Barnard vs. Sharia4Belgium: Met de vuist op tafel
Ik heb zo het idee dat de mannen en vrouwen van Sharia4Belgium vorige week met verbazing, plezier en tevredenheid gekeken hebben naar commotie over het verstoren van een lezing van schrijver Benno Barnard. Zie hier een korte reportage over deze gebeurtenis door Netwerk.tv:
[youtube:http://www.youtube.com/watch?v=dFfRRq_T81A]
Het ging dus allemaal om zijn lezing Leve God, weg met Allah die u volledig kunt lezen bij
Knack.beLeve God, weg met Allah – Benno Barnard – Blogs – Knack Boekenburen
ik ben niet gekomen om de vrijzinnigheid te prijzen, ik ben gekomen om haar fundamentele vergissing te begraven. Die denkfout luidt dat ‘religie’ de vijand is van iedere intellectuele onafhankelijkheid en geestelijke progressie. En de premisse van deze denkfout luidt dat je de erfenis van Mozes en Christus op soortgelijke wijze zou kunnen interpreteren als de erfenis van de Profeet.
Ik wil aantonen dat dit gevaarlijke onzin is, dat de vrijzinnigheid nu juist een logisch product is van de Joodse en christelijke traditie; ja, dat ook het atheïsme bijbelse wortels heeft.
[…]
De dood van God is niet perse rampzalig voor de westerse beschaving; maar de ondergang van de religie is dat naar ik meen wel: met haar sterft een wereld van verhalen en gebruiken die ons met onze voorouders verbinden. Mijn ergernis over de godloochenaars is niet dat ze God loochenen, maar dat ze hun verlichte toestand als een bevrijding uit de Joods-christelijke geschiedenis beschouwen. Of anders gezegd: ik heb geen probleem met godloochenaars, ik heb een probleem met christendomloochenaars.
Barnard komt in dat stuk onder meer met de grootst mogelijke onzin over dat islam geen scheiding van kerk en staat zou kennen en het christendom wel. Dat is ook zo’n verhaal dat voortdurend wordt nageblaat. Je zou van iemand die pretendeert zich in christendom en islam te hebben verdiept verwachten dat hij iets kritischer zou zijn, maar daar zal ik binnenkort maar eens op ingaan. Barnard schreef eerder over de islam:
Joost Niemöller » Benno Barnard over de islam
Een chanterende omstandigheid is dat extreem-rechts zich tegen de islam kant (en dus de juiste analyse aan de verkeerde motivatie paart). Links zwijgt. En als links niet zwijgt, wordt het voor rechts uitgemaakt. Non sequitur – maar het is de prijs die je betaalt voor het bestrijden van een inhumane ideologie, die de Hebreeër haat, de vrouw instrumentaliseert en de dood in de armen valt.
Hij plaatst, of probeert dat althans, om zich daarmee in het rijtje van islamcritici te plaatsen die niet extreem-rechts zijn, maar zouden opkomen voor de vrijheid van de Westerse samenleving.
De aangekondigde lezing was tegen het zere been van Sharia4Belgium die op hun website de volgende oproep plaatste:
Assalam alaykoem wa rahmatoelah wa barakatoehoe,
Beste moslimbroeder/zusterDe vijand van onze religie hebben weer een stap dichterbij gezet naar hun openlijke belediging van de islam en zijn volgelingen.
Op woensdag 31 maart 2010 organiseert de vrijzinnige dienst van de Universiteit Antwerpen een lezing met als titel:Islamdebat van Benno Barnard
Assalam alaykoem wa rahmatoelah wa barakatoehoe,
Beste moslimbroeder/zuster
De vijand van onze religie hebben weer een stap dichterbij gezet naar hun openlijke belediging van de islam en zijn volgelingen.
Op woensdag 31 maart 2010 organiseert de vrijzinnige dienst van de Universiteit Antwerpen een lezing met als titel:
“Het islamdebat: lang leve god, weg met Allah!”
Gastspreker is de nederlandse dichter Benno Barnard, die voor de rest bekend staat als één van de meest radicale islam-bashers in de lage landen, of om met hun mooie woorden te zeggen: één van de toonaangevende islamcritici!
Centraal in de lezing staat de “politieke” islam, die volgens hem de oorzaak is van de onverzoenlijkheid met de westerse ideologieën, met aan het hoofd het humanisme (of vrijzinnigheid)
De titel verraadt echter zijn intenties en is een zoveelste klap in het gezicht van de moslimgemeenschap!
En zo wordt het aangekondigd op de website van Liberales (liberale denktank met goede contacten binnen de Universiteit Antwerpen):
Benno Barnard over “Het islamdebat. Lang leve god, weg met Allah”
Vanzelfsprekend is iedere moslim, zoals ieder ander mens, een vat vol invloeden, waarvan de Belgische niet de minst belangrijkste zijn. Maar datzelfde vat kan door de trechter van de traditie met springstof gevuld worden… Onze onverzoenlijkheid moet een ideologie betreffen! Die van de politieke islam namelijk, die helaas zo moeilijk te scheiden valt van de islam überhaupt.” Dit is de zesde lezing in de reeks ‘Onze waarden. Welke toekomst voor het humanisme?’ Lokatie: stadscampus van de Universiteit Antwerpen, Rodestraat 14 te Antwerpen, toegang gratis.
Laten wij als moslims dit zomaar begaan of beantwoorden wij deze zuivere provocatie met een scherpe tong…?
Bekijk alvast hoe onze moslimbroeders in de Verenigde Staten zulke “gasten” aanpakken:
En dus verstoorden diverse moslim activisten (in, ik quote Barnard, “extremistische, salafistische kledij”) de lezing (daar zit nog een verhaal achter, maar ook dat laat ik even zitten). Wat valt nu op in deze zaak? Allereerst dat er sprake zou zijn van een uitzonderlijke situatie. Zo stelt Bert Brussen op Hp/De Tijd:
Schokkende video: moslimradicalen verstoren lezing Nederlandse dichter – HP/De Tijd
Nog nooit vertoond: extremistische moslims die niet blij zijn met de vrijheid van meningsuiting en een kunstenaar dus maar de mond snoeren. Slachtoffer was deze keer de Nederlandse dichter Benno Barnard
Het sarcasme druipt er vanaf, maar waar het om gaat is de suggestie dat er iets bijzonders aan de hand is. Natuurlijk is het verstoren van een lezing op deze manier een opmerkelijke aangelegenheid en de aandacht ervoor is op zich niet vreemd. Ware het niet dat het zo vaak voor komt en verschillende commentatoren in België hebben daar ook opgewezen
De Morgen Standpunt – Vrijheid (1088231)
Enkele maanden geleden modereerde ik een politiek debat voor de liberale studenten aan de VUB. Een van de deelnemers was minister van Binnenlandse Zaken Annemie Turtelboom en dat bleek niet naar de zin van een aantal pro-asielbetogers, die met veel geschreeuw, lawaai, megafoons, claxons en zelfs met met wat duwen en trekken verhinderden dat het debat kon plaatsvinden. Ik heb me daar die avond behoorlijk boos over gemaakt: wanneer universiteitsstudenten hun eigen grote gelijk belangrijker vinden dan vrije meningsuiting en open discussie, hebben ze hun waarden niet helemaal op een juist rijtje.
Desmet signaleert dat deze incidenten identiteit zijn behalve wanneer het gaat om media-aandacht. Volgens Kluveld is die gelijkenis niet terecht:
Zalig Pasen! – Opinie – de Volkskrant
Al is het maar omdat Barnard geen bewindspersoon is met een beleid waartegen gedemonstreerd kan worden. Barnard is een schrijver en een denker die een academische lezing wilde houden. Hij is niet beschermd door een ambt, zoals de minister dat is. Bij Turtelboom werd geprotesteerd tegen een beleid, bij Barnard tegen zijn opvattingen.
Maar dat niet alleen. Men is tegen zijn recht om te spreken en tegen de vrijheden die hij als deelnemer aan het publieke debat in een democratie heeft. Dat werd gedaan door mensen die vanuit hun islamitisch geloof uw rechtsstaat afwijzen en hun eigen regels willen invoeren. Ziet u het verschil niet? Als u het niet ziet dan denkt u er dus hetzelfde over als Samira Azabar van de actiegroep Boeh! (Baas over Eigen Hoofd).
Het is een nogal kunstmatig onderscheid want dezelfde overwegingen kunnen ook gemaakt worden in het geval van mevr. Turtelboom. Kluveld wijst op het optreden van Samira Azabar in het programma TerZake van de VRT. Ook daarin wordt gedaan of dit iets unieks is: hoe ver is het gekomen dat een groep moslims komt verhinderen dat iemand spreekt? Ook andere uitspraken in dat gesprek zijn exemplarisch voor het tweede opvallende punt. Uitspraken zoals
‘kan u begrijpen dat vele Vlamingen denken: dit hoeven wij niet te pikken’, ‘ik begrijp dat u hier geen afstand van neemt’, ‘betoging/tegenbetoging kennen de vlamingen, maar hier gaat het om moslims die een lezing verstoren’, ‘kan u zich vinden in de propaganda van Sharia4Belgium?’, ‘ik ga ervan uit dat u een welmenende moslim bent en u hier geen afstand van neemt, dat de islam in belgië dan met een groot probleem zit’.
Samira Azabar probeert in dat gesprek dat wij-zij denken te vermijden en te spreken vanuit algemene, secularistische kaders waarin de Belgische wetgeving, vormen van militant activisme, democratie, gelijkwaardigheid, progressieve weg en het kader van de openbare orde centraal staan. Daarbij wijst zij op de pogingen van ‘islam-bashers’ om hun meningen te ventileren in de publieke ruimte en ingang te doen laten vinden en het gegeven dat sharia4belgium dat ook probeert te doen. De vraag of zij er afstand van neemt komt daarbij voortdurend terug en haar beroep op die democratische kaders wordt in veel commentaren als onvoldoende gezien: zij had afstand moeten nemen van sharia4belgium:
Carel Brendel: Omkering
Voor de omkering van alle waarden moesten we vanavond (1 april) zijn bij het programma Terzake van de Belgische zender Canvas. Daar werd een reactie gevraagd aan Samira Azabar van de actiegroep Boeh! Baas over eigen hoofd. Ze draaide alles om onder het aanroepen van de democratische vrijheden, die Sharia4Belgium zo snel mogelijk wil vernietigen. De verstoorders van de lezing maakten gebruik van de vrijheid van meningsuiting en het recht op demonstratie. De titel van de lezing was provocerend. Niet de door Choudary aangestuurde radicalen, die het shariastrafrecht willen invoeren, maar intellectuelen als Barnard en Etienne Vermeersch (schrijver van De islam en de hoofddoek in België), die hier tegen waarschuwen, zijn de extremisten volgens de redenering van Azabar. De interviewster van Canvas had net zo goed tegen een blok beton kunnen praten. Azabar viel niet af te brengen van de logica van de sharia.
Het sterke wij-zij denken en het presenteren van islam en moslims als een exceptionele casus draagt op deze manier bij aan een systeem van betekenisgeving waarbij individuele burgers gecategoriseerd worden op basis van een religie zelfs zover dat het lijkt alsof men bezeten is door een religie. Dat is precies wat sommige van die zogenaamde islamcritici, zoals Barnard, ook doen en de discussie over deze zaak laat vooral zien in welke mate een dergelijke betekenisgeving courant is geworden. De roep om ‘weldenkende’ of ‘gematigde’ moslims die afstand moeten nemen van soortgelijke acties als die van sharia4belgium klinkt niet alleen aan radicaal rechtse zijde of bij islamcritici, maar ook bij progressieven in de samenleving. Dat gezegd hebbende moet ik wel aan toevoegen dat ik het lange tijd ook belangrijk heb gevonden dat zogenaamde gematigde moslims publiekelijk afstand namen van bepaalde praktijken, bijvoorbeeld na de moord op Theo van Gogh. Intussen ben ik wat dat betreft aardig van mening verandert. Om twee redenen. Als moslims dat doen trappen zij eigenlijk in de ‘wij-zij val’; zij conformeren zich aan een systeem dat mensen, ongeacht hun beleving, persoonlijke omstandigheden e.d.’ classificeert als moslims. Een categorie waarmee per definitie een probleem zou zijn (onder meer omdat de islam geen scheiding kerk staat zou kennen) en waar zij zich niet aan kunnen onttrekken (zoals Azabar probeert te doen). Een tweede reden is dat het eigenlijk geen enkel nut heeft. Er zijn complete lijsten op internet van moslimleiders die bijvoorbeeld de aanslagen van 9/11 veroordelen. Na de moord op Theo van Gogh zijn er diverse verklaringen geweest van organisaties en individuen die afstand namen. Ook in deze zaak. En nog vraagt men zich af waar de ‘gematigde’ moslims zijn die bepaalde gebeurtenissen veroordelen. Die moslims zijn er, de vraag is alleen waarom dat niet erkend wordt. De combinatie leidt ertoe dat de loyaliteit voortdurend in twijfel wordt getrokken. En voor de goede orde, er zijn genoeg niet-moslims die de gedachte dat islam/moslims zo’n exceptionele casus zou zijn, eveneens ter discussie stellen; de wij-zij tegenstelling gaat nooit helemaal op. Niettemin blijft het mechanisme zeer sterk zoals dat kernachtig is uitgelegd door Jan Blommaert:
Vrijheid, meningen, en schelden: de déja-vu van Benno Barnard | DeWereldMorgen.be
uitgaande van irrelevante stereotypen en in een eenzijdig model waarbij elke Moslim die afwijkt van die stereotypen meteen afgedaan wordt als niet-representatief, of erger nog, als een huichelaar die zich open en democratisch voordoet maar onderhuids denkt in termen van Sharia en theocratie. Men heeft voor dit laatste nu een leuke naam gevonden, een naam die suggereert dat het hier om een Islamitische doctrine gaat: de taqqiya, de strategische huichelarij van de mujahedin die erop gericht is de ongelovigen te misleiden en zo de jihad te winnen. Deze tweeledige beweging – ‘goede’ Moslims als niet-representatief zien, of ze in termen van taqqiya als ‘mollen’ discrediteren – zorgt ervoor dat er geen enkele Moslim als een degelijke gesprekspartner wordt aanvaard. Gematigden spreken enkel voor zichzelf, anderen praten ons na om ons achteraf te misleiden, en enkel zij die de stereotypen uitdragen – denk aan de gebaarde en getulbande militanten van sharia4belgium – vallen binnen ons blikveld. Niemand is een echte Moslim, in de zin dat hij/zij spreekt voor alle Moslims of de Islam, tenzij hij/zij beantwoordt aan het beeld dat in ons kraam past, en dat beeld is dat van een vijand, erop uit ons te verpletteren, vernederen, en terug te drijven naar een atavisme dat wij beschouwen als de ontkenning van alles waar wij voor staan.
Iedere poging van moslims van welke groep dan ook om een bepaalde uiting van islamkritiek te hinderen, wordt in dit zwart-schema meteen gezien als het wegbrullen (of erger) van het vrije woord. Dat is aantoonbare onzin, de boodschap van Barnard is nog nooit zo duidelijk over gekomen als nu en dat is misschien ook wel een punt waar sommige moslim activisten zich in vergissen; het hinderen of zelfs onmogelijk maken laat de boodschap niet verdwijnen, maar zorgt ervoor dat deze in een andere vorm weer opduikt. De media speelt daarbij een belangrijke rol en dan niet alleen met informatie overdracht. Men heeft eigenlijk niet eens zoveel informatie overgedragen, maar vooral iedereen de ruimte gegeven om zijn of haar mening te geven.
Het gaat in deze discussie niet alleen om het feit dat mensen in het openbaar hun mening uiten (of dat nu Barnard is of Sharia4belgium). Bekijk de volgende uitspraken:
Sharia4Belgium:
De vijand van onze religie hebben weer een stap dichterbij gezet naar hun openlijke belediging van de islam en zijn volgelingen.
[…]Gastspreker is de nederlandse dichter Benno Barnard, die voor de rest bekend staat als één van de meest radicale islam-bashers in de lage landen, of om met hun mooie woorden te zeggen: één van de toonaangevende islamcritici!
[…]
De titel verraadt echter zijn intenties en is een zoveelste klap in het gezicht van de moslimgemeenschap!
[…]Laten wij als moslims dit zomaar begaan of beantwoorden wij deze zuivere provocatie met een scherpe tong…?
De Morgen De Gedachte – In mijn land, het vrije woord weggebruld (1088237)
Wat met Benno Barnard is gebeurd, heeft een naam. Het heet barbarij. Het is de barbarij van een stoottroep binnen een wereldgodsdienst die vindt dat je overspelige vrouwen moet stenigen, dat je homo’s en afvalligen mag vermoorden en dat de sharia toegepast dient te worden in de hele wereld. Voor wie mij niet gelooft, ga kijken naar hun webstekken, binnenlandse webstekken trouwens, en lees.
Zalig Pasen! – Opinie – de Volkskrant
Benno Barnard die een horde barbaren op zich af ziet stormen en zijn podium moet verlaten.
De Morgen De Gedachte – Niet langer tolerant voor de intoleranten (1088240)
Ondergetekende heeft voor diezelfde vrijzinnige dienst aan diezelfde Universiteit van Antwerpen enkele weken voordien wél vrijelijk een kritische lezing kunnen geven over “Pius XII en de vernietiging van de Joden”. Na mijn lezing volgde een vragenronde en een debat met de aanwezigen. Soms op het scherp van de snede, maar steeds met respect voor elkaars argumenten, hoffelijk en respectvol. Zo moet het in de toekomst verder kunnen gaan. Woord en wederwoord, kritiek en zelfkritiek zijn essentieel voor een open samenleving.
Termen als barbaren, belediging, hoffelijk, respect laten zien dat het hier ook gaat om de moraal van een publiekelijk optreden. Dat is misschien ook wel de reden waarom het optreden van sharia4belgium in brede kring (zeker niet alleen zogenaamde islam-critici) op kritiek kan rekenen. Hun optreden is een schending van wat wij zien als een passend optreden in de publieke ruimte. Een scherpe term als barbaars, maakt duidelijk dat het gaat om goed of fout. Sharia4belgium aan de aan de andere kant (en daarin staan ze zeker niet alleen) vindt een uitspraak als ‘weg met Allah’ in strijd met hoe er in het openbaar over islam mag worden gesproken en ook andere moslims zijn ontevreden met wat zij zien als voortdurende beledigingen aan het adres van moslims en islam. De discussie over de toon van het islamdebat gaat dus (bepaald niet nieuw ik weet het) ook over hoe je dient op te treden in het openbaar en wat de omgangsvormen dienen te zijn. Islamcritici hanteren daarbij een wij-zij tegenstelling (wij is beschaafd, respectvol, open, eerlijk en zij is irrationeel, bozig, intolerant) en sommige moslimactivisten doen dat eveneens (wij is dan beschaafd, op het rechtschapen pad en zij zijn van god los en erop gericht de islam te vernietigen). En beide wij-zij tegenstellingen voeden elkaar door dergelijke publieke optredens omdat er over en weer sprake is van zendingsdrift. Overigens zijn er ook zogenaamde radicale activisten die de werkwijze van sharia4islam afkeuren. De ‘takbeer’ die men roept in een dergelijke bijeenkomst wordt gezien als nieuwlichterij evenals het roepen van ‘er is geen god behalve Allah’, schelden wordt gezien als haram en de wijze van demonstratie wordt door sommigen gezien als het imiteren van niet-moslims; iets dat ongewenst is en ook niet zo passen bij moslims. Ook daar gaat het voortdurend om de ‘beschaafdheid’ en ‘terughoudendheid’ in het publieke optreden en het idee dat de tegenpartij dat niet heeft. Die discussie over moraal geldt voor iedereen; niet alleen dus voor moslims en over islam. Wel is het zo dat wanneer het om islam gaat de zaak enorme proporties krijgt; uiteindelijk is dat het enige echt exceptionele aan islam.
Hoe moet de discussie over moraal, aanwezigheid in het publiek gebeuren dan? Of moet dat niet gebeuren omdat het antwoord op deze vraag weer normatief is? Heeft deze manier, nl feiten constateren, een toegevoegde waarde? Of is dit alleen een doel op zich?
Jawel de discussie moet zeker gevoerd worden, hoewel dat altijd normatief gebeurt. We moeten alleen niet doen of een bepaalde moraal neutraal en universeel is en de andere niet.
Turkije en Koerden
Turkije sluit zich steeds verder aan bij de brede Arabische-Islamitische as tegen Israël. Volgens militaire inlichtingendiensten heeft de Turkse premier Tayyep Erdogan een overeenkomst gesloten met de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad over militaire samenwerking. Turkije belooft Iran van militaire inlichtingen te voorzien en tevens luchtmacht assistentie te verlenen om een eventuele Israëlische aanval op de Iraanse nucleaire installaties te voorkomen.
Zowel in Washington als in Jeruzalem zou geschokt gereageerd zijn op de overeenkomst, die op maandag 9 november in Istanbul gesloten werd en gisteren getekend zou zijn door de presidenten van beide landen. Niemand had verwacht dat NAVO-lid Turkije zó ver zou gaan door militair te gaan samenwerken met Iran.
Met Hamas in het zuidwesten, Syrië in het oosten, Libanon/Hezbollah in het noorden en Turkije in het noordwesten is de Iraanse omsingeling van Israël voltooid. In het geval van een Israëlische aanval hoopt de regering in Teheran op deze manier niet alleen tijdig gewaarschuwd te worden, maar kan het ook onmiddellijk van alle kanten terugslaan.
Voorlopig is er in 2004 een Nederlander vermoord door een mohammedaan, worden autochtone bewoners hun wijken uitgepest door mohammedanen, worden vrouwen uitgescholden voor hoer en bespuugd door mohammedanen, worden ambulanche medewerkers, politiemensen, buschauffeurs, brandweermensen aangevallen tijdens hun werk door mohammedanen. Moet Wilders altijd en kogelvrijvest dragen,.. Dank zij de bloedige ‘verovering’ van Konstantinopel, (de gehele Christelijke bevolking werd daarbij vermoord) ligt nu 5% van het Turkse rijk in Europa. Mede hierdoor vinden de Turken dat zij in aanmerking komen voor een volledig lidmaatschap vd EU en niet een associatieverdrag of nominatie tot meest begunstigde handelspartner.
De 5e colonne is ook al geïndoctrineerd in ons overheid…Turkije krijgt in ruil daarvoor honderden miljoenen euro’s aan toetredingssubsidies. De negatieve consequenties van het lidmaatschap van Turkije van de EU zijn voor het gewone volk:
NL-bijdrage alleen al voor subsidies (basis 2006): €700 miljoen.
Verder: Explosieve stijging van de reeds vele miljarden kostende ‘gezinshereniging’, uitkeringen, huizen, banen, opleidingen. Dit alles te betalen dmv afbouw soc. zekerheid en belastingverhogingen.
Versnelde Islamisering van NL: Toename spanningen door verschillen in taal, cultuur, geschiedenis, inkomens. Dubbele wet- en regelgeving Een mooi moment, om er per direct mee te stoppen en hun lidmaatschap van de NAVO op te zeggen. Mooi zo dan kunnen meteen al die subsidies stopgezet worden.
1- Het niet erkennen van 19.000.000 koerden in Turkije.
2- Het bezet houden van Koerdistan sinds de tijd van het Otomaanserijk ook beter bekend als de genocidenplegers en de moordenaars van het vorige decennia op de Armeens en Koerdische volk…..
3- Het verbieden van onderwijs in eigen moedertaal het Koerdische, dus voor 19.000.000 koerden
4- De belachelijke karton democratie die de fascistische Turkse regering de koerden biedt,
5- De talloze politiek gevangenen koerden die in die wilde gevangenissen vast zitten zonder enige proces en waar martelingen een maltijd van de dag is….
6- Het verbieden van een fatsoenlijke censuurvrije tv. zender of krant voor 19.000.000 koerden in Turkije….
7- Het vernaderen van de Koerdische regio (Koerdistan) in een militaire zone die op een heel onrechtvaardige wijze wordt geregeerd sinds de oprichting van Turkije in 1920….
– Noord Cyprus is bezet door Turkije! Dus staatsterrorisme en massamoord in en door Turkije.Wie houdt Cyprus bezet? Waar worden Christenen en andere gelovigen vervolgd of het leven onmogelijk gemaakt?
– Armeense Genocide, ontkenning wordt bestraft: Waar zijn alle Armeniërs gebleven?
– Wat gebeurt er al jaren met de koerden?
– Hezbollah, Syrië, Iran en Hamas zijn nu de beste vrienden. Sinds de radicale ommekeer van Turkije naar de extremistische Islam is deze coalitie kompleet.
Tegelijkertijd naar Europa!! Wie begrijpt de waanzin niet? De mogelijke toetreding van Turken tot de EU heeft aanzienlijke geestelijke,politieke en territoriale impact,omdat de islam aanspraak maakt op heel Europa. Erdogan ligt op ramkoers in meerdere richtingen. Hij gaat een einde maken aan de seculiere status van Turkije, Als dat gebeurd is maakt hij op democratische wijze van Turkije een islamitische staat. Tegelijkertijd gebruikt hij Iran om zijn positie in het middenoosten te versterken. Hij denkt dat als Turkije en Iran samenspannen, beiden niet zullen worden aangevallen door het westen als zij Israël gaan aanvallen. De stemming wordt daartoe in Turkije reeds opgefokt. Dit alles gaat gebeuren zodra Iran een kernwapen heeft. Uiteindelijk wil Erdogan het Ottomaanse rijk in alle glorie laten weder opstaan.
De moslims hebben al Kosovo en Bosnië gekregen dankzij de sukkels in de NATO. Nadat de moslims Kosovo hebben ingelijfd werden duizenden kerken en kloosters vernield en werden de Servische Christenen het land uitgejaagd.
Als er iemand is die echt een terroristische beleid voert dan is dat de Turkse regering wel en de gene die deze terroristische daden van de Turkse sultans, Erdogaantje of de generaals goed keuren zijn niets anders dan blind, naïef en ook nog medeterrorist!Nou wat verwacht je dan als reactie van af de kant van de koerden waarvan ze van alles wordt verboden. hen niets gegund wordt wat ze wensen, die vrijheid niet krijgen die ze zelf willen en hun mening niet gerespecteerd wordt? Namelijk vrij zijn als ieder andere volk op deze aardbol. Als je al die punten goed leest en je zelf 1dag maar in de positie van Koerd verplaatst, ga jij je natuurlijk verzetten tegen die onrechtvaardigheid van een regering die niet mee te onderhandelen valt. En als jij je verzet tegen zo’n achterlijk fascistische beleid van de Turkse regering.
Koerdistan is niet en zal ook nooit van de Genocide-plegers worden… Koerden Zijn geen turken en zullen ook nooit zijn wat de genocide-plegers zo graag aan ons wil opleggen. De Tijd dat je met dwang die Toerkisme aan een volk wilt opleggen is voorbij!En ik wil al die gehersenspoelde Turken en hun medegehersenspoelde kameraden adviseren om te gaan lezen en achter de waarheid proberen te komen van een media of sites die onafhankelijk zijn.
Nu allereerst willen we dat er in EU een nieuwe beleid komt voor de
Koerden en andere volkeren die uit Turkije verbannen zijn. Wij willen
niet meer als “Turk” of “Arabisch” behandeld worden. We zijn verbannen
uit deze landen, waarom worden we weer ten prooi gesteld in een andere
land.
Wij veroordelen de activiteiten van Turkije in Nederland en alle
vormen van islamisering en Turkisering. De hoop dat in het spoor van
Turkije’s route naar EU lidmaatschap hervormingen zouden leiden tot
concrete verbeteringen, lijkt uit te lopen op een desillusie. De
vrijheid van vereniging, vergadering en meningsuiting schort nog het
nodige. En het feit dat diverse personen zijn aangeklaagd voor het
gebruik van verboden letters(!), zoals de Q, W, en X, omdat zij deel
zijn van het Koerdische alfabet, symboliseert dat Turkije nog steeds
worstelt met de Koerdische kwestie. Kwestie Cyprus, kwestie genocide,
kwestie hoofddoekje, kwestie illegale smokkel, kwestie Koerden,
kwestie achterstelling Christenen, kwestie dienstplicht. Blijkt dat
Turkije nog steeds aangeeft niet bij EU te willen horen. Turkije
verbied officieel de Koerdische namen. Gemeentes krijgen van de Turkse
consulaat een namenlijst en op deze lijsten staan alleen de namen van
de Turkse krijgsheren!!! Ze zijn voorbeelden van de onderdrukking,
Turken haten van de Koerdische namen. Turkse en Arabische Infiltraties
zijn onacceptabel en mogen nooit voorkomen. Dat dit toch nog steeds
voorkomt heeft te maken met de vele jaren van de slechte integratie
beleid, die een stagnatie van ontwikkeling op het gebied van
integratie en sociale ontwikkeling in de weg staat. Koerden hebben nu
niet alleen de namen maar ook denkwijzen van de Turken overgenomen;
integratiebeleid van Nederland creëert op deze manier alleen nog meer
tegenstanders.
Wij protesteren tegen de uitsluiting van de Koerden in diaspora en in
ons geboorteland, wij vinden het afschuwelijk dat Turkije in Nederland
Koerden mag assimileren! Tot op de dag van vandaag verlaten veel
Koerden – gedwongen – hun vaderland om hun vrijheid te beproeven in de
diaspora. Maar dat Turkije in diaspora Koerdische jongeren chanteert
voor zijn zogenaamde “militaire dienst” is een grote misdaad. De
dienstplicht en de inzet van militairen tegen de Koerdische volk,
bovendien met de Koerdische geld? Deze koerden zijn juist door de
Turkse leger verdreven uit hun geboorteland. Turkije vraagt per
persoon € 5700.-, plus 1 maand lang zware hersenspoeling in het
Turkse leger, genoeg om hier niet meer Nederlanders te worden! Totale
kosten bij elkaar incl. reiskosten, gemiddeld € 9 000 a’ 10 000.- per
persoon is dus een zware plicht voor de grootste maffia ter wereld.
Dit is een regelrechte afpersing van Turkse leger die juist de Koerden
verdrijft! Een leger van inmiddels 400 000 merendeels dienstplichtige
Turkse militairen vechten een steeds bloediger oorlog uit tegen de
Koerdische volk. Tot op de dag van vandaag worden koerden gedwongen om
meedoen aan Turkse dienstplicht. De Turkse dienstplicht is een grote
belemmering voor de integratie in Nederland.
We zullen pleiten voor de opbouw van een vrije maatschappelijk
integratie proces voor Koerden. Koerden kunnen beter zich integreren
als ze met hun eigen identiteit aan het proces deelnemen, niet met de
identiteit van de Turken of Arabieren.
Met vriendelijke groeten
KKN / Koerdische Komité Nederland
Mazhar I., Berzan Teke, O. Dogan