C L O S E R

Double Dutch

Posted on May 29th, 2009 by martijn.
Categories: Misc. News.

It is 400 years ago that the first Dutch people founded New Amsterdam, the place that is currently known as Manhattan. Interesting is that also the Belgians (source in Dutch) now claim that they were the first settles. The first Dutch colonists crossing the ocean were indeed people from what is now known as Belgium (the modern nation state Belgium exists since 1830) and more in particular the french speaking part of Belgium, from the city of Henegouwen. Two of the most well known people were Joris Rapalje (a last name that has a very negative meaning in Dutch) and Catalina Trico from that part of Belgium. Notwithstanding this countercampaign from the Belgians the Dutch managed to set up several exhibitions and public campaigns celebrating the establishment of New-Amsterdam. Also the American press has some coverage. Russel Shorto who writes for the New York Times magazine has written a book called The Island at the Center of the World on the history of Manhattan’s founding. He argues in this book is that the Dutch founding of Manhattan
Books by Russell Shorto

seeded not only New York’s immigrant culture, but America’s melting pot.

Thank you very much mr. Shorto. He also has written a very positive article in the New York Times:
Going Dutch – How I Learned to Love the European Welfare State. – NYTimes.com

PICTURE ME, IF YOU WILL, as I settle at my desk to begin my workday, and feel free to use a Vermeer image as your template. The pale-yellow light that gives Dutch paintings their special glow suffuses the room. The interior is simple, with high walls and beams across the ceiling. The view through the windows of the 17th-century house in which I have my apartment is of similarly gabled buildings lining the other side of one of Amsterdam’s oldest canals. Only instead of a plump maid or a raffish soldier at the center of the canvas, you should substitute a sleep-rumpled writer squinting at a laptop.

But not everyone is happy about this article. For example Dutch Heleen Mees, who lives and works in New York, wrote a letter to the editor:
Letters to the Editor – Going Dutch? Not So Fast – NYTimes.com

In his essay “Warming to the European way” (May 2), Russell Shorto sounds the praises of the Dutch welfare state. However, the Dutch welfare state isn’t as beneficial to low-skilled immigrants as it is to high-skilled workers like Mr. Shorto. In fact, it has suffocated the large group of non-Western immigrants who came to the Netherlands over the past decades to seek their fortune.

This little controversy has reached a few Dutch blogs by now:”>Obama Obama » Hollands Glorie potverdorie

Denk nu niet dat de VS ineens vol zijn van Nederland. Het stuk was (voorzover ik kon nagaan) niet op het televisienieuws. En het conservatisme mag dan krimpen, het is niet verdwenen. Dus zo goed als Nederland wordt bewonderd in dit land, zo goed wordt erop neergekeken.

And also a conservative Dutch man living in the US:
DUTCH WELFARE STATE: “THE TIMES” PRAISES; THE DUTCH FLEE

But Shorto does not describe in detail issues that are well worth talking about: welfare state overreach, the Dutch approach towards multiculturalism and the Dutch approach towards crime. All three are highly relevant to understanding a growing sense of disillusionment in Dutch society and a rising enthusiasm for emigration.

But also beyond the Dutch blogosphere there has been some attention, for example by one of my favorite writeres Ezra Klein:
EzraKlein Archive | The American Prospect

Tax quibbles aside, Russell Shorto’s explanation of how he stopped worrying and learned to love the European welfare state is nicely done. The answer is pretty simple: He started to like the welfare state when he began to receive its services. This, incidentally, is the sort of thing that conservatives worry about quite publicly in the United States. When Ben Nelson says he’ll oppose the public plan because “at the end of the day, the public plan wins the game,” he’s gesturing towards this point.

Now it is not up to me to decide who is wrong and why so. More interesting is what these articles together reveal about contemporary Dutch society. Is it a coincidence almost all reactions focus on the welfare state, crime, political intolerance and multiculturalism? These are, certainly not only from an American perspective, the most important issues that divide Dutch society nowadays, in particular political parties and opinion leaders. In particular multiculturalism, tolerance and more specifically Islam have been major fault lines in Dutch society starting from the 1990s onwards but with increasing speed and intensity from 9/11 and the murder of Theo van Gogh in 2004 in such a way that it can only be characterized as an Islam neuroticism; a situation wherein a society has an enduring tendency to experience and express emotional states (such as anxiety, anger, depression) in everything (remotely) related to Islam and/or Muslims and whereby ordinary situations appear as threatening and demanding immediate, quick and hard reactions. A neuroticism sometimes fed by political and religious elites but also abound on the internet on weblogs and webfora.

Also interesting of course is that both the Dutch and Belgians want to celebrate the event of establishing New Amsterdam. Of coursre understandable because New York is probably one of the most interesting, well known cities carrying a lot of symbolic value. Who doesn’t want to be the founder of that? For both the US and the Netherlands (ok and Belgium too) it seems to have become an event celebrating their self-proclaimed image of progress, pioneership, entrepeneurship, tolerance and (delusions of) grandeur. But is there also some attention for the negative aspects of our past? Except in the book The Forgotten History written by Dutch historian Geert Mak and Russell Shorto, there is not a lot of attention in the program for issues such as slave trade and the relationships with the native Americans. Also in the Dutch coverage of this event I have seen no reference to those issue yet. Yes, it seems that both the slaves and the native Americans were better off with the Dutch than with the English, but that does not mean we are fully exonerated. At one point the Native Americans were seen as ‘obstacles to European settlement‘ resulting in some brutal campaigns against the Native Americans. And what about buying a piece of land for 60 guilders in goods (beads, buttons and other trinkets) from people that did not realize that the transaction was for permanent possession (since the concept of alienable real estate was unfamiliar) of the land and even if they knew that, it in no way reflected the value of the goods that the Native Americans received. Moreover the deal was closed with the Canarsee tribe who hunted on the land but did have no rights on the island (the Weckquaesgeeks who did live there, were not consulted). The Dutch (and later English) colonists built the city’s local economy around supplying ships for the trade in slaves and in what slaves produced. Slaves did a lot of work in creating a major port city, they built Fort Amsterdam (Battery Park) and cut the road we now know as Broadway. I don’t want to spoil the party, but could we please consider taking this into account as well. Or, if this already done and I couldn’t find it, let me know.

Ow and this also Double Dutch (with Malcom McLaren, yes the one and only)

3 comments.

Nikolaos van Dam: The Global Political Trend and the Role of Islam: The Academic Responsibility of Muslim Scholars

Posted on May 5th, 2009 by martijn.
Categories: Misc. News.

The Dutch Ambassador in Indonesia, Nikolaos van Dam, has delivered a speech on the occasion of the graduation ceremony of The Institute for Qur’anic Studies Jakarta, at Jakarta Convention Center, 29 April 2009. The complete text of the ‘Orasi Ilmiah’ The Global Political Trend and the Role of Islam: The Academic Responsibility of Muslim Scholars:

Your Excellency Dr. Maftuh Basyuni, Minister of Religion of the Republic of Indonesia;
Dr. Fauzi Bowo, Governor of DKI Jakarta;
Prof. Dr. Nasaruddin Umar, Rector of The Institute for Qur’anic Studies Jakarta;
Excellencies, colleague Ambassadors of befriended states;
Respected invitees and graduates,

I have been asked to speak about “The Global Political Trend and the Role of Islam: The Academic Responsibility of Muslim Scholars”. This will lead me also to a discussion about the issue of the responsibility of Western scholars and their dialogue with Muslim scholars. Together these scholars could play an important role in helping achieve a better understanding
of Islam and the role it plays in global politics.

What is Islamic and what not?

It is not only important to explain what Islam really is, but it is also important to make a distinction between what, in fact, involves Islam, and what people have incorrectly associated with and attributed to it. What is the relation between Islam and the actions of people that practice the Muslim faith? In my opinion All this has contributed a lot to existing misunderstandings. A lot of these misunderstandings have to do with false perceptions, but not with academic reality. Although one might also argue that perceptions become academic
realities if people believe their perceptions to be true. The responsibility of scholars, both Muslim and non-Muslim, is therefore to subject these perceptions to a reality test, particularly if this can help in providing a global forum which would help create a better mutual understanding, as well as a stronger cross-cultural friendship.

But not only scholars can give a helping hand. Governments and countries, too, can play an important role, particularly if they can fulfill the role of building a bridge between conflicting parties or cultures. But we must place these so-called bridge functions in the right perspective.

Bridge functions

Time and again I have heard about the potential “bridge functions” of certain countries, indicating that these countries could play an important role in helping improve understanding between different parties or cultures, or helping establish peace between hostile countries.
By way of an example: Indonesia is said to have the potential to play a large bridge function between the Islamic and Western world, in particular because it can be considered as a peaceful and successful democracy with a Muslim majority.
Turkey is supposed by some observers to be able to fulfill a bridging function between Europe and the Islamic world, because it is geographically located between them and is itself considered as both Muslim and democratic. According to yet other – in my view unrealistic observers – Israel could fulfill a bridge function between the West and the Arab Middle East, whereas a democratic Iraq could be a bridge between the democratic West helping spread
democracy in the Middle East, and so on. It seems as if the view of some of these observers is blurred or blinded by a kind of fixation on Islam as a religion, or democracy as an ideology.
Some countries are embellished with the epithet of being located at cross roads between various cultures or continents, or having geographic strategic importance. Turkey is seen by some as the cross roads between Europe and Asia, between the Christian and Muslim world. Egypt is part of both Africa, the Middle East and Asia, and therefore can play an important role in this context, and so on.

Some of these bridge visions which I just mentioned have also been expressed by various prominent Western politicians. What is essential in this respect, is to pose the question of whether or not the parties directly involved do themselves appreciate such a bridge function of other mediating parties. If their perception of it is positive on both sides, then the chances of success are there. But in the Arab Middle East, Israel is certainly not viewed as a potential
candidate capable of fulfilling a bridge function with the West, because Israel is seen as an adversary, to put it mildly. The Arab states prefer their own direct contacts with the West and do not want third parties in between. The same applies to Turkey, being a non-Arab country. Being a Muslim democratic country does not make any difference.
Indonesia is from the Arab Middle Eastern perspective more often than not seen as a country in the periphery of the Islamic world, which thereby would not havea natural central role.
Nevertheless, if Indonesia is seen as an important bridge from the view of the West, it can be useful to further explore this view so as to help achieve a better relation between the West and what is viewed from there as “the Islamic world”. If that perception is not there, it may be helpful to convince them of its usefulness.

Regional, cultural or religious identity?
African, European, Asiatic, Arab, Islamic or Christian? Today I want to report about some of my experiences with the Islamic dimension in various countries where I have lived as a diplomat, as an academic or as a student: chronologically in Syria, Lebanon, Libya, Iraq, Egypt, Turkey, Germany and finally in Indonesia. With the exception of Germany all of these
countries are considered as Islamic countries, or better said: countries all having an Islamic majority, and being members of the Organization of the Islamic Conference (OIC).

Let me first, however, introduce myself to those who do not know me, and tell something about the countries where I have worked. During the past twenty-one years I have worked as ambassador in Baghdad, Cairo, Ankara, Bonn-Berlin and Jakarta. Before that I was Charge d’Affaires a.i. in Tripoli (Libya) and in 1980 I started my first posting abroad for the Netherlands Ministry of Foreign Affairs in Beirut, Lebanon. From Lebanon I also covered Jordan, the Palestinian Occupied Territories and Cyprus. From Ankara I was co-accredited in Azarbaijan, and from Jakarta I also cover Timor Leste. As a student I made various study journeys to, among others, Syria, Iraq and Lebanon.
Many have noted that I have been working almost exclusively in Islamic countries. But you can also formulate it quite diffferently: I served in two African posts (Egypt and Libya), three Asiatic countries (Lebanon, Iraq and Indonesia), and in two European countries (Germany and Turkey). It just depends on the glasses through which you are looking, or the way you want to
see it. Some will readily say that Egypt and Libya actually are not really African countries but Middle Eastern ones, irrespective of the fact that they are both located in the African continent and that their political leaders have over the years developed ideas clearly containing an African component. Yet others have the opinion that also Lebanon, Syria and Iraq are not real Asiatic countries, and that they should actually be considered as Arab ones,
irrespective of the fact that they are located in the Asian continent. Again others will say that Turkey, when it really comes to the point, actually is not at all a European country, but actually more Middle Eastern. Nobody can deny the fact that the largest part of Turkey is geographically located in Asia, as is allready indicated by the name of Asia Minor. The Turkification of the population of Asia Minor, which today has the Turkish language as mother tongue, started only as late as the eleventh century as a result of the immigrations of Turkish tribes who came from Central Asia, and had, also because of their Altaic language a clear Asiatic background. But today many Turks prefer to call themselves Europeans because they want to belong to Europe, irrespective of the fact that the original ethnic Turks had a clear Asiatic background. This wish to be European also emanates from the Kemalist ideology which indicates that Turkey should direct itself more towards modern Europe, because it belongs more to that part of the world, irrespective of the fact that the former capital Istanbul originally was the center of the Islamic Ottoman Empire, which had its centre of gravity in the Middle East and North Africa, and not at all in Europe. (This is not to ignore the fact that the Ottoman Empire has also left clear traces in the Balkan, like for instance in Bosnia-Herzegowina.
And in the past, the Ottoman Sultan was even called “The Sick Man of Europe”).

And to make it even more complex: being a Turk in modern Turkey no longer necessarily implies having a Turkish ethnic background, but rather having an identity which is linked to the territory of the Turkish state. Today one can speak of, for instance, Turks of Turkish ethnic origin, Turks of Kurdish ethnic origin, Turks of Arab ethnic origin, Turks of Armenian ethnic origin, and so on. Although the number of Turks of Turkish ethnic origin may not be that big, the Turks of Turkey, or Turkey-Turks, nevertheless feel themselves linked with many of their Turkish-speaking “brothers and sisters” who live outside Turkey, like, for instance, the Turkish Cypriots, and the Turkic speaking populations of Azerbaijan, Turkmenistan, Uzbekistan and other Central Asiatic countries. And whereas the Turkey-Turks today are focused mainly on Europe, they at the same time wish to keep an eye on their Turkish speaking Asiatic brothers, preferably in the role of the bigger brother, whose attitude tends to be perceived by the
other Turkish speaking parties as a kind of tutelage.

By way of analogy, one can speak of Indonesians of Javanese ethnic origin, of Minangkabau origin, of Bugis origin, Papua origin and so on, who are all bound together by their united and unifying language of Bahasa Indonesia, combined with their common territory of the Republic of Indonesia. Additionally, Indonesia has a special link with other Malay speaking countries in the region.

The separation of the Arab countries from the Ottoman Empire at the beginning of the twentieth century was at the time seen by the Young Turks as a kind of betrayal towards those Turks whose nationalism actually had very much in common with Arab nationalism. The Turkish nationalists actually reproached the Arab nationalists of wanting something similar as what they aimed for themselves: notably the establishment of their own national state, which was based on their respective ethnic or linguistic identity. It goes without saying that both parties – Turks and Arabs – were aiming at controling as large a territory as possible. It did not disturb them if these territories would include also other important ethnic groups with a different ethnic or linguistic identity, different from the main ethnic group controling the new nation-state.

But what about the geographical position of Indonesia? To which continent does it belong? When I received the good news about my transfer from Berlin, my previous posting, to Jakarta, the first thing I did was to go to a bookshop to look for travel guides about Indonesia. But in the sections dealing with Asia and South East Asia I could not find any book on Indonesia. Until I finally had a look in the section Oceania and the Pacific. I was surprised to find the Indonesia books in that section, until I realised that Indonesia actually covers two continents, of which the border line runs trough the deep waterway between Bali and Lombok, at the so-called “Wallace Line”. To the east of this line we can find Kangaroos and other marsupials, but not to the west of it. The reason for this is clear: these animals in the past, when the sealevel was much lower, could not cross this sea straight because it remained too deep for them. As a result, divergent developments took place on both sides, also in the field of flora. But these deep straights did not prevent human beings from migrating all over the area which is today called the Archipelago.

The Austronesian languages spread out all over the area from Madagascar to New Zealand, but did not succeed in the past to penetrate into the Melanesian heartland of Papua. But in modern times this has started to change. Generally it can be said that the boundaries of Indonesia with its huge territory and extraordinary rich diversity, are not determined by ethnicity, language, or the fact of belonging to one or more continents, but rather by its colonial history. The colonial boundaries in the end became the boundaries of the Republic of
Indonesia. Not one inch more and not one inch less.

Should one conclude that Indonesia is Asiatic? Or Oceanic? I am inclined to conclude that it is both, when taking the geographical, ethnic and linguistic backgrounds of its population into consideration. But in my personal perception and my way of thinking, the Asiatic dimension generally prevails. This probably has to do with the political map of Indonesia with which I was raised. But perhaps also because, being a Dutchman, I am used to looking from West to
East instead of the other way around (like an Australian would probably do). And I had never heard of that Wallace line before I went to Indonesia. When looking at it with hindsight, the Wallace Line is no more than a scientific discovery, be it a very important one. But this discovery has not had any consequences for the composition of the human population and the cultures of Indonesia.

The first political map which is imprinted in one’s mind or memory, whether it be at school or elsewhere, is to a great extent decisive for the picture one has of the world. Usually it is a political map which is derived from the political realities of the day.

You may ask yourself why it is that I have given such a long introducttion about the various postings I had. But that is only to demonstrate how different identities can be approached, or how they can even be manipulated. And how the importance which is ascribed to those identities can shift in the course of time.
Is it about regional, cultural or religious identities? Or is it about a combination of them, the composition of which is determined according to what suits the argument best? Or is it about periods of time in which certain ideas prevail? Such as nationalism, capitalism, socialism, secularism, religion or religious fundamentalism, or a combination of some of these factors? Is it about being African, European, Asiatic, Oceanic, Arab or Islamic, or even Christian? What
was seen in the past as being Arab, is nowadays quite often also, or even more prominently seen as Islamic. Moroccan and Turkish immigrants in the Netherlands were in the past identified by their countries of origin, but today their so-called religious identity is placed to the foreground much more prominently.

People in Europe may look somewhat astonished when I mention that after Turkey I also had a “Christian” posting, notably Germany. (I shall leave the playful remark, made on the occasion of my official departure from Ankara to Berlin, that I was actually leaving for the largest Turkish city outside Turkey, out of consideration here). I had never before considered the European countries as specifically “Christian”. The more so I was surprised when the then Prime Minister of Turkey, Mrs. Ciller announced somewhere in 1998 that the European Union should be branded as a “Christian club” in case it would not welcome Turkey into its ranks. I think that only few Europeans saw the European Union as a kind of Christian club. Nevertheless Mrs. Ciller had introduced a new religious element into the political game, which was difficult to undo later on. Even today, many Europeans will still not see the European Union as a Christian
organization, even though it is not uncommon to say that the EU is founded on Christian norms and values. Turkey, which at the time was considered to be a secular bulwark, also in the time of Prime Minister Ciller, is now being seen more and more as an Islamic country, irrespective of the fact that quite other factors have played a role here, next to the remarks of Mrs. Ciller. Nowadays the Islamic identity of Turkey is underlined by those within the European Union
who do not like to see Turkey being taken up within their ranks.

Although I am aware of the fact that countries like Iraq, Syria, Palestine, Jordan and Libya have clear Muslim majorities, I have never experienced these countries primarily as Muslim countries, but rather as countries with their own cultural identity, in which to me the Arab element was the most prominent. I experienced Turkey at the time in a similar way, particularly in modern Ankara. This is not to say that the Muslim identity was not there; because it was often present very clearly, but it was also very normal and obvious. But it was also determined by the attitude of its inhabitants towards the outside world, and of course by the position of the ruling regime concerning secularism or religion. Next to this, the way in which these countries were being treated by the outside world was also playing a role. There can be a clear interaction or interplay between action and reaction, as we have been able to see clearly in the period after the 11th of September 2001.

Since the early 1960s Iraq and Syria mainly had secular Arab nationalist regimes. Both attached importance to the role of Islam, but also saw Islam as an inseparable part of Arab national history, of which both Muslims and Christians could be fully fledged and equal heirs. (The Iraqi Ba’thist regime was deposed in 2003). The Iraqi President Saddam Husayn during his speeches at the time put Arab historical figures like the Shi’i ‘Ali ibn Abi Talib, the Sunni Mu’awiyah and the Kurdish Salah al-Din (al-Tikriti), and others on an equal footing as Arab
national heroes, thereby wanting to bridge the sectarian differences within Iraqi society.

At the same time, Islamic fundamentalist organizations and movements were suppressed everywhere, because they were considered as – or they really constituted – a threat to the existing regimes. And I am referring to a period of which has already lasted at least half a century, be it that after the 11 September 2001 a lot has been put into motion and polarization has taken place.

Does Islam adapt itself to society or does society adapt itself to Islam?

Islam can be considered as a universalistic and all-comprising religion that touches upon all aspect of life of Muslims. But can this view also be turned the other way around? Are all aspects of life explainable through Islam? Or to put it differently, can all acts of Muslims or all developments in societies with a majority of Muslims, also sometimes called Islamic societies, be explained through Islam? In principle, I think, they could, from a Muslim perspective. But
if they could be explained in one way or another through Islam, should they therefore also necessarily be explained through Islam? Particularly in a world in which not everyone is Muslim and where a great variety of religions live side by side together?

Some describe Indonesia as an Islamic state or country, although there are many people with other religions living here. They constitute some 10% of the population, making up some 24 million people. Of the 33 Provinces 10 have now a non-Muslim Governor. Instead of calling Indonesia an Islamic country, it is often preferred to describe it as “the country with the biggest Muslim population of the world”, having an official state ideology, the Pancasila, which
could be described as secular and where the principle of “unity in diversity” is to be respected. It is even the slogan in the national weapon: “Bhinneka Tunggal Ika”.

Islam is a hot topic in the West and in the Islamic world itself

Islam is a hot topic in the West, and not only there, but also in the Islamic world itself. Many people talk about it, but much fewer people are knowledgeable about it. If you want to organize a seminar on “democracy in South East Asia”, for instance, it may not be that easy to raise funds for it. But if you add the word “Islam”, and make it about the role of democracy and Islam in South East Asia, the chances become much better. Nevertheless it may be wrong to stress the idea of any connection between Islam and all kinds of developments in the world. The danger exists that Islam becomes a kind of fixation, thereby adding to a misunderstanding between Muslims and non-Muslims or between so-called Muslim countries and non-Muslim countries. It is as if a kind of polarization is being stimulated, exactly there where we do not want such a polarization.

After the 11th of September many people in the West thought they could have a much better understanding of what were the deeper backgrounds of what had happened in New York by reading the Qur’an. I was posted in Berlin at the time, and found out that for that reason the German translation of the meaning of the Qur’an became the book most widely sold in Germany in this period. But could it help its readers much further in understanding what had happened? I do not think so. It may be of course very instructive to read the Qur’an, particularly for
those who have not done yet, but to understand everything happening in the world is a different matter.

To fully understand the Qur’an one needs additional explanations andclarifications to the text. This applies also to those who are well versed in Qur’anic Arabic. Sometimes one needs to read a lot of books in order to discover that one would not have had to read them after all. Sometimes things are much easier and simpler to explain.

Some have noted that “the Islam” does not really exist, because there are so many forms of Islam. I would argue, rather, that although Islam does have so many varieties and while there is such a rich diversity in Islamic communities, this does not exclude “the Islam” from existing. It merely means there are many different interpretations of it. Certain basic principles of Islam are the same everywhere. What is different are the regional and cultural diversities amongst
Islamic communities. Islam emanated in a specific Arabian social and cultural environment, existing in the Arabian peninsula at the time of the Prophet Muhammad ( ). It is only natural, therefore, that the original Islam contains many Arab specifics. Although Islam can be said to be a universalistic religion, it can also be said that it started as an Arab religion, revealed in the Arabic language. This language is so much part of Islam, that it is considered inappropriate to do the ritual prayer (Salat) in any other language than Arabic. An Indonesian religious leader who led the ritual prayers in Indonesian was imprisoned for this.

The Arabic language enjoys great prestige in Indonesia. Nevertheless the number of people who have a clear command of the Arabic language in Indonesia is not very big. Perhaps this has even added to its prestige.

When Islam spread outside the Arabian Peninsula and came into contact with other cultures, Islam adapted itself to these regions in the sense that various local habits and traditions where not only being accepted as not contradicting those of Islam, but were later on also sometimes interpreted by the local populations as being in line with Islam, if not Islamic itself. Many people who as new Muslims continued part of their former traditions, gradually came to argue that these traditions were in fact part of Islam. In the traditional West Sumatra Minangkabau society, for instance, Minang culture is said to be based on Islam: “culture based on religion, which in turn is being based on the Qur’an”. One might, however, also say that Islam has merged here to a large extent with local culture, because Islamic religion and Adat are in this region perceived to be almost identical.

More generally, one might say that in large parts of Indonesia Islam has adapted itself to the local cultures and traditions, or has embedded itself into them, instead of fully adapting to the culture and traditions of the Arabian Peninsula the other way around. A similar phenomenon could be said to have taken place in other regions of what today is considered to be the Islamic world. In many places people interpret local habits or traditions as part of Islam, whereas in fact they are not really. Also cultural manifestations based on different religious-
cultural backgrounds generally coexist peacefully together in Indonesia.

Some personal observations about culture and religion in Indonesia

I hope you do not mind when, as a non-Indonesian, I propose to share with you some of my personal observations about culture and religion in Indonesia. They are made from the perspective of a foreigner who for a long time has lived in other parts of the Islamic world, which are rather different from Indonesia. Just take a few examples from Indonesia in which culture and religion exist side by side:

– The Ramayana is a very popular epic Indonesia, Java in particular. When I saw this dance performed in Yogyakarta for the first time, I asked what the religion of the dancers was. The reply was that they were all Muslims. I was amazed because I considered the Ramayana performance to be Hindu, and therefore was surprised that the dance of another religion could be performed by Muslims. A friend of mine, who had studied Indonesia for a long time, explained, however, that the Ramayana should in this case not be considered as a Hindu dance, but rather as a performance which was an expression of Indonesian or Javanese
culture. Therefore culture was the key concept here, not religion.

– Something similar is the case when you look at many of the Javanese mosques. As has been described by Prof. Pijper in his well-known study on the mosques of Java, the roof or roofs of the Javanese mosques consist of various layers, the forms of which go back to Hindu-Javanese times, and may symbolize various heavens. These have nothing to do with Islam, but rather with the heavens existing in Hinduism. Here, again, the present shape has nothing to do with Hindu religion, but is rather a residue of Hindu culture in Java.

– Whereas in many other countries with Islamic majorities the use of Arabic Islamic names is very popular, in Indonesia, Java in particular, it is more common to frequently use traditional Javanese names. For that reason it is often not possible to know someone’s religious identity. But the ethnic and cultural background is often easily recognized. It is another example of the fact that traditional culture is given a prominent place in Indonesian society.

– Quite particular is also the performing by women of reciting the Qur’an during opening ceremonies of important gatherings. In other Islamic or Arab countries I have never noticed such a phenomenon. It simply is an Indonesian tradition which reflects more the position of women in society than religion itself.

– Another special phenomenon in Indonesia is the greeting of different religious communities with their respective greeting formulas, even if one does not belong to one of these communities. When addressing a Muslim audience it is fully accepted in Indonesia to start with “assalamu ‘alaikum wa rahmatullahi wa barakatuh”, also by non-Muslims (although not all Muslims appreciate this); when addressing Christians in for instance Manado one might start with “shalom”, and in Bali the Buddhist greetings might be used. It is, however, appropriate to, after a religious formula, always add: “Salam sejahtera bagi kita semua”, so as not to exclude anyone from being addressed.

When President Susilo Bambang Yudhoyono started his opening of the United Nations Conference on Climate Change in Bali, December 2007, with the Muslim formulas “Bismillahi al-Rahman al-Rahim” and “assalamu ‘alaikum wa rahmatullahi wa barakatuh”, the master of ceremonies followed in English by saying to all the guests: “welcome to the Island of the Gods”, which is the commonly used name for Bali (Pulau Dewata). The special element here is that the plural of Gods is used, which normally would be considered as not in line with the principle of monotheism in a religion like Islam. But in Indonesia this terminology is fully acceptable, because it is understood as a cultural concept rather than a religious one. In this respect Indonesia differs from various other countries with a Muslim majority. Compare the situation with a country like Malaysia where the usage of the word Allah is supposed to be prohibited to non-Muslims, whereas it is just the word for God in Arabic. The name ‘Abd Allah is not uncommon among Christians in the Arab world, and was already in use in pre-Islamic times. The name of the Father of the Prophet Muhammad ( ) was ‘Abd Allah as well, whereas he certainly was not a Muslim, because Islam did not yet exist in his time… It would be strange to have to say ‘Abd al-Tuhan.

– Take another example of Indonesia: The Borobodur Hotel in Jakarta is full of Hindu statues and Gods, but nobody minds, because it is an expression of culture, just like Egypt has the statues of its Pharaohs and Egyptian gods and goddesses, whereas at the same time Egypt can be considered as a traditional Islamic religious country, and so on.

Other Islamic countries have their own examples concerning the local cultural heritage and Islam existing side by side. It could be noted, for instance, that whereas in strongly traditional Islamic Saudi Arabia women are prohibited from driving a car, the same is allowed in the Islamic Republic of Iran. These differences have nothing to do with Islam itself, but rather with different cultures existing in these countries. Similarly, the harsh treatment of women by the Taliban in Afghanistan is much more a reflection of regional tribal customs and attitudes than that is part of Islam. The acid throwing into the faces of women happens in wider parts of
Asia, including in India and Cambodia, and can be seen as purely criminal. It goes so far as to fully mix up Islamic religion and other phenomena, which have nothing to do with Islam. Other examples are female circumcision, which is most widely spread in Africa, and the so-called honor killings.

But this does not prevent larger part of the non-Muslim world from perceiving these attitudes as being connected with Islam, which therefore generally has a non-favorable effect on the attitude towards Islam in the West.

Or take the example of whipping which is used as a type of shari’ah-punishment. Are people against such forms of corporal punishment as a matter of principle, or because they are part of Shari’ah? During a discussion on this issue with some Europeans, I once made the remark that similar punishments were also carried out in Singapore. The reaction of one of my non-Muslim
counterparts was: “Yes, but that is not Shari’ah”…

When exchanging views within the framework of an inter-cultural, or inter-faith dialogue, we do not necessarily have to discuss religious issues as such. After all, it is common for most believers to consider their own beliefs to be the best and most correct. What is more important is to discuss underlying values and beliefs, which the various parties may have in common.

Mutual respect for religious and cultural diversity can only enhance unity, both internationally as well as nationally. Those who have disrespect for religious and cultural diversity, because they think it might undermine unity, may just achieve the opposite and create disunity.

Thank you for your attention.

Not everyone is happy about the speech:
Gates of Vienna: Dutch Ambassador Defends Islam at an Indonesian Madrassa

Freedom Party chairman Geert Wilders: “While speaking to an audience at the Institute for Quranic Studies in Jakarta, Mr Van Dam acted as an advocate of Islam, rather than a representative of the Netherlands.

“In doing this, he has lost all credibility. Instead of trying to defend Islam Mr Van Dam should be defending the universal human rights and be committed to improve the situation of the Christian minority in Indonesia.”

Freedom Party MPs Geert Wilders and Barry Madlener demanded the resignation of Mr Van Dam in written questions to the Dutch Secretary of State.

1 comment.

De enige goeie Marokkaan…

Posted on April 7th, 2009 by martijn.
Categories: Misc. News.

Eerder was er ophef over allerlei smakelijke en minder smakelijke meningen bij Marokko.nl naar aanleiding van de dood van 2 militairen in Uruzgan. Marokko.nl zou een klikknop moeten krijgen, de subsidie zou moeten stoppen en zou zelfs gesloten moeten worden. Dat het makkelijk is om allerlei meningkjes na elkaar te knippen en te plakken blijkt wel uit de reacties op de dood van Azdin Chadli uit Uden:

De berichten over de geestelijk verzorgers bij defensie horen daar op zich niet bij, maar om nu de loyaliteit van moslims (van welke etnische afkomst dan ook) in twijfel te trekken na de dood van een gemengd Marokkaans-Nederlandse man is toch wel erg dubieus. Eerlijk is eerlijk op alle sites waar naar verwezen is, zijn behoorlijk wat afkeurende reacties te bespeuren op dergelijke uitlatingen; maar dat doet er niet toe want dat is bij Marokko.nl ook het geval. Sterker nog de hele berichtgeving over de imams in het Nederlandse leger en de dood van Chadli is nogal dubieus wanneer je ze tegen elkaar afzet. Chadli is van gemengde afkomst, maar in de eerste berichten is dat verwezen. Bij de imams wordt dat duidelijk vermeld meestal op basis van hetzelfde ANP bericht).

Elsevier.nl – Nederland – Defensie neemt omstreden imams in dienst

De Marokkaanse imam Eddouadi is publicist en oud-geestelijk verzorger in de Koepelgevangenis in Breda.

Elsevier.nl – Nederland – Dode en gewonden bij raketaanval op Kamp Holland

De Nederlandse soldaat der eerste klasse Azdin Chadli (20) is maandag om het leven gekomen door een raketaanval op de basis Kamp Holland in de Afghaanse provincie Uruzgan.

Dode en vijf gewonden door raketaanval Kamp Holland – Binnenland – de Volkskrant

Soldaat der eerste klasse Azdin Chadli werd maandagavond het slachtoffer van een raketbeschieting.
Nederlandse militairen in Kamp Holland.
Nederlandse militairen in Kamp Holland. (ANP)

Vijf andere Nederlanders in de leeftijd van 19-24 jaar, raakten gewond.

Defensie neemt imams aan als geestelijk verzorger – Binnenland – de Volkskrant

De Nederlandse krijgsmacht heeft vanaf donderdag twee imams in dienst. Een woordvoerder van het ministerie van Defensie bevestigde dinsdag een bericht daarover in weekblad Vrij Nederland (VN).

Het gaat om Ali Eddaoudi en Souad Aydin. Zij zijn respectievelijk van Marokkaanse en Turkse origine

AD.nl – Binnenland – Militair komt om bij aanval Kamp Holland

De 20-jarige Nederlandse soldaat Azdin Chadli uit Uden is gisteravond in Uruzgan door een raketaanval gedood.

AD.nl – Binnenland – Defensie stelt imams aan

De Nederlandse krijgsmacht heeft vanaf donderdag twee imams in dienst. Een woordvoerder van het ministerie van Defensie bevestigde dinsdag een bericht daarover in weekblad Vrij Nederland (VN).
Het gaat om Ali Eddaoudi en Souad Aydin. Zij zijn respectievelijk van Marokkaanse en Turkse origine.

Nederlandse militair omgekomen – Binnenland – Telegraaf.nl [24 uur actueel, ook mobiel] [binnenland]

Tarin Kowt – In Kamp Holland in Tarin Kowt is een Nederlandse militair omgekomen door een raketaanval. Het gaat om de 20-jarige Azdin Chadli uit Uden (Noord-Brabant). Vijf Nederlanders zijn gewond. Hun toestand is stabiel.

Defensie stelt imams aan – Binnenland – Telegraaf.nl [24 uur actueel, ook mobiel] [binnenland]

Het gaat om Ali Eddaoudi en Souad Aydin. Zij zijn respectievelijk van Marokkaanse en Turkse origine.

SpitsNieuws : NEDERLANDSE DODE IN URUZGAN

NEDERLANDSE DODE IN URUZGAN

Soldaat der eerste klasse Azdin Chadli (20) is om het leven gekomen door een raketaanval op de basis Kamp Holland in de Afghaanse provincie Uruzgan.

SpitsNieuws : Defensie stelt imams aan

Het gaat om Ali Eddaoudi en Souad Aydin. Zij zijn respectievelijk van Marokkaanse en Turkse origine.

0 comments.

Hans Jansen in de moskee

Posted on April 1st, 2009 by martijn.
Categories: Misc. News.

Ik was te gast bij Pauw en Witteman: Hans Jansen blogt: “Zijn er moskeeën waar de prettige opvattingen van Tofik Dibi vanaf de kansel gepredikt worden?”

In een debat over de islam vroeg Tofik Dibi aan Hans Jansen welke dingen er nu gebeuren in Nederland op grond van wat mannen met baarden in moskeeën beweren. Jansen had zo snel geen antwoord, maar in zijn blog komt hij alsnog met een hele lijst.

De belangrijkste vraag achteraf lijkt me: Zijn er ook moskeeën waar de prettige opvattingen van Tofik Dibi vanaf de kansel gepredikt worden? Zo nee: toch zijn er heel erg veel moskeeën. Wat wordt er daar dan gepredikt?

Welke dingen gebeuren er nu in Nederland op grond van wat mannen met baarden in moskeeën in binnen- en buitenland beweren? Het is dieptreurig dat ik geen antwoord wist te geven op die vraag. De brutaliteit van zo’n vraag is dan ook adembenemend.

Maar daar gaan we: de veiligheidscontroles op vliegvelden, de bewaking van Wilders, het proces tegen de cartoonist Nekschot, de apartheidsloketten in de gemeente Utrecht, de moord op Theo van Gogh, de verdrijving uit Nederland van Ayaan Hirsi Ali, de problemen rond genitale verminking van meisjes, het schofferen van homo’s op straat, antisemitisme in het openbaar, willekeurige uitschelden voor hoer, weigering van studenten tandheelkunde hygiënische maatregelen te nemen (korte mouwen), vrouwen die niet door een mannelijke arts of hulpverlener kunnen worden geholpen, eremoorden, de zouteloosheid van het Nederlandse cabaret dat het niet over de islam wil hebben, de zelfcensuur op de opiniepagina’s.

Nou ja dat is allemaal de schuld van preken in moskeeën? De jongeren die dit doen bezoeken veelal niet eens moskeeën, maar los daarvan hoe kan Jansen bewijzen dat dit zo is?
Ik was te gast bij Pauw en Witteman: Hans Jansen reageert op Tofik Dibi

Maar er zijn duizenden moskeeën. Daar worden wekelijks zo niet dagelijks dingen gezegd. Als wetenschapper rapporteer ik daarover. Het is voor de omringende wereld namelijk van belang wat er daar in die moskeeën gezegd wordt. Mijn rapportage geeft ernstige redenen tot zorg. Die rapportage hoort niet als propaganda te worden weggezet, en is zeker geen steun aan de radicalen, zoals Tofik ergens suggereert. Ik ga niet over de betekenis van de koran, ik rapporteer hoe de koran in de moskeeën gebruikt wordt. En dat gebruik is anti-Westers, anti-christelijk, anti-joods, anti-socialistisch in alle betekenissen van dat woord, en anti-intellectueel.

Dat klinkt interessant. Hans Jansen baseert zijn stellingnames op de empirie. Dus snel even naar zijn website om de stukken die hij daarover heeft geschreven te downloaden. Nou heb ik zijn publicatielijst erop nageslagen maar ik kan na 2000 niets vinden (voor 2000 heb ik niet gezocht, lijkt me voor nu niet zo relevant, correct if I’m wrong). Wat ik zoek? Artikelen over zijn analyses van preken, met datum, moskee, naam van de imam en de reactie van de imam en het moskeebestuur. Ik hoop op suggesties van lezers want ik kan me natuurlijk heel goed vergissen.

Wat wel duidelijk wordt uit zijn publicatielijst is dat hij uitgebreide tekstanalyses doet. Gezien zijn kennis van islamitische tradities op dit gebied, is hij daar veel beter in thuis dan ik ooit zou kunnen zijn. Niettemin vraag ik me ook hier af waarom hij bij Koranvers 8:55, sharr ad-dawaabbi < inda-llaahi lladhiina kafaruu, kiest voor ‘rotbeesten’ waar je ook beesten, dieren of schepselen zou kunnen kiezen.

4 comments.

Insjallah Obama

Posted on March 31st, 2009 by martijn.
Categories: Misc. News.

Gisteravond zond Tegenlicht de documentair Insjallah. Als God het wil. uit. Het zeer interessante, evenwichtige verhaal van jonge moslims die proberen in te leven in de voetsporen van de profeet Mohammed. Zeer mooi in beeld gebracht. Uit de eerste reacties die ik heb gehad blijkt dat velen (moslims) het hier wel met mij eens zijn. Een enkeling bekritiseerd wel de stereotype onderwerpen en de houding van sommigen in de documentaire ten opzichte van de media en autochtone niet-moslims als teveel slachtoffergedrag, maar zelfs deze criticasters zijn toch wel enthousiast over wat zij een eerlijke en objectieve documentaire opnoemen. Inmiddels wordt er behoorlijk over gediscussieerd, onder meer op het weblog van Tegenlicht, Marokko.nl, Ayaan Hirsi Ali weblog.

Niet alle moslims met wie ik gesproken heb konden zich herkennen in de verhalen van de jongeren van Insjallah. Dat is ook niet zo verwonderlijk gezien de diversiteit in beleving en praktisering onder jonge mensen. Een aardig aanvullend beeld op Tegenlichts Insjallah komt aan bod in IKON’s LUX. Hierin aandacht voor voor jonge moslimleiders uit 76 landen die in de conferentie Muslim Leaders of Tomorrow oproepen tot veranderingen en de wegen bespreken om die verandering te bewerkstellingen. De conferentie ademt de geest van Obama en zijn verkiezingsoverwinning. Jonge moslimleiders roepen op en worden opgeroepen om een boodschap van van vrede en tolerantie uit te zenden en te laten zien hoe divers moslims zijn. Het is een poging om de negatieve beeldvorming te keren in een tijd waarin verandering en hoop het nieuwe credo zijn. LUX volgt toekomstige Nederlandse moslimleiders die uitverkoren zijn om de conferentie bij te wonen: opiniemaker Youssef Azghari, tv-persoonlijkheid Esmaa Alariachi, zangeres en muzikante Rajae el Mouhandiz en voorzitster van de Islamitische vrouwenorganisatie Al Nisa, Leyla Cakir.

Hoe werken de grote veranderingsidealen uit Qatar door in de polder? Wat willen zij veranderen in Nederland en hoe gaan ze dat aanpakken?
Juist omdat veel van hun denkbeelden haaks op elkaar staan, promoten ze de diversiteit binnen de Islam. Zo ziet Azghari, oud-columnist van Trouw, het als zijn persoonlijke jihad om moslims, niet alleen in eigen land maar overal ter wereld, meer vrijheid van denken te geven. Daarnaast pleit hij voor gelijke rechten, ook voor anders gelovigen en homoseksuelen.

Ook willen de jonge leiders Nederlanders laten zien hoe divers hun geloof beleefd wordt. De enorme verscheidenheid en veelkleurigheid aan moslims – van orthodox tot seculier islamitisch – op de conferentie in Qatar is daar een goed voorbeeld van.

Ze willen een open en kritisch intern debat stimuleren op weg naar verandering.

Nederland: Yes, we can!

Het gaat er niet om dat wat Lux uitzendt nu zoveel anders is als dat van Tegenlicht hoewel er inderdaad grote verschillen zijn. Het gaat echter vooral om dat beide docu’s complementair zijn en een goed beeld geven van het spectrum aan religieuze beleving en politieke opvattingen onder jonge moslims; deels overlappend, deels gelijk, deels tegenstrijdig en soms van alles wat. Beide programma’s zijn zeer integer gemaakt. Tegenlicht wordt vanmiddag herhaald om 15.05 uur op Nederland 2 en Moslim Obamania zondagochtend op Nederland om 11.30 uur. Veel kijkplezier!

0 comments.

Tegenlicht: Insjallah – Als God het wil

Posted on March 29th, 2009 by martijn.
Categories: (Upcoming) Events, Misc. News.

Afgelopen week was de voorvertoning van Insjallah:
Tegenlicht -> Afleveringen -> Insjallah

Insjallah
Als God het wil

Hoe luider de roep dat moslims in Nederland moeten kiezen tussen de Westerse waarden en de islam, hoe krachtiger het islamitische bewustzijn zich lijkt te ontwikkelen. Er is inmiddels een islamitische zuil in Nederland aan het ontstaan met scholingsbijeenkomsten, lezingen, internetsites, boekhandels en kledingzaken.

Vooral door de aanslagen van 9/11 en de gebeurtenissen daarna zijn veel moslims gaan nadenken over wat de islam in hun leven betekent. Veel jonge moslims keren terug naar de oorspronkelijke bronnen van het geloof en nemen de Koran en de overleveringen van de profeet als leidraad voor hun leven. Dit fundamentalisme of salafisme wordt wel als een broedplaats voor radicalisering gezien en als een probleem voor de integratie in Nederland. Maar is dat ook zo?

In Tegenlicht komen deze jongeren zelf aan het woord en krijgen we een inkijk in hun dagelijks leven. Hoe staan ze in de Nederlandse maatschappij en waarom kiezen ze zo bewust voor baard, hoofdsluier en vijf keer bidden per dag? Waarom schudden ze liever niet de hand en hoe weten ze leerstellingen van 1400 jaar geleden zo schijnbaar moeiteloos in hun dagelijks leven en werk te integreren? Ze keren zich af van het lege materialisme en zien hun leven in de aanbidding van Allah. We ontmoeten twee jonge Nederlandse vrouwen die voor deze zuivere islam gekozen hebben en volgen de ‘radicale jongerenprediker’ Abdul-Jabbar van de Ven in zijn onvermoeibare verspreiding van het geloof. Duidelijk wordt dat het om een krachtige en zelfbewuste ontwikkeling gaat die niet meer uit Nederland is weg te denken.

Regie en research: Hans Otten
In samenwerking met: Annieke Kranenberg en Janny Groen (de Volkskrant)
Interview vrouwen: Shailoh Phillips
Productie: Nellie Kamer
Eindredactie: Jos de Putter/Henneke Hagen

Op verschillende plekken is het al aangekondigd zoals op Moslima’s voor moslima’s en Ontdekislam.nl. Ook anderen heb ik er al over gehoord en de verwachtingen lijken hoog gespannen, mede gezien de reputatie an Tegenlicht onder moslims.De documentaire heb ik afgelopen donderdag al gezien in de voorvertoning en hij is echt heel mooi. Prachtig camerawerk dat heel goed in beeld brengt wat de uitdagingen zijn waar de jongeren mee te maken hebben, hoe zij in het leven staan en zich midden in de maatschappij begeven. De documentaire is niet representatief voor moslimjongeren, maar dat is ook niet de bedoeling; het gaat erom om in te zoomen op een specifieke categorie moslimjongeren die proberen in hun dagelijks leven de voetsporen van de profeet Mohammed en de eerste generaties moslims te volgen. Dit is nog niet zo evident als het lijkt. Mensen hebben immers te maken met verschillende interpretaties en met reacties uit hun omgeving die hen bijvoorbeeld als radicaal of extreem kunnen bestempelen. De documentaire laat de jongeren zelfs spreken en richt zich, behalve op hun religieuze beleving, ook op hun werkzame en lerende leven. Er was wat lichte kritiek dat de religieuze beleving (nog) meer benadrukt had mogen worden. Begrijpelijke kritiek want dat is waar het de participanten in de docu natuurlijk omgaat; iets laten zien van hun religieuze beleving en daarmee tegelijkertijd hun perspectief op de ‘schoonheid van de islam’ te belichten. Ik denk dat de docu een aardige balans houdt want de indruk zou ook gewekt kunnen worden dat deze jongeren zo 24 uur per dag bezig zijn; hetgeen nou ook weer niet het geval hoeft te zijn. De boodschap van deze documentaire is, onder meer volgens regisseur Hans Otten, dat deze groep er is, midden in de samenleving staat en ook niet meer van plan is om weg te gaan. Of mensen dat nu graag zien of niet, ze moeten er maar aan wennen. En dat is nog niet zo’n slechte boodschap. Ga kijken en oordeel zelf!

2 comments.

Neuroanthropology: Best of Anthropology Bloggin 2008 – Call for Submissions

Posted on December 21st, 2008 by martijn.
Categories: Asides, Misc. News.

My colleagues from Neuroanthropology have a very interesting new initiative: Best of Anthropology Blogging 2008: Call for Submissions « Neuroanthropology

An increasing number of anthropologists are blogging about their work and their ideas, sharing how anthropology in all its forms is relevant to the wider world.We are going to bring that together into one great “Best of” package. It is time to show off what we do! And then get some press for it!!

Here are our submission guidelines. We have two categories, most popular post and a self-selected best post. For the most popular post, please send in the title and link for your most popular post during 2008, as well as a brief reflection (1-2 lines) on why you think this one turned out to be the most popular.

For the self-selected best post, you get to choose what your best post is. For single-authored blogs, you can send in one entry. For multi-authored blogs, feel free to send in two entries. (More than that, and it might get to a really long “best of” post…). Please send in the title, the author, and the link for your best post.

All submissions should go to Daniel Lende at the email dlende at nd dot edu

Submissions are due December 29th (though earlier would be much appreciated). The “Best of” post will go up on the 31st.

So go to their websites (it is worthwhile anyway) and submit your selection.

0 comments.

Volkskrant – Evelien Tonkens: Weg met de wereldvreemde eenheidsworst die wetenschap heet

Posted on December 20th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Weg met de wereldvreemde eenheidsworst die wetenschap heet – Opinie – de Volkskrant

Weg met de wereldvreemde eenheidsworst die wetenschap heet
Evelien Tonkens,

Groepen die volledig naar binnen gekeerd zijn, ontwikkelen gemakkelijk eigen gektes. De eenzijdige nadruk op Engelstalige publicaties is zo’n gekte, die wetenschappers over zichzelf hebben afgeroepen.

[…]

Plukt de samenleving automatisch vruchten van wetenschappers die we hun gang laten gaan, zonder enige verantwoording naar buiten? Net als elders in de publieke sector is de huidige verantwoordingssystematiek gevaarlijk eenzijdig, tijdrovend, bureaucratisch, en leidt ze tot eenheidsworst.

Groepen die volledig naar binnen gekeerd zijn, ontwikkelen gemakkelijk eigen gektes. De eenzijdige nadruk op Engelstalige publicaties is zo’n gekte, die wetenschappers over zichzelf hebben afgeroepen. Alleen intern democratiseren en decentraliseren van universiteiten, zoals Lorenz e.a. bepleiten, is daarom onvoldoende.

De Amerikaanse socioloog Michael Burawoy, onlangs in Nederland (Kennis, 6 december) maakt een handzaam onderscheid tussen vier soorten wetenschappers. Er zijn professionele wetenschappers, die publiceren voor vakgenoten, zoals Koos en Marie. Er zijn kritische, die de uitgangspunten, methoden en gewoonten van hun vakgenoten bevragen. Die bijvoorbeeld het racisme van biologische theorieën bekritiseren.

[..] Wetenschappers moeten daarom ophouden elkaar om hun rolkeuze te verketteren. Niet alleen professionele wetenschappers moeten excellent kunnen scoren: elke rol heeft eigen vormen van excellentie.

[…]
Maar we mogen wel van wetenschappers eisen dat ze zich er minstens twee toeëigenen. Opdat [wetenschappers] ook iets teruggeven aan het Nederlands publiek via een Nederlandse krant of tijdschrift. Dus moeten die publicaties ook meetellen in de vermaledijde prestatielijstjes. Weg met de wereldvreemde eenheidsworst die nu wetenschap heet.

0 comments.

De Leugen Regeert – Spits kopt onterecht Marokkanen

Posted on December 19th, 2008 by martijn.
Categories: Headline, Misc. News.

Aflevering 19 december 2008: Omroepvereniging VARA

Spits kopt onterecht MarokkanenIn de koppen van SpitsNieuws – de website van Spits – wordt het woord Marokkaan zelfs gebruikt als er geen Marokkaan te bekennen is. Dat vindt althans Het Samenwerkingverband van Marokkanen in Nederland, een belangenorganisatie van Marokkanen. Ze heeft een klacht ingediend bij de Raad voor de Journalistiek tegen SpitsNieuws. Een gesprek met Farid Azarkan directeur van SMN.

0 comments.

Protected: Qaradawi niet naar naar Nederland

Posted on December 19th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Enter your password to view comments.

Academisch onderwijs en marktwerking

Posted on December 12th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Chris Lorenz (VU), René Gabriëls (UM), Ad Verbrugge (VU en voorzitter
Beter Onderwijs Nederland), Grahame Lock (RUN), René Boomkens (RUG),
André Klukhuhn (UU) Vincent Icke (UL) en Thomas von der Dunk (UvA).
Gisteren verscheen hun boek. If you’re so smart, why aren’t you rich?
Universiteit, Markt & Management ( Boom). Zij hebben een zeer interessant en lezenswaardig over academisch onderwijs en marktwerking geschreven:

‘Onderwijs is goed als het tot studiepunten leidt’ – Opinie – de Volkskrant

Bestuurders zorgen voor diploma- en publicatie-inflatie. Het wordt tijd dat onderzoekers en docenten de universiteit terugkrijgen.
Het wetenschappelijke onderwijs en onderzoek is al jaren onderhevig aan een even ernstige als sluipende erosie. Er zijn tal van aanwijzingen voor de tanende kwaliteit van het universitaire onderwijs. Eén is dat de studieduur inmiddels zodanig is verkort, dat het een probleem is geworden om Nederlandse masterdiploma’s in het buitenland erkend te krijgen.

Waarschijnlijk de belangrijkste indicator voor het kwaliteitsverlies is de diploma-inflatie als gevolg van de outputfinanciering (geld op basis van het aantal geproduceerde studiepunten). De bestuursvoorzitter van de UvA zei bijvoorbeeld dat ‘goed onderwijs onderwijs is dat tot studiepunten leidt’. Dit kwam hem op felle kritiek van zijn eigen studenten te staan. Zij stelden: ‘Voor elk uitgereikt studiepunt ontvangen de faculteiten een bepaald bedrag van de UvA. Dit maakt het financieel aantrekkelijk om bijvoorbeeld het niveau van toetsen te verlagen en zo meer studenten te laten slagen.’

Publicatie-inflatie
Wat de diploma-inflatie in het onderwijs is, is de publicatie-inflatie in het onderzoek. Publicatie-inflatie is kwaliteitsverlies van onderzoek als gevolg van het financieren van onderzoekers op grond van het aantal artikelen dat zij publiceren – bij voorkeur in zogenaamde Angelsaksische ‘top-tijdschriften’.

In de praktijk prikkelt deze vorm van outputfinanciering wetenschappers om hetzelfde artikel als nieuw product te recyclen. Wetenschappers, die in hun eigen taal publiceren door bijvoorbeeld boeken te schrijven en bijdragen aan publieke debatten te leveren, krijgen het door dit onderzoeksbeleid steeds moeilijker, hoe origineel hun bijdragen ook mogen zijn. Hun situatie zal met de voor 2011 aangekondigde afschaffing van de directe onderzoeksfinanciering van de universiteiten (de zogenaamde ‘eerste geldstroom’) alleen maar erger worden.

Tegelijkertijd wordt door de op ‘rankings’ gebaseerde beleidsmatige eenheidsworst een belangrijke voorwaarde voor kwaliteit en innovatie om zeep geholpen, namelijk theoretisch en methodologisch pluralisme. Het naast elkaar bestaan van zeer uiteenlopende en vaak onverenigbare onderzoekstradities is, zo leert de geschiedenis van de wetenschap, onontbeerlijk voor kwalitatief hoogstaand en vernieuwend onderzoek.

‘Kwaliteit’
Hoe is het mogelijk dat de Nederlandse universiteiten kampen met kwaliteitsverlaging van zowel onderwijs als onderzoek – en dat terwijl de beleidsmakers niet moe worden rond te bazuinen dat ze bezig zijn met de verhoging van ‘kwaliteit’?

Het kwaliteitsverlies wordt veroorzaakt door een neoliberale politiek die ernaar streeft universiteiten in bedrijven te veranderen en het onderwijs te vermarkten en door een politiek die de relatieve autonomie van de wetenschap fundamenteel ontkent.
Wetenschappers hebben professionele autonomie nodig
Deze politiek leidt tot een steeds grotere kloof tussen managers, die de ‘ondernemende’ universiteiten leiden, en onderzoekers en docenten. Universitaire managers streven steeds meer naar de vermarkting van onderzoek en onderwijs. Dit noemen zij ‘verhoging van efficiency’ (= bezuiniging), ‘valorisatie’ ( = ‘geen financiering via de markt, geen onderzoek’) en ‘evaluatie’ (= controle).

Wetenschappers daarentegen hebben professionele autonomie nodig om hun werk te kunnen doen: het verzamelen en doorgeven van ware kennis. De maatschappij heeft al eeuwen de vruchten van hun academische vrijheid geplukt. De neoliberale poging wetenschappers direct te controleren is daarom ook economisch gezien dom en contraproductief.

Omdat de universiteit steeds afhankelijker is gemaakt van externe financiering, is ze minder autonoom en steeds meer opkoopbaar geworden. Een kwart van de hoogleraren wordt inmiddels gesponsord door bedrijven en buitenuniversitaire instellingen. Bovendien zetten overheidsinstellingen en bedrijven wetenschappers regelmatig onder druk wanneer de uitkomsten van hun onderzoek hen onwelgevallig zijn. Daarvan zijn voorbeelden te over.

Decentralisatie
De vraag is hoe de sluipende ondermijning van de universiteiten gekeerd kan worden. Een allereerste stap is de afschaffing van het managementmodel en de herwaardering van de democratische bestuursvorm aan de universiteiten. Een herstel van democratische verhoudingen van voor de moderniseringswet uit 1997 en een decentralisatie van de macht zijn noodzakelijke voorwaarden om de universiteiten te doen terugkeren tot hun kerntaak: wetenschappelijk onderzoek en wetenschappelijk onderwijs.

Dat zal geen eenvoudige operatie worden, al was het maar omdat het wetenschappelijk personeel inmiddels een – steeds verder slinkende – minderheid geworden is op de universiteit. Om de feiten en de verantwoordelijkheden voor de planmatige ondermijning van het wetenschappelijk onderzoek en onderwijs in kaart te brengen, is misschien zelfs een parlementair onderzoek noodzakelijk.

0 comments.

Afshin Ellian – Ehsan Jami’s film Interview with Mohammad

Posted on December 9th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Elsevier.nl – Weblog – Haatdragende moslims, buig diep voor film Jami!

Mohammad: Every historical character has been burdened with difficult facts and standards. Facts are not rewritable, standards however can be.
Ehsan Jami: But in your history it is hard to separate the facts and standards.
Mohammad: Yes, that is my tragedy: I am the author, player and also the witness of my own drama.
Ehsan Jami: Whose drama is more tragic? Yours or the tragic situation in which millions of Muslims have come? In this tragedy you are the director. But the players played on after you retired.
Mohammad: True. But I never completely left the scene. Let us start, and leave therefore the Rasul Allah and release people of what I was and of what I never want to be anymore. This is what you call emancipation. Or am I getting too complicated?

0 comments.

Afshin Ellian – Ehsan Jami's film Interview with Mohammad

Posted on December 9th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Elsevier.nl – Weblog – Haatdragende moslims, buig diep voor film Jami!

Mohammad: Every historical character has been burdened with difficult facts and standards. Facts are not rewritable, standards however can be.
Ehsan Jami: But in your history it is hard to separate the facts and standards.
Mohammad: Yes, that is my tragedy: I am the author, player and also the witness of my own drama.
Ehsan Jami: Whose drama is more tragic? Yours or the tragic situation in which millions of Muslims have come? In this tragedy you are the director. But the players played on after you retired.
Mohammad: True. But I never completely left the scene. Let us start, and leave therefore the Rasul Allah and release people of what I was and of what I never want to be anymore. This is what you call emancipation. Or am I getting too complicated?

0 comments.

MOI – Van God Los – Godslastering in de hedendaagse samenleving

Posted on December 1st, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News, Public Islam.

a href=”http://www.moistudies.nl/MOIactueel.htm”MOI: Nederlandse Vereniging voor de Studie van het Midden-Oosten en de Islam/abr /b’Van God Los’ – Godslastering in de hedendaagse samenleving/bbr /br /”Godslastering afgeschaft” “Godslastering blijft strafbaar” “Verbod godslastering uitgebreid”: drie krantenkoppen van de laatste weken die in een notendop de discussie over godslastering weergeven. Godslastering roept veel emoties op: bij gelovigen die zich gekwetst of beledigd voelen en bij anderen die godslastering zien als een middel om de vrijheid van meningsuiting te beperken. Godslastering heeft zowel een juridische als religieuze betekenis. Wat betekent godslastering nu eigenlijk precies? Welke ontwikkelingen heeft het juridische begrip gekend? Wat betekent godslastering in een seculiere en pluralistische samenleving? Waarom zouden gelovigen extra bescherming nodig hebben die niet-gelovigen niet hebben?br /br /De Nederlandse Vereniging voor de Studie van het Midden-Oosten en de Islam (MOI) organiseert op dinsdag 2 december een studiedag in Utrecht over het onderwerp godslastering waarbij bovenstaande vragen en meer aan bod komen. Onderzoekers zullen ingaan op diverse onderwerpen zoals de historische ontwikkeling van godslastering in de wet, de betekenis van godslastering voor gelovigen, godslastering in een multiculturele samenleving en hedendaagse vormen van godslastering.br /br /Plaats: Utrecht, Drift 21, Sweelinckzaalbr /Tijd: 13.30 uur – 18.00 uurbr /Kosten: MOI-Leden en ZemZem abonnees: gratis, niet-leden 2,50 eurobr /br /Voorlopig Programma:br /br /13.30 uur: Opening door de voorzitter van de MOI, Dick Douwesbr /br /13.45 uur: Martijn de Koning – Moslims Beledigen. Submission, Fitna en het ritueel van blasfemiebr /br /14.30 uur: Jojada Verrips – Kunst en blasfemie: een geval van beroerd worden door beeldenbr /br /15.15 uur: Pauzebr /br /15.45 uur: Jan Jaap de Ruiter – Godslastering en Islambr /br /16.30 uur: discussie met zaalbr /br /17.00 uur: Afsluiting dagvoorzitter en borrelbr /br /

0 comments.

James Taranto / Wall Street Journal – Geert Wilders: Our culture is better

Posted on December 1st, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News, Public Islam.

a href=”http://online.wsj.com/article/SB122792271890965883.html”Geert Wilders: ‘Our Culture Is Better’ – WSJ.com/abr /blockquote’Our Culture Is Better’br /Champion of freedom or anti-Islamic provocateur? Both.br /br /By James Tarantobr /br / By his own description, Geert Wilders is not a typical Dutch politician. “We are a country of consensus,” he tells me on a recent Saturday morning at his midtown Manhattan hotel. “I hate consensus. I like confrontation. I am not a consensus politician. . . . This is something that is really very un-Dutch.”br /br /Yet the 45-year-old Mr. Wilders says he is the most famous politician in the Netherlands: “Everybody knows me. . . . There is no other politician — not even the prime minister — who is as well-known. . . . People hate me, or they love me. There’s nothing in between. There is no gray area.”br /br /To his admirers, Mr. Wilders is a champion of Western values on a continent that has lost confidence in them. To his detractors, he is an anti-Islamic provocateur. Both sides have a point.!–more–br /br /In March, Mr. Wilders released a short film called “Fitna,” a harsh treatment of Islam that begins by interspersing inflammatory Quran passages with newspaper and TV clips depicting threats and acts of violent jihad. The second half of the film, titled “The Netherlands Under the Spell of Islam,” warns that Holland’s growing Muslim population — which more than doubled between 1990 and 2004, to 944,000, some 5.8% of the populace — poses a threat to the country’s traditional liberal values. Under the heading, “The Netherlands in the future?!” it shows brutal images from Muslim countries: men being hanged for homosexuality, a beheaded woman, another woman apparently undergoing genital mutilation.br /br /Making such a film, Mr. Wilders knew, was a dangerous act. In November 2004, Theo van Gogh was assassinated on an Amsterdam street in retaliation for directing a film called “Submission” about Islam’s treatment of women. The killer, Mohammed Bouyeri, left a letter on van Gogh’s body threatening Ayaan Hirsi Ali, the film’s writer and narrator.br /br /Ms. Hirsi Ali, born in Somalia, had renounced Islam and been elected to the Dutch Parliament, where she was an ally of Mr. Wilders. Both belonged to the center-right People’s Party for Freedom and Democracy, known by the Dutch acronym VVD. Both took a hard line on what they saw as an overly accommodationist policy toward the Netherlands’ Muslim minority. They argued that radical imams “should be stripped of their nationality,” that their mosques should be closed, and that “we should be strong in defending the rights of women,” Mr. Wilders tells me.br /br /This made them dissenters within the VVD. “We got into trouble every week,” Mr. Wilders recalls. “We were like children going to their parents if they did something wrong, because every week they hassled us. . . . We really didn’t care what anybody said. If the factional leadership said, ‘Well, you cannot go to this TV program,’ for us it was an incentive to go, not not to go. So we were a little bit of two mavericks, rebels if you like.”br /br /Mr. Wilders finally quit the party over its support for opening negotiations to admit Turkey into the European Union. That was in September 2004. “Two months later, Theo van Gogh was killed, and the whole world changed,” says Mr. Wilders. He and Ms. Hirsi Ali both went into hiding; he still travels with bodyguards. After a VVD rival threatened to strip Ms. Hirsi Ali’s citizenship over misstatements on her 1992 asylum application, she left Parliament and took a fellowship at the American Enterprise Institute in Washington. Mr. Wilders stayed on and formed the Party for Freedom, or PVV. In 2006 it became Parliament’s fifth-largest party, with nine seats in the 150-member lower chamber.br /br /Having his own party liberates Mr. Wilders to speak his mind. As he sees it, the West suffers from an excess of toleration for those who do not share its tradition of tolerance. “We believe that — ‘we’ means the political elite — that all cultures are equal,” he says. “I believe this is the biggest disease today facing Europe. . . . We should wake up and tell ourselves: You’re not a xenophobe, you’re not a racist, you’re not a crazy guy if you say, ‘My culture is better than yours.’ A culture based on Christianity, Judaism, humanism is better. Look at how we treat women, look at how we treat apostates, look at how we go with the separation of church and state. I can give you 500 examples why our culture is better.”br /br /He acknowledges that “the majority of Muslims in Europe and America are not terrorists or violent people.” But he says “it really doesn’t matter that much, because if you don’t define your own culture as the best, dominant one, and you allow through immigration people from those countries to come in, at the end of the day you will lose your own identity and your own culture, and your society will change. And our freedom will change — all the freedoms we have will change.”br /br /The murder of van Gogh lends credence to this warning, as does the Muhammad cartoon controversy of 2005 in Denmark. As for “Fitna,” it has not occasioned a violent response, but its foes have made efforts to suppress it. A Dutch Muslim organization went to court seeking to enjoin its release on the ground that, in Mr. Wilders’s words, “it’s not in the interest of Dutch security.” The plaintiffs also charged Mr. Wilders with blasphemy and inciting hatred. Mr. Wilders thought the argument frivolous, but decided to pre-empt it: “The day before the verdict, I broadcasted [‘Fitna’] . . . not because I was not confident in the outcome, but I thought: I’m not taking any chance, I’m doing it. And it was legal, because there was not a verdict yet.” The judge held that the national-security claim was moot and ruled in Mr. Wilders’s favor on the issues of blasphemy and incitement.br /br /Dutch television stations had balked at broadcasting the film, and satellite companies refused to carry it even for a fee. So Mr. Wilders released it online. The British video site LiveLeak.com soon pulled the film, citing “threats to our staff of a very serious nature,” but put it back online a few days later. (“Fitna” is still available on LiveLeak, as well as on other sites such as YouTube and Google Video.)br /br /An organization called The Netherlands Shows Its Colors filed a criminal complaint against Mr. Wilders for “inciting hatred.” In June, Dutch prosecutors declined to pursue the charge, saying in a statement: “That comments are hurtful and offensive for a large number of Muslims does not mean that they are punishable.” The group is appealing the prosecutors’ decision.br /br /In July, a Jordanian prosecutor, acting on a complaint from a pressure group there, charged Mr. Wilders with blasphemy and other crimes. The Netherlands has no extradition treaty with Jordan, but Mr. Wilders worries — and the head of the group that filed the complaint has boasted — that the indictment could restrict his ability to travel. Mr. Wilders says he does not visit a foreign country without receiving an assurance that he will not be arrested and extradited.br /br /”The principle is not me — it’s not about Geert Wilders,” he says. “If you look at the press and the rest of the political elite in the Netherlands, nobody cares. Nobody gives a damn. This is the worst thing, maybe. . . . A nondemocratic country cannot use the international or domestic legal system to silence you. . . . If this starts, we can get rid of all parliaments, and we should close down every newspaper, and we should shut up and all pray to Mecca five times a day.”br /br /It is difficult to fault Mr. Wilders’s impassioned defense of free speech. And although the efforts to silence him via legal harassment have proved far from successful, he rightly points out that they could have a chilling effect, deterring others from speaking out.br /br /Mr. Wilders’s views on Islam, though, are problematic. Since 9/11, American political leaders have struggled with the question of how to describe the ideology of the enemy without making enemies of the world’s billion or so Muslims. The various terms they have tried — “Islamic extremism,” “Islamism,” “Islamofascism” — have fallen short of both clarity and melioration. Melioration is not Mr. Wilders’s highest priority, and to him the truth couldn’t be clearer: The problem is Islam itself. “I see Islam more as an ideology than as a religion,” he explains.br /His own view of Islam is a fundamentalist one: “According to the Quran, there are no moderate Muslims. It’s not Geert Wilders who’s saying that, it’s the Quran . . . saying that. It’s many imams in the world who decide that. It’s the people themselves who speak about it and talk about the terrible things — the genital mutilation, the honor killings. This is all not Geert Wilders, but those imams themselves who say this is the best way of Islam.”br /br /Yet he insists that his antagonism toward Islam reflects no antipathy toward Muslims: “I make a distinction between the ideology . . . and the people. . . . There are people who call themselves Muslims and don’t subscribe to the full part of the Quran. And those people, of course, we should invest [in], we should talk to.” He says he would end Muslim immigration to the Netherlands but work to assimilate those already there.br /br /His idea of how to do so, however, seems unlikely to win many converts: “You have to give up this stupid, fascist book” — the Quran. “This is what you have to do. You have to give up that book.”br /br /Mr. Wilders is right to call for a vigilant defense of liberal principles. A society has a right, indeed a duty, to require that religious minorities comply with secular rules of civilized behavior. But to demand that they renounce their religious identity and holy books is itself an affront to liberal principles.br /br /Mr. Taranto, a member of The Wall Street Journal’s editorial board, writes the Best of the Web Today column for OpinionJournal.com./blockquote

0 comments.

Webb Keane – Secularism and press freedom

Posted on November 21st, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

The affair with the cartoons of the prophet Muhammad published by the Jylland Posten is probably familiar to you. I haven’t read a lot of interesting analysis about this affair, but now on the Immanent Frame (where else?) there is a very interesting and thought-provoking analysis by Webb Keane:
The Immanent Frame » Secularism and press freedom

What I am interested in is how the European response to Muslim anger reveals some of the aporia of a semiotic ideology closely tied to secular and liberal thought. I want to ask what it was about the Danish denials that may have made them seem so persuasive to other observers across a fairly wide political spectrum. This means asking what the resulting debates about freedom and blasphemy might reveal about certain moral claims of the press, and the underlying assumptions those claims presuppose. I want to suggest that these claims involve semiotic ideologies whose genealogies reach back much earlier, and extend far wider, than the current politics of immigration, identity, and the current geo-political strife.

0 comments.

Michael Jackson converts to Islam…again

Posted on November 21st, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

In 2003 the following report appeared: Report: Jackson converts to Islam

Paper says pop star joined Louis Farrakhan’s flock last nightLast night, on the eve of child-molestation charges being filed against him, Michael Jackson converted to Islam, reports the New York Post.

In 2005: Michael Jackson: Converts to Islam, Reportedly Says, Jews Are ‘Leeches’

Michael Jackson: Converts to Islam, Reportedly Says, Jews Are ‘Leeches’

In 2006: Myopic Thoughts: Michael Jackson: Muslim Woman?

Michael Jackson: Muslim Woman?

In 2007: Michael Jackson Confirms Conversion to Islam

Pop superstar Michael Jackson has confirmed his conversion to Islam, according to reports in the Middle East.

In 2008 Michael Jackson coverts to Islam changing his name to Mikaeel | The Sun

The way you Mecca me feelMICHAEL JACKSON has become a Muslim — and changed his name to MIKAEEL.

The skint superstar, 50, donned Islamic garb to pledge allegiance to the Koran in a ceremony at a pal’s mansion in Los Angeles, The Sun can reveal.

Maybe it is true, probably not, but that doesn’t explain why this story is coming up again and again and always treated very seriously (although the Sun has published it under ‘bizarre’) also in Dutch newspapers such as Telegraaf and Spitsnieuws, the Belgian Gazzet van Antwerpen, gossip sites such as RTL Boulevard and websites such as God voor Dommen and MusicBlog.A simple google search would suffice in this case, at least to question the news and put it a little into perspective. Note that in some cases the reports show the discourse of a meeting between ‘Wacko Jacko‘ and ‘those weird Muslims‘. And perhaps that is why it pops up time and again.

1 comment.

Mirsab – ‘We moeten in actie komen’

Posted on November 19th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Mirsab Weblog is een onderdeel van de Stichting Mirsab: een
non-profitorganisatie die is opgericht voor en door de Nederlandse
moslimgemeenschap. De stichting is in de kern onvoorwaardelijk
verbonden met de islam. De organisatie komt op voor het recht op
volledige maatschappelijke participatie van Nederlandse moslims in de
Nederlandse samenleving, met behoud van de eigen religieuze, etnische
en culturele identiteit. Schrijvers zijn onder meer Mohammed Jabri en Prem Radhakishun. Zij hebben het volgende pamflet opgesteld:
‘We moeten in actie komen’ | Mirsab

‘We moeten in actie komen’

Ondergetekenden, zijn Nederlanders die zich de afgelopen jaren hebben verzet tegen de stigmatisering van een bepaald deel van onze Nederlandse bevolking, namelijk de Nederlanders van Marokkaanse afkomst. De afgelopen jaren is het debat op het scherpst van de snede gevoerd, steeds met één doel: het wegnemen van barrières en hindernissen die een gelijkwaardige positie van Nederlanders van Marokkaanse afkomst belemmeren. Deze strijd is op veel fronten succesvol. De participatie van Nederlanders van Marokkaanse afkomst in alle geledingen van de maatschappij neemt toe. Wij zijn ervan overtuigd dat er een gouden generatie aankomt, die Nederland mooier en beter zal maken. (more…)

0 comments.

Mirsab – 'We moeten in actie komen'

Posted on November 19th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Mirsab Weblog is een onderdeel van de Stichting Mirsab: een
non-profitorganisatie die is opgericht voor en door de Nederlandse
moslimgemeenschap. De stichting is in de kern onvoorwaardelijk
verbonden met de islam. De organisatie komt op voor het recht op
volledige maatschappelijke participatie van Nederlandse moslims in de
Nederlandse samenleving, met behoud van de eigen religieuze, etnische
en culturele identiteit. Schrijvers zijn onder meer Mohammed Jabri en Prem Radhakishun. Zij hebben het volgende pamflet opgesteld:
‘We moeten in actie komen’ | Mirsab

‘We moeten in actie komen’

Ondergetekenden, zijn Nederlanders die zich de afgelopen jaren hebben verzet tegen de stigmatisering van een bepaald deel van onze Nederlandse bevolking, namelijk de Nederlanders van Marokkaanse afkomst. De afgelopen jaren is het debat op het scherpst van de snede gevoerd, steeds met één doel: het wegnemen van barrières en hindernissen die een gelijkwaardige positie van Nederlanders van Marokkaanse afkomst belemmeren. Deze strijd is op veel fronten succesvol. De participatie van Nederlanders van Marokkaanse afkomst in alle geledingen van de maatschappij neemt toe. Wij zijn ervan overtuigd dat er een gouden generatie aankomt, die Nederland mooier en beter zal maken. (more…)

0 comments.

The Atheist Bus Campaign

Posted on November 18th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

So now we do not only have religious campaigns in the public domain, but also atheist. It is becoming more interesting by the day. In the UK the the atheist bus campaign started by Ariane Sherine who writes columns for the The Guardian Comment Is Free (CIF) site after seeing Christian adverts on buses which featured the URL of a website which said that non-Christians would burn in hell. It has been supported by the British Humanist Association and professor Richard Dawkins, author of The God Delusion. Interesting in the slogan ‘There’s probably no God. Now stop worrying and enjoy your life‘is the degree of uncertainty (probably) in the text.

In the US the American Humanist Association has recently started the campaign ‘Godless Holiday’ witht the ad Why believe in a God? Just be good for goodness’ sake. Earlier this year there was also the campaign Don’t Believe In God? You Are Not Alone. Here the campaign reflect the uncertainty of the British ads, but merely question the belief in a God.

In the Netherlands website Retecool now also tries to start a similar campaign God bestaat niet, stop met mekkeren en geniet van het leven (God doesn’t exist, stop wining and enjoy life). The degree of uncertainty or merely questioning others beliefs has disappeared and the absence of a God is stated as a matter of fact. The Dutch have already been accustomed to religious (Christian) ads at bus stops and train stations by the League Against Blasphemy and Swearing. (more…)

1 comment.

Geweld tegen homo’s

Posted on November 18th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Er zijn nogal wat berichten dat geweld tegen homo’s vooral afkomstig is van allochtonen (in het bijzonder Marokkanen). Dat waren opmerkelijke berichten aangezien er nauwelijks inzicht is in de cijfers en de daarbij behorende achtergronden van daders. Het ministerie van Binnenlandse Zaken komt nu met een rapport dat een licht werpt op geweld tegen homo’s in het afgelopen half jaar:
In half jaar 150 keer geweld tegen homo’s

In half jaar 150 keer geweld tegen homo’s

In de eerste helft van dit jaar zijn er 1512 geweldsincidenten bij de politie bekend geworden met discriminatie als motief. Daarbij ging het in 150 gevallen om geweld tegen homo’s. Het meeste kwam verbaal of schriftelijk geweld voor (33 procent): uitschelden, kwetsende briefjes, berichten op internet. Bij 28 procent van de incidenten was sprake van fysiek geweld, 23 procent betrof bedreiging of intimidatie en 11 procent betrof vernieling of bekladding van auto’s of huizen. Het meest (32 procent) komt het geweld voor op straat, in de supermarkt of het openbaar vervoer. Daarnaast vindt het geweld plaats in de directe woonomgeving van de slachtoffers (26 procent) en op homo-ontmoetingsplaatsen of in homo-café’s (23 procent). De slachtoffers zijn voor het overgrote deel (89 procent) mannen, de daders meestal jongeren. In 86 procent van de gevallen zijn autochtone Nederlanders de daders of is geen dader benoemd. In 14 procent van de gevallen is de dader allochtoon.

Dit blijkt uit de rapportage over homofoob geweld die de ministers Ter Horst (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) en Hirsch Ballin (Justitie) naar de Tweede Kamer hebben gestuurd. De rapportage is opgesteld door het Landelijk Expertisecentrum Diversiteit van de politie op basis van gegevens van de 25 regionale politiekorpsen en de spoorwegpolitie van het KLPD.

Het is voor het eerst dat alle politiekorpsen incidenten met discriminatie als motief op dezelfde manier registreren. Ook voor het eerst zijn gevallen van homogeweld apart geregistreerd. Door de nieuwe manier van registreren krijgt de politie ongeveer zes keer zoveel discriminatoire incidenten in beeld dan vroeger. Het percentage homogeweld (10 procent) blijkt ook veel hoger te zijn dan in andere onderzoeken. Door de verbeterde registratie kan de politie ook beter optreden tegen homogeweld. Nu bekend is dat fysiek geweld veel voorkomt op homo-ontmoetingsplaatsen kan de politie daar meer aandacht aan besteden.

In alle politieregio’s is een goed regionaal discriminatieoverleg van de grond gekomen. Daarin worden alle zaken besproken die bij de politie en bij de anti-discriminatiebureaus zijn binnengekomen. Bij de anti-discriminatiebureaus kwamen in de eerste helft van dit jaar 94 meldingen van homogeweld binnen, maar slechts 27 daarvan waren ook bekend bij de politie. Door analyse van de verschillen is het de bedoeling dat alle meldingen bij de anti-discriminatiebureaus bij de politie bekend zijn.

Het meldpunt discriminatie internet (MDI) krijgt regelmatig meldingen van uitingen op internet tegen homo’s. In de eerste helft van dit jaar waren dat 404 meldingen, waarvan er 17 strafwaardig waren. Het MDI heeft actie ondernomen richting overtreder en/of provider en de uitingen zijn vrijwillig verwijderd, anders zou aangifte bij de politie zijn gedaan.

Komend voorjaar maakt de politie een analyse van de discriminatoire incidenten over heel 2008, met daarin aandacht voor de verschillende discriminatiegronden (homoseksuele gerichtheid, racisme, geloofsdiscriminatie). Zo’n analyse zal elk jaar gemaakt worden.

Dat plaatst de zaken wel in een wat ander licht. De vraag is echter nog wel hoe valide deze uitkomsten zijn. Het gaat immers in alle gevallen om zaken waarin het slachtoffer de dader als allochtoon benoemd. Dat is 14% van alle zaken (in Amsterdam ligt dit hoger), maar uiteindelijk kan hier sprake zijn van zowel onderschatting als overschatting. Het is immers lang niet altijd duidelijk te zien of het gaat om een allochtone dader. Enige voorzichtigheid blijft dus geboden bij het interpreteren van deze cijfers. Temeer omdat ze gebaseerd zijn op een vrij laag aantal en omdat dit onderzoek voor het eerst zo uitgevoerd is. Het onderzoek geeft dus geen ontwikkeling aan, maar is een momentopname over een relatief korte periode.

0 comments.

Geweld tegen homo's

Posted on November 18th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Er zijn nogal wat berichten dat geweld tegen homo’s vooral afkomstig is van allochtonen (in het bijzonder Marokkanen). Dat waren opmerkelijke berichten aangezien er nauwelijks inzicht is in de cijfers en de daarbij behorende achtergronden van daders. Het ministerie van Binnenlandse Zaken komt nu met een rapport dat een licht werpt op geweld tegen homo’s in het afgelopen half jaar:
In half jaar 150 keer geweld tegen homo’s

In half jaar 150 keer geweld tegen homo’s

In de eerste helft van dit jaar zijn er 1512 geweldsincidenten bij de politie bekend geworden met discriminatie als motief. Daarbij ging het in 150 gevallen om geweld tegen homo’s. Het meeste kwam verbaal of schriftelijk geweld voor (33 procent): uitschelden, kwetsende briefjes, berichten op internet. Bij 28 procent van de incidenten was sprake van fysiek geweld, 23 procent betrof bedreiging of intimidatie en 11 procent betrof vernieling of bekladding van auto’s of huizen. Het meest (32 procent) komt het geweld voor op straat, in de supermarkt of het openbaar vervoer. Daarnaast vindt het geweld plaats in de directe woonomgeving van de slachtoffers (26 procent) en op homo-ontmoetingsplaatsen of in homo-café’s (23 procent). De slachtoffers zijn voor het overgrote deel (89 procent) mannen, de daders meestal jongeren. In 86 procent van de gevallen zijn autochtone Nederlanders de daders of is geen dader benoemd. In 14 procent van de gevallen is de dader allochtoon.

Dit blijkt uit de rapportage over homofoob geweld die de ministers Ter Horst (Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties) en Hirsch Ballin (Justitie) naar de Tweede Kamer hebben gestuurd. De rapportage is opgesteld door het Landelijk Expertisecentrum Diversiteit van de politie op basis van gegevens van de 25 regionale politiekorpsen en de spoorwegpolitie van het KLPD.

Het is voor het eerst dat alle politiekorpsen incidenten met discriminatie als motief op dezelfde manier registreren. Ook voor het eerst zijn gevallen van homogeweld apart geregistreerd. Door de nieuwe manier van registreren krijgt de politie ongeveer zes keer zoveel discriminatoire incidenten in beeld dan vroeger. Het percentage homogeweld (10 procent) blijkt ook veel hoger te zijn dan in andere onderzoeken. Door de verbeterde registratie kan de politie ook beter optreden tegen homogeweld. Nu bekend is dat fysiek geweld veel voorkomt op homo-ontmoetingsplaatsen kan de politie daar meer aandacht aan besteden.

In alle politieregio’s is een goed regionaal discriminatieoverleg van de grond gekomen. Daarin worden alle zaken besproken die bij de politie en bij de anti-discriminatiebureaus zijn binnengekomen. Bij de anti-discriminatiebureaus kwamen in de eerste helft van dit jaar 94 meldingen van homogeweld binnen, maar slechts 27 daarvan waren ook bekend bij de politie. Door analyse van de verschillen is het de bedoeling dat alle meldingen bij de anti-discriminatiebureaus bij de politie bekend zijn.

Het meldpunt discriminatie internet (MDI) krijgt regelmatig meldingen van uitingen op internet tegen homo’s. In de eerste helft van dit jaar waren dat 404 meldingen, waarvan er 17 strafwaardig waren. Het MDI heeft actie ondernomen richting overtreder en/of provider en de uitingen zijn vrijwillig verwijderd, anders zou aangifte bij de politie zijn gedaan.

Komend voorjaar maakt de politie een analyse van de discriminatoire incidenten over heel 2008, met daarin aandacht voor de verschillende discriminatiegronden (homoseksuele gerichtheid, racisme, geloofsdiscriminatie). Zo’n analyse zal elk jaar gemaakt worden.

Dat plaatst de zaken wel in een wat ander licht. De vraag is echter nog wel hoe valide deze uitkomsten zijn. Het gaat immers in alle gevallen om zaken waarin het slachtoffer de dader als allochtoon benoemd. Dat is 14% van alle zaken (in Amsterdam ligt dit hoger), maar uiteindelijk kan hier sprake zijn van zowel onderschatting als overschatting. Het is immers lang niet altijd duidelijk te zien of het gaat om een allochtone dader. Enige voorzichtigheid blijft dus geboden bij het interpreteren van deze cijfers. Temeer omdat ze gebaseerd zijn op een vrij laag aantal en omdat dit onderzoek voor het eerst zo uitgevoerd is. Het onderzoek geeft dus geen ontwikkeling aan, maar is een momentopname over een relatief korte periode.

0 comments.

Dutch integration and housing minister quits

Posted on November 15th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

nrc.nl – International – Dutch integration minister quits as party withdraws support

Dutch integration and housing minister Ella Vogelaar (58) resigned on Thursday night after the Labour party leadership said it had lost confidence in her.

nrc.nl – International-Features – Minister forced to resign for being ‘too soft’

It was no secret that integration and housing minister Ella Vogelaar was a problem for her own Labour Party. But that her party could openly dump her as it did on Thursday did however come as a surprise. It is highly unusual in Dutch politics for a party to openly berate one of its own ministers.

0 comments.

Mariken van Nieumeghen en Miriam in Numája

Posted on November 14th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Wie heeft het niet gelezen Mariken Nieumeghen? Slechts weinig mensen:
» Mariken in Arabia Voxlog: Website van het Nijmeegse universiteitsmagazine Vox

Het Instituut voor Oosters Christendom kreeg in 2007 een stapel negentiende-eeuwse handsschriften cadeau. Herman Teule, hoogleraar Oosters Christendom, ontdekte bij het vertalen dat een ervan een Arabische kopie van Mariken van Nieuwmeghen was. Teule: ‘Er stond iets als: “Er was een meisje geboren, Mariam, in Jaldariyya, in de stad Numája.” Dat zei Teule niets, maar hoe verder hij kwam, des te bekender kwam het verhaal hem voor. Het leek wel Mariken van Nieuwmeghen. ‘Jaldaraiyya zou dan Geldria of Gelre zijn en Numája Nijmegen.’

0 comments.

Problemen in het islamitisch onderwijs ernstig

Posted on November 14th, 2008 by martijn.
Categories: Misc. News.

Ministerie van OCW – Problemen in het islamitisch onderwijs ernstig

Problemen in het islamitisch onderwijs ernstig

Persbericht | 13-11-2008 | Directie Communicatie

De staat van het islamitisch onderwijs in Nederland is reden tot grote zorg. Dat stellen de beide staatssecretarissen van Onderwijs op basis van een onderzoek van de Inspectie van het Onderwijs. Bij 86% van de islamitische schoolbesturen is sprake van problemen met de besteding van het geld dat ze van het Rijk ontvangen. De kwaliteit van het onderwijs is bij bijna de helft van de islamitische schoolbesturen onder de maat. De staatssecretarissen pakken onregelmatigheden aan en grijpen in om de kwaliteit van het islamitisch onderwijs te verbeteren. Uitgangspunt hierbij is het belang van de kinderen: elk kind heeft recht op goed onderwijs.

Terugvordering 2,5 miljoen euro
Het onderzoek wijst uit dat er bij 86% van de islamitische besturen problemen zijn met de besteding van het geld dat ze van het Rijk ontvangen. Eerder maakte OCW bekend meer dan 2 miljoen euro terug te vorderen. Het ministerie vordert nu extra maximaal 2,5 miljoen euro terug. Het gaat om de volgende onrechtmatigheden:
• Bestuursleden op de loonlijst die niet het werk hebben gedaan waarvoor ze waren aangesteld
• Dienstverbanden die achteraf zijn uitgebreid
• Leerlingenvervoer uit rijksmiddelen betaald
• Excursies zonder educatief karakter

Medezeggenschap en kwaliteit
Bijna de helft van de islamitische basisscholen is zwak tot zeer zwak, in de rest van het basisonderwijs is dat 11%. De twee middelbare scholen zijn zeer zwak. Kinderen krijgen op deze scholen niet de kwaliteit onderwijs die ze verdienen. Ten aanzien van de medezeggenschap constateert de Inspectie dat de helft van de schoolbesturen hun medezeggenschap niet goed georganiseerd heeft.

Maatregelen
De maatregelen die het ministerie neemt, zijn zowel gericht op het aanpakken van onregelmatigheden van individuele besturen als op de verbetering van het islamitisch onderwijs in zijn algemeen. Als de kwaliteit van het onderwijs in gevaar komt, grijpt het ministerie in. Zwakke en zeer zwakke islamitische scholen komen onder geïntensiveerd toezicht van de Inspectie te staan. Bestuurlijke en financiële onregelmatigheden worden stevig aangepakt. Bij vermoeden van strafbare feiten heeft het ministerie aangifte gedaan. Tot nu toe heeft het ministerie aangifte gedaan tegen het bestuur van SIS Heerlen, SIS Helmond, en Ibn Ghaldoun. Bij SIS Almere heeft het bestuur zelf aangifte gedaan. Indien de positie van het bestuur onhoudbaar is geworden, zal het ministerie aandringen op vertrek van het bestuur.

De problemen bij de islamitische scholen en schoolbesturen zijn groot. Vanuit de sector moet een breed traject opgezet worden om de problemen op te lossen. De PO-Raad is gevraagd hierover te adviseren, in overleg met de VO-raad en andere partijen. Tot slot zal het kabinet voor het eind van het jaar een wetsvoorstel over goed bestuur bij de Tweede Kamer indienen. Met dit wetsvoorstel krijgt het ministerie van Onderwijs meer mogelijkheden om op te treden als de kwaliteit van het onderwijs en het handelen van bestuursleden ernstig tekortschiet.

0 comments.

« Previous Page — Older » « Newer — Next Page »