Onder het mom van terrorisme: De uitlevering van Sabir K.
Ik heb hier regelmatig geschreven over terrorisme-zaken tegen Nederlandse moslims. Zie bijvoorbeeld de stukken over het Hofstad netwerk, Mohammed Chentouf en Saddek Sbaa.
Af en toe ook over uitlevering van Nederlandse verdachten aan de VS. Na enkele eerdere zaken is er nu weer zo’n zaak: Sabir K. Voor de inhoudelijke details zie bijvoorbeeld de site FreeSabir.com en een bericht in de Volkskrant.
In het terrorisme-web
Het gaat mij even niet om wat Sabir nu wel of niet gedaan heeft (dat weet ik namelijk niet) en het gaat me ook niet om de martelingen die hij ondergaan zou hebben. Het gaat mij om het terrorisme-web waarin hij terecht zou komen als hij uitgewezen zou worden naar de VS. Dat mag namelijk op z’n zachtst gezegd schokkend heten. Ik zal dit kort (voor mijn doen dan he) behandelen aan de hand van een stuk dat Glen Greenwald enige weken geleden schreef voor The Guardian. Hij belichtte daarin de zaak tegen Edgar Morales. Morales was lid van een bende in de Bronx: St. James Boys (SJB). Hij werd verdacht van het neerschieten en verwonden van een lid van een concurrerende bende en, in die schietpartij, het neerschieten en doden van een onschuldig 10 jaar oud meisje. Serieuze zaken dus en het Amerikaanse OM wilde het dan ook niet laten bij een aanklacht wegens moord. Morales werd ook aangeklaagd voor terrorisme.
Wat is terrorisme
Volgens de Amerikaanse wet gaat het om terrorisme wanneer iemand een daad uitvoert met de ‘intent to intimidate or coerce a civilian population’. Wat dat precies inhoud wordt niet aangegeven. De jury volgde de redenering van het OM dat het hier ging om het feit dat de bende de gehele Mexicaans-Amerikaanse gemeenschap wilde intimideren en dwingen en vond Morales schuldig op alle aanklachten. Morales ging in hoger beroep en hij won. De redenering daarbij is opmerkelijk. Terrorisme werd niet van toepassing geacht want bendegeweld ‘past niet bij ons collectieve begrip van wat terrorisme is’. Net als in eerste aanleg blijkt hier opnieuw het onvermogen om terrorisme te definiëren.
Om de term ‘collectieve begrip’ te onderbouwen kwam de rechtbank met zeven voorbeelden van wat wel onder terrorisme valt in ons ‘collectieve begrip’. Eén van die voorbeelden was de Oklahoma aanslag in 1995. De andere zes voorbeelden hadden betrekking op gewelddaden van Arabieren en/of moslims tegen niet-moslim Westerse mensen waaronder die van een Libanese taxi-chauffeur die in 1994 een busje met joodse studenten beschoot. In feite, zo stelt Greenwald, is geweld van Arabieren of moslims tegen het Westen dus de werkelijke operationele definitie van terrorisme en, inderdaad, de zaak Morales voldoet daar niet aan. Het betekent ook: we weten dat we terrorisme juridisch gezien niet kunnen definiëren, maar we doen alsof dat wel kan bijvoorbeeld door een lijstje met voorbeelden en door te stellen dat terrorisme een unieke betekenis (‘unique meaning’ in het vonnis van de rechtbank) heeft.
Wat doet de term terrorisme?
Als dat al niet opmerkelijk genoeg is, nam het Gerechtshof nog een andere beslissing. Het verwierp namelijk niet alleen de aanklacht wegens terrorisme, maar alle aanklachten! In eerder beroep tegen het oorspronkelijke vonnis waren de overige aanklachten nog wel gehandhaafd. Nu dus niet en de redenering daarvoor is even schokkend als simpel. Aangezien er speciale regels zijn voor een zaak die betrekking heeft op terrorisme en aangezien die regels zo ruim zijn dat ze een veroordeling vrijwel zeker maken, is het per definitie oneerlijk wanneer iemand binnen die regels wordt veroordeeld terwijl er geen sprake is van terrorisme. Zo werden tal van eerdere misdaden van de SJB bende betrokken in de zaak; iets wat niet gemogen had als het label terrorisme niet gebruikt was. Ook zou de jury beïnvloed kunnen zijn door de terrorisme theorie. Draaien we het even om, zoals Greenwald ook doet, als er sprake is van een aanklacht tegen terrorisme mag de overheid van alles doen wat ze normaal niet mag. En die regels zijn zo ruim en stigmatiserend dat iedereen die wordt veroordeeld onder die regels zonder dat er sprake is van terrorisme, oneerlijk wordt behandeld. Maar, zo stelt Greenwald, als dat geldt voor moordverdachten dan geldt dat voor iedereen want dan zijn de regels op zichzelf oneerlijk.
Een rechtsysteem tegen moslims?
Na 9/11 is er een nieuw juridisch systeem ontstaan met nieuwe regels die erop gericht zijn om zeker te kunnen komen tot veroordelingen en lange straffen voor diegene die van terrorisme beschuldigd worden. En dat betreft dus vooral Arabieren en/of moslims; het is over hun rug dat ‘Liberty and Justice for non-Muslims‘ wordt verzekerd. Het systeem is zo oneerlijk dat moslims en/of Arabieren die van terrorisme worden beschuldigd eigenlijk geen kans hebben op vrijspraak. Zo oneerlijk dus, dat als iemand anders voor andere zaken wordt veroordeeld in dat systeem, het vonnis tegen hem in z’n geheel vernietigd wordt. Geen wonder dan ook dat in dit systeem Amerikaanse moslims soms veroordeeld worden voor de meest ‘trivial‘ zaken en voor zaken die grondwettelijk zelfs beschermd zijn. Ze gaan dan niet naar een gewone gevangenis, maar naar speciale gevangenissen die intussen vergelijkbaar zijn geworden met Guantanamo. Waar de terrorisme regels ook voor gebruikt worden is voor de oorlog tegen drugs.
Hoewel de term terrorisme enorme consequenties heeft (en dan behandelen we hier alleen de juridische) heeft het dus geen vaststaande betekenis en fungeert het in de VS volgens Greenwald vooral als een manipulatieve slogan die allerlei vormen van Amerikaans geweld tegen moslims legitimeert en allerlei zaken de-legitimeert die tegen het belang van de VS in zouden gaan. Het is de overkoepelende term die een compleet separaat rechtsysteem voor moslims legitimeert en rationaliseert. Met andere woorden: de term betekent niets en rechtvaardigt vanalles.
En naar dat juridische web zouden we iemand uitwijzen? En wat zegt dat dan over ons rechtsysteem?
Lees het hele stuk van Glen Greenwald: New York’s top court highlights the meaninglessness and menace of the term ‘terrorism’ | Glenn Greenwald | Comment is free | guardian.co.uk
1 Response
[…] Surveillance Het verhogen van het dreigingsniveau, of überhaupt het aanwezig zijn van officiële dreigingsniveau’s, maakt deel uit van een complex aan technieken waarmee de overheid enerzijds alertheid probeert uit te stralen en anderzijds specifieke groepen onder een vorm van surveillance plaatst. Soms letterlijk surveillance zoals in het geval van de zeer vergaande en risico-volle technieken van de NYPD. Zo ver gaat dat in Nederland gelukkig niet; dat zou moslims als geheel per definitie en officieel in het verdachtenbankje zetten en het basisvertrouwen dat burgers toch echt moeten hebben in de overheid en in elkaar op het spel zetten onder het mom van terrorisme en nationale veiligheid. […]