C L O S E R

De Al-Haddad Hutspot

Posted on February 28th, 2012 by martijn.
Categories: Activism, Blogosphere, Notes from the Field, Public Islam.

Van de website Dagtaak: DagTaak.org: PVV , Al-Haddad , De Balie en het Debat over vrijheid van meningsuiting (18 februari)

Al-Haddad mag niet naar de VU komen, hij is immers een haat-meneer. En van haat-meneren worden we bang. En angst past niet in het straatje van Nederland.

Wij zijn handelaars. Dat zit in onze genen. Wij zijn polderaars, we zoeken naar samenhang, coalities en grootste gemene delers. Iedereen mag zeggen wat hij wil, als hij maar op tijd water bij de wijn doet. Zolang de PVV het kabinet steunt mag hij doorgaan met haatzaaien. De gedoogsteun is het water.

[…]

Het debat toonde prachtig aan hoe polderaars en relativisten het afleggen tegen mensen die absolute waarheden verkondigen. En misschien schuilt daar wel het grootste gevaar. Het absolutisme viert hoogtij. Of de spreker nu Wilders of Al-Haddad heet.

Vrijheid van meningsuiting is niet langer meer het recht om absolutisme aan de kaak te stellen, maar eerder het recht van de absolutisten om de vrijheid van de mens aan de kaak stellen. En daar word ik nu bang van.

Het begon, zoals wel vaker, met een stuk van Carel Brendel (niet het bovenstaande stuk!) over de komst van de islamitische schriftgeleerde Haitham al Haddad als gastspreker naar een symposium van de Islamitische Studentenvereniging Amsterdam aan de Vrije Universiteit over de positie van moslim-academici in het Westen. Volgens Brendel zou Al Haddad pleitten voor invoering van de sharia, vrouwonvriendelijke uitspraken en anti-semitische uitspraken gedaan hebben; redenen voor de London School of Economics om hem eerder te weigeren. Het leidde al snel tot commotie net als bij de komst van Al Maghraoui en Arifi. De kwestie kreeg pas echt vaart toen het CIDI de zaak oppakte. In een persbericht riep het CIDI de VU en ISA op om hem geen podium te bieden. Vanaf dat moment kwamen media en politiek in actie hetgeen een grote rol speelde in het uiteindelijke besluit van de VU om de toestemming voor het symposium in te trekken. Wat precies de overwegingen zijn geweest is mij ook niet helder. De correcte volgorde van de gang van zaken aan de VU is echter als volgt:

1. De ISA kwam met de aankondiging voor een symposium met Al Haddad. Voor een religieuze studentenvereniging, zoals er meer zijn op de VU, niet heel bijzonder om een dergelijke spreker met religieus gezag uit te nodigen.
2. De VU won vervolgens advies in bij enkele ‘salafisme-experts’ zoals Wim Haan van de VU aangaf in een reactie op het weblog van Jan-Dirk Snel. In het kader van volledige transparantie en verantwoording: ik was één van die experts. Nu zal ik nooit zeggen wat de VU wel of niet moet doen aangezien dat niet mijn zaak is, maar ik heb aangegeven dat men commotie kon verwachten. De VU heeft een uitstekend track record met lezingen van islamitische denkers (in het verleden onder meer Tariq Ramadan, Sadik Al-Azm en Abdolkarim Soroush) en valt zeker niet te beschuldigen van alleen een podium te geven aan radicale denkers zoals Al Haddad. Mijns inziens is Al Haddad radicaal. Niet in de zin van opruiende prediken maar wel in het verspreiden van een gedachtegoed en het praktiseren ervan dat ingaat tegen opvattingen en praktijken die overheid en en anderen graag als maatschappelijke consensus beschouwen en die ook als zodanig beschermen: vrijheid van meningsuiting, tolerantie, seksuele vrijheden, enzovoorts. Al Haddad is ultra-conservatief op die punten, maar bepleit tegelijkertijd ook actieve deelname van moslims aan de samenleving (mannen vooral) en dat moslims zich aan de wet houden van het land waar zij zijn. Daar zitten wellicht tegenstrijdigheden in, maar ook mogelijkheden en kansen voor jongeren. In die zin was de uitnodiging van ISA aan hem nog niet zo slecht bedacht.
3. De commotie kwam vervolgens waarbij iemand anders het advies gaf zijn bijdrage in te kaderen in een debat. Daar was ik het wel mee eens; voor een academische setting is dat uiteindelijk beter hoewel ik er niet persé op tegen ben als studenten bijeenkomsten organiseren die dat niet hebben.
4. Uiteindelijk besloot de VU het debat toch niet te laten doorgaan. Mijns inziens een slappe houding van het bestuur (niet van de direct betrokkenen voor de goede orde) met een welhaast episch slechte reden: de controverse was nu zo groot dat er geen debat meer gehouden kon worden. Juist een universiteit dient de plek te zijn waar controversiële debatten gehouden kunnen worden lijkt mij zo en de controverse was eerder een argument voor het doorgaan ervan dan voor het cancelen. Inmiddels had het extremistische weblog Amsterdam Post opgeroepen een demonstratie te houden voor de VU. Daarbij komt het erop neer dat de VU hiermee een toezegging aan haar studenten breekt. Als men echt problemen wil hebben, moet men dat zo doen temeer omdat, volgens ISA, de VU niet overlegd heeft met de studenten (tot na de commotie).
5. Vervolgens kwamen Kustaw Bessems en De Balie op de proppen en namen het initiatief voor een debat over.

De uitspraken: jaja de context
Voorafgaand aan debat in de Balie stuurde het CIDI een rapport rond met de uitspraken die Al Haddad gedaan zou hebben. Het grote probleem daarmee is eigenlijk tweeerlei: de bronnen (ook die waar Brendel zich op beroept) zijn over het algemeen pro-zionistisch en islamofobisch. Ze hebben een zeer zwakke reputatie als het gaat om betrouwbaarheid, transparantie en evenwichtigheid. Daarnaast halen zij de uitspraken uit de context. Maarten-Jan Hijmans heeft er kritisch naar gekeken:
Abu Pessoptimist: Een omstreden sheikh en een uitnodiging die ten onrechte weer werd ingetrokken

Want, wat vaak uit het oog wordt verloren bij dit soort gevallen waarin beschuldigingen van antisemitisme vallen (en vooral als het gaat om gelovige islamieten), is de context. De preek gaat onder meer over solidariteit met de Palestijnen. En als ik het goed begrijp werd hij gehouden, zo’n tien jaar geleden tijdens de Tweede intifada, een periode waarin bijna 5.000 Palestijnen werden gedood. Als hij in de preek over ‘de Joden’ spreekt, bedoelt hij daar naar gangbaar Arabisch spraakgebruik de Israeli’s mee met wie dus een bloedige confrontatie gaande was op dat moment (zie ook wat Jan Dirk Snel hierover zegt). En als hij de Joden als ‘vijanden van God aanmerkt en als afstammelingen van apen en varkens’, is dat deels een verwijzing naar de Vijfde soera van de Quran, Al Ma’ida (vers 60). Waarmee ik niet wil zeggen dat Haddads tekst door de beugel kon , maar naar mijn bescheiden mening geeft deze achtergrond er toch een wat andere lading aan dan wanneer de uitspraken uit hun context worden gehaald.

Jan-Dirk Snel schrijft het volgende:
De omstreden shariageleerde – wat hij zei en wat we willen weten | Jan Dirk Snel

Twee veelvuldig aangehaalde zinnetjes kwamen me verdacht voor. Ten eerste de bewering dat joden ‘the enemies of God, and the descendants of apes and pigs‘, of in het Nederlands ‘de vijanden van God en de afstammelingen van apen en varkens‘ zijn. En ten tweede de uitspraak: ‘They are one of the armies of the devil‘, die in het Nederlands concreet wordt ingevuld: ‘Joden zijn een van de legers van de duivel‘. Onder de twee uitspraken in de Engelse en Nederlandse weergave heb ik meteen maar een Googlelink gestopt. En ja hoor: het gaat steeds over onze imam en vaak gaat het inderdaad om bronnen die zichzelf als joods aanduiden. Maar dat zegt uiteraard nog niets over de vraag of ze kloppen.

Ik zal het maar direct verklappen: volgens mij kloppen de citaten. En ik zeg er direct bij dat alle gegevens in de blog van Carel Brendel naar mijn bevindingen feitelijk juist zijn. Alle links heb ik nagetrokken. Hier beperk ik me tot de twee genoemde zinnetjes. Ze komen uit een toespraak of een preek die Jawad al-Haitham al-Haddad op 24 safar 1422, 18 mei 2001 dus, in Londen hield. Brendel gaf die bron op Al Minbar al in het Arabisch. Hij gaf alleen niet de beste link naar de vertaling. Op dezelfde site waar hij naar linkte, werd op 4 februari van dit jaar een gedeelte vertaald. Ik citeer dat stuk:

‘[W]e must reflect on the reality of the conflict between us and the Jews, the enemies of God, and the descendants of apes and pigs.

O brothers! The conflict between us and the Jews is religious, historic, civilizational, and infinitely complex; it is not bounded by time or place, and it has more than one dimension.

Yes, o brothers, this is the nature of the conflict. It is not a military conflict for a limited period on the land of Palestine. The battle in Palestine, such as that underway at the moment and that which took place in the past, is but one small part of this conflict.

There is no better example of this, o brothers, than our recognition based on an investigation of reality, that although the Jews do not occupy all our land in Palestine, in time they will take over parts of the Arab countries indirectly in a manner perhaps worse than the military occupation. For example: political and economic control, and all their efforts to gain cultural control, as well as their hard work towards normalisation [of relations]. This is only part of their management of this battle, of which realise its importance and our ignorance.

We know that the Jews are using all that they can to end this conflict in their favour. They are doomed and will lose. They are one of the armies of the devil, of which Allah the Almighty said: And incite [to senselessness] whoever you can among them with your voice and assault them with your horses and foot soldiers and become a partner in their wealth and their children and promise them. But Satan does not promise them except delusion. [17:64]

Did Allah not commands us to seek refuge from the devils of mankind and the jinn? Indeed, the devils of mankind are perfectly represented by these Jews. Do their Protocols [of the Elders of Zion] not say: “We must seduce the world with women and wine, through gambling and recreation, and if this is not sufficient then their reality will testify to this.”

O brothers: their weapons in this battle are like the weapons of Satan: all kinds of desires, money, women, alcohol, games, media, so-called sports and art. All of these are amongst their weapons.”

O brothers: their weapons in this battle are like the weapons of Satan: all kinds of desires, money, women, alcohol, games, media, so-called sports and art. All of these are amongst their weapons.’

Het gaat om een klein stuk van de totale toespraak, niet meer dan een tiende deel. Dit gedeelte begint op ongeveer een kwart of een derde van de tekst. Nee, ik kan geen Arabisch, maar ik heb de gehele tekst in Google Translate gegooid en daaruit kon ik duidelijk opmaken dat het vertaalde fragment aaneengesloten is en de vertaling lijkt me ook tamelijk accuraat. U moet het anders zelf ook maar eens proberen. En mensen die Arabisch lezen, kunnen uiteraard het hele verhaal controleren.

Het gaat om een toespraak uit 2001 toen de Tweede Intifadah gaande was en de sjeikh geeft grafische beschrijvingen van het onheil en het leed dat Palestijnen treft. De joden in zijn toespraak zijn natuurlijk in de eerste plaats de joden die in Israël wonen. Laat ik dit zeggen: het is niet altijd onbegrijpelijk dat mensen in het Midden-Oosten soms over ‘joden’ in plaats van over ‘Israëli’s’ spreken. De meeste soldaten van dat land zijn nu eenmaal joden en het gaat om een staat die zichzelf als joods verstaat. Je hoeft niet op alle slakken zout te leggen. Maar ook al valt de tekst tegen de achtergrond van de persoonlijke levensgeschiedenis van de sjeich misschien wel enigszins te begrijpen, hij doet de uitspraken toch maar. En het gaat om meer dan een felle positiekeuze in een concrete strijd, het gaat wel degelijk om een algemeen wereldbeeld waarin zeer generaliserend en in vijandige termen over joden wordt gesproken. En het lijkt me dat je hem daar op aan mag spreken. Dit is wat wij antisemitisme plegen te noemen.

‘s Avonds was Haddad eindelijk zelf te zien (wederhoor weet u wel) in het nieuws waar hij ontkende bepaalde uitspraken gedaan te hebben:

Liegt Haddad daarmee als hij de uitspraken ontkent? Wellicht, zoals Snel oppert, wist hij het niet meer tien jaar na dato. Als hij het wel wist, kan hij ook nog van mening veranderd zijn, maar dan zijn de ontkenningen nogal dom. Wel dienen ze in hun politieke context geplaatst te worden zoals duidelijk blijkt. Ze dienen tevens gezien te worden binnen de bredere context van het salafisme wanneer hij er op wijst dat de strijd tegen de ‘joden’ (Israëliërs) deel uit maakt van een grotere strijd. Binnen de salafi islam ziet men inderdaad de wereld verwikkelt in een eeuwige strijd tegen het kwaad (de duivel, het ongeloof) dat erop uit zou zijn het ware geloof te vernietigen. Dat resulteert in onder andere in een pleidooi om afstand te houden vanalles wat God verwerpt. Dat wil niet zeggen dat de houding van salafi moslims ten opzichte van ongelovigen er per definitie een is van afwijzing en haat. Integendeel zelfs, aangezien men ook wil dat ongelovigen zich bekeren tot islam neemt men tegelijkertijd een open en verzoenende houding aan. Dat dit weer resulteert in een nogal paradoxale en ambivalente houding moge duidelijk zijn maar het betekent ook dat Al Haddad’s ontkenningen, nuanceringen en uitwijdingen niet alleen pogingen zijn om antwoorden uit de weg te gaan. Ze zijn volledig consistent met die ambivalentie die inherent is aan het salafistische gedachtegoed. We zien dat ook terug in de fatwa’s op de site van de Islamic Sharia Council waar Al Haddad aan verbonden is. Ook Chaalan Charif wijst op de RNW site dat er ruimte is voor interpretatie van de uitspraken van Al Haddad. (EDIT20110219 – Zoals één van mijn ‘reaguurders’ opmerkte, het is de vraag of Al Haddad’s opmerking over de strijd tegen de joden inderdaad – alleen –  betrekking heeft op de algemene strijd en wij-zij tegenstelling zoals ik die hier schets. Al Haddad doelt hier, en dat is mijn interpretatie, op zowel de strijd tegen de Israëliers (dat is immers de context van het stuk) en hij verwijst naar een groter (dan tegen Israël) en een specifiekere (dan die algemene) strijd tegen de joden.)

Het rituele debat
Na de oproep van het CIDI volgden kamervragen (antwoorden) van Joel Voordewind gesteund door andere partijen (samen de meerderheid in het parlement). Een en ander kwam, indirect, neer op een pleidooi om Al Haddad de toegang tot Nederland te weigeren. Al Haddad zou de invoering van sharia voorstaan en wanneer Voordewind het had over sharia, legde hij dat voortdurend retorisch uit met ‘handen afhakken’.

Hoewel niet direct zo gesteld is de suggestie wel degelijk dat de bedoeling is dat Al-Haddad geweigerd moet worden. Blijkbaar is Al Haddad niet de enige wiens uitspraken vol zijn met ambivalentie en ambiguïteit. Veel helderder was PvdA kamerlid Martijn van Dam die de studenten vroeg de uitnodiging in te trekken én stelt dat de studenten met hun uitnodiging de indruk wekken geen respect te hebben voor wat Van Dam ziet als ‘gedeelde waarden’ zoals respect voor andere bevolkingsgroepen, tolerantie ten opzichte van andere opvattingen en gelijkwaardigheid van mannen en vrouwen. Een dergelijk gebrek aan respect zou teleurstellend zijn voor studenten aan de VU en afstralen op alle moslims in Nederland die daar voortdurend op aangesproken worden. Of zijn brief, de actie van het CIDI, de kamervragen en het gebrek aan hoor en wederhoor (op dat moment in het debat) wel bijdragen aan een respect voor datgene wat sommigen als kernwaarden presenteren is mij onduidelijk. De toon was er wel mee gezet. Het beroep op ‘onze’ kernwaarden (‘daar staan we toch allemaal achter?’ MvD) tegenover die van Al Haddad en de ISA en mogelijkerwijze ook van ‘gematigde’ (MvD) moslims. Voor sommigen zoals Van Dam en Brendel gaat het om ons inclusief de ‘goede moslims’; voor anderen om ons exclusief alle moslims. In ieder geval dienen ‘onze’ kernwaarden verdedigd te worden en aangezien de vrijheid van meningsuiting centraal staat hebben we daarin twee mogelijkheden: zijn komst tegenhouden of juist in het kader van de vrijheid van meningsuiting het debat aangaan.

Dat laatste was de strategie van Kustaw Bessems die al eerder na het Nationaal Islam Congres een interview met Al Haddad had. Tofik Dibi stemde in om mee te doen. De bedoeling van zo’n debat was niet het uitwisselen van standpunten om elkaar beter te begrijpen, maar confrontatie en Al Haddad te dwingen zich te verantwoorden. En als statement tegen anderen die censuur zouden bepleiten. Iets dat volledig paste in het dichotomische schema van ‘onze’ kernwaarden tegenover ‘vreemde’ opvattingen van Al Haddad zoals uiteengezet in vorige alinea. Het initiatief van Bessems en de Balie betekende dat het debat zoals de ISA studenten dat wilden werd overgenomen (of gekaapt?) door krachten die uitgingen van dat dichotomische kader. Natuurlijk was er ook het argument dat de vrijheid van meningsuiting voor iedereen geldt en dat we niet met twee maten moeten meten.

Tegelijkertijd zorgde het er natuurlijk ook voor dat Al Haddad wel een podium kreeg iets dat ook met de nodige vraagtekens werd bekeken onder meer door Amanda Kluveld en Nausicaa Marbe.  De laatste stelt de vraag hoe ver onze tolerantie moet gaan ten opzichte van intoleranten en waarom notabene studenten zich bezighouden met gedachtegoed dat hen leert een ‘afwijzende vreemde’ te worden in Nederland. Kluveld bekritiseert dat het de studenten nu wel heel makkelijk wordt gemaakt en dat zij nogal slap zijn en dat Al Haddad, net als volgens haar Ramadan (toch echt een ander type prediker maar ok) de ongelovigen voor zich laat rennen. Anderen, zoals Hafid Bouazza, stellen dat Al Haddad per definitie geen ruimte geboden moet worden al is het maar omdat de islam zelf censuur zou kennen en omdat een en ander leidt tot vernedering en uitsluiting van de vrouw. Voor Bas Paternotte op Geenstijl was met name het optreden van de Halve Maan een staaltje ‘zelfislamisering‘ ten gunste van ‘mal figuur’ (zie ook AC) die ‘geen bedreiging’ vormt; zelfislamisering zou wel iets bedreigen (maar onduidelijk blijft wat). In het buitenland werd het hele gedoe juist niet gezien als een teken van zelfislamisering, maar als een goed voorbeeld van hoe een samenleving ‘het kwaad‘ aanpakt.

Vanaf dat moment kwam het circus in de hoogste versnelling. Bij zijn aankomst op Schiphol stond de halve Nederlandse media hem al op te wachten en hij mocht direct door naar het programma Halve Maan van de NTR. Daar deed zich iets opmerkelijks voor. Al Haddad wilde volgens de Halve Maan niet met een ongesluierde vrouw aan tafel zitten en dus vertrok presentatrice Naeda Aurangzeb. Dat deed zij terwijl iedereen het kon zien terwijl de afspraak ervoor al was gemaakt.

Daarmee wordt het opstaan een opzichtig statement; het is mij niet duidelijk welk maar het is ieder geval zeer breed geïnterpreteerd als een nederlaag. Zij had juist het statement moeten maken dat zij bleef zitten en dat hij dat maar de accepteren had in plaats van andersom, zoals onder meer Abdelkarim El-Fassi stelde op WBH. Nu wekte ze, in die interpretatie althans, de indruk onderdanig te zijn en te buigen voor een ‘achterlijke‘ moslim. Ik schat in, maar het is speculatie, dat zij juist de praktijk van Al Haddad wilde ‘ontmaskeren’; duidelijk maken waartoe het leidt als mensen als Al Haddad het voor het zeggen hebben. Of, ook speculatie, wellicht was het een protest richting haar redactie die immers ingestemd had met de eis dat hij niet door een ongesluierde vrouw geinterviewd zou worden. Dat iemand overigens eisen stelt aan het deelnemen aan een televisieprogramma is overigens op zich niets bijzonders. Niet geïnterviewd willen worden door een ongesluierde vrouw is in deze context natuurlijk wel heel opmerkelijk. Al eerder verscheen Al Haddad bij Nieuwsuur alwaar Mariëlle Tweebeeke hem interviewde via een verbinding omdat hij niet wilde zitten in het gezelschap van een vrouw die ‘ongepast’ gekleed is hetgeen al de nodige verontwaardiging opleverde.

Het Halve Maan incident verharde de dichotomie tussen ‘ons’ als verlicht en Al Haddad als ‘achterlijk’ ‘intolerant’ en eropuit om ons te islamiseren. Dat was dan ook de context waarin het debat in De Balie plaatsvond. Tussen de Halve Maan en het debat in was er overigens nog wel het besloten symposium van de ISA studenten; maar het lijkt wel alsof iedereen dat ontgaan is. Tijdens dat symposium lichtte Al Haddad zijn standpunt met betrekking tot zijn optreden in de Halve Maan nog eens toe. Hij stelde daarbij dat hij van mening is dat vrouwen zich moeten bekommeren om de kinderen en de familie; voor hem een belangrijk aspect van zijn geloof. Voor Al Haddad is het belangrijk consequent te zijn. Iets dat hij al eerder benadrukte, zodat mensen niet denken ‘hij zegt het een, hij doet het ander’. Als hij dan geinterviewd zou worden door een vrouw dan zou dat voor hem eigenlijk hypocriet zijn; immers zijn overtuiging is dat zij dit soort werk niet zou moeten doen. Omdat hij dus belang hecht aan consequent zijn, wilde hij niet geinterviewd worden door een vrouw.

Het was een nogal warrig debat dat volledig voldeed aan de wij-zij dichotomie. Dibi en vooral Bessems riepen, als het ware, Al Haddad op het matje en kwamen eigenlijk niet veel verder dan allerlei stereotype beelden over anti-semitisme in islam. Het idee van een verlichte Nederlandse samenleving met liberale moslims werd met verve uitgedragen. Daardoor kreeg Al Haddad het erg makkelijk; naar mijn mening hoefde hij nauwelijks pijnlijke zaken te ontwijken want daarvoor was de confrontatie een te makkelijk spervuur van beschuldigingen. Hij hoefde niet in te gaan op de tegenstrijdigheden binnen het salafistische denken zelf noch over de praktijken. Simpelweg omdat Dibi en Bessems niet goed genoeg op de hoogte zijn van de ins and outs van dat gedachtegoed. Het werd daarmee enigszins een beschavingsoffensief waarin ‘wij’ het gedachtegoed van Al Haddad wel moeten weerspreken. In dat kader bracht de actie van Ebru Umar die het niet pikte dat er aan tafel door mannen over vrouwen werd gesproken weinig taboedoorbrekend. Zij eiste het woord en ging daarom demonstratief aan tafel zitten (Al Haddad bleef zitten), maar was nauwelijks in staat hem van zijn stuk te brengen. Het viel dan ook verder niet op dat ze er zat en nog minder dat ze er op een gegeven moment niet meer zat.

Voor een andere mening zie Carel Brendel die stelt dat Umar juist het ongelijk van het programma de Halve Maan aantoonde; maar dat is precies mijn punt: het is zoveelste toevoeging aan een wij-zij schema. Dat was ook niet zo verwonderlijk want behalve dat de aanloop tot het debat en het debat zelf voldeed aan de wij-zij dichotomie onder sommige secularistische Nederlanders, voldeed het ook aan het goed-kwaad framework van de salafisten. Ook voor hen was het een demonstratie van het eigen gelijk: dat de ander voortdurend moslims aanvalt en niet schroomt om dat op valse gronden te doen. Ruimte voor nuanceringen is er in een situatie als deze nauwelijks of zelfs typisch voor anti-semieten volgens sommige zionisten. (Voor een iets ander wij-zij schema zie Bas Heijne.) De helden van het vrije woord tegenover de helden van de islam. De positie die atheïsten als Ehsan Jami en Damon Golriz daarbij innemen is natuurlijk interessant. Beide presenteren zich immers als ex-moslims die de idealen van de verlichting omarmd hebben. Damon Golriz heeft een uitgebreide versie van zijn commentaar tijdens het debat op internet gezet; terug te vinden bij Harry’s Place. Hij verwijst daarbij ondermeer naar een google-cache van een inmiddels verdwenen site waarin Al Haddad wordt opgevoerd als onderdeel van ‘islamitisch extreem-rechts‘ en waarin verschillende filmpjes en uitspraken van Al Haddad terug te vinden zijn over bijvoorbeeld huiselijk geweld en afvalligheid.

Opvallend zowel bij het debat in De Halve Maan en als bij De Balie, was verder de emotionele geladenheid onder de opponenten van Al Haddad met name in het programma De Halve Maan. In het geval van Naeda Aurangzeb op zich heel begrijpelijk natuurlijk; zij wilde een statement maken (denk ik) én voelde zich als vrouw en als moslim persoonlijk aangevallen. Met een dergelijk emotioneel debat waarin gevoelens van ongenoegen, gekwetstheid en walging worden geuit met betrekking tot de praktijken en uitlatingen van een ander, wordt de wij-zij tegenstelling bestendigd; het brengt degenen bij elkaar die die gevoelens delen en mobiliseert hen ook om zich uit te spreken. Daar tegenover stond de meer schriftuurlijke benadering van Al Haddad die bleef redeneren vanuit zijn interpretatie van de traditie daarmee op een soortgelijke manier zijn achterban aan zich bindend. De ontmoeting, of botsing, van deze twee stijlen van discussie botsten zodanig met elkaar dat het vervreemdende effect richting de opponent en het bindende effect richting degene die men toch al steunde, alleen maar groter geweest zal zijn.

Al Haddad kreeg tijdens in debat in De Balie voortdurend het verwijt om de antwoorden heen te draaien. De vraag is of hij dat echt deed. Wellicht met betrekking tot zijn uitspraken over Israël, maar voor de rest was Al Haddad eigenlijk heel consistent. Hij bood excuses aan mocht hij mensen van verschillende rassen en levensbeschouwingen beledigd hebben. Zijn opponenten wilden heldere eenduidige antwoorden, kregen vervolgens telkens van Al Haddad een heel exposé. Dat is logisch aangezien binnen het salafisme de islamitische antwoorden op hedendaagse vraagstukken helemaal niet zo eenduidig zijn als vaak gedacht wordt. Met betrekking tot mannen en vrouwen staat men op het standpunt dat deze complementair zijn en dat de rechten en plichten bepaald worden door de specifieke context. Wel probeerde hij voortdurend aan te tonen dat ‘het’ Westen met twee maten meet; geen onbegrijpelijk standpunt maar wel één die als jij-bak uitgelegd kan worden.

Eén van de weinige delen van de discussie die echt zin hadden kunnen hebben had bijvoorbeeld betrekking op de vraag van Bessems in hoeverre ‘de sharia’ in Europa toegepast kan worden. Daar wreekte zich echter het gebrek aan kennis bij Bessems om echt in te gaan op het nogal abstracte antwoord van Al Haddad en Bessems leek vooral op zoek te zoek naar de incompatibiliteit van mensenrechten en sharia. Al Haddad’s bewering dat familierecht bepalingen niet opgelegd moeten worden, maar aanwezig moeten zijn om in behoeften van sommigen te voorzien, had meer aandacht verdiend. Het toepassen van dergelijke bepalingen kan niet zonder sociale druk (zoals niets afgedwongen kan worden zonder sociale druk); en hoe verhoudt zich dat dan met de vrijheid in een bepaald land. Ook Tofik Dibi’s vraag naar de invloed, al dan niet gewild, van Al Haddad, was een uitstekende vraag. Maar ook daar ging men niet echt op door. Allerlei verwijzingen in het debat, onder meer naar Saoedi Arabië, lieten zien dat men eigenlijk nauwelijks wist uit welke ‘school’ Al Haddad komt (bepaald geen vriend van het Saoedische regime). (Of wat te denken van de bijdrage van Afshin Ellian die in een column nog maar even verwees naar Iran…).

Bessems aan het einde maakt de opmerking dat het uiteindelijk niet gaat om wie er is moslim is of niet, maar om wie (moslim en niet-moslim) er kiest voor individuele vrijheid; mensen maken hun eigen keuzes en dat is niet noodzakelijk de keuze die Al Haddad graag zou willen. Blijft nog de vraag, voor sommigen althans, waarom de ISA een bijeenkomst wil met zo’n man zoals Tamarah Benima zich afvraagt en die ook aan de Vrije Universiteit zelf gesteld is. Ogenschijnlijk gaat datgene wat Al Haddad de studenten leert immers regelrecht in tegen de dagelijkse praktijk van die studenten en in het bijzonder tegen de belangen en praktijken van vrouwelijke studenten. Daarmee zijn we aanbeland bij een redelijk klassieke vraag in de studie van religie: waarom willen mensen een boodschap horen die althans ogenschijnlijk ingaat tegen hun leven van alledag en hun belangen? Voor een licht andere kijk op het debat zie Jerry Springer Show in De Balie door Zihni Ozdil.

Tot slot:
Na het debat besloot Ehsan Jami aangifte te doen tegen Haitham al-Haddad vanwege zijn uitlating dat afvalligen in islam de doodstraf verdienen (hij vergeleek dat met de doodstraf op landverraad). In Schepper&Co lichtte hij dat verder toe in een gesprek met Tofik Dibi en GertJan Segers (ChristenUnie) over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting:

Voor ISA is een en ander waarschijnlijk een bittere pil en de hele gang van zaken kan ook elders op onbegrip (maar ook gemengde reacties) rekenen. ISA verwijt in een reactie op de site dat de VU gezwicht is voor politieke druk en dat men verzuimd heeft zich onafhankelijk en academisch op te stellen en na te gaan of de ophef enige grond had. Dat laatste is begrijpelijk. Zoals ISA zelf stelt zijn politieke partijen afgegaan op beweringen in de media zonder die zelf te controleren op googlen na dan; er is niemand die voor het kamerdebat zelf navraag zou hebben gedaan. Niettemin stelt men zich strijdbaar op en stelt niet te zwichten voor censuur en politieke druk. Zie ook hun stukken in NRC Handelsblad en Het Parool (1,2).

Haitham al Haddad heeft tenslotte nog twee boodschappen voor het publiek in Nederland:
Een boodschap aan het Nederlandse volk en de media! – Sheikh Haitham al-Haddad

In een interview met Dawah-TV gaat hij in op het vraagstuk van de verhouding tussen mannen en vrouwen, in het licht van de recente commotie in Nederland:

Update 24 Maart 2012
Marokko | Maghreb.NL » Blog Archive » Moslimgeleerde Al-Haddad terug in Nederland

De Britse shariageleerde Haitham al-Haddad is een van de sprekers op de derde editie van het Nationaal Islam Congres op 8 april in Amsterdam. Hij sprak ook op eerdere edities. Hij is uitgenodigd, omdat hij een interessante spreker is, aldus organisator Saoed Khadjé, volgens NU.nl.

Israel & Palestijnen Nieuws Blog: Palestijnse extremist Al-Haddad spreekt in Amsterdam

Nog een paar antisemitische uitspraken van Al-Haddad:

· In the article ‘The Intifada and the Signs of Victory,’ (2001) Al-Haddad made a series of anti-Jewish statements; he states that Jews are the “eternal enemies of God” and that they “descended from apes and pigs.” An identical message was delivered by al-Haddad on 28.4.2003 at the Muntada al-Islami mosque in London.

· In the article ‘Who Are The Innocents?’, Al-Haddad proclaims that Muslims should “hate” the kuffar (unbeliever). He declares “Jews and Christians to be kuffar,” and that “hating them, and avoiding them” is a “necessity.”[2]

· (18 mei 2001). We know that the Jews are using all that they can to end this conflict in their favour. They are doomed and will lose. They are one of the armies of the devil, of which Allah the Almighty said: And incite [to senselessness] whoever you can among them with your voice and assault them with your horses and foot soldiers and become a partner in their wealth and their children and promise them. But Satan does not promise them except delusion

Did Allah not commands us to seek refuge from the devils of mankind and the jinn? Indeed, the devils of mankind are perfectly represented by these Jews. Do their Protocols [of the Elders of Zion] not say: “We must seduce the world with women and wine, through gambling and recreation, and if this is not sufficient then their reality will testify to this.”

Nederland 0 – 10 Al-Haddad | MarokkaanseKaas

Je kan het als moslim overigens eens of oneens zijn met Al-Haddad en diens opvattingen. Dat is een keus die elk individu maar voor zichzelf moet maken. Maar oh! Wat bleek vrij Nederland slecht te zijn in het verdedigen van waar men voor staat. Zoals een Spaanse topploeg haar tegenstander compleet kapot speelt, zo werd ook Nederland weggespeeld. Meer dan kalm blijven en simpele antwoorden geven, bleek genoeg te zijn om Nederland stil te krijgen en mensen van het vrije woord met de staart tussen de benen terug naar huis te sturen.

Nederland kan haatimam Al-Haddad vol trots en zelfvertrouwen ontvangen « George Knight

k denk dat de winst is dat het besef is gegroeid dat een open debat met gelijke wapens moet worden gevoerd en dat religiekritiek nodig is om religie op weg naar de moderniteit te helpen. In dit geval weg van de fundamentalistische variant van de islam. Ofwel, Al-Haddad mag eisen vooraf stellen, maar die hoeven niet gehonoreerd te worden als ze anderen schaden. Zo lijkt het me ondenkbaar dat Al-Haddad bij een volgend bezoek nog vrouwen van tafel kan weren. De organisator zal hoon treffen.

Haitham el Haddad in De Balie – een gemiste kans

’t Is mooi dat Baliedirecteur Albrecht ruimte bood voor een kritisch gesprek met de omstreden Palestijns-Britse imam El Hadad, die elders geweerd werd om wat hij misschien gezegd heeft en mogelijk bedoelde, maar echt van de grond kwam dat gesprek niet, en dat is jammer.

Artikelen Vriend Klei: Narnia, Nederland en de ‘seculiere meerderheidscultuur’

Als Pauw & Witteman een debat willen met een ‘echte’ moslim, vragen ze nooit een degelijke CDA- of PvdA-politicus. In plaats daarvan nodigen ze lieden uit als Mohammed Enait, de advocaat die niet wilde opstaan voor de rechter omdat hij het Nederlandse recht niet respecteerde, en Izz ad- Din Ruhulessin, de Nijmeegse student Arabisch en politicologie die in de Volkskrant Iran verdedigde toen men daar een overspelige vrouw wilde stenigen.
Ook het Amsterdamse debatcentrum De Balie heeft een fascinatie voor deze ‘echte’ moslims. Dat Kennedy en Meijers een punt maken, bewijst het debat dat op vrijdagavond 17 februari 2012 in Amsterdam werd gevoerd tussen de wahabitische geestelijke Haitam al-Haddad, journalist Kustaw Bessems en GroenLinks-Kamerlid en vrijzinnige moslim Tofik Dibi. Het debat en de commotie eromheen, ze hadden wel iets weg van een slecht uitgevoerde circusact.

Theodor Holman: “Ik moet de hele tijd verantwoording afleggen” | www.dagelijksestandaard.nl

Dan gaan we nog veel vaker horen: ‘Ik ben voor vrijheid van meningsuiting, maar dat mag niet gebruikt worden om Allah te beledigen.’ Als je de vrijheid van meningsuiting op welke manier dan ook gaat aantasten, dan ben ik zelfs bereid om de wapens op te nemen. Want dan gaat het fout.”

-Je ziet echt een helend element in de vrijheid van meningsuiting.

“Ja. Daarom is het ook goed dat je zo’n imam als Al Haddad laat spreken. Censuur is het verschrikkelijkste. Dat is lobotomie. Als dat te erg wordt met de censuur, dan pakken we de wapens en dan gaan we schieten.”

Opinie: Democratische censuur of hoe dit land de weg kwijt is | Welkom bij D66 Oldenzaal

Bijna twee weken geleden was er ineens veel ophef over de komst van sjeik Haitham al-Haddad naar Nederland. Een man die al vele extreme en verwerpelijke uitlatingen heeft gedaan. Dat mensen het niet met Al-Haddad eens zijn kan ik volledig begrijpen. De denkwijze van deze man en de daar uit voortkomende uitlatingen zijn middeleeuws en verwerpelijk. Iedereen heeft echter de vrijheid om te zeggen wat hij wil. Het is niet aan politici om te bepalen wat iemand wel of niet mag zeggen, dat is in een democratische rechtstaat enkel en alleen aan de rechter.

Wat hebben we nu geleerd van deze kwestie?

4 comments.

Interview Veena Malik: My Pakistan is infamous for many reasons other than me

Posted on February 25th, 2012 by martijn.
Categories: Gender, Kinship & Marriage Issues, Headline, Society & Politics in the Middle East.

Guest Author: Nazima Shaikh

Closer has the honor to do the first exclusive interview with Veena Malik for the Netherlands by Nazima Shaikh. On 7 March 2011, the whole world knew instantly who the actress Veena Malik was. The Middle East Media Research Institute (MEMRI), uploaded a clip from a live interview on Express TV (Pakistani channel):

With 1.120.786 million viewers on You Tube, thousands and thousands people discussing and debating about Veena in (social) media worldwide the bridge to the West opens. Now one year later let’s meet Miss Veena Malik.

Caring Celebrity or Controversial Queen?
My Pakistan is infamous for many reasons other than me says Veena Malik

Who is Veena Malik?
I’m a free soul and spirit who loves to be creative and expressing myself. My freedom is precious and I follow my heart and dreams! Born as Zahida Malik, in Rawalpindi, in the beautiful Punjab in my beloved Pakistan on the 26th of February 1987. Looking forward celebrating it and being thankful to Allah. My zodiac sign is Pisces. The creativity and most spiritual sign off all. I have a Bachelor of Arts with major subjects, Psychology, Sociology, and Persian. I speak Urdu, English, Punjabi, Syraki, and a bit Persian.

My height is 5 feet 7 inches, my bust is 36 my waist is 26 my hips are 36 and my weight 50 kg. My hobbies are, besides my work, taking long drives, reading books and shopping. I am a fashion model, film actor, reality TV Star and social worker.

I have the BBBB, Beauty, Body, Brains and Blessed.

My favorite expression is

‘To live and let other people live.’ I believe God gave every individual their own life; it’s a gift, and everyone has equal right to it. No one has a right to interfere in someone else’s and limit their God-given freedom, or impose anything.”

Caring Celebrity
Asalamalaikum Miss Malik. Adaap arz hai, thank you. I feel blessed and a bit excited interviewing you. How are you doing? Walaikumsalaam. Adaap, it’s my pleasure Nazima. I’m fine thank you. Great that The Netherlands thinks of me. I read on Twitter and on Facebook that you post the good and bad stuff (from the media) about me. As I am a sensitive person I intuitively felt it was good. I choose you because being a half-Pakistani Muslim woman, in the (social) media, living in The Netherlands, gives me a connection from woman to woman. I will be happily answering all your questions.

Thanks for noticing my efforts, shukria ji! I’m feeling a lot of warmth and energy. You don’t want to see me blushing here right now. I don’t know if I’m gone use this answer it maybe a bit…No, no I insist. We women have to have faith, trust, confidence in ourselves, and support each other. There are enough backstabbers in the world. Some women are the worst. Especially for strong women like us, who are making the insecure women sizzle personally and professionally! And please call me Veena dear!

How is it to be a Celebrity,  being in the news daily? I don’t have a private life or a secret life just a public life. Everything I do, like having a cup of coffee with someone in a public place, is news. Every smartphone is a camera these days. Of course that comes with being a Celeb. For several years I work hard to reach my dreams and goals as an entertainer in the showbiz industry.

Caring by adopting the boys Zain and Zafar who were earthquake victims in Pakistan. Sponsoring the young girl Payal who was a victim of human trafficking in India is natural to you? I feel like it, so I do it. My thoughts go to  assassinated governor of Punjab, Sir Salmaan Taseer, RIP who said: ”Pehle Insaan Bano, Phir Muselman Bano.” It means, be a human being first and then be a Muslim. Don’t get me wrong, Alhamdulillah, I’m blessed and proud to be a Muslim. What I mean to say is: charity begins at home!

Also caring for the animals? Definitely! I made the decision in 2010, gosh two years ago already, to become a veggie. Why do animals have to lose their lives, for us human beings? Tell me please Nazima! Allah made us all with love!

Why are you in Dubai? Various reasons. I love the climate over here that’s for one. I lived in Pakistan, India and now Dubai. Like a gipsy (laughs, N.S.)! I have been here for four or five years now. Also easy travelling from here to Pakistan and India. There is good food as well and for a girl like me who’s hobby is also to shop, they have amazing shopping malls here. Not to forget the photo-shoot in Dubai and your privilege to use them first!

Cinema Lollywood (Pakistan) & Bollywood (India)
My acting debut as actress was in Lollywood. The movie Tere Pyar Mein (2000) was a box office hit! This year, 2012, it’s my Bollywood Bang. Four movies, three special appearances. The first launch in the movie Gali Gali Mein Chor Hai. This movie is about corruption. (In every street is a thief) and I will appear “Item Song” as an “Item Girl“ called “Chhanno”. It’s a great honor to be asked and launched like this. I’m happy with the result and response. My second item song Fan ban Gayi (I became a fan) was released yesterday and is from the movie Teri Naal Love Hoo Gaya.

Your acting debut in my beloved Bollywood will be in the movie Dal Mein Kuch Kala Hai (There is something fishy about it). You have a double role and only you are on the banner. It’s a big challenge to perform a double role. Regarding the banner, that’s the decision of the director. I’m also appearing in “Mumbai 125 KM” (3D Horror movie, N.S.), Zindagi 50-50 (All U Need…Love. N.S.) and I have my third special appearance in a song for Mr. Money.

How do you manage to schedule all this work at the moment? I get a lot of energy by working on the different parts of a movie. One time I act, the other time I’m play backing and dancing. Yes it’s hectic, but what’s new about that? Story of my life. So actually it doesn’t feel like work, but I know my responsibility to the producers and filmmakers, they know my schedule. Do you like Bollywood? Any proof of that?

Proof that I love Bollywood? Look at this (photo to the left

Looking too good! Up, close and personal with Arjun Rampal (actor, N.S.) Hot! Your eyes are exactly like mine, we have deep and watery eyes

Career @ International Cinema
I’m taking my first international step in British Cinema. I will be the leading actress in a powerful role. Just two weeks ago I had a meeting with the film crew in Dubai. I can’t go in to details at this moment. Maybe the Dutch Cinema next? No problem to learn Dutch. Suppose a casting or film director wants me for an acting role, it’s necessary for my work, so I will happily do it.

Career @ The Netherlands
What you want to do in the Netherlands? It’s just like Karachi for you a city of 16 million citizens! I can speech, debate on TV or University on several topics about women empowerment from a Muslim female actress/model view. Furthermore, I can do many things at the same time being a creative entertainer. I can be a fashion model, host a program, perform on Indian and Pakistani songs, act and perform in music videos, but also be a show stopper in any fashion shows. I hear there are lots of events every year. I really want to be part of these kinds of programs. I have a lot of fans all over the world. I have such sweet memories of the Netherlands. Let me think… It was probably 2005 or 2006 when in visited your beautiful green country. I was there on 14 August on behave of a charity foundation. You know I’m from Punjab and when I was there I had a lot of fresh milk and your butter, hmmm, loved it.

Career @ Reality Television Shows
Being the first Pakistani doing a political comedy show on national tv in 2008. Next step in 2009 was mimicking celebrities in Miss Duniya. This fame brought you to India in 2010 as celebrity contestant in Bigg Boss. The main presenter was Bollywood actor Salman Khan. This concept and format of reality television Big Brother is created by the Dutch production company Endemol. In 2006 Endemol India was making programs in Hindi from Mumbai. Most successful program celeb format Bigg Boss. Gosh, really? That’s hilarious! I experienced Bigg Boss as a platform in developing my career. That was leading to the media calling me “The hero of liberal Pakistan” because of my ethics, values and my representation of my culture. And later on debating about Bigg Boss on air with the mufti.

The life changing reality television show this year turning you from a Miss to a Mrs. is Swayamvar -Veena Ka Vivaah I have been approached to do this show. I will pick an appropriate groom, marrying him. I gave it a lot of thoughts, of course being skeptical, but I understand the format and concept. I’m excited and nervous to meet my mister Right. The promos have been shot in Agra with the Taj Mahal on the background!

According to Vivek Bahl, Chief Content Officer, “Swayamvar is one of the most sought after shows on our channel, with a very strong viewer connect. We are delighted to bring its fourth season with the dynamic Veena Malik. We at Imagine shall leave no stone unturned to make it a grand affair for her as she makes the decision of her lifetime.”

The promos are inventive. Touchy music, a super dress and the Taj Mahal as symbol of love, it has to trigger many. Just one question: why Veena? Oh, Nazima. (laughing loud and long, N.S.) Don’t you believe in love ? I want to give love one more chance and I believe in the institute of marriage, Vivaah, Nikaah.

Veena, of course I believe in love. Who doesn’t? Surely give love more than one chance. Like you, I believe in love and marriage. You’re a smart lady of just 26 years young.

Nazima, I have no luck in my love life. Being a Celebrity, never knowing whether he is with me Veena Malik, or just with the girl Zahida Malik? I was 20 years old when I fell for a guy, but then he started hitting me. He was very aggressive towards me. He beat me. That made me really sensitive. Ever since then I’ve been too scared of being hurt to be in a relationship. I believe in love. But to me, it’s scary now, because of that experience. I’ve been thinking about giving it another chance, so this is my chance! As I told you earlier, I’m a very sensitive person. Intuitive, spontaneous and a sucker for love. My zodiac sign is Pisces. Pisces don’t breathe air, they breathe love as air. Like love is our soul to run life on. We dream during daytime and nighttime. You know there were more than 75.000 entries worldwide? Mister Right has called from the globe. It’s a world record, imagine that!

More than 75.000 entries worldwide? Wow. Meaning in my city Nijmegen (165.000 citizens) that’s more or less half of the men in my city. A world record? Hardly can imagine such a response. Too bad that you didn’t meet Endemol earlier for this reality show. I think they will love the format and the 75.000 global entries.

Hahaha, now that’s the spirit Nazima! Selections are made. The next step is bringing the 17 grooms together in one place. You will see their real personalities when they will do a series of tasks to test their compatibility with me and prove their love for me! In April, we start and it will be broadcasted in May/June. My mister Right, adding my life with joy and understanding. And Nazima, friends and family will help me, support me in the most important decision of my life. I will send you an invite to be my personal guest, ok? That’s a deal, Nazima!

Insha Allah, meet your mister Right. You’re first Ramadan in July, as a married woman Mrs. Right, so romantic dear! Thanks for the invitation most appreciated.

Controversial Queen
Are you controversial or is it your reputation? No I’m not controversial. My reputation is because of my line of work, as a female, as a Muslim. I’m just a little girl who is lucky that my work is my biggest hobby. People who work in the Art industry want to create, are expressive, want to feel the adrenaline and are feeding the energy, they want to share it with their audience. Ask any person who creates a poem, who creates a book, who creates a song, who creates music, dance, movies, etc.

How do you deal with the negative response? The threats? My father forced my sisters, who were 12 and 13, to marry. I come from a very poor family. I looked at them and I stood up for myself, and I said no, I’m not going to face this future, and I won’t get married. From then on, I started living my life. We were very, very poor, but I was studying and working. My father wasn’t able to afford my studies. So I said, ok, I will work. People were talking about me, and they were like, ‘Oh, don’t go into this profession, it’s really cheap, you will lose respect.’ But I said no, I have to support myself and my family. I learned all these things from experience. Now my family is very supportive, because I have been supporting them for the last eight years. I’m getting threats, people from Pakistan and India saying they will kill me. But this will not stop me from going back to Pakistan. God willing, I’ll be able to return one day; but I haven’t spent a full week in the country over the past year. And the Taliban, they are threatening me as well. And also those nationalist conservatives in Pakistan who see me as neglecting my own country by appearing on Indian platforms. I don’t know which of these groups my biggest enemy is; they are all my enemies.

Are you the voice of Liberal Muslims? What’s liberal? I’m Allah thankful for blessing me how he made me. I am proud to be a Muslim. Mine religious identity is a personal relation between me and Allah. We women have to have trust, faith and confidence in ourselves. Role model is “Bibi Khadija”(PBUB), the first wife of our beloved Rasoelllah! She sets the norm and standard to be a self-made, independent, working woman and that we have not only our duties as daughter and wives but also our rights as Muslim women. It’s sad I think that in my beloved country Pakistan, where there are more girls and women than men, we are not demanding their rights on education, work, demanding our right to choose and making a stand together. Islamic wise women need respect, no matter what you’re cultural or society background is. Respect your men. Love your men. But don’t forget that God created you for a reason. For whom you are. For how you want to live your life. You should be aware of yourself, of who you are, before you give birth to a new generation of human beings. You must know about the world, you must know yourself, in order to raise the next generation. You’re not worth less than a man. You have every right to whatever you want to be! Always be positive. Life and death is not in our hands, but we can make a difference. As a human being, you can give hope to at least four or five people around you, you can be creative, you can live a life that matters.
I think circumstances forced me to become who I am today, and that’s what’s made me truly independent. Gladly I have so much love and support of my fans. They look up to me, they are proud and that gives so much energy and vibes, like spiritual happiness. The price I am paying to follow my dream and living on my owns terms, is sometimes hard, lonely and though.

The world gets to now you in a passionate debate with a mufti. He admitted to not having watched the tv show Bigg Boss. Claiming you were engaging in immoral behaviour as a contestant. You exposed the double standards of Pakistani media against women. The response from all over the world was huge. So heart touching, supporting and lots of positive energy. Thanking you all again my dear supporters and fans. About the show, first of all, I didn’t know there would be a mufti present, live; it was a complete surprise. Secondly, the presenter and the mufti were saying all kinds of stuff and having no respect. I had no other choice then to stand up for my rights. React spontaneously. I’m involved in an industry in which women are regularly criticized. I’m an independent woman; this is a very big deal in our conservative society. Men in our society cannot tolerate this, they don’t know how to process it. That’s why they criticize me being working in the entertainment industry, it’s about my dignity and freedom. There are so many problems in Pakistan, I’m not the problem.

In Pakistan there was controversy over your nude image on the cover of FHM magazine India. There was ISI written on your arm. ISI, are the initials of Pakistan Inter-Services Intelligence. You say you where topless not posing complete nude and suing the magazine for all the images.
Oh, no really, Nazima, once again? (deep breath, N.S.) I don’t want to talk about it anymore. It’s all said and done. I have a case in court. Let your readers think about it however they want to think about it.

Still I really want to know the answer because there was a Turkish actress, Sila Sahin who was completely nude for the German Playboy. And chief-editor from Dutch Playboy said on the radio he will not ask a female from a cultural Muslim background because of the fuss, fear and threats. Nazima, this FHM stuff is a hard way to learn life trough experience. These images, were morphed and edited by computer software. That’s the reason I’m suing the magazine so people will realize it automatically that I’m on the right stand. Let’s rule something out, ok? If a male actor, or male model, is doing a cover shoot for a magazine, shining his six-pack, do we have a fuss on that? Don’t we all hypostatically run to shop and buy the magazine?

It’s my freedom of choice to do what I want, it’s the freedom of choice of Sila Sahin that she wants to do a shoot for the German Playboy. Furthermore, these magazines are bought by men, made for men from any cultural background. The upsetting thing for men who buy it is that they feel “caught” seeing a female model with their same cultural background. We are Muslim as well, like them. And saying “it’s not from our culture, but I want to see it”, that doesn’t give them the right to treat us bad. Now that’s immoral behavior! These double standards! It’s too bad there are so much hypocrites. They do everything negative and they just criticize people. Believe me when I say I have my own and know my own limits. It’s up to me to decide when and where I draw the limit. I have my own dignity and self-respect!

Omg, really one hour flies fast my dear Nazima, have to go now. It was just like sitting on your kitchen table, so comfy. And this is the first time we met. Next time we will talk about fashion and my singing career.

Miss Veena Malik thanks once again for your time. This is like you said in the beginning of this interview a connection from woman to woman just in different positions. Also a big thank you for your Spokesman & PR-manager Sohail Rashid.

Veena Malik Official Website

Veena Malik Official Twitter: @iveenamalik

Veena Malik Official FanPage on Facebook

Veena Malik Official Youtube Channel

Nazima Shaikh (1974), half Surinami-Hindustani, half Pakistani, born and based in the Netherlands, is a well-known publicist/journalist/radio-debater on news topics, Islam, Bollywood, political issues and gender in the Netherlands and has extensive knowledge of Pakistan.

Closer is the number one academic anthropology weblog in the Netherlands, founded in 2006 and maintained by anthropologist Martijn de Koning, working as a lecturer and postdoc at Radboud University, Nijmegen and also lecturing at University of Amsterdam. Closer has a large readership ranging from politicians to Muslim activists, from journalists of quality news outlets to academics from Europe, United States and the Middle East and interested readers from all kinds of religious and ethnic backgrounds. Closer is dedicated to all kinds of debates, developments and phenomenons related to Islam and Muslims in Europe and has a special section ‘Society and Politics of the Muslim World’.

Copyright notice:

Copyright belongs to Nazima Shaikh and Closer. Quotes with links to this article are always allowed. It is not allowed to quote more than 200 words. It is not allowed to use the pictures that are displayed here.

6 comments.

Malika Zeghal – The Road Ahead in Tunisia

Posted on February 21st, 2012 by martijn.
Categories: Society & Politics in the Middle East.

At France24:

As Tunisia celebrates its first democratic election, Annette Young speaks to Malika Zeghal, Professor of Modern Islamic Thought and Culture at Harvard University, about the tough road ahead for the country’s new rulers. They discuss whether the Islamist party Ennahda will be able to keep its promise of creating a new model for the Arab world, one that reconciles Islamic principles with Western-style democracy.

0 comments.

Livestreams Debat Sheikh Haitham al Haddad

Posted on February 17th, 2012 by martijn.
Categories: Multiculti Issues.

Live debat bij De Balie: HIER
Livestream Islaam.tv: HIER
Livestream DeJaap.nl: HIER

1 comment.

Pearls and Oysters – What's hijab got to do with it?

Posted on February 16th, 2012 by martijn.
Categories: Activism, Gender, Kinship & Marriage Issues, Public Islam.

Via MuslimMediaWatch (if that site still does not belong to your favorites…shame on you) I found this interesting video rant by a Muslim woman against comparing Muslim women to objects such as pearls.

0 comments.

Pearls and Oysters – What’s hijab got to do with it?

Posted on February 16th, 2012 by martijn.
Categories: Activism, Gender, Kinship & Marriage Issues, Public Islam.

Via MuslimMediaWatch (if that site still does not belong to your favorites…shame on you) I found this interesting video rant by a Muslim woman against comparing Muslim women to objects such as pearls.

0 comments.

Uitstel of afstel – Nederlandse militairen weg uit Mali?

Posted on February 9th, 2012 by martijn.
Categories: Guest authors, International Terrorism, Society & Politics in the Middle East.

DEN HAAG/BAMAKO • De training van tientallen Nederlandse mariniers en commando’s in Mali is afgeblazen. De Malinese regering en de Amerikaanse organisator AFRICOM vinden het er te gevaarlijk vanwege de bloedige burgeroorlog, zegt Defensie.

De afgelopen weken zijn bij gevechten tussen rebellen en het regeringsleger veel doden gevallen. Zo’n 15.000 Malinezen zijn het land ontvlucht.

De Nederlandse militairen zouden meedoen aan de internationale anti-terreuroefening Flintlock. Acht westerse landen trainen militairen uit acht Afrikaanse militairen voor hun strijd tegen de Noord-Afrikaanse tak van al-Qaeda.

Aan de training die later deze maand in het onrustige Noord-Mali gepland stond, zouden 2000 militairen meedoen. Maar na de aanval op enkele steden in de regio door Toeareg-rebellen kan de Malinese regering de veiligheid niet garanderen.

Bronnen meldden deze krant al dat de trainingslocaties in het noorden waren geschrapt. Ook zeiden enkele westerse landen dat ze minder militairen zouden sturen.

,,Het leger kan niet overal zijn,’’ zegt Willem Snapper, een Nederlander in Mali. ,,Het gebied is te groot en er zijn te weinig militairen.’’

Volgens Defensie was Nederland niet betrokken bij het besluit om Flintlock te annuleren en is een dergelijk dergelijk verzoek ook niet gedaan. ,,AFRICOM en de Malinese autoriteiten zijn verantwoordelijk voor de beveiliging van de locaties,’’ zegt woordvoerster Marloes Visser.

Bronnen in Mali zeggen dat Flintlock ‘zeer waarschijnlijk’ niet doorgaat, maar de Amerikanen willen niets bevestigen.

AFRICOM is verbaasd over het bericht uit Nederland. Een zegsvrouw van de Amerikaanse ambassade in Mali spreekt alleen van ‘uitstel’ en niet van ‘afstel’.

Volgens Defensie geldt deze twijfel alleen nog voor het ‘eindsymposium’. De Nederlanders maken de voorbereidende training in Senegal en Burkina Faso af en keren daarna terug.
De SP en D66 eisen in Kamervragen opheldering van defensieminister Hans Hillen. Ze willen weten of hij de risico’s van de missie in Mali vooraf niet onderschat heeft en of Nederland wel meedoet aan een vervolg van Flintlock.

Tonny van der Mee en Jeroen Kostense zijn onderzoeksjournalisten. Dit stuk stond, in een iets andere versie, eerder in het AD en in verkorte versie in het Parool. Dit stuk is een update van een eerdere bijdrage: Nederlandse leger & Flintlock – Trainen of vechten in de Sahel.

1 comment.

Anthropologist John Bowen – Islam of France

Posted on February 8th, 2012 by martijn.
Categories: anthropology, Multiculti Issues, Public Islam.

At France24:

Annette Young meets John R. Bowen, anthropologist and author of “Can Islam be French?” Islam is the second most widely practised religion in France, but how do Muslims live their religion in a country which is known for its fierce secularism?

1 comment.

Nederlandse leger & Flintlock – Trainen of vechten in de Sahel

Posted on February 5th, 2012 by martijn.
Categories: Guest authors, International Terrorism, Society & Politics in the Middle East.

Guest Authors: Tonny van der Mee en Jeroen Kostense

Dertig Nederlandse commando’s en mariniers zijn naar Afrika vertrokken voor de grote anti-terreuroefening Flintlock. En dat uitgerekend in Mali, waar een ontvoerde Nederlander nog altijd spoorloos is, al-Qaeda trainingskampen heeft en rebellen een bloedige strijd voeren met de regering. ‘De minister doet alsof het een training op de Veluwe is met een hek eromheen. Dat is niet zo.’

Flintlock: Training of Operatie?

Zo roerig als de politieke discussie rond de politiemissie in Kunduz is, zo stilzwijgend trainen Nederlandse elitetroepen Afrikaanse militairen in de Sahel voor de strijd tegen terrorisme. Interpol noemt de Sahel ‘het nieuwe Afghanistan’ , vanwege de criminele drugsbendes, zwaarbewapende rebellen en Noord-Afrikaanse tak van al-Qaeda (AQIM).

Toch doet Nederland al sinds 2007 mee aan Flintlock, een internationale oefening binnen de Amerikaanse oorlog tegen terreur (Operation Enduring Freedom). De Nederlandse militairen zijn nu in Burkina Faso en Senegal om de Afrikaanse collega’s te trainen voor de eindoefening in Mali (22 februari tot en met 24 maart).

Ook de VS, Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en Groot-Brittannië sturen militairen. Ze trainen speciale eenheden uit twaalf Afrikaanse landen in verkennen, eerste hulp, patrouilleren, schieten en controleposten inrichten. Het kabinet vindt het niet nodig Flintlock te melden aan de Tweede Kamer. Het is een ‘oefening’ en ‘geen operationale inzet’.

video Flintlock 2007, MdK

Maar volgens de SP en defensiespecialist Ko Colijn is Flintlock vergelijkbaar met de omstreden politiemissie in Kunduz. ,,In feite is het hetzelfde verhaal als Kunduz. Goed bewapende Toeareg-rebellen die eerst in Libië zaten, zijn nu afgezakt naar de Sahel en zorgen voor een oorlogssituatie in Mali. Het is daar zeer gevaarlijk.’’ Daarom vindt hij dat het kabinet deze ‘oefening’ moet melden aan de Tweede Kamer. ,,Het gaat om de vraag: waar ligt de grens tussen trainen en deelname aan een actieve operatie.’’ SP en D66 eisen opheldering van defensieminister Hans Hillen. ,,De omstandigheden zijn gewijzigd,’’ zegt SP-Kamerlid Harry van Bommel. ,,Dat was bij de regering bekend. Toch doen we, tegen beter weten in, mee. Dat is onverstandig. Het is wachten op incidenten. En als er wat gebeurt, kan het goed zijn dat dit wordt stilgehouden.’’ D66-Kamerlid Wassila Hachchi wil met spoed van Hillen weten of de veiligheid van Nederlandse militairen gegarandeerd kan worden gezien de huidige burgeroorlog. ,,Kunnen we nog wel spreken van een trainingsmissie? Ik wil snel de onderste steen boven hebben, aangezien onze troepen er binnenkort al zitten.’’

Matrix van geweld

Dat uitgerekend Mali nu gastheer is, is pikant. Flintlock vond daar – met Nederlandse deelname – ook in 2007, 2008 en 2010 plaats. Maar sindsdien is de veiligheid in het grensgebied met Algerije en Niger aanzienlijk verslechterd. Volgens een brandstofcontract van het Amerikaanse leger blijkt dat de training nu gepland stond op vijf plekken in dat risicogebied: Gao, Kidal, Menaka, Tessalit en Timboektoe. Voor al deze gebieden ontraadt Buitenlandse Zaken alle reizen. Daar bevinden zich kampen van al-Qaeda (AQIM). De terreurorganisatie gijzelt al ruim twee maanden de in Timboektoe ontvoerde Woerdenaar Sjaak Rijke. AQIM dreigt hem te doden als geprobeerd wordt hem te bevrijden. Bovendien zijn de voormalige huurlingen van Kadhaffi – voornamelijk afkomstig van de Toeareg bevolking  – met veel wapens en geld teruggekeerd naar Noord-Mali (update: zie With Libyan Arms, Mali Fighting is Revived). Ze vechten een bloedige strijd met regeringstroepen en hebben twee beoogde trainingslocaties (Tessalit en Menaka) aangevallen. Daarbij zijn vele tientallen doden gevallen.

Vanwege de terreurdreiging en bloedige burgeroorlog verplaatst de Malinese regering de trainingslocatie. De oefening staat nu gepland op een basis in Kati, ten noordwesten van Bamako. Maar deze week is de onrust dus ook overgeslagen naar die steden met felle protesten tegen de regering. De risico’s voor Nederlandse militairen zijn erg groot. Defensieminister Hans Hillen zei vorig jaar dat Nederlanders niet betrokken zijn geweest bij vuurgevechten, maar hij zegt ook niet dat dat uitgesloten is. Bovendien verstrekte Hillen de Kamer onjuiste informatie. In antwoord op SP-vragen na een publicatie in het AD, stelde hij dat de Nederlanders alleen op afgeschermde militaire terreinen trainen.

Dat blijkt niet het geval, zeggen Malinese en Nederlandse bronnen die bij Flintlock betrokken zijn (geweest). ,,De echte training, zoals het schieten, vond buiten in de woestijn plaats. En ’s nachts werd gepatrouilleerd.’’ Serge Doreleyers, die voor Defensie op de Vredesschool in Mali werkte, bevestigt dat. ,,Er wordt ook in het veld getraind. In dit soort gebieden is het diffuus waar het oefenterrein begint en ophoudt.’’ Doreleyers was in 2010 zijdelings betrokken bij Flintlock in Mali. De Nederlanders zaten op een basis in Gao. ,,Toen stond een oefening in Menaka gepland. Dat ging niet door vanwege de grote risico’s. Met Flintlock maak je ook een soort statement. Als je daar traint, weet je dat je bekeken wordt. Dat schrikt ook af.’’ SP’er Van Bommel:?,,De minister doet voorkomen alsof dit een oefening op de Veluwe is, op een terrein met een hek eromheen. Dat is niet zo. De militairen doen ‘training on the job’. Ze leiden mensen op die lokaal strijden tegen terrorisme, en gaan samen op pad. Je kunt vijandige elementen tegenkomen, of aangevallen worden.’’

Verplaatsing, verkleining en verdediging

Volgens Defensie doen dit jaar 2000 militairen aan Flintlock mee. Maar vorig weekend meldden Amerikaanse en Malinese vertegenwoordigers tijdens een briefing dat het er ruim duizend worden. Enkele westerse landen sturen minder militairen. Bovendien zijn alle trainingslocaties in het gevaarlijke noorden geschrapt. Ondanks de belofte dat Mali grond- en luchttroepen paraat heeft om in te grijpen, heeft het regeringsleger de handen vol aan de burgeroorlog. De Amerikanen zeggen terug te vechten als militaire bases worden aangevallen. Dat geldt ook voor de Nederlanders, zegt AFRICOM. ,,Elk mens heeft het recht zichzelf te verdedigen. Dus als de Nederlanders aangevallen worden, mogen ze terugschieten.’’ Defensie en Buitenlandse Zaken willen alleen kwijt dat de oefening vanwege de spanningen ‘mogelijk’ wordt verplaatst en in omvang beperkt. ,,De Malinese autoriteiten en Amerikaanse organisatoren nemen de noodzakelijke veiligheidsmaatregelen. Eventuele risico’s worden in de gaten gehouden. Nederland neemt zelf geen extra maatregelen.’’

Tonny van der Mee en Jeroen Kostense zijn onderzoeksjournalisten. Dit stuk stond, in een iets andere versie, eerder in het AD en in verkorte versie in het Parool. Voor meer informatie over Mali zie War on Terror and social networks in Mali  door David Gutelius in vml. Isim Review en over de Sahel en Flintlock: U.S. Training in Africa Aims to Deter Extremists door Eric Schmitt in The New York Times

5 comments.

Nederlandse leger & Flintlock – Trainen of vechten in de Sahel

Posted on February 5th, 2012 by martijn.
Categories: Guest authors, International Terrorism, Society & Politics in the Middle East.

Guest Authors: Tonny van der Mee en Jeroen Kostense

Dertig Nederlandse commando’s en mariniers zijn naar Afrika vertrokken voor de grote anti-terreuroefening Flintlock. En dat uitgerekend in Mali, waar een ontvoerde Nederlander nog altijd spoorloos is, al-Qaeda trainingskampen heeft en rebellen een bloedige strijd voeren met de regering. ‘De minister doet alsof het een training op de Veluwe is met een hek eromheen. Dat is niet zo.’

Flintlock: Training of Operatie?

Zo roerig als de politieke discussie rond de politiemissie in Kunduz is, zo stilzwijgend trainen Nederlandse elitetroepen Afrikaanse militairen in de Sahel voor de strijd tegen terrorisme. Interpol noemt de Sahel ‘het nieuwe Afghanistan’ , vanwege de criminele drugsbendes, zwaarbewapende rebellen en Noord-Afrikaanse tak van al-Qaeda (AQIM).

Toch doet Nederland al sinds 2007 mee aan Flintlock, een internationale oefening binnen de Amerikaanse oorlog tegen terreur (Operation Enduring Freedom). De Nederlandse militairen zijn nu in Burkina Faso en Senegal om de Afrikaanse collega’s te trainen voor de eindoefening in Mali (22 februari tot en met 24 maart).

Ook de VS, Duitsland, Frankrijk, Italië, Spanje en Groot-Brittannië sturen militairen. Ze trainen speciale eenheden uit twaalf Afrikaanse landen in verkennen, eerste hulp, patrouilleren, schieten en controleposten inrichten. Het kabinet vindt het niet nodig Flintlock te melden aan de Tweede Kamer. Het is een ‘oefening’ en ‘geen operationale inzet’.

video Flintlock 2007, MdK

Maar volgens de SP en defensiespecialist Ko Colijn is Flintlock vergelijkbaar met de omstreden politiemissie in Kunduz. ,,In feite is het hetzelfde verhaal als Kunduz. Goed bewapende Toeareg-rebellen die eerst in Libië zaten, zijn nu afgezakt naar de Sahel en zorgen voor een oorlogssituatie in Mali. Het is daar zeer gevaarlijk.’’ Daarom vindt hij dat het kabinet deze ‘oefening’ moet melden aan de Tweede Kamer. ,,Het gaat om de vraag: waar ligt de grens tussen trainen en deelname aan een actieve operatie.’’ SP en D66 eisen opheldering van defensieminister Hans Hillen. ,,De omstandigheden zijn gewijzigd,’’ zegt SP-Kamerlid Harry van Bommel. ,,Dat was bij de regering bekend. Toch doen we, tegen beter weten in, mee. Dat is onverstandig. Het is wachten op incidenten. En als er wat gebeurt, kan het goed zijn dat dit wordt stilgehouden.’’ D66-Kamerlid Wassila Hachchi wil met spoed van Hillen weten of de veiligheid van Nederlandse militairen gegarandeerd kan worden gezien de huidige burgeroorlog. ,,Kunnen we nog wel spreken van een trainingsmissie? Ik wil snel de onderste steen boven hebben, aangezien onze troepen er binnenkort al zitten.’’

Matrix van geweld

Dat uitgerekend Mali nu gastheer is, is pikant. Flintlock vond daar – met Nederlandse deelname – ook in 2007, 2008 en 2010 plaats. Maar sindsdien is de veiligheid in het grensgebied met Algerije en Niger aanzienlijk verslechterd. Volgens een brandstofcontract van het Amerikaanse leger blijkt dat de training nu gepland stond op vijf plekken in dat risicogebied: Gao, Kidal, Menaka, Tessalit en Timboektoe. Voor al deze gebieden ontraadt Buitenlandse Zaken alle reizen. Daar bevinden zich kampen van al-Qaeda (AQIM). De terreurorganisatie gijzelt al ruim twee maanden de in Timboektoe ontvoerde Woerdenaar Sjaak Rijke. AQIM dreigt hem te doden als geprobeerd wordt hem te bevrijden. Bovendien zijn de voormalige huurlingen van Kadhaffi – voornamelijk afkomstig van de Toeareg bevolking  – met veel wapens en geld teruggekeerd naar Noord-Mali (update: zie With Libyan Arms, Mali Fighting is Revived). Ze vechten een bloedige strijd met regeringstroepen en hebben twee beoogde trainingslocaties (Tessalit en Menaka) aangevallen. Daarbij zijn vele tientallen doden gevallen.

Vanwege de terreurdreiging en bloedige burgeroorlog verplaatst de Malinese regering de trainingslocatie. De oefening staat nu gepland op een basis in Kati, ten noordwesten van Bamako. Maar deze week is de onrust dus ook overgeslagen naar die steden met felle protesten tegen de regering. De risico’s voor Nederlandse militairen zijn erg groot. Defensieminister Hans Hillen zei vorig jaar dat Nederlanders niet betrokken zijn geweest bij vuurgevechten, maar hij zegt ook niet dat dat uitgesloten is. Bovendien verstrekte Hillen de Kamer onjuiste informatie. In antwoord op SP-vragen na een publicatie in het AD, stelde hij dat de Nederlanders alleen op afgeschermde militaire terreinen trainen.

Dat blijkt niet het geval, zeggen Malinese en Nederlandse bronnen die bij Flintlock betrokken zijn (geweest). ,,De echte training, zoals het schieten, vond buiten in de woestijn plaats. En ’s nachts werd gepatrouilleerd.’’ Serge Doreleyers, die voor Defensie op de Vredesschool in Mali werkte, bevestigt dat. ,,Er wordt ook in het veld getraind. In dit soort gebieden is het diffuus waar het oefenterrein begint en ophoudt.’’ Doreleyers was in 2010 zijdelings betrokken bij Flintlock in Mali. De Nederlanders zaten op een basis in Gao. ,,Toen stond een oefening in Menaka gepland. Dat ging niet door vanwege de grote risico’s. Met Flintlock maak je ook een soort statement. Als je daar traint, weet je dat je bekeken wordt. Dat schrikt ook af.’’ SP’er Van Bommel:?,,De minister doet voorkomen alsof dit een oefening op de Veluwe is, op een terrein met een hek eromheen. Dat is niet zo. De militairen doen ‘training on the job’. Ze leiden mensen op die lokaal strijden tegen terrorisme, en gaan samen op pad. Je kunt vijandige elementen tegenkomen, of aangevallen worden.’’

Verplaatsing, verkleining en verdediging

Volgens Defensie doen dit jaar 2000 militairen aan Flintlock mee. Maar vorig weekend meldden Amerikaanse en Malinese vertegenwoordigers tijdens een briefing dat het er ruim duizend worden. Enkele westerse landen sturen minder militairen. Bovendien zijn alle trainingslocaties in het gevaarlijke noorden geschrapt. Ondanks de belofte dat Mali grond- en luchttroepen paraat heeft om in te grijpen, heeft het regeringsleger de handen vol aan de burgeroorlog. De Amerikanen zeggen terug te vechten als militaire bases worden aangevallen. Dat geldt ook voor de Nederlanders, zegt AFRICOM. ,,Elk mens heeft het recht zichzelf te verdedigen. Dus als de Nederlanders aangevallen worden, mogen ze terugschieten.’’ Defensie en Buitenlandse Zaken willen alleen kwijt dat de oefening vanwege de spanningen ‘mogelijk’ wordt verplaatst en in omvang beperkt. ,,De Malinese autoriteiten en Amerikaanse organisatoren nemen de noodzakelijke veiligheidsmaatregelen. Eventuele risico’s worden in de gaten gehouden. Nederland neemt zelf geen extra maatregelen.’’

Tonny van der Mee en Jeroen Kostense zijn onderzoeksjournalisten. Dit stuk stond, in een iets andere versie, eerder in het AD en in verkorte versie in het Parool. Voor meer informatie over Mali zie War on Terror and social networks in Mali  door David Gutelius in vml. Isim Review en over de Sahel en Flintlock: U.S. Training in Africa Aims to Deter Extremists door Eric Schmitt in The New York Times

5 comments.

Fawaz Gerges – Pluralism, Transformation, Democracy and the Arab Spring

Posted on February 4th, 2012 by martijn.
Categories: Society & Politics in the Middle East.

Dr. Fawaz Gerges, professor of Middle Eastern Politics and International Relations at the London School of Economics and Political Science, was the keynote speaker for Arab Spring Symposium at the Army War College. In his inspiring lecture he engaged with the question of pluralism and democracy. According to him the Arab Spring is not ‘just’ a historical moment, but a specific revolutionary moment that is relevant for the whole world whereby millions of Arab have taken ownership of their own destiny and took their right of self-determination. A new world is being born according to him similar to the French Revolution even though we do not know yet where things will lead us to. How viable, how democratic, how durable and how pluralistic these changes will be remains to be seen, not as a matter of months of years but of decades. This is only the first step in which we see the beginning of the crumbling of the iron wall of authoritarianism in the Arab world that has been there for 60 or more years. You can watch his entire, interesting and very accessible lecture here:

0 comments.

De Kunst van het Nietsdoen – Criminalisering van Hangjongeren

Posted on February 2nd, 2012 by martijn.
Categories: Multiculti Issues, Youth culture (as a practice).

Eén van mijn vaste lezers maakte mij attent op Mart’s blog met een stuk over ‘geïnstitutionaliseerd Marokkaantje pesten‘. Hij schreef dit naar aanleiding van de volgende poster in het kader van een wervingsactie van de politie voor nieuw personeel.

U ziet hier het bijbehorende filmpje:

De campagne maakt overigens gebruik van wel meerdere stereotyperingen:

Maar ik wil het even hebben over het deel met de hangjongeren. Zoals in het blog wordt opgemerkt gaat het niet zozeer om de diender op straat maar om de copywriter die de slogan ‘Kun jij duidelijk maken dat niets doen ook overlast kan geven?‘ heeft bedacht en de politieorganisatie die deze campagneposter en film goedkeuren. Wat hier gebeurt is te zien als onderdeel van de criminalisering van ‘hangjongeren’. Waar het eigenlijk door de geschiedenis heen zeer gebruikelijk is dat jongeren, in het bijzonder jongens, in de openbare ruimte bij elkaar komen, elkaars grenzen en die van anderen aftasten en nieuwe grenzen vastleggen als onderdeel van het proces van opgroeien, zien we eveneens dat dit altijd met argusogen gevolgd wordt door volwassenen. Het zijn immers deels de grenzen die volwassenen gesteld hebben die worden afgestast, uitgedaagd, overschreden en veranderd. De hangplekken krijgen voor jongeren een speciale betekenis tijdens en door het hangen als een plek waar men elkaar ontmoet en waar ze hun identiteit en het idee van zichzelf zijn vorm en inhoud krijgen. Uit allerlei onderzoeken blijkt dat mensen jaren later daar nog met enige nostalgie aan terug denken bijvoorbeeld als ze er langskomen. Het is één van de manieren waarop een verbondenheid met iemands lokale omgeving wordt geschapen. Het gaat ook om het claimen van een plek en ruimtelijke autonomie ten koste van andere hanggroepen en volwassenen bijvoorbeeld door het achterlaten van graffiti of ‘rommel’ (meer dan eens afval van de Mac waar men net vandaan komt).

‘Overlast’ is het kernwoord waarmee volwassenen (buurtbewoners, politie, beleidsmakers) proberen de zeggenschap over de openbare ruimte terug te krijgen. In het geval van Marokkaans-Nederlandse hangjongeren (en in het filmpje en op de poster wordt waarschijnlijk niet voor niets een stereotype Marokkaans-Nederlandse hangjongere getoond) komt daar nog eens bij dat het gaat om een groep die gezien wordt als buitenstaander van de maatschappij. Hun claim op de openbare ruimte wordt door henzelf en de omgeving dan al snel geduid in termen van etniciteit of religie. De media spelen een grote rol in de criminalisering van hangjongeren. Verhalen in de media over hangplekken waar jongeren samenkomen zijn vrijwel altijd gekoppeld aan overlast en vertellen vrijwel altijd de boosheid van ouderen over het gebrek aan optreden door de politie. Erin Martineau heeft daar een mooi proefschrift “Too much tolerance”: Hang-around youth, public space, and the problem of freedom in the Netherlands” over geschreven, dat HIER in zijn geheel te downloaden is.

Martineau heeft onderzoek gedaan onder hangjongeren in Amsterdam en laat zien dat de zorgen omtrent hangjongeren samenhangen met andere zorgen van mensen over etnische diversiteit, gezag, sociale cohesie, opvoeding en veiligheid. Martineau laat zien dat het rondhangen van jongeren een eeuwenoude praktijk is, maar dat de term hangjongeren van meer recente datum is. De term maakt van een zeer diverse groep jongeren met uiteenlopende gedragingen een schijnbaar objectieve sociale categorie waar vervolgens beleid over gemaakt kan worden en waar de media haar reportages mee kan maken (het beestje moet immers een naam hebben toch?). Beleidsmakers, politici, media en politie maken zich druk over deze jongeren en in de debatten hierover en door de beleidsmaatregelen raakt de kwestie van hangjongeren vermengd met criminaliteit, integratie en gedragsregels die het publieke gedrag van deze jongeren moeten reguleren (denk aan de Gouden Stadsregels van Gouda).

Martineau stelt dat er niet zozeer sprake is van een morele paniek over de aanwezigheid en het gedrag van deze jongeren, maar dat er juist zeer gemengde boodschappen worden afgegeven. In het publieke vertoog worden hangjongeren vaak gezien als uitwas van de te grote tolerantie en vrijheden die de Nederlandse samenleving zouden kenmerken, en in het bijzonder in het geval van Marokkaans-Nederlandse hangjongeren als gevolg van het multiculturalisme. De grote, en soms theatrale ophef (‘straatterrorsten’) zouden dan een tegenreactie zijn op die tolerantie, vrijheden en het multiculturalisme. Volgens Martineau echter is dat onjuist. Terecht al is het maar omdat die vermeende vrijheden, tolerantie en het multiculturalisme mythes (maar wel belangrijke) zijn. Martineau maakt een ander punt overigens. De ophef over en criminalisering van rondhangende jongeren komt heeft te maken met drie ontwikkelingen sinds de jaren ’60:

1. Een sterk geïndividualiseerde notie van persoonlijke vrijheid
2. Het idee dat de overheid cq verzorgingsstaat alle sociale problemen moet oplossen
3. De opkomst en verspreiding van een stedelijk schoonheidsideaal over hoe de openbare ruimte eruit moet zien: ordentelijk, rustig en schoon.

Daarmee is de commotie over rondhangende jongeren niet zozeer een tegenreactie op een teveel aan tolerantie, maar een product van de veranderingen van de jaren zestig. Veel mensen, zo laat Martineau zien, hechten sterk aan hun eigen individuele vrijheid, maar zijn wel verontrust over overlast van het gedrag van anderen. Individualisering betekent in Nederland dat men zich ontdaan heeft van sociale banden die als knellend worden ervaren en waarbij zelfontplooiing voorop staat. De overheid dient garant te staan voor ieders persoonlijke vrijheid, maar men vraagt tevens de overheid om de vrijheid van anderen aan banden te leggen als men er last van heeft. Dat heeft ook betrekking op de sociale ruimte. Martineau laat zien dat mensen vinden recht te hebben op een vreedzame, schone, ordentelijke omgeving; een vinex-wijk in optima forma. De term ‘overlast’ geeft in de discussies heeft dan ook vooral betrekking op het afzien en de machteloosheid van volwassenen aan en de wens dat de overheid dit oplost. De overheid op haar beurt reageert met een beroep op de ouders die hun verantwoordelijkheid moeten nemen, maar neemt tegelijkertijd maatregelen die diep ingrijpen in de persoonlijke levenssfeer van jongeren gericht op preventie van overlast en het veilig maken van de publieke ruimte. Ook de commercie speelt daar handig op in: hangjongerenweg.nl. In het geval van Marokkaans-Nederlandse jongeren staat een en ander dan ook nog eens in het teken van integratie, de islam-discussie en in enkele gevallen zelfs in het teken van anti-radicalisering.

Enerzijds wil de overheid de sociale wereld reguleren en willen veel burgers een geordende wereld. Anderzijds echter vinden de meeste burgers dat zij het recht hebben hun leven naar eigen goeddunken te leiden en dat niemand zich daarmee zou moeten bemoeien en dat zij het recht op een schone, harmonieuze leefomgeving. In deze context worden jongeren in het algemeen, en allochtone Nederlandse jongeren in het bijzonder, gezien als onaangepast. Overheidsingrijpen zou dan ook noodzakelijk zijn om deze jongeren te leren wat gepast gedrag is in het openbaar. De commotie over rondhangende jongeren gaat dan ook niet zozeer over daadwerkelijke overlast van jongeren zelf, maar over onmacht, woede en angst bij volwassenen die wordt veroorzaakt doordat de problemen die zij ervaren niet weggaan. En die problemen gaan niet weg, want nietsdoen is immers niet verboden en je kunt ook niet dag en nacht jongerenwerkers bij de jongeren neerzetten. En die hangjongeren doen niet meer dan wat van hen verwacht wordt: vasthouden aan de notie van persoonlijke vrijheid die niet aangetast mag worden door gezagsstructuren en eisen van anderen. Wanneer ze dan toch worden aangesproken als vervelende jongeren die iets verkeerds doen, moeten we niet vreemd opkijken als ze op een agressieve wijze reageren: criminalisering van groepen produceert criminelen.

0 comments.