Hoofdzaken: Hoofddoek en Hoofdboek

Onderzoeksbureau Motivaction heeft onderzoek laten uitvoeren onder 1570 moslima’s (met en zonder hoofddoek) en andere Nederlandse vrouwen. EZPress® – Hardnekkige misverstanden maken acceptatie hoofddoek moeilijker

Moslima’s dragen hoofddoek uit vrije wil en niet uit onderdrukking. Dat zeggen bijna negen op de tien hoofddoekdraagsters. Van alle draagsters zegt 87% zelfs nooit aan haar keuze te twijfelen. Dat blijkt uit een landelijk onderzoek dat werd uitgevoerd ter gelegenheid van de publicatie van ‘Hoofdboek’, een grootschalig project dat Nederlanders een kijkje geeft in de wereld van hoofddoekdraagsters. Zes op de tien Nederlandse moslima’s in de leeftijd van 15 tot 35 jaar draagt tegenwoordig een hoofddoek. In tegenstelling tot wat Nederlanders denken, beginnen zij hiermee niet op hun 13e, maar gemiddeld pas als ze 19 jaar oud zijn. Slechts 16% is 13 of 14 jaar als ze voor het eerst een hoofddoek draagt. Het Nationaal Hoofddoekonderzoek maakt korte metten met vooroordelen die er onder Nederlanders heersen met betrekking tot dit beladen kledingstuk.

[…]

Zo blijkt uit de onderzoeksuitkomsten dat in meer dan de helft van de gezinnen (53%) waar de moeder een hoofddoek draagt, niet alle of zelfs geen enkele dochter dit ook doet. In totaal dragen 80.000 moslima’s een hoofddoek; 40.000 niet. […]

De vrouwen dragen de hoofddoek met trots (93%). In tegenstelling tot wat sommige Nederlanders denken en zeggen, draagt slechts 15% een doek om haar aantrekkelijkheid te verbergen. 88% van de draagsters vindt dat je er met een hoofddoek aantrekkelijk uit kan zien. Veel Nederlanders (48%) blijken helemaal geen problemen te hebben met de hoofddoek. Vooral onder jongeren nemen het begrip en de tolerantie toe; van de vrouwelijke leeftijdsgenoten heeft 63% geen probleem met de hoofddoek.

Duidelijk beleid bij bedrijven
De acceptatie binnen bedrijven lijkt minder voorspoedig te verlopen. Volgens het merendeel van de ondervraagde moslima’s (62%) nemen Nederlandse bedrijven liever geen vrouwen met een hoofddoek in dienst. Dat beeld blijkt zelfs in versterkte mate te bestaan bij autochtone leeftijdsgenoten (78%). Veel bedrijven lijken het onderwerp echter dood te zwijgen en niet duidelijk te communiceren of – en in welke functies – ze een hoofddoek acceptabel vinden. Iedereen is unaniem in zijn oordeel: de meerderheid vindt dat ondernemingen meer duidelijkheid moeten bieden op dit vlak.
Het draait hierbij niet om het feit of bedrijven wel of geen hoofddoek op werkvloer toestaan. Het gaat de vrouwen om vooral om het scheppen van duidelijkheid. Als bedrijven hoofddoeken op de werkvloer niet toestaan, is dat niet per definitie een reden tot een boycot, zo blijkt. Moslima’s zijn hierin nog stelliger dan andere leeftijdsgenoten: 36% (vs. 28%) zou nog steeds producten kopen van bedrijven die het verbieden om een hoofddoek te dragen.
Opvallend is dat 18% van de niet-draagsters in het verleden wel een hoofddoek heeft gedragen. 31% geeft aan zich prettiger te voelen zonder. Toch geeft 41% aan gestopt te zijn met het bedekken van het haar om de kansen op een baan te vergroten. Ook discriminatie in het algemeen (19%) is een reden om niet langer een hoofddoek te dragen.

Werken met een hoofddoek
Het dragen van een hoofddoek onder werktijd is een beladen onderwerp, met veel verschillende meningen. Deze meningen zijn ook sterk verdeeld onder de respondenten van het hoofddoekonderzoek. Zo vindt 85% van de hoofddoekdraagsters dat je in elk beroep een hoofddoek moet mogen dragen. Moslima’s die hun haar niet bedekken zijn hier terughoudender in (58%), net als andere leeftijdsgenoten (29%). Beroepen waarin het volgens Nederlanders geen bezwaar is om een hoofddoek te dragen, zijn:
1. Schoonmaakster (84%)
2. Radiopresentatrice (82%)
3. Caissière supermarkt (70%)
4. Buschauffeur (58%)
5. Verpleegster (54%)

Toelichting op het onderzoek
Het Nationaal Hoofddoek Onderzoek is uitgevoerd door onderzoeksbureau Motivaction, in opdracht van het magazine Hoofdboek. Deels online, deels face tot face zijn moslima’s met en zonder hoofddoek en andere Nederlandse vrouwen in de leeftijd van 15-35 jaar geïnterviewd. Daarnaast is een aantal vragen uit het onderzoek ook gesteld aan de Nederlandse bevolking van 18 – 70 jaar. In totaal deden 1570 respondenten mee. Meer informatie: motivaction.nl.

Op basis van het onderzoek concludeert men dat zes van de 10 Nederlandse moslima’s in de leeftijd van 15-35 jaar een hoofddoek draagt. Het onderzoek richt zich, onder andere, op het ontkrachten van enkele misverstanden zoals hierboven al is vermeld. Meer precies betreft dit:Het Nationale Hoofddoek Onderzoek « Jenny Theirlynck

Misverstand 1. Alle moslima’s moeten een hoofddoek dragen.
Misverstand 2. Alle meisjes beginnen op hun dertiende met een hoofddoek.

Misverstand 3. Moslima’s dragen de hoofddoek niet uit vrije wil.

Misverstand 4. De hoofddoek is er om de aantrekkelijkheid te verbergen.

Misverstand 5. Nederland heeft een probleem met de hoofddoek.

 

Interessant zijn ook de volgende uitkomsten:

• Gemiddeld hebben de vrouwen 34 hoofddoeken in de kast.
• Welke hoofddoek gedragen wordt, wordt bepaald door de stemming van de dag en of het een speciale dag is zoals tijdens de Ramadan, bruiloften en feestdagen en koninginnedag.
• Een hoofddoek wordt gezien als een belangrijke persoonlijke accessoire, maar worden ook frequent geruild binnen familie- en vriendenkring.
• Hoofddoek zouden steeds ‘modieuzer’ worden, dat wil zeggen gekleurd/veelkleurig en afgestemd op de rest van de kleding
• Naast een fashionstatement is een hoofddoek voor de dames primair een uiting van geloof en onderdeel van de eigen identiteit
• Favoriete winkels voor het kopen van de hoofddoek: Turkse en Marokkaanse winkels, H&M, V&D en Zara.
• Velen lijken te verklaren dat de hoofddoek pas wordt gedragen wanneer men ‘er klaar voor is’.
• Van de Nederlandse niet-moslims (denk ik) blijkt 8% voorstander van een hoofddoekenbelasting en 22% vindt dat de hoofddoek verboden moet worden.
• De Nederlandse moslima’s vinden de commotie over de hoofddoek zorgwekkend, eng en vervreemdend. De indruk die men heeft van de mening van ‘de Nederlander’ over de hoofddoek speelt mee in de beslissing wel of geen hoofddoek te dragen.
• Overigens vindt 23% van de Nederlandse bevolking (incl. moslima’s?) dat Nederland toleranter moet zijn. Bij jongeren ligt dat hoger.
• We kunnen spreken van een soort ‘burgerschapskloof’. Waar in de politiek nogal moeilijk gedaan zou worden over hoofddoeken, moslims en islam, blijkt dat in het leven van de jonge Nederlandse vrouwen er veel meer saamhorigheid en tolerantie te zijn.
• Met hoofddoek de arbeidsmarkt opgaan lijkt voor nogal wat problemen te kunnen zorgen. Sommigen passen zich aan aan de negatieve druk en de hoofddoek af, anderen niet. De indruk die men heeft van het bedrijfsleven is nogal negatief. Daarbij komt dat er veel moeite lijkt te zijn om moslimvrouwen met hoofddoek te accepteren in representatieve, zichtbare en beterbetaalde banen.

Ik vind dit type onderzoeken altijd wat lastig. Een paar overwegingen hierbij:

1. Een onderzoeksbevinding op basis van 1570 respondenten extrapoleren naar 80.000 kan best, maar is ook wel wat tricky. Om dat te kunnen beoordelen zouden we meer moeten weten over de 1570 respondenten. Hoe is deze samengesteld? Wat zijn de achtergronden? Hoe verhoudt deze steekproef zich tot de algemene populatie? Wat is de non-respons? Motivaction is zeker geen simpel commercieel pruts onderzoeksbureautje, maar men blinkt vaak niet uit in methodische verantwoording en reflectie.
2. Het onderzoek maakt deel uit van een groter project ‘Hoofdboek‘ opgezet door de nieuwe stichting Cup of Culture. Deze stichting zet ‘maatschappelijke thema’s als merk neer‘. De ‘branding’ van hoofddoek heeft als doel ‘om de beeldvorming rondom het meest beladen kledingstuk te verrijken’. Dat gaat niet werken mensen. Je moet onderzoek niet insteken met als doel een verrijking of verbetering van de beeldvorming. Het werkt niet en wordt simpel (en in dit geval onterecht) weggezet als ongeloofwaardige reclame. Dat het niet werkt komt omdat alle onderzoeken die zich zo nodig moeten richten op het ontkrachten van misverstanden als ‘hoofddoeken worden gedragen onder dwang’ of ‘hoofddoeken en mode passen niet bij elkaar’ de tegenstelling tussen hoofddoek en vrije keuze of hoofddoek en mode voortdurend blijven herhalen en ook voortdurend ergens het issue van integratie herhalen. Opvallend in de hele discussie is het aspect van mode. De vooronderstelling lijkt te zijn dat zich ‘terughoudend’ kleden per definitie niet modieus en/of sexy is. Het houdt de tegenstelling tussen moslim en Nederlander in stand. Dat we nu een mooie vrouw hebben met (overigens niet heel veel verschillende typen) hoofddoeken doet daar weinig aan af.
3. De zin ‘Zodat we nu voor het eerst echt weten wat er nu leeft in “de hoofden onder de doek”‘ is tenenkrommend en doet ook geen recht aan al die onderzoeken waarin moslimvrouwen aan het woord komen over de hoofddoek. De zinsnede ‘Zodat we nu voor het eerst echt weten wat er nu leeft in “de hoofden onder de doek”‘ is ook zo problematisch omdat het moslimvrouwen vooral neerzet als exotisch, mysterieus en afstandelijk in plaats van als vrouwen van vlees en bloed met wie je gewoon een praatje kunt maken als familie, vriend, kennis, collega of buurtgenoot.
4. Onderzoeken als dit houden toch vooral het stereotype in stand dat alles waar het bij moslimvrouwen om gaat de hoofddoek is. Dat mogen vrouwen die een hoofddoek dragen misschien zelf vinden (dat blijkt niet uit het onderzoek) en dat mogen ook anti-islam politici en opiniemakers vinden, maar dat wil niet zeggen dat dat recht doet aan het leven van deze vrouwen (of aan moslima’s zonder hoofddoek).
5. Daarnaast versterkt dit type onderzoek nog een ander stereotype, namelijk dat vrouwen in het algemeen vooral bezig zijn met mooi-zijn en het volgen van de laatste mode. Dat is misschien zo voor sommige vrouwen, maar toch zeker niet alle. Er zijn meerdere overwegingen bij het kiezen van de kleding (dat is overigens wel te zien in dit onderzoek, zie hierboven).
6. Het lijkt mij dat maatschappelijke thema’s verkopen / aan de orde stellen als ‘merk’ een interessante vondst is, maar ook niet anders kan dan werken met stereotypes. Is ‘branding’ immers niet meer dan het reduceren van complexe maatschappelijke issues tot eenvoudig te hanteren stereotypes waaruit alle mogelijke diversiteit en alternatieven zijn verdwenen? Er zijn inderdaad heel interessante ontwikkelingen te zien met betrekking tot hoofddoek-mode, maar moeten we daarom vrouwen met hoofddoek gaan duwen in de mainstream schoonheidsidealen of zelfs seksistische beoordelingen? Alsof hoofddoek en schoonheid nog(!) niet bij elkaar horen en alsof mode met bijvoorbeeld skinny jeans en make-up (genoemd in het onderzoek) de enige schoonheidsjablonen zijn?
7. Let wel ik ben helemaal niet tegen onderzoek naar vrouwen die een hoofddoek dragen. Er zijn uitstekende onderzoeken die ook ingaan op de hoofddoek als mode-item. Zie bijvoorbeeld Annelies Moors: “Islamic Fashion” in Europe: Religious conviction, aesthetic style, and creative consumption‘, en het inleidende artikel van een special issue van het journal Fashion Theory van haar samen met Emma Tarlo. Laatst genoemde heeft een prachtig boek geschreven Visibly Musim – Fashion, Politics, Faith. In dit boek laat zij zien dat sluiers niet zomaar kledingstukken zijn maar altijd (en soms in een bijna overdreven manier) worden verbonden met identiteit, anders-zijn, geschiedenis en tradities, moraal, symbolen van onderdrukking of juist emancipatie met politieke statements. Zij doet dit, en dat is het sterke punt, door zaken als hoofddoek en mode te behandelen als onderdeel van het levensverhaal van de vrouwen en de persoonlijke ontwikkelingen die zij hebben doorgemaakt. Het motivaction onderzoek hier laat een glimp zien door (als zoveelste onderzoek) te stellen dat veel vrouwen misschien later een hoofddoek willen dragen, als ze er klaar voor zijn, als ze er sterk genoeg voor zijn. Maar verder dan dat komt men niet. Emma Tarlo wel en zij laat zien welke verschillende afwegingen vrouwen maken in verschillende fases van hun leven. Het wel of niet dragen van een hoofddoek is geen teken van een afgeronde definitieve identiteit, maar onderdeel van een persoonlijke reis in het zoeken naar een identiteit en naar zingeving. Zaken waar iedereen, niet alleen moslima’s, zich wel iets bij kunnen voorstellen. In plaats van het nogal homogeniserende 1 vrouw, 100 hoofddoeken, laat Tarlo zien dat er sprake is is van 100-en vrouwen en 1000-en kledingstukken in verschillende levensfases.

Voor een wat positievere recensie zie Malika Mouhdi op Wijblijvenhier.nl: Hoofdboek: Een kijkje in de wereld van hoofddoekdraagsters.
Zie ook:
Hoofddoek, Hoofdboek, Facebook | Multiculti

Misschien is het omdat we niets meer zien. Maar wat we niet zien zijn de haren. Wat we wel zien zijn de ogen. Kijk daarom naar ‘Eyes of a Muslim’ die sprekend worden door de hoofddoek. Het is de enige manier om contact te maken met de vrouw. De ogen vertellen alles. Je hoeft alleen maar goed te kijken. De vrouw echt te leren kennen. Moslima’s met hoofddoek weten dat. Seksuele aantrekkelijkheid wordt privé met de hoofddoek. Niets meer en niets minder. Durf te kijken, door de ogen van een moslim.
[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=UIrYI7HH4Y8]

Van Hoofddoek naar Hoofdboek | Dit is HODA

Het project Hoofdboek laat zien hoe mooi een hoofddoek kan zijn en het dragen daarvan. Zonder daarbij een religieus, politiek of maatschappelijk verantwoord standpunt in te nemen. Maar het laat ook zien dat jonge vrouwen met hoofddoek wereldser zijn dan we vaak denken. Je moet het alleen wel willen zien. Of anders gaan kijken.

Doe mij maar een hoofddoek | Brenda Stoter

Ik hou van hoofddoeken, echt. Mijn liefde voor het gesluierde gaat zelfs zo diep dat ik er best één zou willen dragen. Zo’n mooie met een stukje kant eronder, of met een bloem aan de zijkant of een simpele witte die mijn donkere ogen beter doet uitkomen. Als ik een Marokkaanse dame met een sierlijke hoofddoek voorbij zie lopen, denk ik vaak Wow, wat ben je mooi. Uit het onderzoek van Motivaction blijkt dat de hoofddoek allang geen ‘kopvod’ meer is, hij wordt steeds modieuzer. Helaas stuit de hoofddoek nog steeds op weerstand. Niet iedereen deelt mijn mening. Vooral Nederlanders vinden dat de hoofddoek in bepaalde beroepen echt niet kan.

Wereldjournalisten Hoofdboek: één vrouw 100 hoofddoeken

De hoofddoek doet veel stof opwaaien. Voor de een is het het symbool van onderdrukking en moet het dragen ervan verboden worden. Voor de ander is juist een verbod een vorm van onvrijheid en moet iedere vrouw zich naar haar overtuiging kunnen kleden. Discussies gaan vaak niet meer over de hoofddoek, maar over westerse waarden, islamofobie, godsdienstvrijheid en mensenrechten. Maar wat zit er nu echt achter – of onder – de hoofddoek?

winnen hoofdboek 1 vrouw 100 doeken | LINDA. blog

Heb je de reportage van fotograaf Sander Stoepker gezien in LINDA. 86 DE TUT IS TERUG?

Hij fotografeerde samen met goede vriend en voormalig reclameman Jan Knaap de beeldschone Boutaïna Azzabi, media-analist bij Al Jazeera en in het bezit van meer dan honderd hoofddoeken, en maakte er het Hoofdboek van dat vanaf eind november in de winkel ligt.

Jij en je hoofddoek
Upload je eigen foto’s met hoofddoek op de Facebookpagina van Hoofdboek.

Win het Hoofdboek-pakket
LINDA. verloot tien keer het Hoofdboek (t.w.v. € 9,90) samen met 10 x 2 kaartjes voor de tentoonstelling Hoofdboek die vanaf 23 november in Centraal Museum Utrecht te zien is. Laat een reactie achter en win.

POT & VAN DER VELDEN

Volgende week opening van de expositie genaamd HOOFDBOEK
in het Centraal Museum Utrecht. Wij hebben het gelijknamige
magazine/boek ontworpen en gerealiseerd dat volgende week ook
te koop zal zijn in de winkels. Kijk voor meer informatie
op www.centraalmuseum.nl en volgende week voor meer
beeld van HOOFDBOEK op onze blog.

Bent el Medina: 1 vrouw & 100 hoofddoeken

“Ik heb nog nooit een negatieve opmerking gehad over mijn hoofddoek. Dat heeft me best wel verbaasd. Komt denk ik door hoe je jezelf opstelt en presenteert.” (Boutaïna Azzabi)

Hoofddoek maakt come back – Stylehunters.nl

Wij Stylehunters voorspellen een nieuwe trend in fashionland: de hoofddoek. Het is misschien wat gedurfd, maar niet iets nieuws. In de jaren vrijftig en zestig was de hoofddoek een gerespecteerde accessoire: het stond voor stijl en elegantie. Van wol tot aan zijden sjaals in opvallende kleuren en sjieke designs. In Hollywood was de hoofddoek populair onder filmsterren als Audrey Hepburn, Jacky Kennedy of Grace Kelly.

Strateeg Knaap start Cup of Culture – Nieuws – Adformatie

Jan Knaap, voormalig partner van reclamebureau Etcetera, stapt in maatschappelijke projectontwikkeling met zijn nieuwe stichting Cup of Culture.

Met Cup of Culture wil Jan Knaap de aandacht vestigen op maatschappelijke thema’s die naar zijn mening een betere positie verdienen, onder meer door die thema’s niet als probleem maar juist als merk neer te zetten

Dit Denk Derek – Hoofd- en Bijzaken

Vrouwen met een hoofddoek zijn gewoon vrouwen. Met een hoofddoek. De term ‘hoofddoek’ is dus ook niet de soortnaam van deze vrouwen, maar slechts de benaming van het kledingstuk dat zij veelal vrijwillig dragen. Vanwege achterliggende gevoelens en gedachten die deze vrouwen hebben bij de Islamitische voorschriften op het punt van uiterlijk vertoon. Binnen de Islam wordt het dragen van de doek als kuis gezien, het is verplicht. Voor mannen gelden in de Islam overigens soortgelijke wetten. Het is niet zo dat het mannen in de Islam vrij staat om vrij en blij te vrijen met wie ze maar willen. De ‘ongelijkheid’ tussen man en vrouw binnen dit geloof, is een door de media gevoed en uitvergroot misverstand. Daarom vind ik het Hoofdboek ook een goed initiatief, alleen vind ik het jammer dat dit van vrouwen met een hoofddoek weer een of andere aparte groep maakt.

Het dragen van een hoofddoek maakt een vrouw namelijk niet per definitie tot een heldin of zo. Vrouwen met een hoofddoek zijn gewoon vrouwen. Met een hoofddoek. Het overgrote deel studeert, werkt en beschikt over een sociaal leven. Ze vormen een uiterst diverse groep binnen onze samenleving. Ook zo’n debiel fenomeen is namelijk, dat één individu van een groep die ‘anders’ is meteen model staat voor die specifieke groep. Er zijn zoveel verschillen als dat er mensen zijn, meer zelfs. De hele indeling in ‘groepen’ is dus als een totaal kansloos concept an sich.