An anthropology of Muslims in Europe - A modest attempt by Martijn
Het artikel dd. 8 februari van CIDI-medewerker Marthe Tholen, waarin deze waarschuwt tegen wat zij ziet als de gevaren van de democratische opstand in Egypte, bevat een aantal fouten volgens Robbert Woltering. Zij kijkt met een pro-Israëlische bril die haar beeld van de opstand vervormt.
Roel Meijer laat zijn licht schijnen over de discussie in Nederland over de protesten in Egypte. Waar de Egyptische facebook generatie juist een aardige combinatie had weten te vinden tussen individualisme en flashmobs, prudentie en duivelse moed, rationalisme en pathos, houden Nederlandse islambashers hun eigen vijandsbeeld in stand en lopen westerse belangen niet parallel met die van het Egyptische volk.
Anthropologist Samuli Schielke was present at the protest on Tahrir Square and maintained a diary. In this blogpost he offers some pre-liminary conclusions based upon his experiences, observations and talks. Schielke makes clear that the protests have a strikingly festive aspect. It is not just a protest against an oppressive regime and a demand for freedom. In itself, it is freedom. It is a real, actual, lived moment of the freedom and dignity that the pro-democracy movement demand. A revolution however also requires persistence.
Wat vele jaren lang voor onmogelijk werd gehouden lijkt nu toch bewaarheid te worden: al decennialang heersende regimes in de Arabische wereld, allen gedomineerd paternalistische en autoritaire leidersfiguren die met hun eeuwige zitvlees op de stoel van de macht blijven en die het vaak zelfs presteren om hun zoon klaar te stomen voor hun opvolging, schudden op hun grondvesten. Ook de bevolking van Jordanië is aangestoken door deze protestkoorts, die daar zoals ook elders in de Arabische wereld het geval is, wordt aangejaagd door toenemende armoede, werkloosheid en gebrek aan vrijheid en burgerrechten. In dit blog bespreekt Egbert Harmsen de achtergronden van de protesten en de vraag: Hoever reikt dat Jordaanse protest nu eigenlijk en wat zijn de specifieke implicaties ervan?
Two young men have played a major role in igniting the popular uprisings in Tunisia and Egypt: Mohammed Bouazizi and Khaled Said. According to Linda Herrera their evocative if tragic deaths speak reams about the erosion of rights and accountability under decades of corrupt dictatorship, about the rabid assault on people’s dignity. They remind us of the desperate need to restore a political order that is just and an economic order that is fair.
Tunesië, in de ogen van de westerse wereld een zonnig vakantieland en een voorbeeld van hoe een Arabisch land zou moeten zijn. Een vrij land, een modern land, een land waar de islam een rol speelt, maar niet de hoofdrol. Wij Tunesiers weten dat niets minder waar is. Een persoonlijk verslag van Carpe DM over de onlusten en de regime-wisseling in Tunesië.
Het kabinet stuurde deze week een rapport naar de Tweede Kamer over de Gülenbeweging, die de afgelopen weken weer in de publieke aandacht was geweest met alarmerende krantenberichten. De Gülenbeweging is de snelst groeiende Turks-islamitische beweging en is tegenwoordig in een honderdtal landen actief. Het rapport, werd donderdag behandeld in een spoeddebat met minister Donner, dat was aangevraagd door het SP-Kamerlid Sadet Karabulut. Eerdere Kamervragen van Karabulut waren de aanleiding geweest tot een onderzoeksopdracht aan de auteur van het rapport, Martin van Bruinessen, die hier een samenvatting van het rapport geeft en een impressie van het kamerdebat.
Abu Muhammad al-Maqdisi, is hardly known among Muslims outside Salafi circles and almost a complete unknown among non-Muslims outside specialists of radical Islam. Still, within those two groups, everybody knows who he is. Today Joas Wagemakers will defend his PhD thesis on Al-Maqdisi, one of the most important scholars about jihad. On Closer a guest contribution by Joas Wagemakers about his research.
‘Why did you become anti-Islamic and what is your message to Muslims? These questions were asked by Muslimsdebate.com to the Dutch politician Geert Wilders. In his reply, Mr Wilders de-scribes Islam as fatalist, tyrannical, violent and irrational and as such as the cause of the lack of de-mocracy and development in the Muslim World. Only by liberating themselves from their religion, he says, Muslims will be able to develop their real potential. Guest author Michel Hoebink responds by arguing that Wilders’ argument is a perfect sample of 19th century ‘orientalist’ rhetoric.
