Islamitische Stichting voor opvoeding en overdracht van kennis / Familie Salam

(UPDATED – ZIE ONDERAAN VERKLARING Ahmed Salam)

Veel aandacht vandaag in het Brabants Dagblad voor de Stichting voor opvoeding en overdracht van kennis, of beter gezegd de familie Salam: Rechtlijnig, maar ook bedreigend? door Stephan Jongerius en Jessica Maas. Deze entry is een compilatie van hun bijdragen.
Ahmed Salam is geboren in Jayroud, Syrië en komt in 1989 naar Nederland. Hij gaat werken bij de Al Waqf stichting in Eindhoven als godsdienstleraar en imam. In Tilburg is hij betrokken bij het centrum van de Wereld Moslim Liga van Mohammed Cheppih en begin 2000 is hij werkzaam bij de stichting Centrum voor Cultuur en Welzijn (ook wel de moskee aan de Nijverstraat) wat een afsplitsing is van een Marokkaanse moskee. Na een conflict dat al vrij snel ontstaat richt hij in juli de ‘Islamitische Stichting voor opvoeding en overdracht van kennis‘ op. Twee jaar later in 2002 opent Salam zijn moskee in Tilburg-Noord. Zijn meest controversiële daad is het weigeren van de hand van Rita Verdonk.

Zijn zoon Suhayb liet voor een lezing de mannen scheiden van de vrouwen. Diens verloofde Samira besloot haar mannelijke collegas niet langer de hand te schudden. Gezamenlijk hebben zij een tekst geschreven voor een petitie tegen een (mogelijk) boerka-verbod (niqaab petitie). Zijn zij een bedreiging voor de Nederlandse samenleving is de vraag in het artikel. De islamitisch geestelijk leider Ahmed Salam hoort volgens burgemeester Vreeman niet in Nederland thuis, zo heeft de burgemeester de imam in een onderhoud laten weten. Dit blijkt uit een vertrouwelijk verslag dat in handen is van het Brabants Dagblad. De imam blijft ondanks eerdere waarschuwingen ‘te vergaande’ uitspraken doen, stelt Vreeman.

Het gesprek met Salam en diens zoon Suhayb heeft in december plaatsgehad. Vreeman wil zijn opstelling op dit moment niet nader toelichten. “Ik heb met Salam afgesproken dat hij tijd krijgt zijn gedrag aan te passen.” Om welke uitspraken het gaat, staat niet in het verslag. Maar volgens welingelichte bronnen zou Salam zijn gehoor onder meer hebben voorgehouden: ‘breng de Nederlandse staat schade toe, betaal geen belasting’ en ‘wees bewust dat de ongelovigen de islam iets aan willen doen, handel daar naar’.

In juni 2002 wordt Salam voor het eerst op het stadhuis ontboden. Zijn moskee in Tilburg-Noord is net twee maanden open. Salam moet burgemeester Stekelenburg tekst en uitleg verschaffen over een uitzending van Nova.

Daarin komt hij, samen met zijn Haagse geestverwant imam Fawaz, naar voren als een van de radicale imams in het land. Op het stadhuis staan de cameraploegen klaar. Salam ontkent stellig anti-westers te zijn.

Nu, bijna vijf jaar later, blijkt de imam weer op het matje te zijn geroepen. Deze keer wordt hij stevig onderhouden door burgemeester Vreeman. Die is het gedoe met de familie zat. Ditmaal gaat het gesprek ook over Salams zoon, Suhayb. De oudste telg is de afgelopen jaren uit de schaduw van zijn vader gestapt. Suhayb veroorzaakt na de zomer van 2006 een eigen relletje op de Technische Universiteit Eindhoven. Hij is uitgenodigd door studentenvereniging Mosaic voor een lezing over de ramadan. Maar Suhayb stelt een opvallende eis. De dames moeten achterin gaan zitten, de heren voorin. De overrompelde studentenvereniging stemt toe. Dit komt haar later op een waarschuwing te staan van het TU-bestuur.
Suhayb heeft zich gestort op de dawa, de missie. Hij geeft lezingen door het hele land. Vooral aan hoger opgeleide jongeren die meer willen weten over de ‘ware islam’. Suhayb komt ook vaak in de als radicaal te boek staande moskee El Twaheed in Amsterdam.
De website van het mede door hem opgerichte Instituut voor Opvoeding en Educatie ziet er gelikt uit, kenmerkend voor de ‘politieke salafi’s’ die als geen ander weten ze hoe ze jongeren kunnen bereiken. De stroming is recht in de leer en geeft zoekende jongeren klip en klare antwoorden die ze bij de traditionele imams niet vinden. Suhayb begrijpt dit goed. Niet voor niets startte hij – in november in Utrecht en in februari in Amsterdam – twee islamopleidingen, in het Nederlands.
De jonge Salam is verloofd met de 23-jarige Samira Dahri uit Utrecht. Ook zij haalt met een opvallende daad de media. De docente aan een vmbo-school in Utrecht weigert na de laatste zomervakantie haar mannelijke collega’s nog langer de hand te schudden. De commissie Gelijke Behandeling stelt Samira later in het gelijk, maar ze keert niet meer terug op school.
Opmerkelijk aspect: Suhayb zou al een vrouw en kind hebben in Syrië. Zo vader, zo zoon? Want ook vader Salam leeft niet meer met zijn eerste vrouw in Tilburg, met wie hij vier kinderen heeft. Hij heeft nu een tweede, jongere vrouw in Berkel-Enschot. Hij zou haar ontmoet hebben bij de taalles. Bij sommige moskeebezoekers heeft dit de wenkbrauwen doen fronsen. Niet echt gepast dat een vrome imam zijn echtgenote zo achterlaat. Dubbele moraal? Ook op ander vlak laadt de familie die verdenking op zich. Oproepen geen belasting te betalen, maar wel zelf jarenlang een uitkering genieten? Inmiddels is Salam in dienst van de moskee, de uitkering is gestopt. Maar zijn eerste vrouw heeft die wel en de tweede krijgt schuldhulpverlening.
De AIVD houdt Salam scherp in de gaten. De Islamitische Stichting voor Opvoeding en Overdracht in Tilburg, waarvan de imam ook voorzitter van is, blijft opduiken in rapporten van de veiligheidsdienst. In het rapport ‘Saoedische invloeden in Nederland‘ (2004) staat dat de moskee is opgericht via missie en financiering uit Saoedi-Arabië. Het signaleert tevens dat de radicale imams in hun uitingen voorzichtiger zijn geworden, maar dat hun strikte geloofsopvatting vermoedelijk onveranderd is.
Die zienswijze overheerst ook ten stadhuize, waar Salam wordt gezien als iemand die niets op heeft met onze moderne samenleving, die vindt dat vrouwen beter niet kunnen werken, voor wie gemengd schoolzwemmen taboe is en die afvalligheid als een doodzonde beschouwt. Eerder een rem op, dan een stimulans voor integratie, prominent exponent van ‘de islamisering van Nederland’. Oprecht wellicht in zijn afwijzing van geweld, maar actief bewerker van een mogelijke voedingsbodem.
Een rapport over radicalisering in Tilburg kenschetst Salam als ‘een van de meest geleerde salafitische voorgangers in Europa’. Zo kennen ook Tilburgse moslims hem. Een vroom man, schrijver van zeven religieuze boeken die de meesten boven de pet gaan. Mensen kloppen bij hem aan voor raad. Zoon Suhayb heeft in eigen stad dat aanzien veel minder. Maar een bedreiging voor de Nederlandse samenleving? Zo zien ook liberalere moslims hem nauwelijks.
In Tilburg-Noord is de imam inmiddels geaccepteerd. Het pastoraal team van de parochie Heikant-Quirijnstok zit geregeld met hem aan tafel. “Conservatief, maar zeker niet gevaarlijk“, luidt het oordeel. Burgemeester Vreeman echter lijkt allerminst overtuigd van de goede bedoelingen van Salam. Die krijgt de tijd zijn leven te beteren, anders mag hij voor de derde keer op het matje komen.

UPDATE:

Op Al-Yaqeen is de reactie te lezen van Ahmed Salam naar aanleiding van de berichten in het Brabants Dagblad. Het lijkt me goed deze in het geheel weer te geven, dus bij deze de integrale tekst:

Naar aanleiding van de berichtgeving in de media en vele alom gedane loze uitspraken die berusten op feitelijke onwaarheden, willen wij hierbij onze reactie geven ten aanzien van het voorgaande.

Met betrekking tot de bewering dat wij de moslims opgeroepen zouden hebben de Nederlandse staat schade te berokkenen middels het niet betalen van belasting, willen wij ten zeerste benadrukken dat wij in het openbaar of in vertrouwelijke gesprekken in geen enkele vorm en op geen enkele wijze in onze preken dan wel onze lessen hiertoe hebben opgeroepen of de mensen hebben aangemoedigd het voorgaande te begaan.

Tevens hebben wij de moslims in geen enkele vorm en op geen enkele wijze opgeroepen middels geweld, onrechtvaardigheid, wraak of welke vorm van slechtheid dan ook over te gaan tot handelen jegens de feitelijke en openlijke strijd die door enkelen tegen de Islaam wordt gevoerd.

Binnen de Islaam is het namelijk niet toegestaan om in een land waarmee je een verbond bent aangegaan, geweld te prediken en op te roepen of aanleiding te geven tot het berokkenen van schade aan een staat. Zodoende hebben wij altijd gepredikt voor een vreedzame en harmonieuze samenleving waarbij eenieder gerespecteerd, in zijn waarde gelaten en getolereerd wordt, middels wederzijds begrip, ongeacht zijn cultuur, godsdienst of welke grond dan ook.

In een multiculturele samenleving als de onze, is het van zeer groot belang dat er een sterke basis wordt gevormd van gedeelde waarden en normen, en respect en fatsoen. Dientengevolge zijn wij in Tilburg Noord gestart met een interreligieus dialooggesprek, met als doel het creëren van een hecht samenwerkingsverband waarbij personen met verschillende godsdiensten zich inzetten voor het creëren van wederzijds begrip en respect ten overstaan van alle culturen en godsdiensten. Hoe verscheiden de samenleving ook is, wij zijn immers in ons land een eenheid in verscheidenheid.

Het is helaas een feit dat de Islaam door sommige mensen op allerlei niveaus en manieren bestreden wordt, en vaak wordt gepoogd de Islaam en zijn aanhangers in een kwaad daglicht te stellen. Het is echter een feitelijke onwaarheid dat wij de moslims oproepen of aanmoedigen om zich op welke wijze dan ook op een gewelddadige dan wel onrechtvaardige manier defensief op te stellen jegens wie dan ook. Hetgeen wij immer adviseren betreft het feit dat de moslims slechts over hun identiteit moeten waken middels de wettelijk toegestane manieren.

Tevens betreuren wij het ten zeerste dat een aantal politici ongefundeerde uitspraken doen die onze samenleving meer kwaad dan goed doen.

Tenslotte willen wij graag wijzen op het feit dat al onze activiteiten voor eenieder openbaar zijn en geen persoon wordt geschuwd. Wij staan open voor eenieder, en zijn meer dan bereid ons perspectief van de Islaam te onderrichten middels het aanbieden van cursussen aan eenieder die daar behoefte aan heeft, zowel officiële instanties, als burgers en bedrijven.

Islamitische Stichting voor Opvoeding en Overdracht van Kennis