Besmet. Levenslopen en motieven van extreem-rechtse activisten in Nederland
Annette Linden interviewde 36 rechts georiënteerde activisten langdurig en meerdere malen om te achterhalen wat mensen beweegt om actief te worden en te blijven bij een extreem-rechtse beweging. Voor de analyse ontwikkelde zij een methode die het mogelijk maakt om de motieven, ideeën en doelen van deze personen te duiden. De analysemethode heeft drie pijlers:
- typologie van vier soorten activisten;
- drie hoofdmotieven om deel te nemen (instrumenteel, identiteit of ideologisch);
- fases van deelname (tot en met eventuele uittreding).
Het onderzoek leverde een rijk en gedifferentieerd beeld op. Wat van buitenaf beschouwd wordt als een coherent geheel, blijkt van binnenuit bezien een bonte verzameling van groeperingen en individuen met uiteenlopende beweegredenen om zich met extreem-rechts in te laten. De onderzoekster concludeert ook dat extreem-rechts continu van binnen uit fragmenteert door factoren als gebrek aan leiderschap en het ontbreken van een gezamenlijk doel. De eenheid van extreem-rechts is niet werkelijk aanwezig, maar wordt hen slechts van buitenaf toegedicht.
Ook de actuele toepasbaarheid van de uitkomsten komt aan bod in de studie. De inzichten hebben volgens Linden waarde voor de huidige aanpak van activisme en radicalisering, niet alleen bij extreem-rechts. Door naast een groepering als geheel, ook de individuele motieven van activisten te bekijken en hierop in te spelen is het mogelijk radicalisering effectiever en in een vroeger stadium aan te pakken of zelfs te voorkomen.
Op vrijdag 26 juni 2009 om 13.45 uur verdedigt Annette Linden haar proefschrift ‘Besmet. Levenslopen en motieven van extreem-rechtse activisten in Nederland’. Zij is vandaag ook op de radio te beluisteren, om half elf bij het programma Dit is de Dag van de EO.
Vraagstelster gaat ervan uit dat er iets ‘mis’ is met extreemrechts.
tiepies voorbeeld van vooringenomen studies, met een voorgebakken eindconclusie, waar naar toe gewerkt zal worden.
Wanneer gaat men hetzelfde onderzoeken, bij aanhangers van de islam?
of wacht, dat kan nooit deel van de probleemstelling zijn natuurlijk: moslims zullen nooit ‘het probleem’ kunnen zijn.
daarom gaat dit land naar de klote: we kijken gewoon, naar de foute mensen.
Waarom geen studie over imam fawaz? of de neiging van moslimkinderen om homos in elkaar te slaan? of geweld tegen vrouwen? ach, dat staat niet op de agenda?
FAIL!