Closing the week
Research
Musings on the Britannic Crescent | Yahya Birt
It is now a commonplace to observe that “Britishness” and “Muslimness” have become polarised: by seeking definitions against “the Muslim threat”, “true” Britishness, it is felt, can be retrieved.
Yet the evidence shows the opposite: most of Britain’s ethnic groups emphasize both religious and national identities together, a trend most noticeable among Muslim Britons. Polling usually confirms that Muslims are comfortable in being Muslim and British, antagonism only arising when slanted questioning asks respondents to choose one over the other.
The Ideal Egyptian Woman, According to CityStars Mall « Muslimah Media Watch
She came up to me with a 10 page pop up ‘book’ she’d just written and drawn, and asked me to read the story, which went as follows:
Mark and Sue and Joe are at the office, and someone’s stapler gets stolen. After an investigation, it turns out the bearded Ahmed was the thief.
When I asked her why the bearded Ahmed was the thief, she replied[…]
The History of the Jihadi Forums — jihadica
One of the most intriguing questions about the jihadi internet is how it came into being. The early history of jihadi websites remains very poorly understood. Most of us started studying them too late, and we are too busy keeping track of present developments to examine the past.
ethnographic sources « another anthro blog
By using interviews done by me it looks like I’ve done something original, whereas if I quote someones blog, it seems like I was lazy and didn’t do the work myself.
How do you feel about this? Have you ever used interview material instead of quoting published work, as a way of “making it your own”? It feels like a nice plagiarizing strategy. Take the basic argument from someone, then go out and “back it up” with “empirical evidence” developed in the form of face-to-face interviews.
In fact, I would say I can find everything I learned in interviews, on peoples blogs.
How many shared values does society need? « Culture Matters
Schiffauer, a well-known German anthropologist, who has been studying Turkish migrant communities in Germany (and other European countries) for a long time, challenges in his latest book the (in Europa and Germany) wide-spread belief that social integration depends on a shared set of values. Instead he postulates – and demonstrates with reference to a number of case-studies – that countries with highly diverse cultural beliefs can function very well – if … if there is a climate which values cultural exchange and sees „culture“ not as a monolithic entity.
Musings in Dutch (some politically incorrect)
Carel Brendel interviewt dwarse cabaretier Pat Condell. « Contradicere
Carel Brendel interviewt dwarse cabaretier Pat Condell.
Opm.: owww, hij is cabaretier?
Frontaal Naakt. Ongesluierde opinies, interviews & achtergronden
Maar wie ben ik? Indien er mensen zijn die denken door deze dingen in acht te nemen, hun leven er beter uit ziet en zij hier God een plezier mee doen, dan hebben ze mijn zegen.
Zo niet die van journalist Carel Brendel. Na het horen van een radiouitzending waarin journalist Asis Aynan en ik wat keuvelden over Salafisten en Ahmed Marcouch, was hij dermate geschockeerd dat hij de moeite heeft genomen het drie minuten durende radio-gesprek uit te tikken.
Tsja…en zo gaat dat. Zie ook hier over Salafisme als buzz-word.
To Be or Not To Be – Wij Blijven Hier!
Het ‘groene’ geluid
Dan is er nog een derde geluid, van de moslims zelfs, wat dof doorklinkt door de hoog opgetrokken muren van de eerste twee betogen. Het geluid wat zo nu en dan vervormd door de speakers van de media heen klinkt waardoor essentiele componenten verloren gaan: ruimte voor de religieuze identiteit, ook orthodoxie, die volwaardig burgerschap zal stimuleren en de gevaren voor religieuze radicalisering op termijn zal doen afnemen. Dit is het derde betoog.
Ja, ook moslims ontdekken de derde weg.
Schoenen vs Taart – Wij Blijven Hier!
“Schoenen gooien is in de Arabische wereld een zware belediging.” Deze zin wordt gebruikt sinds de eerste vermelding van het incident en is door vrijwel alle Westerse media klakkeloos overgenomen. Laten we de betekenis van deze zin eens proberen te analyseren.
He, he Bastiaan, ik was al bang dat ik het moest gaan doen.
Het Vrije Volk – Meer islam is toch geen islamisering?
Inzicht in dit eeuwenlange proces is belangrijk omdat het duidelijk maakt dat islamisering een rationalisering is van de ideologie van een primitieve krijgerkaste, die stap voor stap is ontwikkeld en aan de omstandigheden is aangepast. Het gebruik van woorden ontleend aan een godsdienstig kader is bedoeld om mensen toegeeflijk te maken en inprenting te ondersteunen. Er is niets in islam dat duidt op godsdienst behalve het woordgebruik.
Slechts het woordgebruik, dat lijkt mij vrij bepalend voor een geschreven traditie.
De Dagelijkse Standaard » Video: Obama reikt Iran de hand
Voor ik zal trachten uit te leggen hoe Amerikanen tegen deze video aankijken wil ik duidelijk maken waarom het qua buitenlands beleid een belangrijke video is. Het was de eerste keer in jaren dat een Amerikaanse president Iran op een dermate directe en vriendelijke manier toesprak. Obama hanteert duidelijk een ander soort diplomatie dan George W. Bush deed. Tevens is het opmerkelijk dat Obama het onderscheid tussen Iraanse leiders en het Iraanse volk niet langer maakt, of in ieder geval niet zo sterk als Bush. Bush sprak over het “Iraanse regime,” Obama over de “leiders van Iran.” Deze woordkeuze is van groots belang: Bush impliceerde dat de bevolking het niet met de ‘leiders’ een hoefde te zijn, dat de politieke leiders door onderdrukking aan de macht bleven, terwijl Obama hun gezag en macht legitimeert. Ten slotte zegt Obama niet slechts “Iran” maar “de Islamitische Republiek Iran,” wat de officiële naam van het land is maar wat niet door Bush gebruikt werd.
Goed, hoe denken Amerikanen over deze videoboodschap, vroegen enkelen van u mij?
We wachten nog op Onze Man In Teheran.
For fun
Sociological Images » A DIFFERENT ASIAN FETISH
“I can’t explain it,” said Nakajima, dressed in a pleated miniskirt and pure white knee socks. “There’s just something about American men who are at least twice my age and nearly three times my body weight that totally drives me wild.”
Added Nakajima, “They’re so hot.”
[…]
“I like it when they dress up like middle managers,” said Nakajima, twirling her girlish pigtails with one alabaster finger.
[…]
Drawn by her curiosity, Nakajima has scheduled a vacation to St. Louis for early March.
You see? Sociology can be funny and useful.