Het ondertoontje en de gedachtenpolitie
Als je onderzoek doet naar moslims in Nederland en dan ook nog eens een blog bijhoudt, dan lijken mensen soms te verwachten dat je stelling neemt tegen of voor dees of gene. Als je dat niet doet, ook goed (nou ja meestal) maar dan moet je er rekening meehouden dat bezoekers dat zelf wel doen. Er wordt dan meestal tussen de regels door gezocht naar wat je eigenlijk bedoelde, zeg maar wat je eigenlijk in gedachten had toen je iets opschreef.
Zo schreef ene Frans Groenendijk over deze entry (één na laatste quote van onderen is afkomstig van zijn weblog) over de Paus en zijn uitspraken:
Hij schreef er over met een ondertoontje van “kijk nu toch eens wat al die in zwart-wit termen denkende mensen allemaal schrijven over de islam†maar in zijn haast om de mohammedanen (de volgelingen van die akelige man dus – niet iedereen die zichzelf moslim noemt) gelijk te geven schrijft hij zelf over de “domme, beledigende en inaccurate boodschap van de pausâ€. Met neerbuigend afgeven op Ratzinger is blijkbaar niets mis!
Frans haalt dus een ondertoontje uit mijn post en oefent op basis daarvan kritiek uit. Uit dat ondertoontje zou klaarblijkelijk afgeleid kunnen worden dat ik eigenlijk dacht dat moslims (welke dan?) gelijk hadden. Zeg maar een soort gedachtenpolitie.
Nu geef ik in de verschillende bijdragen zeker moslims gelijk, maar zoek zelf maar uit welke moslims dat zijn. Zijn speech is inderdaad ‘onrechtvaardig, beledigend en zeker stom’ (dat is de juiste vertaling).
Zeker stom: Omdat als hij al voorbeelden wil aanhalen van de gewelddadige aspecten van religie, je wel met de juiste moet komen. Van een theoloog als de paus mag je verwachten dat hij iets verder gekeken heeft dan zijn neus lang is.
Het is beledigend: Om uit de geschiedenis van een religie alleen de negatieve punten te behalen en dan ook nog eens zo verwoord.
Onrechtvaardig: omdat zijn verwijt dat de islam geen balans van rede en religie kent, geen recht doet aan de islamitische tradities. Sterker nog, het is één van de grote discussies hoe die twee in balans te brengen.
Sorry, maar als ik de uitspraken van de paus zo karakteriseer wil dat nog niet zeggen dat ik de moslims wil verdedigen. Maar volgens Frans is mijn bedoeling de islam neer te zetten als ‘gewoon een godsdienst’. Dat zou wel eens kunnen kloppen ja. Hij verwijst daarbij naar mijn verslag van de MOI/Elsa bijeenkomst waarin ik het verhaal van Otto samenvat. Frans schrijft dat als volgt op:
Hetzelfde als wat onze Martijn wil doen die een paar dagen later op zijn webstek uit de mond van het warhoofd Jan Michiel Otto van de WRR (de –eigenlijk niet zo- Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid) optekent dat
“…de Shari’a zoals die in verschillende landen wordt toegepast niet altijd [sic] strijdig met de mensenrechten met een duidelijke uitzondering voor waarden als gelijkheid (man/vrouw), godsdienstvrijheid en lichamelijke integriteit.”
Deze woorden lijken als geruststelling te zijn bedoeld. De Sharia is niet altÃjd strijdig met de mensenrechten er zijn “alleen†wat probleempjes met ongelijkheid tussen man en vrouw, met godsdienstvrijheid en met lichamelijke integriteit.
Die laatste zin is natuurlijk weer een mooi voorbeeld van hoe de gedachtenpolitie werkt: proberen te interpreteren wat iemand bedoelt. En tegelijkertijd er flink naast zitten. Tijdens het debatje was één van de kritieken van de discussant in de richting van onder andere Otto dat hij het wel rooskleurig afschilderde. Wees eerlijk en neem dat aspect, wat zeker ook onder de bezoekers leefde, dan ook mee. ‘Wat probleempjes’ doet zeker geen recht aan het commentaar van de bezoekers en ook niet aan het verhaal van Otto. Alsof wij zaken als lichamelijke integriteit, gelijkheid en godsdienstvrijheid slechts onbenulligheden vinden. Maar het gaat niet alleen om Otto, nee ook mijn commentaar schijnt heel erg te zijn.
Nu valt Martijn niet te verwijten dat hij Otto citeert, hoogstens is het pijnlijk dat hij de tekst van deze zieke geest niet van eigen commentaar voorziet.
Maar zijn eigen teksten zijn ook verschrikkelijk. Lees maar:Eén van de gevolgen daarvan is de aantasting van de positie van schriftgeleerden verder gestimuleerd door het toegenomen onderwijsniveau in diverse moslimlanden waardoor mensen op eigen houtje [sic] de islamitische bronnen gaan interpreteren. Dat de Shari’a inderdaad op punten strijdig is met de mensenrechten, maar dat het alternatief zoals totale anarchie in Somalië, misschien nog wel slechter is.
Martijn doet me erg denken aan Anja Meulenbelt van de SP.
Ik weet niet precies wat er verschrikkelijk is. Dat ik de relatie tussen de vorming van natie-staten en shari’a bekijk? (Dat staat niet in de quote van Frans, maar daar ging het over). Of is het zo erg dat ik de suggestie opwerp dat er iets zou kunnen zijn wat erger is dan de Shari’a. Dat de Shari’a gezien moet worden als een poging tot ethisch reveil wat voor sommigen in Somalië te verkiezen is boven totale wetteloosheid?
De sneer naar Meulenbelt (die ik te optimistisch vind als het gaat om de Shari’a en de positie van de vrouw) heeft volgens Frans te maken met:
[…] een juichend verhaal van Meulenbelt over het feit dat een Nigeriaanse vrouw niet gestenigd werd ondanks dat ze een buitenechtelijk kind verwachtte. Haar gejuich was gebaseerd op het feit dat de positie van schriftgeleerden werd aangetast en ook vrouwen aan interpretatie van islamitische bronnen gingen doen!
Dat verhaal was overigens niet van Meulenbelt zelf, maar dat is een kleinigheidje. Meulenbelt gaat ervan uit dat vrouwenemancipatie niet meer tegen te houden is en dat dat positieve consequenties heeft voor de Shari’a. Ik help het haar hopen, maar ben wat terughoudend daarin. Het verhaal maakt wel duidelijk dat de islamitische tradities vrouwen wel degelijk een machtsbasis kunnen geven. In het verhaal op haar weblog hebben ze die macht ook genomen en wat mij betreft mag Meulenbelt dan zeker juichen.
Het mooiste vanalles is dat Frans dankzij mijn weblog op een site is gekomen van een eerste moslim die onomwonden uitspreekt tegen terrorisme. Jezus waar heb je al die tijd uitgehangen? Hoe kun je zulke vergaande uitspraken over ‘de moslims’ doen terwijl je dat soort sites niet eens kent? Oh ik weet het al, door op zoek naar te gaan naar ‘ondertoontjes’ en voor gedachtenpolitie te spelen. Nu beste lezers, ik hoop dat deze post duidelijk maakt dat dat een hachelijke onderneming is en u moet dan ook vooral niet zoeken naar een cynische ondertoon in dit stukje.