An anthropology of Muslims in Europe - A modest attempt by Martijn
Roger Hardy is one of the best journalists when it comes to religion and how religion affects people’s daily lives. Right after the murder of Theo van Gogh he made a program about Dutch Muslims. A few weeks ago he returned to the Netherlands and his report will be aired on BBC’s Heart and Soul on Wednesday 28 March. UPDATE: 28-04-2010 (podcast available)
A recent report from researchers from Radboud University Nijmegen in the Netherlands revealed that there are no ‘sharia courts’ in the Netherlands. According to the authors an official legal institute for all Muslims in the Netherlands is hardly possible due to the ethnic and religious diversity of Dutch Muslims. The researchers did find practices of consultation and mediation in which Muslims ask Islam scholars, imams but also family and friends for advice concerning issues they are confronted with in their daily lives. In order to understand contemporary practices of Sharia we have to look at the interplay between legal discourse and social practices. Do legal discourses have a decisive impact on people’s lives or are the legal texts irrelevant and how do the daily practices of people influence legal texts? How does the plurality of practices relate to people’s differences in geographic and ethnic backgrounds, local practices, interpretations and traditions and migration histories.
Commotie over de komst van een FIOE congres in mei vanwege vermeende banden met de moslimbroederschap en islamgeleerde Yusuf Qaradawi. Die laatste wordt voortdurend in verband gebracht met zijn goedkeuring van zelfmoordaanslagen. Waar komt die commotie over zelfmoordaanslagen eigenlijk vandaan en wat is precies het standpunt van Qaradawi en hoe valt dat te plaatsen in discussies over zelfmoordaanslagen en jihad?
Een groep moslim studentes schreef vorige week een brief waarin zij de eenzijdigheid van het debat over de hoofddoek aan de kaak stelden. Naima Azough van GroenLinks schreef daar een reactie op. In beide brieven is een belangrijke plaats ingeruimd voor het begrip vrije keuze en vrije wil. Vrije keuze en vrije wil zijn echter illusies, maar wel hele belangrijke.
Naima Azough reageerde op een brief van een groep studentes over meerzinnigheid en meerduidigheid van de hoofddoek: heb je meer eer met een hoofddoek?
In May 2010 the FIOE (an organization that appears to have ties to the Muslim Brotherhood) is organizing a conference in the Netherlands. The idea behind many of the accusations of FIOE being a Muslim Brotherhood organization is that the Muslim Brotherhood is a hierarchical organization, top down led from one centre. This explains why many of the alledged MB organizations cause so much controversy for being islamist and supporting political violence. The FIOE however, being an MB organization or not, has made some interesting contributions to the debate about and among Muslims about life in Europe.
De discussie over de lezing van Barnard in België die werd verstoord door activisten van sharia4belgium laat uitstekend zien hoe sterk de overtuiging is dat islam een exceptionele casus is en het daarmee gepaard gaande wij-zij denken. Tevens draait de discussie om de moraal van publiek optreden.
Dames van het koor Al Wahda hebben een filmpje gemaakt waarin opgeroepen wordt tot solidariteit met vrouwen met een hoofddoek. Daarnaast bevat het een pleidooi voor empowerment op basis van de islam die de vrouw, in tegenstelling tot gangbare vooroordelen, wel degelijk rechten, vrijheden en mogelijkheden tot ontplooiing zou geven.
An anthropologist in the Muhammad Cartoon debate. Last week there was a lot of talk about the publication of one of the Muhammad cartoons in a Dutch newspaper. A Muslim group responded and launched a video in which several people appeared, including your blogger. In this post I reflect about that and the ensuing debate and its relation to the Dutch Islam debate and public anthropology.
Dutch newspaper AD reported about the death threats against Vilks and in that same article also showed the cartoon he draw. This led to complaints in some Muslim circles. So far nothing new. But the ensuing conflict shows how the freedom of speech has become a disciplining frame and the repeated publishing of the cartoons after complaints against it by Muslims, can be seen as an attempt to teach those Muslims who is boss here. A conflict such as this reveals the moral underpinnings of dealing with religious feelings and of secularist and believers going public in a time of islamophobia combined with the rise of religious movements that do not without conditions surrender to the secular truce.
