen. Er wordt hierboven gesproken over een percentage van 30 %. Dat kan. Ik kan de cijfers niet natrekken. Maar het lijkt er op of de Surinaamse vrouwen hierbij niet zijn meegerekend. Of toch wel? Er wonen veel hindoestaanse hindoestanen, maar toch ook nogal wat islamitische hindoestanen in Nederland.
Ik ben het met een van de schrijvers hierboven eens, dat de door mij geobserveerde toename van moslima’s in Oranjehuizen en blijf-van-mijn-lijf huizen, ook als positief gezien kan worden. Ze komen in opstand en kunnen de weg vinden! Ook ben ik het met een andere schrijver eens, dat de islam door vrouwen juist gebruikt wordt bij hun emancipatie. Dat is mooi. Helaas zie ik toch ook nog dat de impliciete boodschap hoe je je als moslima behoort te gedragen, zo sterk is, dat de moslima’s zich soms gevangen voelen. Maar, ik zie als psychiater natuurlijk een specifieke uitsnede uit de bevolking en kan dus moeilijk algemene uitspraken doen hierover.
hallo ik ben astrid een moeder van 4 kinderen en ik werd 14 jaar lang mishandelt door mijn man aan amerikaan ****hij woond nu al sinds 1988 in nederland. hij heeft mij 14 jaar lang geslaagen en ik moest van berauwjeugdzorg uithuis ik heb weer 2 jaar bij me auders gewoond daarna een half jaar opstraat gezworven van pasantenverblijf naar pas, van de stichting ixs in amersfoort wat bij het blijf hooren maar nu zit ik bij wier geslooten omdat ik geen dak boven mijn hoofd heb ik wil graag bij mij kinderen in de buurt woonen die woonen nog bij hun vader ****. ik ben 14 jaar met hem getrouwd en heb nooit een scheiding aangevraagd. dat heb ik nooit gedaan van berauwjeugdzorg moest ik uithuis toen ik 34 jaar was moest ik ineens van mijn gezindsvoogd corine bijsterboss uithuis wand mijn kinderen stonden onder o.t.s. ****maar het is moeilijk voor mij om een zelfstandige woonig te krijgen in amersfoort. nu zit ik weer bij de wier in dedolder op een geslooten afdeling ik heb geeneens vrijheid wand ik kan er niet uit is dit iets voor slachtofferhulp mijn email adress is . fleurijn@hotmail.com.
EDIT MdK, Names have been deleted, in order to protect the privacy.