Liefde op maat: partnerkeuze van Turkse en Marokkaanse jongeren

Leen Sterckx en Carolien Bouw van SISWO hebben hun rapport Liefde op maat: partnerkeuze van Turkse en Marokkaanse jongeren gereed.

�Ik heb een keer zomaar gechat en verder niks bijzonders, toen gaf hij zijn emailadres. Ik vraag gewoon waar kom je vandaan, wat doe je en zo. Gewoon van die kleine verhaaltjes, het gaat helemaal nergens over. Maar op een gegeven moment hebben we echt lang gemaild. En toen bleken we echt veel gemeen te hebben. Hij studeerde aan dezelfde universiteit. Hij is ook alevitisch. Onze families kenden elkaar indirect. Zijn ouders kwamen toevallig uit hetzelfde dorp als mijn ouders. Dat paste allemaal in het plaatje.�
Turkse vrouw, 21 jaar, 1 jaar verloofd

Op dinsdagavond 14 juni debatteren Turkse en Marokkaanse jongeren over de vraag, hoe het komt dat zoveel van hen nog steeds hun bruid of bruidegom uit het land van hun ouders halen. Waarom blijft het trouwen met iemand uit het land van herkomst zo populair?
Om op deze vraag een antwoord te geven, hebben de Turkse moskeekoepel Milli G�r�ş-Nederland en haar Marokaanse tegenhangers de moslimorganisatie UMMON en de moskeeorganisatie UMMAO opdracht gegeven voor een onderzoek aan SISWO/Social Policy Research. Socioloog Leen Sterckx en antropoloog Carolien Bouw hebben gesproken met tientallen jongeren en hun ouders en daarvan verslag gedaan in het boek �Liefde op maat. Partnerkeuze van Turkse en Marokkaanse jongeren�. Het boek is uitgegeven bij het Spinhuis.

Driekwart van de Turken en Marokkanen in Nederland is getrouwd met een partner die hij of zij uit Turkije of Marokko liet overkomen. Naarmate migranten zich meer aanpassen aan en wortelen in de samenleving waar zij zich vestigen, zou de partnerkeuze zich als vanzelf meer moeten richten op het nieuwe land. Dat nog steeds zoveel Turkse en Marokkaanse jongeren hun bruid en bruidegom uit het land van hun ouders halen, wekt verbazing en bezorgdheid.
Gezinsvormende migratie is een probleem als dat leidt tot een voortdurende instroom van migranten met dezelfde aanpassingsproblemen als de voormalige gastarbeiders. Want dan staat niet alleen de integratie van de nieuwkomer zelf maar ook die van de kinderen op het spel.
Ook belangenorganisaties van Turken en Marokkanen in Nederland hebben problemen met de populariteit van deze huwelijken. Zij zien de voortdurende instroom van nieuwkomers als rem op de sociale mobiliteit van hun achterban.
Sterckx en Bouw gingen na wat er schuil gaat achter het transnationaal trouwen. Waarom komen jonge Turken en Marokkanen op zoek naar een levenspartner tot nu toe vaker uit in het land van herkomst dan in Nederland? Hoe verloopt het proces van partnerkeuze, welke ontwikkelingen zijn daarin te ontdekken en welke factoren hebben daarop invloed? Zij ontrafelen dat complexe proces, komen tot een typologie van huwelijken en signaleren de trends.

Het onderzoek sluit aardig aan bij het onderzoek van mij en Edien Bartels naar gedwongen huwelijken onder Turken, Marokkanen en Hindostanen dat binnenkort uitkomt via de ACVZ (Adviescommissie Vreemdelingenzaken) van minister Verdonk.