An anthropology of Muslims in Europe - A modest attempt by Martijn
Na de aanslagen van 11 september stond terrorisme natuurlijk hoog op de politieke agenda. En dan met name terreuraanslagen (mogelijkerwijze) gepleegd door moslims. Na 9/11 werden moslims dan ook nauwgezet gemonitored door de Nederlandse staat zoals blijkt uit een recent vrijgegeven ‘secret cable’ bij Wikileaks. Het beeld is ontluisterend.
Since 9/11 the issue of radicalization of Muslims is top priority on many policy and research agenda’s. A large industry of research, policy making and advising, counter-radicalization programs and so on has emerged. In this post I will focus on research and the very basic question of what we know by now about radicalization.
In this chapter of A world of insecurity: Anthropological perspectives on human security edited by Thomas Hylland Eriksen and Ellen Bal, we (your blogger, Edien Bartels, Oscar Salemink and Kim Knibbe) take up the discussion of cultural identity as a dimension of security. We show how minority identities may enhance the internal sense of security in the group, but may lead to anxieties and (subjectively experienced) insecurity in greater society. Both majorities and minorities are inclined to feel insecure about their belonging and sense of identification in contemporary Western European societies.
Het lijkt al weer een eeuwigheid geleden dat de kranten volstonden met de Hofstadgroep. Nederlands enige echte ‘terreurorganisatie’ van de laatste 10 jaar. De groep jongeren rondom Mohammed Bouyeri werd in de debatten exemplarisch voor alles wat er mis is met islam en moslims: agressief, onmogelijk (cultureel) te integreren, onbetrouwbaar en een stel idioten. De gretigheid waarmee men deze groep als terreurgroep wilde aanmerken kwam vooral tot uiting toen het gerechtshof tot het oordeel kwam dat ze geen terroristische organisatie waren. Nadat het OM in cassatie ging tegen die beslissing verwees de Hoge Raad de zaak terug naar het Gerechtshof. Dat gerechtshof heeft nu het oordeel geveld dat de groep wel een terroristische organisatie was. Een opmerkelijke en zeer belangrijke rechtzaak waar ik de nodige twijfels bij heb. Zoals ik ook de nodige twijfels heb bij het gebrek aan media aandacht hiervoor.
Together with Roel Meijer I wrote a chapter Going All the Way: Politicization and Radicalization of the Hofstad Network in the Netherlands. In this chapter we analyze the shift from a politicized identity to a radicalized identity of (members of) the Hofstad network. This chapter will be published in Identity and Participation in Culturally Diverse Societies: A Multidisciplinary Perspective edited by Assaad E. Azzi, Xenia Chryssochoou, Bert Klandermans, Bernd Simon. The book presents an original discussion of how the links between identity, political participation, radicalization, and integration can provide a scientific understanding of the complex issue of coexistence between groups in culturally diverse societies.
De Volkskrant maakt vandaag melding van een brief van Jason W. waarin hij terugkomt op zijn eerdere denkbeelden en acties. Dit herzienings- of herroepingsdocument is hier volledig geplaatst.
Sinds enige tijd is mijn proefschrift ook digitaal beschikbaar. Hier vindt u de link naar het proefschrift evenals links naar enkele artikelen.
Roger Hardy is one of the best journalists when it comes to religion and how religion affects people’s daily lives. Right after the murder of Theo van Gogh he made a program about Dutch Muslims. A few weeks ago he returned to the Netherlands and his report will be aired on BBC’s Heart and Soul on Wednesday 28 March. UPDATE: 28-04-2010 (podcast available)
Mohammed Chentouf is nadat hij zijn straf wegen terrorisme gerelateerde activiteiten heeft uitgezeten, uitgezet naar Marokko alwaar hij spoorloos is verdwenen. En hij is niet de enige De zaak van Mohammed Chentouf e.a. doet vrezen dat de steun voor de rechtsstaat helemaal niet zo principieel is. De rechtsstaat is dan niet bedoeld om de vrijheid van de individuele burger ten opzichte van de staat te waarborgen, maar om de burger onder controle te houden. Een omkering van de situatie waar niemand erg blij mee zou moeten zijn.
Enkele jaren gelden werd Muhammad el Fizazi, de spirituele leider van de Salafia Jihadia in Marokko, veroordeeld tot 30 jaar cel. Hij zou banden gehad hebben met cq de inspirator zijn van de mensen die aanslagen in Casablanca in 2003 en 9/11 (de Hamburg cel) gepleegd hebben. In juli 2009 zou El Fizazi een brief naar zijn dochter in Hamburg hebben gestuurd waarin hij zich distantieert van aanslagen op doelen in het Westen. Dat mag opmerkelijk genoemd worden want daarmee distantieert hij zich volgens mij ook van Al Qaeda. Voor de goede orde, hij wijst gewapende strijd niet af, maar het gaat om een heroriëntering op de doelen van dat geweld. Hoe authentiek deze brief is, is onduidelijk en niet iedereen gelooft het dan ook en/of is bereid het na te volgen. Zijn brief die hier geplaatst is, behandelt in ieder geval een belangrijke vraag: wat zijn de grenzen van de gewelddadige Jihad.
