You are reading Tariq Ramadan Gasthoogleraar in Rotterdam. You can leave a comment or trackback this post.
M | T | W | T | F | S | S |
---|---|---|---|---|---|---|
« Nov | Jan » | |||||
1 | 2 | 3 | ||||
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
Posted on December 16th, 2006 by .
Categories: Internal Debates, Islam in the Netherlands, Young Muslims.
Gemeente Rotterdam subsidieert de leerstoel Identiteit en Burgerschap aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Deze wordt ingenomen door Tariq Ramadan, overigens eerder al uitgeroepen tot Europeaan van het jaar.
Hij is nogal omstreden.
Allereerst doordat zijn grootvader Hassan Al Banna de grondlegger is van de moslimbroederschap: de bakermat van de moderne politieke islam. Maar goed, als we mensen gaan veroordelen op basis van hun ouders en grootouders, dan lust ik er nog wel paar. Andere zaken zijn serieuzer. Zijn pleidoor voor een moratorium op de Shari’a is fel aangevallen. Allereerst door mensen die dit zien als een vorm van goedkeurig van de Shari’a, halfslachtig gedoe om niet-moslims te paaien. Aan de andere kant ook door moslimgroeperingen. Juist die combinatie ervan maakt niet zoveel duidelijk over Ramadan zelf als wel het krachtenveld waarin hij opereert. Het is de vraag of hij het zich kan veroorloven om de Shari’a geheel of gedeeltelijk af te wijzen (als hij dat al zou willen). Een ander aspect is zijn zijn vermeende anti-semitische uitlatingen. Dit is onder andere gebaseerd op een stuk waarin hij stelt:
Franse joodse intellectuelen die men totnogtoe beschouwd had als universalistische denkers beginnen analyses te ontwikkelen die meer en meer ingegeven zijn door een communautaristische bekommernis, die er toe strekt de verdediging van universele beginselen over gelijkheid en rechtvaardigheid te relativeren… ‘
De kritiek is onder andere gericht tegen joodse intellectuelen zoals Bernard-Henri Lévy en Alain Finkielkraut. De vraag is of een dergelijke opmerking over die intellectuelen nu echt als anti-semitisch aangemerkt kan worden.
Journaliste Caroline Fourest stelt in haar boek Frère Tariq, dat Ramadan een islamist is ondanks zijn pleidooien voor integratie. De vraag daarbij is of dat overigens zo tegenstrijdig is. Ramadan pleit inderdaad voor integratie én voor een actieve houding daarbij als moslim. In die zin heeft hij dus inderdaad een, politiek, islam-project voor ogen. De vraag is of dat een probleem is. Inderdaad Ramadan wordt gezien als een wolf in schaapskleren, iemand met een dubbele agenda, iemand die probeert Europa te islamiseren. Vooralsnog probeert hij echter vooral moslims te islamiseren, zodanig dat zij zich actief opstellen ten bate van integratie. Ja dat betekent dus ook dat zij zich wel eens zouden kunnen gaan bemoeien met de inrichting van Europa, met Europa’s kernwaarden. Ramadan doet dat niet zozeer door deze ter discussie te stellen (in de zin van deze te willen afschaffen), maar door de naleving en niet-naleving ervan ter discussie te stellen. Hij wil bijvoorbeeld niet de vrijheid van meningsuiting afschaffen, maar ter discussie stellen hoe deze gebruikt wordt. Daar mag je het mee oneens zijn, maar als je moslims daadwerkelijk wil laten integreren en ze behandelen als volwaardige burgers, zul je dat debat toch moeten aangaan. Dat is precies wat Ramadan doet en van mij mag hij.
0 comments.
Comments can contain some xhtml. Names and emails are required (emails aren't displayed), url's are optional.