C L O S E R – Youssef 'Chico' Slimani

Wie wel eens in Oujda is geweest of in de omgeving ervan, kan het zich waarschijnlijk niet helemaal voorstellen. Oujda is een beetje saai stadje in het noorden van Marokko, dicht bij de Algerijnse grens. Veel migranten uit Nederland komen uit die regio; economisch gezien niet zo heel goed ontwikkeld (ondanks de prachtige huizen van veel (re-)migranten die er ook te bewonderen zijn), cultureel gezien zeker niet vergelijkbaar met het westen van Marokko. De natuur is wel mooi, zeker als je in de richting van Berkane gaat en de bergen aldaar. Zoals gezegd, Oujda is een beetje saai (nou vooruit dan de markt is erg leuk, daar moet je zeker een keer geweest zijn) en wordt soms ook nog eens gezien als één van de Marokkaanse bolwerken van fundamentalisme. Een swingend imago heeft Oujda zeker niet, maar misschien kan daar verandering in komen met Youssef ‘Chico’ Slimani. Waarschijnlijk is dat niet, want de beste man woont gewoon in de UK.

Hij is geboren in Wales, maar verhuisde als baby naar de omgeving van Oujda. Tot zijn 13e was hij daar werkzaam als geitenhoeder en kwam daarna terug naar zijn geboorteland. Na 12 ambachten en 13 ongelukken (kapper, electricien, stripper) sloot hij zich aan bij een dansgroep Extreme Force. Daarmee begon snel de roem: hij deed auditie voor The X Factor. Vooral zijn dans viel daar op, maar haalde niet de finale. Zijn nummer, ‘It’s Chico Time‘ werd uitgebracht in Februari en stond een maand later nr. 1.

Het heeft allemaal niet veel om het lijf. ‘Idols’-werk en wie gisteravond zomergasten heeft gezien weet wat dat betekent. Maar ‘catchy’, slim en irritant-in-je-hoofd-blijvend is het wel en uitstraling heeft ie ook nog. Daarbij heeft hij nogal veel gezichten. Van stripper die graag opschept over zijn vele vrouwelijke veroveringen (m.a.w. een ‘player’) tot een devoot moslim wiens (volgens eigen zeggen) bloedlijn terug gaat naar de profeet Mohammed en die in de Islam een vervanging heeft gevonden voor zijn al te wereldlijke levensstijl. In die zin is hij één van degenen die religieuze toewijding, ambitie en wereldlijke genoegens met elkaar combineert. Sterker nog, er een product van maakt. De enige die een soortgelijke mengelijk tussen religie en popcultuur maakt in Nederland (maar corrigeer me vooral) is volgens mij Salah Edin die zich presenteert als jihad-strijder met als wapen het woord. Wellicht ook Bad Brya die regelmatig te zien is bij de NMO, maar bekendere namen zoals Ali B. en Hind (die wel Marokkaans/Arabische elementen in haar muziek meeneemt) zijn veel minder uitgesproken. Wellicht een kwestie van tijd. Het lijkt me namelijk dat alle aandacht voor de Islam (ook al wordt dat door veel moslims als negatief ervaren) juist ook de mogelijkheden biedt om net als Chico door te breken naar een groter publiek.