De paradox van de islamisering van migranten

Posted on November 18th, 2006 by .
Categories: Gender, Kinship & Marriage Issues, Multiculti Issues, My Research, Some personal considerations, Young Muslims.

Maarten Huygen wijst op een interessant fenomeen met betrekking tot moslims in Nederland.

Helaas deelt Nederland naar CDAmodel de publieke ruimte in religies op. Voor Turkse en Marokkaanse Nederlanders die de samenleving nog niet kennen, komt dat neer op religieuze apartheid. Turkse en Marokkaanse Nederlanders worden alleen aangesproken als moslims maar velen praktiseren niet. Ook onder actieve moslims groeit de ergernis over de reductie van hun identiteit tot hun geloof. In Marokko of Turkije worden burgers niet aangesproken als gelovigen maar als onderdanen van de Turkse staat of de Marokkaanse koning. Zo niet hier. „In Nederland worden wij niet gezien als gewone mensen maar als religieuze doelgroep”, aldus Can-Engin. „De fundamentalisten beheersen dan het debat.”

Het zou even absurd zijn, bedenk ik, als alle Europese immigranten in het religieuze Amerika als ‘de atheïsten’ zouden worden beschouwd en dat de regering naarstig op zoek ging naar ‘gematigde leiders’ van het Humanistisch Verbond, de Naturistenbond, de Internationale van Trotskisten en de wereldregering van Transcendente Meditatie die dan subsidie en een contactorgaan krijgen. Dan ga je ook ‘atheïstische ’ voorzieningen vragen. Op elke werkplek gratis naaktsauna’s.

Voor imams en religieuze gezagsdragers komt de nadruk op de moslimreligie goed uit. Can-Engin geeft een voorbeeld: „Mijn werkkamer is wat klein. Als ik vraag om een gebedskamer in te richten, kan niemand mij belemmeren. Daar kan ik dan mensen ontvangen. Zo werken veel religieuze vertegenwoordigers. Ze speuren de wet af naar bepalingen waar ze gebruik van kunnen maken.
Dat kun je hen niet kwalijk nemen, want zo werkt het hier.”

Hij heeft hier een interessant punt. Om een voorbeeld uit mijn eigen onderzoeken aan te halen. Aisha is een meisje van 16 jaar. Tot voor kort het enige meisje dat ik kende dat zich expliciet geen moslim noemde: zij was gothic. Mooi lang zwart haar, zware zwarte make up, gothic kleding enzovoorts. Zij vertelde mij dat ze gek werd van alle vragen die zij kreeg over moslims. Dat nam ik altijd met een korreltje zout totdat ik op een gegeven moment ergens zag dat een man die ik ook kende haar vraag: waarom draag jij geen hoofddoek, vindt de islam dat goed? Die man wist dat zij de islam voor zichzelf verlaten had. Maar schijnbaar toch niet voor hem.

Een dergelijk verschijnsel, met name bij beleidsmakers, is door Sunier ook wel de islamisering van migranten genoemd: (more…)

0 comments.

Individualisme & Hoop

Posted on November 18th, 2006 by martijn.
Categories: International Terrorism, Religious and Political Radicalization, Young Muslims.

In Volkskrant kunnen we lezen dat Hirsi Ali Soumaya S. als de hoop voor Nederland ziet.

AMSTERDAM – Ayaan Hirsi Ali noemt Piranhaverdachte Soumaya S., tegen wie tien jaar gevangenisstraf is geëist, ‘de hoop voor de toekomst’ in de strijd tegen radicalisering. Door het ‘verraad van haar leermeester’, de Haagse imam Fawaz, zijn haar de ogen geopend.
* Boodschap Hirsi Ali

Dit stelde Hirsi Ali vrijdagavond in een audioboodschap bij de presentatie van het boek Strijdsters van Allah. Hirsi Ali herkent veel van zichzelf in Soumaya. Ook zij is in de ban geweest van een radicale prediker als Fawaz. Ze zegt dat zelfstandig nadenkende Hofstadjongeren, niet bereid predikers als Fawaz zonder meer te volgen, naar de bron zelf gaan, naar de Koran.Die jongeren ‘zien dat het er echt staat; dat gebruik van geweld is toegestaan om beledigers van de islam de mond te snoeren. Dat het bij jihad niet alleen gaat om innerlijke strijd om jezelf te verbeteren, maar ook om gewelddadige strijd’. Volgens Hirsi Ali brengen moslims die beweren dat islam slechts vrede betekent, dergelijke gewetensvolle jongeren alleen maar in verwarring.

Het geweten van zelfstandig nadenkende jongeren zal eerder dan dat van ‘geïndoctrineerde meelopers’ gaan botsen met ‘de bevelen uit de Koran’, zegt ze. Daarom wil ze de strijd tegen radicalisering vooral uitvechten in de ‘ideologische arena’. Ze pleit voor een open debat. ‘Zonder taboes of kunstmatige scheiding tussen vreedzame en gewelddadige islam.’

Volgens mij staan hier twee belangrijke denkfouten in. Allereerst dat het geweten van zelfstandig denkende jongeren zou botsen met ‘de bevelen uit de Koran’. Een dergelijke houding ten opzichte van jongeren die op een individualistische wijze de islam beleven zien we vaker. Het zou best kunnen dat dit klopt, maar mijn punt is vooral dat dit geen automatisme is. Autonomie en individualisme zijn geen garantie voor een tolerante en vredelievende interpretatie van de Islam. Autonomie en individualisme betekent dat jongeren de teksten gaan interpreteren op eigen houtje en die koppelen aan hun andere opvattingen, bijvoorbeeld politieke opvattingen. Dit kan leiden tot een vorm van liberalisering, maar net zo goed tot radicalisering.

Het tweede punt is de wijze waarop men omgaat met de Koran. Hoewel je in radicale teksten zeker verwijzingen kunt terugvinden naar de Koran, wordt veel meer gebruik gemaakt van teksten van religieuze geleerden en lekenpredikers. De Koran neemt daarin niet de centrale plek in. Wel politieke ‘analyses’ en interpretaties van die andere geleerden.  Voor de interpretatie van Bin Laden met betrekking tot Jihad, neemt men niet de toevlucht tot de Koran of de traditionele conservatieve geleerden. Bin Laden’s Jihad doctrine is niet meer en niet minder dan een volledige nieuwe interpretatie (Bernard Lewis ziet het zelfs als travestie) van de traditie van de gewelddadige jihad. De reden dat er jongeren zijn die dat volgen, lijkt meer te maken te hebben met hun interpretatie van de lokale en mondiale politieke en sociaal-economische omgeving, dan met de Koran op zich.

0 comments.

Individualisme & Hoop

Posted on November 18th, 2006 by .
Categories: International Terrorism, Religious and Political Radicalization, Young Muslims.

In Volkskrant kunnen we lezen dat Hirsi Ali Soumaya S. als de hoop voor Nederland ziet.

AMSTERDAM – Ayaan Hirsi Ali noemt Piranhaverdachte Soumaya S., tegen wie tien jaar gevangenisstraf is geëist, ‘de hoop voor de toekomst’ in de strijd tegen radicalisering. Door het ‘verraad van haar leermeester’, de Haagse imam Fawaz, zijn haar de ogen geopend.
* Boodschap Hirsi Ali

Dit stelde Hirsi Ali vrijdagavond in een audioboodschap bij de presentatie van het boek Strijdsters van Allah. Hirsi Ali herkent veel van zichzelf in Soumaya. Ook zij is in de ban geweest van een radicale prediker als Fawaz. Ze zegt dat zelfstandig nadenkende Hofstadjongeren, niet bereid predikers als Fawaz zonder meer te volgen, naar de bron zelf gaan, naar de Koran.Die jongeren ‘zien dat het er echt staat; dat gebruik van geweld is toegestaan om beledigers van de islam de mond te snoeren. Dat het bij jihad niet alleen gaat om innerlijke strijd om jezelf te verbeteren, maar ook om gewelddadige strijd’. Volgens Hirsi Ali brengen moslims die beweren dat islam slechts vrede betekent, dergelijke gewetensvolle jongeren alleen maar in verwarring.

Het geweten van zelfstandig nadenkende jongeren zal eerder dan dat van ‘geïndoctrineerde meelopers’ gaan botsen met ‘de bevelen uit de Koran’, zegt ze. Daarom wil ze de strijd tegen radicalisering vooral uitvechten in de ‘ideologische arena’. Ze pleit voor een open debat. ‘Zonder taboes of kunstmatige scheiding tussen vreedzame en gewelddadige islam.’

Volgens mij staan hier twee belangrijke denkfouten in. Allereerst dat het geweten van zelfstandig denkende jongeren zou botsen met ‘de bevelen uit de Koran’. Een dergelijke houding ten opzichte van jongeren die op een individualistische wijze de islam beleven zien we vaker. Het zou best kunnen dat dit klopt, maar mijn punt is vooral dat dit geen automatisme is. Autonomie en individualisme zijn geen garantie voor een tolerante en vredelievende interpretatie van de Islam. Autonomie en individualisme betekent dat jongeren de teksten gaan interpreteren op eigen houtje en die koppelen aan hun andere opvattingen, bijvoorbeeld politieke opvattingen. Dit kan leiden tot een vorm van liberalisering, maar net zo goed tot radicalisering.

Het tweede punt is de wijze waarop men omgaat met de Koran. Hoewel je in radicale teksten zeker verwijzingen kunt terugvinden naar de Koran, wordt veel meer gebruik gemaakt van teksten van religieuze geleerden en lekenpredikers. De Koran neemt daarin niet de centrale plek in. Wel politieke ‘analyses’ en interpretaties van die andere geleerden.  Voor de interpretatie van Bin Laden met betrekking tot Jihad, neemt men niet de toevlucht tot de Koran of de traditionele conservatieve geleerden. Bin Laden’s Jihad doctrine is niet meer en niet minder dan een volledige nieuwe interpretatie (Bernard Lewis ziet het zelfs als travestie) van de traditie van de gewelddadige jihad. De reden dat er jongeren zijn die dat volgen, lijkt meer te maken te hebben met hun interpretatie van de lokale en mondiale politieke en sociaal-economische omgeving, dan met de Koran op zich.

0 comments.

Leaving the beaten track: Hirsi Ali and Karacaer

Posted on November 18th, 2006 by .
Categories: Multiculti Issues, Some personal considerations.

The Dutch NRC had two interesting articles last week. One about Hirsi Ali‘s autobiography My Freedom (that will appear in English as ‘The Infidel. The Story of my Enlightenment‘). The other one was Haci  Karacaer‘s speech, former chairman of the Milli Gorus, Northern Netherlands, movement), that also had a clear biographical focus.
What is clear from both accounts is how, as migrants, they both tried to leave (or maybe transcend?) the path of life that was laid out for them. (more…)

0 comments.