Protected: Trouw, hetNieuws| nederland – Islamitische antisemitisme / Censuur afscheidsrede hoogleraar

Posted on June 16th, 2006 by martijn.
Categories: Misc. News.

This content is password protected. To view it please enter your password below:

Enter your password to view comments.

Protected: Trouw, hetNieuws| nederland – Islamitische antisemitisme / Censuur afscheidsrede hoogleraar

Posted on June 16th, 2006 by martijn.
Categories: Misc. News.

This content is password protected. To view it please enter your password below:

Enter your password to view comments.

C L O S E R – Zo dat was het dan (?)

Posted on June 16th, 2006 by .
Categories: Gouda Issues, My Research, Some personal considerations, Young Muslims.

Zo net thuis. Een beetje meewarig gevoel kan ik niet helemaal onderdrukken. In 1995/1996 ben ik als student Antropologie/Etnische Studies terechtgekomen bij moskee Nour in Gouda. Deze moskee had samen met St. Woonhuis, een instelling voor jeugdhulpverlening, de VU gevraagd een onderzoek in te stellen naar de eigen activiteiten. Dit onderzoek moest deze activiteiten kritisch doorlichten, leiden tot aanbevelingen voor verbetering en voor behoud van continuïteit. Mijn onderzoek ging vooral over onderwijsproblematiek en mijn werk verrichtte ik vooral bij de huiswerkbegeleiding. Deze vond plaats in de moskee: boven voor de meisjes en beneden voor de jongens. De jongeren werden geholpen met het maken van hun huiswerk door Marokkaanse en Nederlandse vrijwilligers; in al die jaren was de oudste vrijwilligster rond de 80 en de jongste rond de 16, mannen en vrouwen, oud-leerkrachten, oud-artsen, oud-bouwvakkers, enzovoorts enzovoorts.

De meeste vrijwilligers zochten een zinvolle dagbesteding en wilden uiting geven aan hun maatschappelijke betrokkenheid en nieuwsgierigheid over die Marokkaanse jongeren. Waar gemeente Gouda al die jaren had kunnen kiezen voor een vlucht vooruit door het project van harte te ondersteunen en waar nodig te verbeteren, besloot men voor een dubbeltje op de eerste rang te gaan zitten. Genoeg geld om niet dood te gaan, niet genoeg om van te leven. Wel ‘s avonds op de stoep staan bij de moskee als er weer eens ergens problemen waren in Korte Akkeren of Oosterwei en van de moskeebestuurders eisen dat ze moesten bemiddelen, maar de moskeebestuurders niet tegemoetkomen in hun wensen omtrent de eigen activiteiten. Sterker nog, er niet eens over mee willen denken en tweedracht zaaien. Tegen de moskee zeggen, dat de huiswerkbegeleiding een kans van bestaan heeft als Stichting Woonhuis eruit gaat en tegen Stichting Woonhuis zeggen dat de huiswerkbegeleiding een kans heeft als de moskee eruit gaat.

Uiteindelijk zijn beiden weggegaan. Woonhuis door een fusie met RCJ en later de overname van RCJ door STEK Jeugdzorg. De moskee heeft de activiteiten laten gaan met in het achterhoofd als deze plek dan zo’n obstakel is, dan maar ergens anders. Dus bij STEK. Die kreeg de huiswerkbegeleiding door de genoemde overname cadeau met een flinke smak geld voor vier jaar uit de onderwijsachterstandsbestrijdings-gelden. STEK maakte vanaf het begin duidelijk dat zij op de lange duur duur geen heil zag in het project. Het had geen meerwaarde voor hun activiteiten, huiswerkbegeleiding is geen taak van het onderwijs en er zit vooral preventie in voor de jeugdhulpverlening. Deels ging het ook om jeugdhulpverlening, maar een belangrijk kenmerk van het project is altijd geweest dat jongeren er ook terecht konden als ze geen grote problemen (en dus geen indicatiestelling hadden voor jeugdzorg) hadden.

Dus houdt het project nu op. Want ook de gemeente is van mening dat het onderwijs dit moet doen. Er geen rekende meehoudende dat dit niet hetzelfde is als huiswerkbegeleiding op school, dat school veel meer problemen heeft om de preventieve functie waar te maken en dat je niet alles op het onderwijs kunt afschuiven. De Brede School is wellicht een optie geweest voor dit project, maar die is in Gouda vooral gericht op het basisonderwijs (slechts een kleine groep voor het project waar alleen groep 8 zit). Wellicht was het een onverstandig besluit geweest in de jaren ’90 om het project ‘professioneel’ aan te pakken; werd voorheen alles door vrijwilligers gedaan, nu werden er professionele krachten aangetrokken. Hierdoor moet je precies in de subsidie-potjes passen anders krijg je geen geld. Doordat de huiswerkbegeleiding een inloopproject was, waar jongeren met en zonder problemen zaten, met leer- en/of gedragsproblemen, zich op ouders én kinderen richten, pastte het nergens in.
Het project is daarmee gestruikeld over de politieke onwil van gemeente Gouda, het gebrek aan maatschappelijke verantwoordelijkheid van STEK Jeugdzorg en de te grote ambities van moskee Nour en Woonhuis. Een trieste constatering wat mij betreft. Het was voor gemeente Gouda een prachtkans geweest om de binding met Marokkanen in Gouda in stand te houden zonder bang te hoeven te zijn voor een probleem met de scheiding kerk-staat. Het ging immers niet om het ondersteunen van religieuze inhouden, maar om sociaal-culturele activiteiten. Wat de gemeente zich niet lijkt te realiseren is dat het telkens op het matje roepen en de hulp inroepen van een moskee zo zijn grenzen heeft, als niet aan de wensen van de achterban van de moskee wordt voldaan. Het mandaat van het bestuur loopt daarmee namelijk op grenzen. Zeker nu er eindelijk sprake lijkt te zijn van enkele hoopvolle ontwikkelingen in die moskeebesturen in Gouda (waar ik verder nog niet op in wil gaan), zou gemeente Gouda dat met beide handen moeten aangrijpen. De huiswerkbegeleiding was een project waarin Marokkanen en Nederlanders samen werkten en waar moslims en niet-moslims welkom waren als leerling. STEK Jeugdzorg had kunnen laten zien juist met de huiswerkbegeleiding, aangezien het project goed werkte en werkt,
en dat de nieuwe wet op de Jeugdzorg juist preventieve taken van de jeugdzorg op de helling zet. Je komt immers alleen bij Jeugdzorg op indicatie: als mensen al een probleem met een jongere hebben dus. De huiswerkbegeleiding zat daarvoor en kon daarbij ook nog eens de toeleiding van jongeren en hun ouders naar de jeugdzorg bevorderen.

Dit zegt ook nog eens iets over de wijze waarop we met onze jongeren omgaan; niet alleen de Marokkaanse jongeren. Schijnbaar zijn we helemaal niet in hen geinteresseerd, tenzij ze ons problemen bezorgen. Net zoals politici de moskee alleen bezoeken als er problemen zijn met Marokkaanse jongeren (gelukkig vrij vaak zou je bijna zeggen) of als er verkiezingen zijn. Traditioneel worden vooral meisjes daar de dupe van en laat het project nu net voor hen al jaren het grootste succes zijn: enkele honderden hebben er de afgelopen jaren gebruik van gemaakt.

Voor de professionele medewerkers is het allemaal te overzien: zij vinden wel weer werk want ze zijn deskundig en ervaren genoeg. Voor de vrijwilligers is het ook vervelend, maar zij komen er ook wel. De jongeren ook daar niet van; ze vinden hun weg wel en anders gaan ze maar lekker op straat hangen (bij het gemeentehuis of zo). Nog een puntje trouwens over de vrijwilligers. Een zeer onderschatte groep. Als ik nu nog jongeren tegenkom die in het verleden bij de huiswerkbegeleiding zaten, dan hebben ze het nog over vrijwilligers zoals Johan, mevr. Cary, meneer Filip, meneer Johan, Fatima en Farida. Zeker voor de Marokkaanse jongeren hebben de autochtone, vaak Christelijke, vrijwilligers een zeer belangrijke rol vervuld. Hoezeer sommige van de jongeren ook de Nederlandse samenleving zouden afwijzen, hoezeer ze ook het gevoel hebben dat er een strijd tegen de islam aan de gang, ze wijzen altijd op de vrijwilligers om aan te geven dat ‘de meeste Nederlanders eigenlijk helemaal niet zo beroerd zijn’. Moet ik de relevantie daarvan uitleggen? Lijkt me niet. Dat dit alles verdwijnt, is treurig en niet alleen omdat alle vrijwilligers en de beroepskrachten (waaronder ik dus ook een tijdlang) en moskeebestuurders en Woonhuis-beroepskrachten, er zo hard voor gewerkt en geknokt hebben. Helaas lijkt het een trend (maar kan het niet staven met cijfers overigens) dat laagdrempelige voorzieningen voor jongeren verdwijnen en alleen de voorzieningen voor de probleemgevallen (al dan niet met justitie als stok achter de deur) overblijven. Nogmaals een trieste manier om met jongeren om te gaan die zowel politiek als jeugdzorg zich zouden mogen aantrekken.

Hieronder een artikel dat ik schreef voor het tijdschrift voor sociale interventie over het project, geplaatst in een wat breder kader van institutionalisering van de islam en de ontwikkelingen in de jeugdzorg. (more…)

6 comments.