You are looking at posts in the category Islam in the Netherlands.
M | T | W | T | F | S | S |
---|---|---|---|---|---|---|
« Sep | ||||||
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 |
Posted on November 9th, 2012 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands, islamophobia, Public Islam, Religious and Political Radicalization, Society & Politics in the Middle East.
Guest Authors: Paul Aarts; Maurits Berger, Leon Buskens; Nathal Dessing; Dick Douwes; Karin van Nieuwkerk; Ruud Peters; Jan Jaap de Ruiter; Amr Ryad; Petra Sijpestijn; Thijl Sunier; Gerard Wiegers.
Generaliseren van islam is wel heel gemakkelijk, menen islam-wetenschappers, want dan hoeft er niet gekeken te worden naar de vele manieren waarop moslims met hun islam omgaan.
Het is bizar om van een wetenschapper te vernemen dat ‘generaliseren’ over een complex onderwerp als islam nodig is, en dat er ‘geen helder zicht’ zou zijn op de problematiek. Dit is wat gepromoveerd jurist Thierry Baudet stelt in zijn column ‘Durf te generaliseren over de islam’ (NRC 2 november 2012).
Nuance in onderzoek naar islam
Als hij even de academische databanken had gegoogled, had hij kunnen zien dat alleen al door de Nederlandse wetenschappers in de afgelopen tien jaar een enorme hoeveelheid onderzoek is verricht naar alle facetten van de islam, en dat daar wel degelijk een helder beeld uit naar voren komt, namelijk dat de islam en moslims even gevarieerd zijn als bijvoorbeeld het christendom en christenen. Maar blijkbaar is het nogal storend dat dit beeld genuanceerd is.
Die nuance moet ook wel, want het gaat om mensen. En dat is precies het punt waar personen als Thierry Baudet de mist in gaan: zij beoordelen moslims niet als mensen met een geloof, maar beschouwen islam als een geloof dat mensen aanstuurt. Moslims, in hun visie, beschikken niet over het vermogen zelf te beslissen, te oordelen of te handelen.
De realiteit: Moslims niet gevangen in doctrines
Daarom krijg je wederom het verhaaltje opgelepeld van de theologische doctrine van de islam die zou verklaren waarom moslims hun religie niet kunnen ‘herinterpreteren’, zij ‘oorlogszuchtig’ zouden zijn, niet doen aan de ‘scheiding van godsdienst en politiek’ en dat de sharia onverenigbaar is met democratie. Dit voldoet misschien aan het ‘heldere beeld’ dat Baudet heeft van de islam, maar niet aan het heldere beeld van de werkelijkheid.
Deze werkelijkheid is dat de islam meer dan ooit wordt geherinterpreteerd. Dat betekent dat er dus allerlei opvattingen naar voren worden gebracht die afwijken van de gangbare orthodoxie. Salafisten zitten aan de ene kant van het spectrum, moslimfeministen en –liberalen aan de andere kant. Verwarrend, want wat is dan nog ‘de islam’ waar Baudet en anderen over willen generaliseren? Het enige antwoord is dat de islam een bron is voor een veelheid aan interpretaties waar de moslims op dit moment van hun geschiedenis mee worstelen.
De werkelijkheid is ook dat er inderdaad veel gewelddadige conflicten plaatsvinden waarbij ‘moslims’ een rol spelen. In veel gevallen speelt religie inderdaad een rol: soms als rechtvaardiging, soms als identiteit van ‘wij’ tegen ‘zij’. Vaker blijken de onderliggende redenen voor de conflicten veel aardser te zijn: migratie, geld, land, macht. Maar als wij ervoor kiezen om de strijdende partijen een religieuze titel te geven, bestaat het gevaar dat wij het conflict zelf religieus maken, zoals over de landconflicten in de grensgebieden van Birma waar gesproken wordt over ‘Boeddhisten’ die ‘moslims’ aanvallen.
De werkelijkheid is voorts dat de scheiding van godsdienst en politiek nergens zo afwezig is geweest als in Nederland. Daarentegen waren religieuze politieke partijen waren tot voor kort verboden geweest in de Arabische landen als Egypte en Tunesië. Nu zij vanwege de omwentelingen voor het eerst stem kunnen geven aan het volk, blijkt dat die net zo verdeeld is langs religieuze en seculiere lijnen als Nederland. Dit mag onwenselijke gevolgen hebben, maar dat doet niet af aan de werkelijkheid van wat er gebeurt. En generalisaties passen daarin net zo min als dat in de ingewikkelde relatie tussen religie en politiek die we waarnemen in het Amerikaanse of Nederlandse politieke bestel.
Tenslotte de werkelijkheid over de relatie tussen sharia en democratie, die onverenigbaar zou zijn. Baudet haalt hiervoor de uitspraak aan van het Europees Hof van de Rechten van de Mens, dat in 2003 heeft geoordeeld dat ‘sharia’ onverenigbaar is met de beginselen van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Hier passen twee opmerkingen. Ten eerste ging het om het specifieke geval dat de Turkse islamitische Refah Partij allerlei dreigende taal had uitgeslagen in de trant van ‘wacht maar als wij aan de macht zijn, dan slaan we jullie om de oren met sharia.’ In dat opzicht was de uitspraak terecht.
Maar het Hof gaat de fout in door ‘de sharia’ in zijn algemeenheid onverenigbaar te verklaren met mensenrechten. De sharia is namelijk meer dan alleen strafmaatregelen – zij omvat ook bepalingen omtrent bidden, vasten, begraven, contractrecht, enzovoort. Geen gedragingen die tegen mensenrechten zijn.
Maar dan gaat Baudet in één adem door met de bewering dat sharia in de weg staat aan democratie. Hij doet dat met theologische argumenten, maar opnieuw wijst de werkelijkheid anders uit. Uit grootschalige onderzoeken in de Arabische en moslimwereld is gebleken dat zowel sharia als democratie hoog op de lijst staan van wat moslims wensen. De Arabische revoltes hebben laten zien hoezeer dat waar is. Nogmaals, de uitkomst van de relatie tussen islam en democratie mag ons in het Westen niet aanstaan, maar het is onzin om te beweren dat die relatie tegenstrijdig is.
Geen aandacht voor diversiteit in praktijken
De theologische benadering van Baudet is kenmerkend voor de wijze waarop het islam-debat in Nederland zo lang al wordt gevoerd. Die benadering is ook gemakkelijk: zo hoef je geen aandacht te schenken aan de vele manieren waarop moslims met die islam omgaan.
Paul Aarts is universitair docent internationale betrekkingen aan de Universiteit van Amsterdam;
Maurits Berger is hoogleraar islam in het hedendaagse Westen aan de Universiteit Leiden;
Leon Buskens is hoogleraar recht en cultuur in islamitische samenlevingen aan de Universiteit Leiden;
Nathal Dessing is docent antropologie van de islam aan de Universiteit Leiden;
Dick Douwes is hoogleraar Geschiedenis van het Midden-Oosten aan de Erasmus Universiteit Rotterdam;
Karin van Nieuwkerk is hoogleraar Islamstudies aan de Radboud Universiteit Nijmegen;
Ruud Peters is emeritus hoogleraar islamitisch recht van de Universiteit van Amsterdam;
Jan Jaap de Ruiter is arabist en universitair docent aan de Universiteit van Tilburg;
Amr Ryad is docent islamitische geschiedenis aan de Universiteit Leiden;
Petra Sijpestijn, hoogleraar Arabisch aan Universiteit Leiden;
Thijl Sunier is hoogleraar Islam in Europese samenlevingen aan de Vrije Universiteit;
Gerard Wiegers, hoogleraar religiestudies aan de Universiteit van Amsterdam.
Posted on November 6th, 2012 by martijn.
Categories: anthropology, Gender, Kinship & Marriage Issues, ISIM/RU Research, Islam in the Netherlands, Multiculti Issues, Public Islam, Ritual and Religious Experience.
Moslims in nederland
Den Haag, 6 november 2012
Persbericht
- Er zijn in Nederland naar schatting 825.000 moslims.
- De meerderheid is van Turkse of Marokkaanse komaf.
- Vrijwel alle Turkse (94%) en Marokkaanse (97%) Nederlanders noemen zichzelf moslim, maar er is grote diversiteit in geloofsbeleving tussen en binnen groepen.
- Steeds meer moslims van de tweede generatie bezoeken minstens 1 x per week de moskee. Tussen 1998 en 2011 steeg dit bij Marokkaanse moslims van 9% naar 33% en bij Turkse moslims van 23% naar 35%.
- 20% van de Turkse moslims is niet-praktiserend; nog eens 20% volgt alleen de voedselvoorschriften (halal eten en meedoen aan de ramadan).
- Onder Marokkaanse en Somalische moslims is bijna iedereen praktiserend. Meer dan de helft van de uit Iran afkomstige moslims zijn niet-praktiserend.
- 64% van de Turkse en 76% van de Marokkaanse moslims vindt het vervelend wanneer hun kind zou trouwen met een niet-moslim.
- Een groot deel van de Turkse (63%) en Marokkaanse (80%) Nederlanders vindt dat Nederlanders veel te negatief tegenover de islam staan.
- Hoofddoekdragende moslima’s ervaren niet meer discriminatie dan nietdraagsters.
Dit zijn enkele conclusies uit het rapport Moslim in Nederland 2012 van het Sociaal en Cultureel Planbureau. Het rapport is geschreven door dr. Mieke Maliepaard en dr. Mérove Gijsberts en richt zich op de religieuze beleving van verschillende moslimgroepen in Nederland. Op basis van grootschalig enquêteonderzoek onder moslims in Nederland laat deze studie zien wat voor hen de betekenis is van de islam en hoe de religieuze participatie en beleving zich ontwikkelt.
Weinig aanwijzingen voor secularisering
Er zijn in Nederland volgens het CBS naar schatting 825.000 moslims. Het merendeel is van Turkse of Marokkaanse herkomst. Daarnaast zijn er moslims uit Afghanistan, Irak, Iran en Somalië. In 2004 constateerde het SCP bij moslims een voorzichtige trend naar secularisering. In 2011 valt vooral de diversiteit in geloofsbeleving op. Onder de tweede generatie neemt het moskeebezoek de laatste jaren toe. Ook voor weinig praktiserende moslims blijft de islam een belangrijke leidraad in het leven. Zo blijft er bij huwelijken een sterke voorkeur bestaan voor een moslimpartner (uit de eigen etnische groep), hoewel deze tegenwoordig wel steeds vaker in Nederland geboren en getogen is.Wisselend praktiserend
Van zowel de Turkse als de Marokkaanse tweede generatie gaat een groeiend aandeel wekelijks naar de moskee. Bij de Turken is het aandeel dat nooit de moskee bezoekt ook toegenomen sinds 1998 (van 10 naar 22%). Een aanzienlijk deel van de moslims van Turkse origine en van de moslims uit vluchtelingengroepen bidt niet, gaat niet naar de moskee, maar houdt zich wel aan de voedselvoorschriften (halal eten en meedoen aan de ramadan). Moslims van Marokkaanse en Somalische origine volgen de geloofsregels het meest trouw.
Groot verschil tussen Turkse en Marokkaanse moslims
Marokkaanse moslims vertonen een hogere mate van religieus gedrag dan moslims van Turkse herkomst. Ze bidden vaker vijf keer per dag (76% tegenover 27%), doen vaker mee aan de ramadan (93% tegenover 66%) en eten vaker iedere dag halal (93% tegenover 66%). Ook vinden ze bijvoorbeeld vaker dat moslims moeten leven volgens de regels van het geloof (73% tegenover 54%). Marokkaans-Nederlandse vrouwen dragen bovendien vaker een hoofddoek dan de vrouwen van Turkse herkomst (64% tegenover 48%). Voor alle groepen geldt dat vrouwen minder naar de moskee gaan, maar dat ze vaker dan de mannen zeggen vijfmaal daags te bidden.Veel verschil in religieuze betrokkenheid tussen vluchtelingengroepen
Somalische moslims vertonen van de vier kleinere moslimgroepen duidelijk de hoogste mate van religieuze participatie. Ze gaan het vaakst naar de moskee (36% gaat minimaal iedere week), bidden het meest vijfmaal daags (69%), de vrouwen onder hen dragen vaak een hoofddoek (80%) en de grote meerderheid doet alle dagen mee aan de ramadan (72%). De uit Iran afkomstige moslims participeren op alle fronten veruit het minst. De Afghaanse en Iraakse moslims zitten daartussen.
Beperkte generatieverschillen in geloofsbeleving
In opvattingen over het geloof is de eerste generatie wat strikter dan de tweede, maar de verschillen zijn relatief gering, vooral in de Marokkaanse groep. Ook met betrekking tot het vasten en halal eten zijn er weinig verschillen tussen de generaties. Van de eerste generatie Marokkaanse moslims geeft 83% aan vijfmaal per dag te bidden. Onder de tweede generatie ligt dit aandeel lager, maar bidt nog steeds een ruime meerderheid (63%) vijfmaal daags. Wel een groot verschil tussen de generaties is te zien in het dragen van een hoofddoek: 58% van de Turkse en 79% van de Marokkaanse moslimvrouwen van de eerste generatie dragen een hoofddoek. Onder de tweede generatie moslimvrouwen liggen deze aandelen op respectievelijk 20% voor de Turkse en 38% voor de Marokkaanse vrouwen.Hoogopgeleide moslims van Marokkaanse en Somalische origine zijn bewust bezig met hun geloof
Voor de meeste groepen geldt dat hoe hoger men is opgeleid, hoe minder sterk de geloofsbeleving is. Turkse moslims met een hogeronderwijsdiploma participeren duidelijk minder en gaan losser met de regels om dan de lager opgeleide herkomstgenoten. Dit geldt niet voor de hoogopgeleide moslims van Marokkaanse en Somalische herkomst. Een deel van hen is heel bewust bezig met het geloof. Zij gaan vaak op zoek naar informatie over de islam op internet en praten veel over hun geloof.
Religieuze moslims meer binding met land van herkomst en conservatiever
Moslims die meer belang aan hun geloof hechten, voelen zich sterker verbonden met hun land van herkomst en minder met Nederland. Bovendien verkeren zij vaker in eigen etnische kring en denken zij conservatiever over de positie van vrouwen en homoseksuelen.
Moslims voelen zich niet altijd geaccepteerd
Een groot deel van de Turkse en Marokkaanse Nederlanders (resp. 63% en 80%) vindt dat Nederlanders veel te negatief tegenover de islam staan. Van de vluchtelingengroepen is ongeveer de helft deze mening toegedaan. Ook een aanzienlijke groep (een zesde tot een kwart) vindt dat migranten in Nederland veelvuldig gediscrimineerd worden. Het dragen van een hoofddoek hangt niet samen met het ervaren van meer discriminatie of minder acceptatie.SCP-publicatie 2012/25, Moslim in Nederland 2012 van Mieke Maliepaard en Mérove Gijsberts, Den Haag, Sociaal en Cultureel Planbureau, november 2012, ISBN 978 90 377 0621 5, prijs € 27,00
Bovenstaande is overgenomen van het persbericht van het SCP.
Dit nieuwe rapport van het Sociaal-Cultureel Planbureau bevat ook een tweetal reflecties op de onderzoeksresultaten. Het ene is geschreven door Joep de Hart die vanuit een godsdienstsociologisch perspectief naar de resultaten kijkt. De tweede reflectie is van mijn hand. Ik bekijk de onderzoeksaanpak en de resultaten vanuit een kritisch kwalitatief (antropologisch) perspectief. Het siert de auteurs Mieke Maliepaard en Merove Gijsberts dat ze dergelijke reflecties in hun eigen rapport opnemen en het was dan ook een eer om dit te mogen doen en betrokken te mogen zijn bij de besprekingen. Hieronder volgt de inleiding, de rest leest u in het rapport zelf.
Moslims tellen. Reflectie op onderzoek naar islam, moslims en secularisering in Nederland
Introductie
Toen het onderzoek Moslim in Nederland uitkwam in 2004 (Phalet en Ter Wal 2004) mocht het zich in een grote belangstelling verheugen: klaarblijkelijk doen moslims ertoe. Die belangstelling is niet los te zien van een politieke context waarin islamofobische gedachten zijn door gedrongen in beleid en media. De categorie ‘moslims’ lijkt verworden te zijn tot een politieke categorie waarmee ‘iets’ moet gebeuren (Sunier 2009). Vooral na 2001 en 2004 is er een enorme hausse gekomen aan onderzoek over mogelijke radicalisering en staat de discussie over islam steeds meer in het teken van geweld en mogelijke dreigingen
(Roggeband en Vliegenthart 2007). Wetenschap dient echter ook enigszins los te staan van de waan van de dag. Een van de manieren om dit te doen, is een reflectie aan de hand van de vraag wat voor kennis wetenschappelijk onderzoek oplevert. Draagt het onderzoek bij aan bestendiging van bestaande ongelijkheden of juist niet? Is het beeld dat wetenschappers over een verschijnsel produceren eenzijdig? En, zeker in een situatie waarin het onderzoeksveld per definitie gepolitiseerd is zoals bij moslims en islam, wat is de relatie tussen de kennis die we als wetenschappers produceren en moslims als onderwerp van publiek debat en object van beleid (vgl. Jackson 2007)? Een kritische reflectie op onderzoek is dan ook niet alleen noodzakelijk, het is simpelweg betere wetenschap.In deze reflectie op het onderhavige onderzoek richt ik me op twee elementen: de definiëring van het onderzoeksveld en de oppositie tussen seculier en religieus. Allereerst dient in elk wetenschappelijk onderzoek het onderzoeksveld gedefinieerd te worden. Twee vragen, die ik in de volgende twee paragrafen zal behandelen, staan daarbij centraal: wat is islam en wie bedoelen we met moslims? Bij het eerste gaat het om de analyse van religieuze voorstellingen en praktijken die verwijzen naar islamitische tradities. Bij het tweede gaat het om het analyseren hoe mensen betekenis geven aan de wereld om hen heen op basis van bepaalde voorstellingen en praktijken. Deze vragen zijn niet los te zien van de bredere context van wetenschappelijk onderzoek naar religie in Nederland, waarbij een oppositie wordt gemaakt tussen religieus en seculier. Aan de hand van Moslim in Nederland 2012 zal ik deze tegenstelling ter discussie stellen in paragraaf 4 en laten zien dat dit denken in opposities slechts een beperkt begrip van islam in Nederland oplevert. In de slotparagraaf zet ik een en ander nog eens op een rij.
Download: Moslims in Nederland 2012
Naar aanleiding van dit rapport een klein gesprekje op NOS op 3. In vier delen:
Voor de hele context zie NOSop3.
Posted on July 30th, 2009 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands, Religion Other.
CBS – Herziene versie: Minder vaak naar kerk of moskee – Artikel
Ruim de helft van de Nederlandse volwassenen rekent zich tot een kerkelijke gezindte of een levensbeschouwelijke groepering. Eén op de vijf gaat regelmatig naar een religieuze bijeenkomst. Dat is fors minder dan voorheen.
Grootste daling onder islamieten
Het bezoek aan kerken, moskeeën en religieuze bijeenkomsten is de afgelopen jaren fors afgenomen. De daling is het grootst onder islamieten. Van 2004 tot en met 2008 ging gemiddeld 35 procent van de islamieten minstens een keer per maand naar de moskee, tegenover 47 procent in 1998 en 1999.
Ook onder katholieken nam het kerkbezoek aanzienlijk af. Van 2004 tot en met 2008 bezocht gemiddeld 23 procent minstens eens per maand een kerkdienst, tegenover 31 procent in 1998 en 1999. Onder protestanten liep de kerkgang nauwelijks terug.
Helft is katholiek
Van de Nederlandse bevolking van 18 jaar en ouder is 58 procent kerkelijk. De helft daarvan is katholiek. Verder rekent 9 procent zichzelf tot de Nederlandse Hervormde Kerk, is 4 procent gereformeerd en geeft 6 procent aan tot de Protestantse Kerk in Nederland (PKN) te behoren.
Van de totale bevolking is 5 procent islamiet. Dat komt neer op 825 duizend mensen. Zo’n 95 procent van hen is van niet-westerse afkomst. De Marokkanen vormen met 296 duizend islamieten de grootste groep, op de voet gevolgd door de Turken met 285 duizend islamieten.
Vooral protestanten maatschappelijk betrokken
Vooral de PKN’ers, en in iets mindere mate de gereformeerden, tonen een sterke betrokkenheid bij de samenleving. Zij doen dat door zich in te zetten als vrijwilliger, actief te zijn in het verenigingsleven of hulp te bieden aan anderen. Mensen van andere gezindten en niet-kerkelijken zijn minder betrokken.
Ook de kerkgang houdt verband met de betrokkenheid bij de samenleving. De meeste informele hulpverleners behoren tot de groep die zeer regelmatig – twee tot drie keer per maand – naar de kerk gaat. De meeste vrijwilligers gaan zelfs elke week.
Hans Schmeets
Bron: Religie aan het begin van de 21ste eeuw. CBS (Den Haag/Heerlen 2009)
Het onderzoek laat vooral zien dat de ontkerkelijking (verbinding met religieuze instituties) afneemt. Het percentage moslims is de laatste vier jaar gelijk gebleven en ook onder deze groep zien we dus (al enige tijd) een teruggang in het moskeebezoek. Nu moeten we, en dat is een beetje een tricky punt bij dit onderzoek – moskeebezoek en kerkbezoek niet aan elkaar gelijk stellen. Moskeebezoek is, zeker voor de eerste generatie moslims, ook een sociale aangelegenheid. De moskee is een ontmoetingsplek en vaak ook nog een belangenbehartiger van (vooral eerste generatie) moslims. Daarnaast bezoeken vrouwen traditioneel gezien minder vaak een moskee dan mannen (onder meer omdat er lang niet altijd een vrouwenruimte is). De stelling dat de afname van kerkbezoek betekent dat gelovigen minder behoefte hebben aan instituten om uiting te geven aan hun geloof zoals Jan Latten in de NRC stelt, is evenmin terecht. Het gaat er allereerst niet alleen om om uiting te geven aan het geloof, maar ook om het geloof te ontwikkelen, een gevoel van verbondenheid te verkrijgen, ontplooien en koesteren en om aan de individuele ontwikkeling te werken. Dat beleving met de teruggang in kerkbezoek steeds meer een privé-zaak is geworden is ook twijfelachtig. Het onderzoek laat vooral een teruggang van traditionele instituties zien; welke ervoor in de plaats komen weten we nauwelijks hoewel we onder jongeren wel het bestaan van allerlei vluchtige netwerken en events zien. Hoe religie een privé-zaak kan zijn op het moment dat de positie van religie in de samenleving volop in discussie is, is mij al tijden een raadsel. Zeker in het geval van de islam, waar zo ongeveer iedereen wel een mening over heeft die ook nog eens gemeld moet worden, is de religieuze beleving wel degelijk een publieke zaak; of de individuele gelovige dat nu wil of niet.
Posted on June 22nd, 2009 by martijn.
Categories: Internal Debates, Islam in the Netherlands, Multiculti Issues, Ritual and Religious Experience, Young Muslims.
In Nederland zijn er, naar schatting, ongeveer 12.000 autochtone bekeerlingen tot de islam. Er zijn natuurlijk ook nog andere etnische groepen waar mensen zich bekeren tot de islam, maar voorzover ik weet zijn daar geen cijfers van. Bekeren betekent in dit geval het overstappen van de ene levensbeschouwelijke traditie naar een andere religieuze traditie (je kunt immers ook bekeren binnen een bepaalde levensbeschouwelijke traditie).
Er is in Nederland niet zo heel veel onderzoek verricht naar bekeerlingen. Karin van Nieuwkerk heeft het nodige gedaan met betrekking tot onderzoek naar bekeerde vrouwen en er zijn de nodige afstudeeronderzoeken gedaan, maar bij mijn weten is het dat wel hoewel er wellicht nog wel het een en ander aan komt over bekeerde vrouwen in Amsterdam. Er zijn verschillende motieven voor het bekeren. Een nadeel van veel verklaringen met betrekking tot motivatie waar allerlei deskundigen mee komen (verbondenheid, religie partner, helder van de islam) is dat het religieus-spirituele aspect in veel van de bekeringstrajecten uit het oog verloren wordt. Niet helemaal onbegrijpelijk omdat veel sociaal-wetenschappers vaak niets kunnen met de waarheidsclaims of het emotionele aspect van bekering. Terwijl die in de verhalen vaak overduidelijk aanwezig zijn: zoeken naar rust/vrede, zoeken naar ‘verlichting’, zoeken naar de waarheid over waarom dingen gebeuren. Al die zaken hebben wel te maken met verbondenheid, de omgeving, de doctrine van de islam, maar zijn er niet toe te reduceren.
Op moslima.nl vind je tal van verhalen die het nodige inzicht kunnen geven. Ook een programma van NMO en de reacties daarop zijn de moeite waard om te lezen. NOS Headlines heeft afgelopen zaterdag een item geplaats ‘Gelukkig bekeerd‘ waarin verschillende bekeerlingen aan bod komen (niet alleen bekeerlingen tot islam).
De consequenties van het bekeren vallen niet altijd mee. Allereerst is er de mogelijkheid dat men in het eigen oude vertrouwde netwerk geisoleerd raakt: bekeerlingen overschrijden de symbolische grens tussen Nederlanders en moslims en kunnen zeker negatieve en soms ronduit vijandige en agressieve reacties krijgen. Niet voor niets dat er plannen waren voor een opvanghuis voor bekeerde moslima’s, hoewel ik eigenlijk niet weet of dat nu gerealiseerd is. Ten tweede kunnen ook de reacties onder andere moslims soms getuigen van wantrouwen. Mijn indruk uit mijn eigen onderzoek is dat potentiële bekeerlingen vrij veel steun en hulp ondervinden van andere moslims, maar dat zodra men de getuigenis heeft afgelegd (de formele bekering) een groot deel van die steun wegvalt. Het recent opgerichte Landelijke Platform Nieuwe Moslims zou daar wellicht verandering in kunnen brengen bijvoorbeeld via een kennismakingsavond die binnenkort georganiseerd wordt. Verder zijn er ook diverse lokale netwerken, bijvoorbeeld in Amsterdam, voor ondersteuning van bekeerlingen en natuurlijk niet te vergeten Al Nisa.
Sommige bekeerlingen spelen een prominente rol onder moslims zoals Abdul-Jabbar van de Ven en/of in dialoog met niet-moslims zoals Abdulwahid van Bommel. De meeste bekeerlingen lijken echter publiekelijk nauwelijks een rol te spelen, maar wie weet gaat dit veranderen met een groep jonge bekeerlingen (dames en heren) die goed opgeleid is, niet op hun mondje gevallen zijn en weten hoe ze de zaken moeten over brengen. We zullen het zien.
UPDATE
Natuurlijk, hoe kan ik het vergeten. Ook Egbert Harmsen heeft een onderzoek gedaan naar ‘nieuwe moslims’, zoals Steven Lenos van Nuansa opmerkte bij Allochtonen weblog. Een artikel van de hand van Harmsen is HIER te downloaden.
Posted on April 29th, 2009 by martijn.
Categories: (Upcoming) Events, Islam in the Netherlands, Multiculti Issues, Public Islam.
Er wordt wat gedebatteerd in Nederland. En vaak komt islam daarbij wel om de hoek kijken zoals in het debat over de grenzen van de vrijheid van meningsuiting recent in Amsterdam. De organisatoren Aknarij en KMAA signaleerden daarbij dat het debat over de vrijheid van meningsuiting vooral gevoerd wordt door de autochtone elite (maar wel vaak over de integratie van allochtonen). Aan de andere kant is er ook de veel gehoorde (maar toch echt vaak onterechte) klacht dat de meerderheid van de allochtonen (nou ja eigenlijk moslims) afwezig is wanneer de vrijheid van meningsuiting bruut wordt aangetast. Er lijkt toch wel een tegenbeweging te zijn, zo signaleren Groen en Kranenberg in Opstand der Gematigden. Het felle islamdebat heeft volgens hen moslims weerbaarder gemaakt. Ook Dick Douwes stelde recent zoiets in zijn bijdrage aan Mist in de Polder. Maar hij stelt, naar aanleiding van Fitna, dat de trendbreuk niet zozeer ligt in de inhoud van de reacties (die is terughoudend en is dat al zeer lang), maar in de vorm ervan. Men blijft terughoudend, maar is wel goed zichtbaar en professioneler richting de media.
Deze toegenomen zichtbaarheid (een these die ik wel ondersteun, in tegenstelling tot die over weerbaarheid) roept wel weer zo zijn eigen dynamiek op in ieder geval als het gaat over de plaats van religie in de samenleving. Het debat daarover wordt gevoerd en zowel islamitische als christelijke (migranten-)groepen spelen daar zo hun eigen rol in. Daarover gaat het symposium dat op 15 mei wordt gehouden aan de VU in Amsterdam.
Binnenkort is er aan de Vrije Universiteit in Amsterdam
2009-05-15 Publiekssymposium “Orthodoxe religie in een liberale democratie” – 2009 – Faculteit der Sociale Wetenschappen, Vrije Universiteit Amsterdam
De afgelopen decennia is het aantal religieuze stromingen in Nederland toegenomen. De manier waarop deze – maar ook gevestigde – religieuze groepen zich presenteren is zeer verschillend, variërend van assertief tot geïsoleerd. Door de manier van hun optreden, en de thema’s die ze aanroeren, wordt het debat over de plaats van religie in de samenleving heviger gevoerd. Zowel islamitische als christelijke migrantengroepen spelen hierin een belangrijke rol. Op dit symposium wordt naar een aantal van deze groepen en naar de betekenis die zij hebben voor de Nederlandse samenleving gekeken.
De eerste hoofdspreker, prof. Fred van Lieburg, zal de theologische en maatschappelijke spanningen binnen het bevindelijke gereformeerde volksdeel duiden. De ontwikkeling van de Islam in Nederland sinds de jaren zestig is het onderwerp van prof. Thijl Sunier, de tweede hoofdspreker. In de middag wordt in een aantal sessies actueel onderzoek gepresenteerd, zoals de start van een nieuw project over ‘religie in de stad’, radicale christenen en moslims in het publieke domein, de pedagogische rol van migrantenkerken en kerkopbouw in nieuwbouwwijken.
Deze studiedag wordt georganiseerd door het tijdschrift Religie & Samenleving en de Vlaams-Nederlandse Werkgroep Godsdienstsociologie i.s.m. VISOR (VU Amsterdam). Informatie over het programma bij dr. Peter Versteeg, 020 5982965; pga.versteeg@visor.vu.nl. Aanmelden bij dr. Erik Sengers erik-sengers@planet.nl en door overmaking van de deelnemersbijdrage à EUR 15,- op rek. 29.64.28.159 t.n.v. werkgroep godsdienstsociologie te Amsterdam. Uiterlijk een week vantevoren krijgt u een digitaal programmaboekje met nadere gegevens.
Aanvang 9.30uur, om 12.30 is er een lunch op eigen gelegenheid. Einde 16.30uur
De VU bevindt zich op 7 minuten loopafstand van NS + metro station Amsterdam Zuid (uitgang Parnassusweg). Ook bereikbaar via tramlijn 5 en 51 vanaf Amsterdam CS en Amsterdam Amstel (halte De Boelelaan/VU)
Eén van de issues die zonder meer aan bod zal komen is de discussie over de scheiding kerk-staat. De discussie over de scheiding kerk-staat woedt al enige tijd. Allochtonen Weblog heeft hierover een mooi dossier aangemaakt. Wanneer we dat dossier en andere stukken doorlopen vallen de verschillende definities en omschrijvingen over deze scheiding op. Deze staan niet allemaal zo keurig vermeld (dat is een eerste kenmerk eigenlijk; dat men nauwelijks uitlegt wat men onder de scheiding kerk-staat verstaat), maar zo tussen de regels door kunnen we ze toch wel ontleden.
Amsterdams College verwaarloost kernwaarden – Opinie – de Volkskrant
dat de scheiding van kerk en staat een verworvenheid betreft, die wezenlijk is voor een moderne open, democratische samenleving.
Allochtonenweblog: Steun voor Amsterdamse notitie over de scheiding van Kerk en Staat
Scheiding van kerk en Staat betekent dat er in de verhouding tussen kerk en staat geen institutionele zeggenschap over en weer mag zijn. De overheid mag de staat volgens eigen inzichten, zonder zeggenschap van de kerken inrichten. De kerken zijn vrij van overheidsinmenging bij de vormgeving van hun kerkelijke organisatie en in de aanstelling van hun functionarissen. Ook mag er geen rechtstreekse inhoudelijke zeggenschap zijn. De overheid mag zich niet met de geloofsleer bemoeien. Omgekeerd hebben de kerken geen formele positie in de publieke besluitvormingsprocedure en kunnen aan het handelen van de overheid niet louter godsdienstige maatstaven worden aangelegd.
Allochtonenweblog: In Amsterdam zijn kernwaarden juist in goede handen (Job Cohen)
Wel constateren wij dat het principe van scheiding van kerk en staat een specifieke inhoud heeft, te weten: in de verhouding tussen kerk en staat mag geen institutionele zeggenschap over en weer zijn, evenmin als rechtstreekse inhoudelijke zeggenschap. Dat betekent dat het beginsel van scheiding van kerk en staat bepaald niet de hele lading dekt als het gaat om de verhouding tussen overheid en religie.
Het is een belangrijk uitgangspunt dat samen met drie andere beginselen, te weten de vrijheid van godsdienst, het gelijkheidsbeginsel en de neutraliteit van de overheid, de verhouding tussen overheid en godsdienst(en) in Nederland bepaalt. Het Amsterdamse College stelt dat deze vier principes in hun onderlinge samenhang scherp voor ogen gehouden moeten worden. Zij bieden maximale ruimte aan de pluriformiteit in de samenleving.
Allochtonenweblog: Amsterdam schendt scheiding kerk & staat
De definitie die al jaren door de regering wordt gebruikt, luidt: scheiding van kerk en staat betekent dat de overheid zich niet mag inlaten met de interne organisatie van godsdienstige instanties en evenmin met de religie en de leerstukken daarvan.
Sinds de jaren 80 is de overheid zich echter steeds meer gaan mengen in godsdienstige aangelegenheden en organisaties, zeker als het gaat over moslims en de islam.
Allochtonenweblog: De scheiding van kerk en staat loopt gevaar (Karabulut en Kant)
Het loslaten van de scheiding van religie en staat wordt vaak gerechtvaardigd met het argument dat de islam een plek moet vinden in Europa en Nederland. Maar sinds wanneer is het een overheidstaak om religies een plek te geven?
Geen bemoeienis
De overheid moet religies met rust laten zolang hun volgelingen de rechtsstaat respecteren, veel verder dient de bemoeienis niet te gaan.De scheiding van religie en staat ligt steeds meer onder vuur. Politici die zich werkelijk willen inzetten voor de ontwikkeling en participatie van álle Nederlanders zouden die grens te vuur en te zwaard moeten verdedigen.
Scheiding kerk en staat is geen scheiding geloof en politiek
Sinds de Verlichting vinden velen dat het politieke debat verschoond dient te blijven van geloofsopvattingen en religieuze overtuigingen. Nu is dat op zichzelf een legitieme opvatting, maar wel heel iets anders dan de scheiding van kerk en staat! Dit rechtsstatelijke beginsel houdt in dat de kerk en de staat te onderscheiden ambten zijn, met elk een eigen bevoegdhedensfeer, en dat de één institutioneel niet over de ander regeert. Dit beginsel verzet zich er derhalve tegen dat de staat directe zeggenschap heeft over de eigen, interne aangelegenheden van de kerk (caeseropapie), maar evenzeer dat spiegelbeeldig de kerk bevoegdheden die aan de staat zijn voorbehouden aan zich trekt (ecclesiocratie).
Winkeliers in actie voor koopzondag – DePers.nl
Op de actiesite Stopzondagsluiting staan op dinsdagmiddag rond de vijfhonderd reacties. Veel mensen die reageren roepen kreten als ‘stop de betutteling’ en ‘handen af van de koopzondag’. Critici wijzen naar de christelijke partijen in de regering, de ChristenUnie en het CDA, die de scheiding tussen kerk en staat schenden.
D66 Europa – Liberale vrouwen op de bres voor scheiding kerk en staat
Liberale vrouwen op de bres voor scheiding kerk en staat
“Verklaring van Brussel” om religie buiten politiek EU te houden –
De liberale Europarlementariërs Jeanine Hennis-Plasschaert (VVD) en Sophie in ‘t Veld (D66) waarschuwen tegen inmenging van religie in de politiek.
VVD Den Haag: Reactie B&W op “scheiding kerk en staat door wethouder Baldewsingh”
De VVD-gemeenteraadsfractie heeft moeite met de uitspraken van wethouder Baldewsingh over het subsidiëren van sociale activiteiten van kerken, moskeeën en hindoetempels. Hiermee komt volgens de liberalen de scheiding tussen kerk en staat onder druk te staan.
In een notendop gaat het daarbij om een afspraak tussen kerk en staat over de mate van ieders autonomie en eventuele financiële ondersteuning waarop kerken wel of niet mogen rekenen. Deze afspraak is echter niet geconcretiseerd in wetgeving, maar wordt afgeleid uit Grondwetsartikelen 1 en 6 waarmee de gelijkheid van burgers en de vrijheid van godsdienst worden geregeld.
“Nederland kent een scheiding van kerk en staat. Daarin is het geloof primair een zaak van burgers en niet van de staat. Hiermee wordt zowel de godsdienstvrijheid als het seculiere karakter van de staat gegarandeerd (vgl. TK 2003-2004, 29 614, nr. 2, Nota Grondrechten in een pluriforme samenleving).”
’God en Allah horen achter de voordeur’ – Trouw
Hirsi Ali confronteerde jonge moslimkinderen met de vraag: wat vind je belangrijker, Allah of de Grondwet? Als ze dan Allah zeiden, zei ze: zie je wel, democratie en islam zijn niet te verzoenen.
„Toch is het een legitieme vraag, maar het kan voor gelovige mensen allebei waar zijn. In het publieke domein is de Grondwet het belangrijkste, achter je voordeur mag God dat zijn. Ik ken veel VVD’ers met een katholieke, protestantse of islamitische achtergrond die de vraag zo beantwoorden.”
Wellicht wat te zwart-wit en bovenstaande is natuurlijk maar een selectie (ik heb daarbij niet gestreefd naar representativiteit maar naar zoveel mogelijk verschillende opvattingen). Deze selectie lijkt toch wel aan te geven waar het in de meeste discussies om gaat:
Verder komt naar voren dat de indruk bestaat dat ‘we dit al lang geregeld hadden’ maar dat er nu bijzondere omstandigheden zijn. Misschien nog het duidelijkst naar voren gebracht in het volgende citaat van de PvdA:
Partij van de Arbeid | Overheidssteun aan religieuze groepen belemmert integratie
Met zo’n rijke traditie van ‘leven en laten leven’ zouden ook nieuwe godsdiensten gemakkelijk hun plaatsje kunnen vinden, was het idee. De grenzen zouden worden bepaald door de Nederlandse wet.
Dat deze verwachting voor wat betreft de islam niet is uitgekoomen is te wijten aan twee factoren:
– Er is sprake van gedragingen die in Nederland niet of nauwelijks meer voorkwamen en waarbij men zich beroept op het geloof. Dat varieert van kleine ergernissen als het weigeren van een hand tot kwesties die in strijd zijn met de beginselen van onze rechtsstaat, zoals eerwraak.
– Deze gedragingen beperken zich niet, zoals bij de streng gelovige christelijke stromingen, tot een beperkt geografisch gebied, zodat je er geen last van hoeft te hebben als je dat niet wilt, maar doen zich bij uitstek voor in de grote steden. Steden die juist altijd symbool stonden voor het principe van ‘leven en laten leven’.
Ongeacht de precieze vragen (laat staan de antwoorden) die men stelt lijken die overwegingen voortdurend een rol te spelen. Vooral de eerste dan, maar ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat ook de tweede een grote rol speelt.
Welke concrete zaken ontlokken nu vooral de discussie over de scheiding kerk-staat? De belangrijkste van de afgelopen jaren zijn volgens mij:
AD.nl – Utrecht – Utrecht opent loket in moskee
Utrecht opent loket in moskee
Door RENÉ CAZANDER
UTRECHT – In de moskee Omar Al Farouk aan de Winterboeidreef bij station Overvecht openen de stichtingen Stiva en Ward volgende week vrijdag twee informatieloketten: een voor mannen en een voor vrouwen.
Deventer geeft ‘evangelische hulp’ aan prostituees • Binnenlands Bestuur
Deventer geeft ‘evangelische hulp’ aan prostituees
24.03.09 • 0 reacties
De gemeente Deventer neemt ‘Het scharlaken koord’ in de arm om prostituees een nieuwe carrière te bieden. De overkoepelende stichting waar dit onder valt, heeft een sterk evangelische missie. GroenLinks vindt daarom dat de gemeente niet met hen in zee moet gaan..
AD.nl – Den Haag – Ook subsidie kerk en moskee
Ook subsidie kerk en moskee
Door MAARTEN BRAKEMA
DEN HAAG – Ook kerken, moskeeën en mandirs (hindoetempels) moeten subsidie kunnen krijgen van de gemeente.
afbeelding vergroten FOTO ANP
Niet voor religieuze bijeenkomsten, maar wel als ze sociale activiteiten organiseren.
IslamWijzer Forums – News – Open brief aan critici van IslamWijzer
De IslamWijzer was nog niet in de digitale lucht of er dienden zich critici aan die de overheidssubsidie aan dit project ter discussie stelden. Zij brachten twee bezwaren naar voren. Ten eerste zou de IslamWijzer een platform zijn om één bepaalde islamitische stroming (de zgn. ‘liberale islam’) te bevorderen. Ten tweede zou door de overheidssteun aan dit initiatief de scheiding tussen staat en kerk/moskee worden aangetast. De projectgroep ‘IslamWijzer’ dient hen van repliek.
D66 hekelt subsidie Youth for Christ
Fractievoorzitter van D66 Alexander Pechtold wil opheldering van minister van Jeugd André Rouvoet (ChristenUnie) over een door zijn ministerie verstrekte subsidie aan Youth for Christ (YfC).
Pechtold vraagt zich af waarom de christelijke organisatie driehonderdduizend euro subsidie heeft ontvangen. Hij vreest dat de scheiding van kerk en staat in het geding is.
Weg met apartheid! – Opinie – de Volkskrant
Ook religieuze activiteiten ontbreken niet in het Utrechtse lijstje. Zo krijgen het Ramadanfestival (20 duizend euro!), diverse Iftar-maaltijden, het wereldfeest Sint Jan de Doper, ‘activiteiten Marokkaans-Islamitische gemeenschap’ en het oogstfeest van de hindoes geld toegeschoven.
Hoofddoekenbrigade
In Amsterdam wordt de orthodox-islamitische Poldermoslima Hoofddoekenbrigade onder het goedkeurend oog van politiek correct Nederland gesubsidieerd.
Onze persoonlijke favoriet is kickbokslessen voor hangjongeren
Leve de integratie! Oh ja, omdat de ChristenUnie in het Utrechtse college zit, krijgen diverse kerkcentra natuurlijk ook geld en mag Youth for Christ het pannavoetbal organiseren. Maar het is toch geen taak van de overheid religieuze activiteiten te sponsoren?
RTV Utrecht: Halal en koosjer eten op stadhuis Utrecht
De catering in het Utrechtse stadhuis gaat halal en koosjer eten aanbieden. Het college heeft dat besloten op verzoek van verschillende raadsleden.
Stop subsidies voor festivals rond ramadan – Opinie – de Volkskrant
Een ander storend aspect is de betrokkenheid van overheidsinstellingen en geloofsneutrale maatschappelijke organisaties. Los van geldelijke donaties die men verstrekt aan de ramadanactiviteiten (ik dacht dat we scheiding van kerk en staat hadden), constateer ik in toenemende mate de eendimensionale focus op de identiteit van de Marokkaanse of Turkse Nederlander.
KVR31809 – Kamervraag met antwoord – ikregeer.nl
Vragen naar aanleiding van bericht ‘Tophoofddoekshow’ op website tophoofddoeken.nl, over het mede-organiseren van een dag ter ere van de hoofddoek. Volgens indiener mag de gemeente hier geen belastinggeld aan spenderen en spreekt de gemeente ten onrechte steun uit aan de islam.
Amsterdam gaf bewust steun aan moskee
De gemeente Amsterdam wilde met de financiering van de Westermoskee van de Turkse organisatie Milli Görüs voorkomen dat ”externe islamitische partijen” geld in de moskee zouden steken.
De gemeente vreesde dat die partijen anders zeggenschap over de moskee zouden krijgen.
Dat schrijft wethouder Maarten van Poelgeest (GroenLinks, Grondzaken) in een brief aan de gemeenteraad. De oppositiepartijen VVD en CDA willen opheldering over deze ”vorm van subsidiëring” door de gemeente van een religieuze organisatie.
De gemeente kocht in 2005 de grond van de Turkse organisatie Milli Görüs, waarop de Westermoskee zou worden gebouwd, en betaalde daarvoor bewust twee miljoen euro te veel. De gemeente vulde daarmee het tekort aan dat Milli Görüs had voor de bouw van de moskee. De grondaankoop is destijds niet aan de gemeenteraad voorgelegd, omdat dat volgens de regels niet nodig was.
VVD-fractievoorzitter Eric van der Burg vindt dat de grondaankoop direct aan de gemeenteraad had moeten worden voorgelegd, al was dat volgens de regels niet nodig.
’Voorwaarden aan moskeebestuur schenden de scheiding tussen kerk en staat’ – Trouw
Volgens de woordvoerder van de Protestantse Kerk in Nederland is het ’niet goed voorstelbaar dat onze plaatselijke gemeenten voorwaarden accepteren over hun koers of banden met andere kerken, om een bouwvergunning te verkrijgen’.
Maar, zegt de woordvoerder, zo’n voorwaarde is de kerken bij zijn weten nog nooit gesteld. Ook bij het Contact in Overheidszaken is die onbekend. Daarbij zijn de meeste kerkgenootschappen en Joodse geloofsgemeenschappen aangesloten.
Secretaris Hans Zuijdwijk wil de kwestie-Milli Görüs nader bekijken, want ’als het te gortig wordt op buurmans erf, dan gaan wij ook ’s kijken en praten met de overheid’.
Zuijdwijk zegt dat hij het geval niet goed kent, maar ’in het algemeen valt me op dat de overheid meer sympathie heeft met vrijzinnige dan met orthodoxe groepen’.
Voor Zuijdwijk is het duidelijk: wat van Milli Görüs wordt verlangd, ’dat kán niet’. „Ten principale schendt dit de scheiding tussen kerk en staat. Die is niet absoluut, maar hier lijkt een grens overschreden.”
PvdA wil af van verbod godslastering – Politiek – Reformatorisch Dagblad
De SP komt, als Hirsch Ballin zijn standpunt niet herziet, met een motie om artikel 147 te schrappen. SP-Kamerlid De Wit wijst op de scheiding van kerk en staat. „De wet kent al een verbod op beledigen en haat zaaien, artikel 137. Iemand beledigen op grond van zijn religieuze overtuiging valt daaronder. We hebben dus geen apart wetsartikel nodig om christenen, want daarover gaat het in artikel 147, extra bescherming te bieden.”
AD.nl – Binnenland – Donner: sharia moet kunnen
Donner: sharia moet kunnen
DEN HAAG – Wat minister Donner (Justitie) betreft, mag in Nederland de islamitische wetgeving (sharia) worden ingevoerd.
afbeelding vergroten Minister Piet-Hein Donner.
,,Voor mij staat vast: als tweederde van alle Nederlanders morgen de sharia zou willen invoeren, dan moet die mogelijkheid toch bestaan? Zoiets kun je wettelijk toch niet tegenhouden? Het zou ook een schande zijn om te zeggen: dat mag niet! De meerderheid telt. Dat is de essentie van democratie.’’
Donner treedt niet op tegen Madonna – Archief – de Volkskrant
De SGP-jongeren gaan na de optredens van Madonna aangifte doen van godslastering. Donner liet vrijdag weten de verontwaardiging van christenen te begrijpen, en Madonna`s methoden verwerpelijk te vinden. Maar `zij is niet speciaal in Nederland om hier te kwetsen.`
Levensbeschouwing / Godsdienst op de openbare school: red het! – Trouw
In het Nederlands onderwijs is niet gekozen voor het neutralistische Franse model voor de scheiding van kerk en staat, maar voor het actief-pluriforme model. Zo hoort het openbaar onderwijs volgens artikel 23 van de Grondwet ieders godsdienst of levensbeschouwing te eerbiedigen. Dat doe je echter niet door die levensbeschouwing te negeren, maar door er actief aandacht aan te besteden.
PAROOL: AMSTERDAM – Baarsjes wil in zee met Youth for Christ
AMSTERDAM – Het stadsdeelbestuur van De Baarsjes wil het jongerenwerk uitbesteden aan Youth for Christ (YfC). Sommige deelraadsleden vrezen dat die organisatie er evangelisatie trekjes op na houdt.
Schriftelijke vragen van het lid De Krom (VVD) aan de minister van WWI en de minister van OCW over gescheiden zitplaatsen voor mannen en vrouwen in theater Zuidplein
De controverses concentreren zich dus rondom moslims en christenen; joden, hindoes, boeddhisten en humanisten blijven buiten beschouwing. De eerste en laatste hebben organisaties die subsidies krijgen (zoals JoodsMaatschappelijk Werk en organisaties voor humanistisch vormingsonderwijs). De grotere nadruk op christenen gaat gepaard (zonder een directe relatie te veronderstellen) met een grotere assertiviteit van bepaalde christelijke groepen in het publieke domein en sterke aanwezigheid van christelijke partijen in de politiek (en regering). De focus op moslims valt samen met het islamdebat in Nederland dat al enige tijd gaande is. De posities die worden ingenomen zijn niet altijd vanzelfsprekend. Het is geen zaak van seculieren vs. religieuzen (hoewel dat in het politieke debat wel lijkt te zijn). Er zijn seculiere mensen die een ‘pragmatische’ omgang met religie door de staat bepleiten (Cohen), religieuze mensen die dat doen (Marcouch, Balkenende) en er zijn religieuze mensen die een strikte scheiding bepleiten (Rutte, bepaalde islamisten) en seculiere mensen die dat doen (Pechtold).
Posted on April 11th, 2009 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Imam in het leger, dat is voor sommigen als een englishman in New York of nog erger. Er is lang over geruziet en lang mee gewacht en men moest natuurlijk ook nog opgeleid worden, maar de kogel is door de kerk (no pun intended) en defensie wil Ali Eddaoudi en Souad Aydin aanstellen als legerimams. Nou ja beter gesteld, geestelijk verzorgers; dat is toch nog net ff wat anders. Een geestelijk verzorger is een burger in het lever, valt niet onder de krijgstuch en maakt geen deel uit van de militaire bevelsstructuur en is (hij moet immers wel in die bevelsstructuur functioneren) gelijkgesteld met officieren (tot kapitein overste). Dit is nog van belang lijkt me.
Eerst even over Aydin. Deze geestelijk verzorger is verbonden aan Milli Gorus en tot recent verbonden met de Fatih moskee in Soest die ook onder Milli Gorus valt (ik denk Milli Gorus Noord-Nederland, maar kan me vergissen). Daar is (voorlopig?) weinig commotie over. Er is meer te doen over Ali Eddaoudi. Over beiden zijn overigens wel kamervragen gesteld door de De Krom en Boekestijn van de VVD:
V009Z06617 – Kamervraag – ikregeer.nl
- Kent u het artikel «Defensie neemt omstreden imams in dienst»?
- Is het waar dat de Nederlandse krijgsmacht vanaf donderdag twee imams in dienst heeft waarvan de eerste is verbonden aan de organisatie Millie Gorus en de andere vindt dat moslims vrouwen een hand mogen weigeren?
- Vindt u dat imams met dergelijke opvattingen of affiliaties bij de krijgsmacht kunnen werken? Kunt u dit toelichten?
- Wilt u deze vragen vóór morgen 12 uur beantwoorden?
De antwoorden vindt u HIER. De discussie draait verder vooral om Ali Eddaoudi en zijn omstreden columns:
nrc.nl – achtergrond – De hypocrisie verhult dat het oorlog blijft [07-02-2006]
De hypocrisie verhult dat het oorlog blijft [07-02-2006]
Gepubliceerd: 8 april 2009 18:49 | Gewijzigd: 8 april 2009 18:51
Christen, hypocriet en minister-president. Ja, ik heb het over onze eigen premier, Jan-Peter Balkenende. Deze zei, naar aanleiding van dreigementen aan het adres van de Volkskrant die de inmiddels beruchte afbeeldingen van de profeet Mohammed, vrede zij met hem, ook publiceerde, dat hij blij is met de vrijheid die wij hier in het Westen hebben.
nrc.nl – Opinie – Handen weigeren is mensenrecht [03-03-2008]
Handen weigeren is mensenrecht [03-03-2008]
Gepubliceerd: 3 maart 2008 13:48 | Gewijzigd: 9 april 2009 13:49
Roepen dat de moslims zich moeten aanpassen aan de Nederlandse norm, is zo jaren vijftig, betoogt Ali Eddaoudi.
Eerder schreef hij een column waarvan de eerste zin uitstekend aangeeft hoe Eddaoudi ‘erin staat’:
Onderzoekspagina’s / Researchpages
Ik weet niet wat jullie denken, maar zelf kan ik het debat rondom de Islam niet meer volgen zonder woedend te worden.
Dat was Trouw columnist Ephimenco ook opgevallen in zijn reactie op de column van Eddaoudi waarin hij Balkenende hypocriet e.d. noemt:
Ephimenco / Brief aan Ali Eddaoudi – Trouw
Is dit wat je morgen je leerlingen zal bijbrengen? Ali, je gekwetstheid heeft jou tijdelijk verblind. Hiermee geef je een droevige illustratie dicht bij huis van het wereldvreemde gedrag van tal van je geloofsgenoten de laatste dagen in de wereld. Geen moment twijfel ik aan je oprechte woede. Maar deze mag geen vrijbrief zijn voor je destructieve houding.
En ook in zijn recente column over de huidige heisa slaat Ephimenco (wiens dochter bij Eddaoudi godsdienstles heeft gehad) de spijker op de kop:
Kort lontje – Trouw
Publicist Eddaoudi komt er nu te laat achter dat fulmineren in krantenkolommen het fundament onder zijn werk als geestelijk verzorger kan wegslaan. Als imam voor gevangenen of moslimleraar op een katholieke school (mijn dochter zat bij hem in de klas) is Ali begripvol, consensusgericht en geduldig. Als publicist laat hij het liefst alle remmen los. In zijn pennenvruchten vindt men de woede van de gehele wereld terug. Pats! Boem! Ali heeft het kort lontje uit zijn hangjongeren-periode zorgvuldig bewaard. Hij slingert zo een hamer naar je hoofd en nodigt je vervolgens uit om een kop koffie te drinken. Lees Ali de gekwetste, de rebel, de misthoorn van de lokale oemma en zie hoe de man op de rand van zijn eigen vernietiging balanceert. Lang heb ik gedacht dat Ali te diep in de columns van Theo van Gogh was blijven steken. Gratuit provoceren, jennen en zelfs uitdrukkingen gebruiken (deurmat) van wijlen de pestkop onder de columnisten, is hem niet vreemd. Soms heeft hij ook Wilderiaanse accenten: ’Politiek Nederland, inclusief de linkse partijen, is te laf.’ (NRC, juni 2006). Toch is Eddaoudi een man van dialoog, die respect voor zijn opponent kan opbrengen. En als hij alweer ontploft en wegloopt (zie ’Rondom Tien’ met Hirsi Ali), komt hij na vijf minuten weer terug. Toen ik hem een harde open brief schreef naar aanleiding van zijn ’deurmatstuk’ in februari 2006, reageerde hij onmiddellijk op de Trouw-site onder mijn column. Hij erkende daarin dat hij een ’kort lontje had’ en nog ’nooit zo hard naar iemand had uitgehaald’. Zijn laatste woorden? ’Gaan we wat drinken?’
Het beeld dat Ephimenco (of zijn dochter) schetst van Eddaoudi bevestigt wel de indruk die ik van hem via moslims en niet-moslims die met hem te maken hebben gehad in zijn functie als leraar of geestelijk verzorger (ken hem niet persoonlijk). Het is het beeld denk ik dat iedereen graag van een geestelijk verzorger bij het leger wil hebben: open, rustig, toegankelijk en niet-veroordelend maar wel met duidelijke grenzen. In het publiek is hij veel directer en harder zoekt veel meer de confrontatie. Dat is ook wat zijn vrouw Rabia Frank opmerkt in een sterk persoonlijk en inhoudelijk scherp stuk in Trouw:
Tegendraads? Ja. Maar hij is géén haatimam – Trouw
Zijn manier van schrijven was altijd ongrijpbaar; hij leek niet te peilen. Moslims verweten hem vaak dat hij te weinig voor de islam uitkwam en de rest van Nederland dat hij ’de hand beet die hem voedde’.
Maar ik weet hoe hij echt is. Hoe boos hij zich kan maken om onrecht, vooral daar waar hij zich door zijn afkomst geraakt voelt. Zo heeft hij in de gevangenis waar hij 9 jaar als geestelijk verzorger werkte –want een imam is hij helemaal niet, dat stempel wordt hem tegen wil en dank opgeplakt– de gedetineerden soms keihard aangepakt op hun dubbele moraal en op hun criminele gedrag. Maar ook de Nederlandse dubbele moraal moest eraan geloven, want hem was al jaren bekend dat je als moslim toch niet zoveel kan zeggen als menig andere Nederlander. Daar streed hij tegen en dat gaat hem nu de kop kosten.
Als columnist nam hij de vrijheid de discussie op scherp te stellen, om de randjes op te zoeken. Want hoewel hij droomt van wereldvrede, wist hij ook dat dat soms strijd kost, een strijd met woorden. Andere columnisten in Nederland hebben wel ergere dingen gezegd dan hij, maar hun artikelen zijn ’scherp, tegendraads, of ongenuanceerd’. Die van hem ’extremistisch, fundamentalistisch, radicaal’. Zoek de verschillen.
[…]
Mijn man heeft het recht zijn kant van het verhaal te vertellen, die minder zwart-wit is dan nu wordt aangenomen door alle papegaaien in het land. Als hij dat zelf niet kan en mag, dan doe ik het. Zijn vrouw met wie hij vele discussies heeft gevoerd, met wie hij soms behoorlijk van mening verschilt, die alle columns van zijn hand heeft gelezen en beoordeeld, die hem altijd heeft gesteund en hem heeft gestimuleerd zijn capaciteiten uit te buiten. Zijn vrouw, ik dus, de vrouw van de radicale imam. Nee, de vrouw van de beste moslim geestelijk verzorger die Nederland ooit zal kennen.
Wanneer iemand het zo voor je opneemt, heb je wat dat betreft weinig reden tot klagen lijkt me met zo’n mooie, scherpe en liefdevolle brief. Frank ziet het probleem in zijn moslim-zijn en hoe daar in Nederland tegenaan wordt gekeken. Los van het moslim-zijn zit er natuurlijk toch nog wel een ander probleem op het eerste gezicht dan. Het gaat om een persoon die in het verleden zijn toekomstige baas een hypocriet heeft genoemd en nog andere dingen die ingaan tegen het respect en de terughoudendheid die je zou moeten betrachten tegen over je (toekomstige) baas (zo egalitair zijn we nou ook weer niet); zeker wanneer je toekomstige werkgever het leger is en je in het verleden hebt geschreven dat Nederland niks in Afghanistan te zoeken heeft (of dat nu klopt of niet). Aan de andere kant heeft Frank natuurlijk wel degelijk een punt wanneer ze stelt dat Eddaoudi columnist was en dat columnisten nu eenmaal de zaken wat scherper moeten of mogen stellen. Lastig voor hem is zeker dat hij zijn geloofwaardigheid is kwijt geraakt in ieder geval bij politici die het feit dat hij zijn woorden heeft teruggenomen niet vertrouwen.Aan de andere kant…sinds wanneer bemoeit de Kamer zich met de aanstelling van een bepaald individu in overheidsdienst?
Niettemin het gebrek aan vertrouwen speelt een rol in de discussie zoals die ook bij Ramadan een rol speelt. Van mening veranderen wekt dat vertrouwen schijnbaar niet op, maar verwakt het klaarblijkelijk bij een enkeling.
Dat hij nu, in een paar jaar tijd, geheel en al van mening is veranderd, is mooi, maar belooft weinig goeds. Straks, eenmaal in functie, verandert hij misschien wel terug van mening. Of hij schuift steeds verder op, en gelooft over drie jaar niet eens meer in Allah. Ook niet handig voor een imam. Je weet het maar nooit met Ali.
Tsja dan kun je het nooit goed doen natuurlijk. Wat verder ook en rol speelt in deze discussie is, zoals al eerder aangehaald, dat een geestelijk verzorger geen militair is, niet onder de bevelsstructuur valt en dus meer vrijheid heeft dan een militair. Verder is Eddaoudi volgens mij altijd helder en open geweest dat hij columns schrijft. Ik weet niet wat zo’n screening voorstelt, maar het lijkt me dat dit er toch eerder uitgekomen was. Nu is het nogal mosterd na de maaltijd. Dat Eddaoudi zich voorlopig nog niet laat wegsturen, lijkt me dan ook verstandig. Hij is tenslotte geen deurmat.
Posted on March 22nd, 2009 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands, Public Islam.
Recent opperde Ahmed Marcouch één van zijn vele plannetjes. En wel om salafisten bij het overheidsbeleid te betrekken én het te subsidiëren. Ewoud Butter heeft al een aardig overzicht gegeven van deze discussie dus dat ga ik niet nog eens overdoen. Hans Jansen waarschuwt voor dergelijke praktijken en in het bijzonder voor de rol van de moskee:
Bij de opmars van de islam speelt die moskee een centrale rol. De moskee is niet alleen het gebedshuis, het is ook het commandocentrum van de jihad. Dagorders worden vanaf de kansel in de moskee uitgevaardigd. Steniging van overspeligen en onthoofding van afvalligen vindt plaats op het plein voor de moskee. Het leger dat op jihad gaat, vertrekt vanaf de moskee. Jihad, strijd tegen het ongeloof en de ongelovigen, wordt sinds Wenens ontzet van 1683 niet meer door staten beoefend, maar door ongrijpbare particuliere organisaties als Al-Qaida, want een staat die jihad gaat voeren zou door de Westerse militaire overmacht vernietigd worden. Gemaskerde individuen daarentegen die vanuit een hinderlaag schieten, zijn lastiger te bestrijden.
De schaamte over de eigen lafheid is verdwenen, strijden met open vizier wordt alleen maar als dom gekenschetst. Schuilen tussen weerloze burgers is voor de helden van de jihad een routinemanoeuvre. Heftig klagen als de vijand ook die burgers treft, behoort tot het dagelijkse spel met de onnozele Westerse persbureaus. Kamikaze-kunstenaars die behalve zichzelf handenvol anderen meenemen de dood in, krijgen uit handen van Islamitische predikanten als Al-Qaradawi de kroon van het martelaarschap opgezet. Deze Al-Qaradawi predikt ook dat Gods laatste bestraffing van de joden ‘door Hitler aan de joden werd voltrokken, maar dat de volgende straf uit de handen van de moslims moet komen’ (30 januari 2009). Deze Al-Qaradawi wordt door invloedrijke PvdA-politici naar Amsterdam gehaald en als hun leidsman gezien. Dieper kan Nederland toch niet vallen, denkt u misschien. Maar dan vergist u zich.
De opmars van de islam kan nog veel verder gaan dan thans het geval is in West-Europa, en is alleen maar te stuiten wanneer we er op letten dat de toekomstige slachtoffers van de jihad (dat wil zeggen: de bevolking van Nederland en de rest van Europa) hun vrijheid van meningsuiting behouden. Mohammed, de stichter van de islam, heeft er altijd goed voor gezorgd eerst eventuele critici het zwijgen op te leggen, meestal door sluipmoord, zoals zijn naamgenoot Mohammed Bouyeri sluipmoord gepleegd heeft op Theo van Gogh. De islamitische traditie zelf levert over dat pas nadat Mohammed zijn tegenstanders met geweld het zwijgen had opgelegd, het proces van islamisering begon. Het is daarom van het allergrootste belang dat we in Nederland niet verder gaan dan al het geval is met het verbieden van kritiek op de islam want de islamitische ideologie is niet bestand tegen het vrije woord.
Nou kunnen we stellen dat Jansen hier voor een deel kletst (de islam doet niks, jihadisten opereren over het algemeen niet vanuit de moskee, Qaradawi komt helemaal niet naar Nederland enzovoorts) maar het gaat erom dat hij de moskee naar voren haalt en bezorgd is over haar rol. Joost Niemöller grijpt bijvoorbeeld weer terug op eerdere discussies over de scheiding kerk-staat in Amsterdam en een recent onderzoek naar moskeeen:
Wie naar de demografische voorspellingen van het CBS kijkt, ziet dat de moslimbevolking een steeds groter deel van dit land gaat uitmaken. Het staatsapparaat is er op ingesteld deze ontwikkelingen zo soepel mogelijk te begeleiden. Met geld pamperen dus.
Gedoe wil de staat het liefst voorkomen. Beleidsplannen en rapporten worden dus zo saai, zo wollig opgesteld dat geen journalist de moeite zal nemen er eens in te duiken. En het werkt. Alle consternatie in de media richt zich op incidenten, niet op deze structurele veranderingen ten gunste van de islam.
[…]Financiële banden tussen kerk en staat zijn oké in Amsterdam.
Dat plan is er al doorheen gejast in de gemeenteraad. Nu wordt het ook aan de stadsdelen opgelegd. Het leidde onlangs tot enig verzet in Stadsdeel Slotervaart, toen stadsdeelvoorzitter Marcouch het opdrong aan de stadsdeelraad, maar de meerderheid van PvdA plus Groenlinks overrulde een motie van wantrouwen. Ook zonder dat daar enige media aandacht voor was.
Nu is het dus al officieel zo ver dat de islam in Amsterdam ruimere ondersteuning geniet dan landelijk. En geen haan die ernaar kraait.
Dan kwam er deze week dat rapport in opdracht van het Ministerie van Binnenlandse Zaken door een Stichting Oikos. Dit kan zo in de top tien van de meest idiote overheidsrapporten. Het heet: Moskeeën gewaardeerd. Een onderzoek naar het maatschappelijk rendement van moskeeën in Nederland. Het is samengesteld door een ingenieur, een Dr. En een Drs.
Net als Hans Jansen ziet ook hij dus een oprukkende islam / oprukkende moslims. Nu valt er op zich best een en ander aan te merken op het Oikos rapport en überhaupt kun je je afvragen waarom moskeeën eigenlijk financieel voordelig zouden moeten zijn, maar één van de, volgens Niemöller, vergaande uitspraken klopt zonder meer:
De moskee vormt voor een deel van de moskeegemeenschap een middel om in en vanuit de religieuze zelforganisatie deel te nemen aan de bredere samenleving.
Dat mag tegen het gezond verstand in gaan of zelfs te gek zijn voor woorden, het klopt wel. Religieuze zelforganisaties vormen enerzijds een bindmiddel voor de groep zelf en anderzijds een brug naar de wijdere samenleving. Daarbij was zeker in het verleden de positie van vrouwen en jongeren een zorgenkindje, maar daar komt (zij het langzaam) wel verbetering in bijvoorbeeld door middel van de Poldermoskee. De reikwijdte van veel moskeeën is daarbij overigens wel beperkt; de meeste organisaties lijken toch vooral een wijk- en buurtfunctie te hebben. Tegelijkertijd wil de overheid ook dat de moskee een rol gaat spelen in het anti-radicaliseringsbeleid en bij het terugdringen van de overlast van jongeren. Nou zijn moskeeën grotendeels vrijwilligersorganisaties en een professionele aanpak vergt toch geld. Maar afgezien van geld zijn er nog genoeg andere problemen die daar een rol bij spelen zoals ik al eerder geschreven heb.
Aan de andere kant, ook christelijke organisaties zoals het Leger des Heils krijgen subsidie voor hun maatschappelijke activiteiten, dus waarom zou dat niet voor islamitische organisaties kunnen gelden. Of je accepteert dat religieuze organisaties een maatschappelijke rol op zich nemen en dat kost geld of je accepteert dat ze dat niet doen en dan wordt er ook niet meer gezeurd over de gebrekkige rol van de religiezue organisatie bij anti-radicaliseringsbeleid en het terugdringen van overlast van jongeren. Een tussenweg zie ik nog niet 1-2-3. Een punt dat we verder voor ogen dienen te houden is dat secularisme in Nederland niet betekent dat uitingen van religie in het publieke domein verboden zijn of dat er een strikte scheiding is tussen het (publieke) staatsdomein en het (privé) domein van religie. De Nederlandse seculiere staat is het resultaat van compromissen tussen de seculiere politieke elite aan ene kant en religieuze partijen en organisaties aan de andere kant. De verhouding kenmerkte zich in het verleden door relatief veel autonomie voor de kerken, maar tegelijkertijd bepaalde de staat het kader van die autonomie en reguleerde en volgde de opbouw van de organisaties en de wijze waarop zij zich in het openbaar uitten. Dit vormt tevens het kader waarbinnen de huidige discussies zich afspelen en die dan ook zeer interessant zijn om te blijven volgen.
Posted on November 9th, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands, Morocco, Multiculti Issues, Religious and Political Radicalization.
Vereniging Imams Nederland VIN, Imamonline.nl
Verklaring van Vereniging Imams Nederland betreffende ophef bezoek imams aan Marokko
Wij van de Vereniging Imams Nederland betreuren het ten zeerste dat er grote ophef is ontstaan naar aanleiding van het bezoek van imams naar Marokko. Wij willen graag de volgende punten aanhalen en toelichten.
Zo werd er gesproken over een aantal van 40 tot 50 imams die weg geweest zijn. Dit is echter niet het geval. Het exacte aantal imams dat heeft deelgenomen aan deze conferentie vanuit Nederland bedroeg 35 imams.
Ook is het onjuist dat er moskeeën leeg zijn achter gelaten. Dit onderwerp gaat naast de imams ook het moskeebestuur aan en onze imams kennen hun verantwoordelijkheden goed. Zij zullen dan ook nooit de moskeegangers in de steek laten. De imams die aan de conferentie hebben deelgenomen hebben tijdig gezorgd voor vervanging.Het bezoek aan Marokko vloeide voort uit een initiatief van verschillende Islamitische organisaties die zich bezig houden met religieuze zaken uit de volgende landen; België, Duitsland, de Scandinavische landen en Nederland. Deze organisaties hebben ervoor gekozen deze conferentie in Marokko te houden. Dit om ervaringen met elkaar uit te wisselen zonder enige dwang van buitenaf. Het ministerie van religieuze zaken in Marokko heeft zich niet gemengd in deze conferentie, zij hebben enkel bijgedragen aan het organiseren ervan.
Het ministerie van religieuze zaken in Marokko heeft altijd verklaard dat Marokkanen die buiten Marokko leven en wonen de vrijheid en eigenheid hebben om hun religieuze zaken zelf te regelen en te organiseren zonder enige bemoeienis van wie dan ook. Het ministerie biedt echter wel haar ervaring op het gebied van het structureren van religieuze zaken aan. Hierbij kun je denken aan hoe om te gaan met radicalisme. Het ministerie staat dan ook altijd klaar voor wie hier gebruik van wenst te maken.
Één van onze doelen als Vereniging Imams Nederland is de imams te motiveren hun rol naar behoren te vervullen en de imam te blijven steunen zodat hij naar behoren kan functioneren in zijn werk . Dit kan alleen gewaarborgd worden door ontmoetingen met anderen te organiseren, bezoeken te brengen aan allerlei verschillende organisaties in zowel het binnen- als het buitenland en conferenties bij te wonen waarin men dezelfde doelstellingen voor ogen heeft die wij als Vereniging Imams Nederland ook hebben.
Wij zijn ons zeker bewust van het feit dat wij ons dienen te houden aan de Nederlandse wetten en er is zeker geen sprake van overtreding van deze wetten. Wij hebben in Nederland herhaaldelijk conferenties en studiedagen georganiseerd waarbij ook publieke figuren aanwezig waren. Deze conferenties en studiedagen zijn gefinancierd door bekende Nederlandse organisaties en overheidsinstanties.Hoogachtend, het bestuur van de VIN
Posted on July 11th, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Enter your password to view comments.
Posted on July 11th, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Enter your password to view comments.
Posted on June 25th, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Enter your password to view comments.
Posted on June 25th, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Enter your password to view comments.
Posted on April 14th, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands, Ritual and Religious Experience.
Enter your password to view comments.
Posted on March 14th, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Islamtop krijgt Nederlandse feiten – Binnenland – de Volkskrant
Islamtop krijgt Nederlandse feiten
Van onze verslaggeefsters Janny Groen, Annieke Kranenberg
AMSTERDAM – Multicultureel instituut Forum heeft met spoed een Factbook met feiten over de situatie van moslims in Nederland verstuurd naar de top van de Organisatie van de Islamitische Conferentie (OIC) in Senegal. Secretaris-generaal Ihsanoglu van de OIC is verzocht het feitenboek te verspreiden op de top, die zich onder meer buigt over groeiende islamofobie in het Westen.
Dit initiatief is bedoeld om ‘de scheve beeldvorming’ in de islamitische wereld over Nederland te corrigeren, licht Forum-directeur Sadik Harchaoui toe. De anti-Koranfilm van PVV-leider Wilders leidt in het Midden-Oosten tot heftige debatten. ‘Die zijn niet gebaseerd op feiten’, stelt Harchaoui in zijn voorwoord. ‘De verspreiding van actuele objectieve cijfers is broodnodig’, zegt hij. Ook om tegenwicht te bieden aan de islamofobie-monitor van de OIC, waarin Nederland veel negatieve aandacht krijgt.
In een brief aan Ihsanoglu stelt Harchaoui in bedekte termen dat de Wilders-kwestie niet moet worden misbruikt voor politieke doeleinden. En dat Nederlandse moslims niet zitten te springen om buitenlandse interventies. Zij ‘willen de boodschap overbrengen dat zij het goed doen in de Nederlandse samenleving, ondanks alle zorgen’, aldus Harchaoui in de brief. Hij maakt ook duidelijk dat moslims ‘binnen de context van de Nederlandse maatschappij, zelf goed in staat zijn een positie in te nemen in het debat’.
Forum wil met het Factbook een zo groot mogelijk islamitisch publiek bereiken. De OIC-top is daarvoor een goede start. In de Senegalese hoofdstad Dakar zijn zo’n veertig staatshoofden bijeen. Ihsanoglu haalde daar gisteren fel uit naar het Westen. ‘Moslims zijn doelwit van een lastercampagne, van vernedering, stereotypering, intolerantie en discriminatie’, zei hij. Ihsanoglu kondigde aan westerse islamofobie actief te zullen bestrijden.
Onmiddellijk na de top zal Forum Engelse en Arabische versies van het feitenboek verspreiden onder Arabische ambassades in Nederland en belangrijke kranten en televisiestations in Europa en het Midden-Oosten. Forum wordt, vooral de laatste maanden, bestookt met vragen van Arabische journalisten. Harchaoui: ‘Dan wil een journalist van de Iraanse televisie weten wat er aan de hand is in Nederland. Of een ploeg van Al Jazeera wil filmen in Slotervaart en zoekt vertwijfeld naar een achterstandswijk.’
In het feitenboek zijn de meest recente statistieken en ontwikkelingen over Nederlandse moslims bijeengebracht. ‘Artikel 6 van de Nederlandse grondwet geeft alle Nederlandse burgers het recht hun geloof te praktiseren. Moslims hebben datzelfde recht. In 2003 zijn in Nederland 453 moskeeën geregistreerd’, valt te lezen. En verder dat Nederland veertig islamitische basisscholen en twee middelbare scholen telt.
Negatieve statistieken over allochtonen in de criminaliteit en de autochtone perceptie van moslims ontbreken niet. Ook wordt gesteld dat 12 procent van de Turken en 14 procent van de Marokkanen zich onderdeel voelen van de Nederlandse maatschappij, tegen 39 procent van de Surinamers en 33 procent van de Antillianen.
Positieve statistieken zijn er over de groei van het etnisch ondernemerschap. Over het geluksgevoel bij jongeren (71 procent van de jonge Marokkanen en 67 procent van de Turken is gelukkig). En over politieke participatie. ‘Dan vallen ze om van verbazing’, zegt Harchaoui. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 stemde 69,7 procent van de niet-westerse kiezers, tegen 58,2 van de autochtonen.
Posted on February 24th, 2008 by .
Categories: Islam in the Netherlands.
Multicultureel feest bij opening Selimiyemoskee – Moskee Selimiye Haarlem
Eindelijk is het dan zover; de Selimiyemoskee in het Reinaldapark wordt vandaag en morgen feestelijk geopend. Om met de woorden van oud-wethouder Jan Haverkort te spreken: ,,Het heeft bloed, zweet en tranen gekost, maar het is een gebouw om trots op te zijn.”Hetis een drukte van belang bij de nieuwe moskee aan de Prins Bernhardlaan. Het is 11.00 uur en iedereen wacht ongeduldig op wat komen zal. Een half uurtje later klinkt er muziek in de verte. Daar is de muzikale optocht die vanmorgen gestart is bij de oude moskee aan Koningsteinstraat. Ongeveer een twintigtal leden van de Mehter groep, een Ottomaanse muziekgroep, lopen voorop, met daarachter de vlaggendragers. Een groep Turkse mannen en vrouwen sluiten de rij.
Het is een indrukwekkend schouwspel; de traditionele muziek valt in goede aarde bij het publiek. Honderden mensen volgen al dan niet klappend de stoet. Op het pad naar het gebedshuis passeert de optocht een groot bord met ‘Hos geldiniz’ en ‘Welkom’. Typerend voor deze opening waar de aanwezigen in zowel het Turks als in het Nederlands toegesproken worden, Turkse vlaggen naast het rood, wit, blauw van Nederland hangen en waar behalve honderden afgevaardigden uit de Turkse gemeenschap ook heel wat autochtonen aanwezig zijn. Echt een multicultureel feest.
,,Dit is een hele bijzondere dag”, aldus Ahmet Karadavut van het bestuur van de moskee. ,,We hebben er zolang naar uitgekeken. Drie jaar geleden ging eindelijk de eerste paal in de grond, maar daarvoor zijn we ook al jaren bezig geweest met de voorbereidingen. Maar nu zie ik dit prachtige bouwwerk en weet ik dat het al dat werk waard is geweest.” Ahmet kan helaas niet te lang praten. ,,Ik ben vandaag vliegende keep om te zorgen dat alles goed verloopt. Ik moet dus weer even verder.”
Intussen maakt de Mehter groep zich op voor het Turkse volkslied wat door velen uit volle borst wordt meegezongen. Daarna is het tijd voor verschillende toespraken van onder andere Imam Ahmet Demirer van de Selimiyemoskee, oud-wethouder Jan Haverkort en loco-burgemeester Maarten Divendal.
Laatstgenoemde noemt aan het eind van zijn praatje drie dingen op waarom volgens hem de nieuwe moskee zo bijzonder is. ,,Als eerste is de totstandkoming van deze moskee echt een collectieve prestatie. De moskee komt voort uit de vastberadenheid van de Turkse gemeenschap. Wat dit gebedshuis verder speciaal maakt is dat het ontworpen is door de Haarlemse architect Fedde Reeskamp en dat de vorm, materiaal en kleurgebruik perfect past in deze natuurlijke omgeving. Als laatste is de moskee de laatste tijd zowel positief als negatief in het nieuws gekomen. Veel Haarlemmers hebben de afgelopen maanden erg meegeleefd met de Turkse gemeenschap.”
Ook voor de architect en tevens Haarlems raadslid Fedde Reeskamp is dit een gedenkwaardige dag. ,,Ik ben niet zo’n podiumdier”, bekent hij op de vraag of hij geen toespraak houdt. ,, Ik laat het gebouw spreken. Het is geweldig om hier te zijn.”
Het is bijna tijd om het rode lint door te knippen. De taart van ongeveer 4 meter met een foto van de moskee geflankeerd door wederom een Turkse en een Nederlandse vlag staat al klaar. Ook staan de verschillende muziek- en dansgroepen klaar om optredens te verzorgen. Straks mag iedereen de moskee van binnen gaan bekijken. Ook nieuwsgierig? Zondag is het wederom feest in en rond de Selimiyemoskee.
Posted on February 22nd, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Enter your password to view comments.
Posted on February 22nd, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Enter your password to view comments.
Posted on February 22nd, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Enter your password to view comments.
Posted on February 22nd, 2008 by martijn.
Categories: Islam in the Netherlands.
Enter your password to view comments.
Posted on January 15th, 2008 by martijn.
Categories: Important Publications, ISIM Research II, Islam in the Netherlands, My Research, Religion Other, Young Muslims, Youth culture (as a practice).
Op 17 januari 2008 vindt het seminar ‘Ze geloven het wel’ plaats aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Het is een seminar voor mensen die de thematiek jongeren en religie aan het hart gaat, en die een beroepsmatige affiniteit met jongeren hebben. Wij denken daarbij aan wetenschappers die onderzoek doen op dit vlak en aan sleutelfiguren uit het bredere maatschappelijke veld.
De dag is allereerst bedoeld als impulsdag. Het programma biedt veel ruimte voor ontmoeting en discussie tussen wetenschappers en mensen uit de praktijk van het jongerenwerk. Inhoudelijk wordt gepoogd inzicht te krijgen in het hoe, wat, waar, wanneer en waarom jongeren geloven, en in het typerende van de religiositeit van de generatie jongeren die na 1980 geboren is. De organisatoren van deze dag hebben daartoe al geruime tijd gewerkt aan een state of the art van het Nederlandse onderzoek naar deze thematiek, dat in het ochtendprogramma van het seminar gepresenteerd zal worden. Deze presentatie zal gevolgd worden door coreferaten van prof. dr. Hijme Stoffels (Vrije Universiteit, Amsterdam) en Clazien Broekhoff (dekenaat IJssellanden, Zwolle). ‘s Middags vinden twee discussiesessies plaats: één sessie over religie en nieuwe organisatievormen, ingeleid door dr. Ton Zondervan (Universiteit van Tilburg) en Carolien Roos (Xnoizz Flevo Festival), en één sessie over religie en nieuwe media, ingeleid door drs. Johan Roeland (Vrije Universiteit, Amsterdam) en Umar Mirza ( Wijblijvenhier.nl). Daarna worden drie verrassende onderzoeken gepresenteerd:
Posted on January 15th, 2008 by .
Categories: Important Publications, ISIM Research II, Islam in the Netherlands, My Research, Religion Other, Young Muslims, Youth culture (as a practice).
Op 17 januari 2008 vindt het seminar ‘Ze geloven het wel’ plaats aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Het is een seminar voor mensen die de thematiek jongeren en religie aan het hart gaat, en die een beroepsmatige affiniteit met jongeren hebben. Wij denken daarbij aan wetenschappers die onderzoek doen op dit vlak en aan sleutelfiguren uit het bredere maatschappelijke veld.
De dag is allereerst bedoeld als impulsdag. Het programma biedt veel ruimte voor ontmoeting en discussie tussen wetenschappers en mensen uit de praktijk van het jongerenwerk. Inhoudelijk wordt gepoogd inzicht te krijgen in het hoe, wat, waar, wanneer en waarom jongeren geloven, en in het typerende van de religiositeit van de generatie jongeren die na 1980 geboren is. De organisatoren van deze dag hebben daartoe al geruime tijd gewerkt aan een state of the art van het Nederlandse onderzoek naar deze thematiek, dat in het ochtendprogramma van het seminar gepresenteerd zal worden. Deze presentatie zal gevolgd worden door coreferaten van prof. dr. Hijme Stoffels (Vrije Universiteit, Amsterdam) en Clazien Broekhoff (dekenaat IJssellanden, Zwolle). ‘s Middags vinden twee discussiesessies plaats: één sessie over religie en nieuwe organisatievormen, ingeleid door dr. Ton Zondervan (Universiteit van Tilburg) en Carolien Roos (Xnoizz Flevo Festival), en één sessie over religie en nieuwe media, ingeleid door drs. Johan Roeland (Vrije Universiteit, Amsterdam) en Umar Mirza ( Wijblijvenhier.nl). Daarna worden drie verrassende onderzoeken gepresenteerd:
Posted on September 11th, 2007 by .
Categories: Internal Debates, Islam in the Netherlands, Multiculti Issues.
Europe: New Groups Unite Those Who Renounce Islam – RADIO FREE EUROPE / RADIO LIBERTY
Europe: New Groups Unite Those Who Renounce Islam
September 11, 2007 (RFE/RL) — Some call them apostates, but they prefer the term ex-Muslims.
Today marked the official launch of the Dutch Ex-Muslim Committee, the latest such group to emerge in Europe. The groups say they want to make it easier for people to renounce Islam — and draw attention to places where leaving the faith is punishable by death.
The new group is headed by Ehsan Jami, a 22-year-old Dutch politician of Iranian origin. (more…)
Posted on September 10th, 2007 by .
Categories: Islam in the Netherlands, Multiculti Issues, Murder on theo Van Gogh and related issues, Religious and Political Radicalization, Young Muslims.
Sjoerd de Jong Redacteur NRC Handelsblad
Wat heeft zes jaar debat over de gevaren van de islam in Nederland opgeleverd?
En is de columnistentwist over de ‘toon’ ervan een bijzaak, of wezenlijk? Draag de waarden van de westerse cultuur ook uit in woorden. Hetzes aanjagen uit naam van het vrije woord degradeert de kwaliteit van het debat.
Wat is er hier, zes jaar na de traumatische schok van ‘11 september’, mis met de toon van het ‘debat’ over de islam?
Posted on September 1st, 2007 by martijn.
Categories: Gender, Kinship & Marriage Issues, Islam in the Netherlands, Multiculti Issues, Some personal considerations.
Zo dat was me het weekje van de belediging wel. En dat met één programma: Bimbo’s en Boerka’s.
Eerst de aankondiging waarbij te zien is dat Suhayb Salam tijdelijk de uitzending verlaat en vervolgens het gesprek tussen de meiden van halal en Hans Teeuwen.
De één vindt dus de aanblik van een minirok aanstootgevend terwijl andere mensen een dergelijke mening weer aanstootgevend vinden. De meiden van halal vinden de uitlatingen van Hans Teeuwen over islam en over hen beledigend en weer anderen hebben met problemen met het feit dat zij, met hun religieuze overtuigingen, de regie bepalen (of dat probeerden). En men verdedigt vooral het eigen recht om te mogen beledigen.We zouden het programma kunnen zien als ceremonie met rituele beledigingen met als doel de conflicten in een sociaal aanvaardbare en commercieel aantrekkelijke vorm te kanaliseren. Deze conflictsituatie wordt geuit via ridiculisering en provocaties, die breken met het poldermodel: de emoties worden niet meer ingehouden, maar openlijk getoond, de woorden zijn overvloedig en soms zeer rechtstreeks en de handelingen dramatisch. De omstandigheden tijdens de ceremonie (de context) en de vorm van de beledigingen, vaak van buiten geleerd, creëren immers « een symbolische afstand [ die ] het mogelijk maakt om de mogelijke gevolgen van de wederzijdse beledigingen te isoleren » (Labov 1978: 288).
Posted on September 1st, 2007 by .
Categories: Gender, Kinship & Marriage Issues, Islam in the Netherlands, Multiculti Issues, Some personal considerations.
Zo dat was me het weekje van de belediging wel. En dat met één programma: Bimbo’s en Boerka’s.
Eerst de aankondiging waarbij te zien is dat Suhayb Salam tijdelijk de uitzending verlaat en vervolgens het gesprek tussen de meiden van halal en Hans Teeuwen.
De één vindt dus de aanblik van een minirok aanstootgevend terwijl andere mensen een dergelijke mening weer aanstootgevend vinden. De meiden van halal vinden de uitlatingen van Hans Teeuwen over islam en over hen beledigend en weer anderen hebben met problemen met het feit dat zij, met hun religieuze overtuigingen, de regie bepalen (of dat probeerden). En men verdedigt vooral het eigen recht om te mogen beledigen.We zouden het programma kunnen zien als ceremonie met rituele beledigingen met als doel de conflicten in een sociaal aanvaardbare en commercieel aantrekkelijke vorm te kanaliseren. Deze conflictsituatie wordt geuit via ridiculisering en provocaties, die breken met het poldermodel: de emoties worden niet meer ingehouden, maar openlijk getoond, de woorden zijn overvloedig en soms zeer rechtstreeks en de handelingen dramatisch. De omstandigheden tijdens de ceremonie (de context) en de vorm van de beledigingen, vaak van buiten geleerd, creëren immers « een symbolische afstand [ die ] het mogelijk maakt om de mogelijke gevolgen van de wederzijdse beledigingen te isoleren » (Labov 1978: 288).