Naar de haaien – De dood van Osama bin Laden
Guest Author: drs. Leon Wecke
Het zou een realityfilm worden. Uitgenodigd waren de president zelve, ene Barack Obama, zijn minister van Buitenlandse Zaken, Hillary Clinton, en een aantal belendende politieke en militaire hotemetoten. En hoewel in feite de voorstelling deels bestond uit een ooggetuigeverslag, stond weinig een natuurgetrouwe verbeelding in de weg. De hoofdfilm begon zonder voorprogramma, om zo te zeggen, men viel met de deur in huis en wel letterlijk. De inzittenden van de vier helikopters, een tachtigtal in oorlogstenue gestoken jongelui van de afdeling Navy Seals betreden met enig geweld het pand. Zachtjes behoefden ze het niet te doen, de kinderen waren toch al wakker geworden van het motorgeronk van de helikopters en de saluutschoten waarmee de onverwachte visite werd verwelkomd. Obama deed een schietgebedje en Hillary deed even de handen voor de ogen.
Het tafereel was eerst de eerste verdieping. Een mevrouw vroeg nog of de gasten thee wilden of liever op de koffie kwamen. Maar in hun slechtste Pashtun maakten de ongenode gasten duidelijk dat ze iets anders wilden. Er werd geschoten en één keer teruggeschoten. En zoals dat in de opzet van het A-team past werden de justitice-doeners niet geraakt. Dat kon je van de tegenpartij niet zeggen.
Een mevrouw, die in de weg stond, was het eerste echte doel, een paar lijfwachten meteen daarna het tweede target en toen de hoofdprijs, die op de tweede of derde verdieping in zijn volle lengte zichtbaar was. De meest in aanmerking komende optie luidde: IOESV: ‘indien ongewapend, eerst schieten en dan vragen’. Bill, de hoogste in rang, mocht het eerst en daarna Johnny, die ooit zijn certificaat gehaald had bij een schietvereniging in Appingendam. Vanuit de dekking van het deurportaal kreeg Osama een gaatje in de borst en een in het hoofd, hetgeen voldoende bleek. ‘Geronimo-EKIA’ werd er geroepen, wat geen verwijzing naar een Zweedse meubelzaak was, maar ‘Osama, Enemy Killed In Action’. Het was een kreet die bij het oefenen van de missie meermalen ten gehore was gebracht. Terwijl Hillary duidelijk door het tafereel was aangeschoten, bracht de president, niet al te origineel uit: ‘we got him’. Er was geen aftiteling en slechts een onhoorbaar applaus. De aanwezigen wisten dat nu plan B in werking zou treden: identificatie, DNA vaststellen, een fotosessie, vergelijken vòòr en na de behandeling en dan het antwoord op de vraag wat doe je met een lijk?. Obama had zich er persoonlijk mee bemoeid. ‘Volgens de islamitische traditie’, was het recept. En dat was een meevaller: binnen 24 uur. Hoe sneller hoe beter. Maar hoe zonder een bedevaartsplek te creëren?
Voor de vorm werd er toch nog even gebeld. Wie wil hem hebben? De Bin Laden-familie, die gebrouilleerd was met het zwarte schaap van de familie, antwoordde dat ze te druk met bouwzaken waren en de relatie met de Amerikaanse zakenvrienden niet in de waagschaal wenste te stellen. Dan maar het lijstje afwerken. Ben Ali van Tunesië was niet thuis en ook Mubarak van Egypte was de hort op, Kadhaffi zei dat hij met al Qaida al genoeg te stellen had, Assad van Syrië zei druk te zijn met een grote schoonmaak en Saleh van Jemen, die zei alleen ‘jeminee’ en legde de hoorn op de haak. De enige, die volgens de CIA nog overbleef, was Mark Rutte van Holland. Bekend was dat dat volkje van hem als het om geld ging de ogen wel wilde toeknijpen. En ja hoor, ze hadden plek op de Efteling. Er zouden wel wat mensen komen kijken, maar de directie van het park zag het wel zitten. En, zo werd er aan toegevoegd, dagjesmensen in boerka of met hoofddoek zou men weren.
Obama, nog steeds met een liveverbinding verbonden met de projectmedewerkers op het vliegkampschip Carl Vinson in de Arabische Golf, fronste de wenkbrauwen. ‘Zo gaat onze overwinning toch nog naar de haaien’ vreesde hij. ‘Haaien’, dat was het, zo bedacht de Commander in Chief. En zo geschiedde: ‘Een twee drie, in naam van Allah’. Een van de bemanningsleden had nog snel met een paar meegesmokkelde bakstenen uit de muur van de compound in Abbottabad de lijkwade verzwaard. Hij deed het met een gekweld gemoed, want bakstenen uit de muur van Osama brachten op Marktplaats VS een fortuin op. En toen gebeurde het. Osama kwam in het koude water van de Arabische Zee weer snel bij kennis. Het was een wonder waar paus Johannes Paulus Twee zijn vingers bij zou aflikken.
De eerste die Osama tegen kwam was een grote mensenhaai. Hij was door Neptunus getipt dat er een gekruid – gekruit met een t – hapje voor hem aankwam. Maar alvorens eraan te beginnen, wilde het beest, zoals bij ritueel slachten ook al de traditie is, enige eer aan zijn versnapering bewijzen. Hij vroeg: ‘hoe kom je hier?’. Osama liet een renditionkaartje van de reisvereniging CIA zien.‘Hij vroeg hoe kom je hier? Ik wist niet dat het paradijs zo vochtig was’, bracht hij uit, om meteen te vervolgen ‘waar zijn mijn 72 maagden? Sommigen zeggen dat dat meer een kwelling dan een beloning is, maar tegen de eeuwigheid afgezet is het bitter weinig’. De haai lachte verstolen en vroeg: ‘hoezo recht op 72 maagden?’. Osama stak van wal: ‘Ik heb naar eer en geweten gestreden tegen de westerse en Amerikaanse onderdrukkers, de roofdieren uit het koloniale tijdperk, die hun roof hebben voortgezet, de steunberen van onze corrupte regeringen, de lieden, die ooit de Arabische wereld naar willekeur in landen hebben opgedeeld, de dieven van onze grondstoffen en olie, de oorzaken van onze armoede en onze ziekten’. De haai knikte instemmend. ‘Ik heb de ongelovigen, ook die uit eigen gelederen, wat hardhandig de wacht aangezegd, dat is waar, maar dat was mijn plicht, aldus Osama. ‘En nu hebben ze ook nog mijn revolutie laten stelen door jongeren met twitter en Face Boek’. Hier wachtte Osama even en hapte naar lucht. De haai wierp hem een paar in camouflagepapier verpakte luchtbellen toe met het opschrift ‘Made in China’. Osama vervolgde: ‘Het is waar, ik heb enkele duizenden naar hun hemel en waarschijnlijker hun hel gestuurd, maar zijzelf, onze vijand, is goed voor het tien- zo niet honderdvoudige. De echte’as van het kwaad’ bestaat uit milieuvervulling, armoede, honger en ziekten, die zij nog steeds bevorderen en in stand houden. Ze liegen dat het een aard heeft. Ze fantaseren over atoombommen en terroristen, waar ze niet zijn. Ze hielpen mij om die Sovjetrussen Afghanistan uit te jagen en zeiden vervolgens dat ze ons bevrijd hadden terwijl ze ons bezetten. Het zijn jokkebrokken en liegbeesten, meneer de Haai’.En dan mij, ook nog buitenrechtelijk executeren, terwijl ik ongewapend was. Die Obama moet als moordenaar voor het door hem niet erkende strafhof in den Haag’.
De Haai verkleurde, zoals sommige haaien plegen te doen als ze kwaad worden. ‘Maar U, waarde Osama hebt buitenrechtelijk vele duizenden mensen omgebracht, U bent een stiekeme massamoordenaar, een schoelje, een uitschot, dat zijn eigen religie misbruikt. U hebt op 9/11 geen heldendaad verricht maar op termijn uw eigen doodvonnis getekend. U hebt ene Bush aan het argument geholpen om Irak binnen te vallen en een nooit vertoonde wereldwijde samenwerking tegen terrorisme tot stand gebracht. U bent een domme massamoordenaar,die allang is ingehaald door twitterende jongelui,die ‘Osama was al dood en nu is hij het helemaal’ in hun facebook schrijven. U diende niet alleen buitenrechtelijk geëxecuteerd te worden, maar beter levend in stukken gescheurd. Osama riep nog ‘niet doen, ik ben ongewapend’, maar de haai had de daad al bij het woord gevoegd.
De in het zeemansgraf meegegeven camera deed het nog uitstekend. Obama en Hillary wisten niet wat ze zagen. ‘Dit moet geheim blijven’, besliste Obama, maar helaas, de haai had het al opYouTube gezet en de volgende dag stond een grote bloederige foto op de frontpagina van De Telegraaf.
[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=HwSb4egaQZM]
Column door drs. Leon Wecke, polemoloog bij het CICAM van de Radboud Universiteit Nijmegen. Deze tekst werd uitgesproken als column bij het actualiteitencollege Osama bin Laden is dood. Het einde van een tijdperk? op 10 mei 2011.
Ondankbare kloothaai. De haaien zijn de grootste netto-ontvangers van naar-de-haaien=gestuurden (soort haaien-ontwikkelingshulp)door O(b)(s)ama.