C L O S E R The Mohammed B. Court Case part 2: A man with a conviction
Well, a bit late perhaps but nevertheless… here the last day of the Mohammed B. court case. Let’s begin with the prosecutor’s request: a life time sentence for Mohammed B. and him losing his right to vote and to be elected for the rest of his life. The prosecutor made a parallel with Van Gogh as a father and a child of his parents. Mohammed B. said in his goodbye poem that he was changed after his mother’s death. So that must mean something to him? Mohammed B. only laughed.
The prosecutor made clear that this wasn’t a trail against Islam but a trial against Mohammed B. who has an extreme and distorted conviction of what Islam is and should be.
He wasn’t able to prove that Mohammed B. got any help although it is most likely that he received some aid and that some people had to be aware of his plans. Between 19 May and 28 October he only had € 200 to spent; that’s not enough so where did the rest of his money came from?
Mohammed B. used to be a model pupil at school. Around 2001 and 2002 (after his mother’s death and after he spend some time in prison where he read the Koran – he wasn’t that a model citizen ) he became more pious and ‘preached’ about (his) Islam. He told people he wanted to live as a prophet. In the beginning he was only pious but not radical in a political sense.
The prosecutor stated that it was proven that Mohammed B. killed Van Gogh, that it was a terrorist act, that he hindered MP Hirsi Ali in her work and that if he was set free that the chances of repeating this are very great.
After this, Mohammed B. spoke. Wow he said…. He told Van Gogh’s mother that Van Gogh was not a hypocrite but a man with a conviction and that he killed him because of his religion; not because Mohammed B. was insulted or felt humiliated. To the policemen he said that he really tried to kill them and he also said that if he got out, he would do the same again. He stated that this statement was meant to comfort mrs. Van Gogh; the only person he felt he had some obligation to. ‘For the rest, I don’t really care’.
Ik citeer uit het requisitoir van de officier van justitie:
Hij vertelt dit verhaal aan een groepsleider van het PBC en – op een ander moment – aan zijn broer Hassan In dit verhaal komen Mozes en de profeet aan op een strand en zien daar een jongetje spelen. De profeet pakt een steen, gooit deze naar het jongetje en bijt het jongetje vervolgens dood. Mozes wordt boos op de profeet. Het doden van het kind is volgens de profeet gerechtvaardigd omdat de profeet hiermee diens ouders behoedt voor een wellicht ongelovige zoon, aldus de verdachte. Hoewel het niet acceptabel is een kind te doden, is het toch gerechtvaardigd, omdat het een bevel van Allah is. In zijn gesprek met Hassan noemt de verdachte dit een paradox. Ook al begrijpen we het niet met ons hoofd of vinden wij het niet goed met ons hart, toch is goed, want het is een bevel van Allah.
Heeft u enig idee waar dit verhaal precies staat? Ik neem aan ergens in de Hadith en weet u of het verhaal zo correct is weergegeven?
Ik moet toegeven dat ik het verhaal eigenlijk niet echt ken. Er is wel zoiets maar hoe het precies gaat weet ik niet. Het lijkt me overigens sterk dat de profeet Mohammed en Mozes tegelijk een rol spelen; ze waren immers geen tijdgenoten.
Daarnaast lijkt het verhaal enigszins op het offeren van zijn zoon door Abraham.
Dat van Mozes en Mohammed tegelijkertijd vond ik ook vreemd. Misschien dat ie daar ergens een tijdelijke comeback maakt net als in The Bold and the Beautiful.
Of misschien is het een heel andere Mozes die wordt bedoeld.
Groot verschil met het verhaal van Abraham en Isaac is dat God net op tijd een engel stuurt. Hans Teeuwen vergelijkt God hiermee met Ralph Inbar die plotseling achter een boom te voorschijn komt om te zeggen dat het maar een grap was.
Ook is mij geen verhaal bekend waar Jezus iemand doodt, meer iets met wangen toekeren en zo.
Ha ja dat zou kunnen, net een soap. Er is volgens mij wel een verhaal dat er op lijkt, maar ik kom er niet op en weet het ook niet te vinden.