C L O S E R

De drie moslimjongens die al anderhalve week worden vermist, volgden huiskamerbijeenkomsten waarbij koranlessen werden gegeven.

Volgens diverse ingewijden in de Haagse moslimgemeenschap werden die bijeenkomsten geleid door een man die al in 2003 werd opgepakt op verdenking van ronselen voor de jihad.

De man werd destijds vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs, maar zou na zijn vrijlating zijn doorgegaan met zijn praktijken. Hij kreeg daarop een spreekverbod in de orthodoxe As Soennah-moskee, waar onlangs ook twee van de vermiste jongens kwamen.

Afgelopen donderdag werd de man de toegang tot de moskee definitief ontzegd, omdat het moskeebestuur hem ervan verdenkt jongeren op het verkeerde pad te brengen. De man geniet vooral onder jonge, labiele Marokkanen status als korandeskundige. De politie kon gisteren niet zeggen of de man is gehoord in verband met de vermissingen.

De ouders van de verdwenen jongens vrezen dat hun zonen zijn gehersenspoeld door de ’geloofsmaffia’. Ze vrezen dat hun zonen in het buitenland zitten. Een van de jongens zei drie maanden geleden naar Tsjetsjenië te willen gaan. De drie jongens vertrokken zonder een spoor achter te laten. Ze namen alleen geld en hun paspoorten mee.

Ramazan werkte in een viswinkel. Type rustige jongen, harde werker, grappenmaker. Said ging braaf elke dag naar school.

De vader van Said hoopt maar een ding: ,,Ik wil alleen maar dat mijn zoon thuiskomt, dat hij zijn school afmaakt.” Foto Frank Jansen

1/2
VOLGENDE
Kwam netjes meteen na school weer thuis, bij de oudere broer waar hij woonde. En als hij een zes haalde sprongen de tranen hem al in de ogen, zo ijverig was hij. Eigenlijk nog een moederskindje.

Maar Ramazan en Said verlieten anderhalve week geleden plotseling en zonder bericht achter te laten hun ouderlijk huis. Hun familie vreest het ergste: de jongens moeten zijn gehersenspoeld en geronseld voor de jihad. Waarom lieten ze anders hun telefoons achter? Dat doen jongens van die leeftijd toch alleen als ze écht niet gevonden willen worden?

Dertig jaar geleden kwam de vader van Ramazan vanuit Turkije naar Nederland. Hij werkte hard, onder meer in een krokettenfabriek, en zorgde ervoor dat zijn zoon uit de criminaliteit bleef. En nu dit. Hij moet er keer op keer hard om zuchten, zijn ogen vochtig. Ook al omdat hij er na de verdwijning van Ramazan achter kwam dat de jongen al een maand niet meer naar school ging. Terwijl hij ’s morgens netjes op tijd vertrok en ’s middags netjes weer thuis kwam.

De vader van Said, Ramazan’s boezemvriend, kan al dagen bijna geen woord uitbrengen. Het enige wat hij telkens herhaalt zijn dezelfde staccato, door ongeloof doordrenkte zinnen: ,,Het is nog een kind. Hij is zo goedgelovig. Het is een heel angstige jongen. Hij heeft het nooit over de jihad.’’

Ramazan wél. Eén keer sprak hij erover tegen zijn moeder. Dat hij naar Tsjetsjenië wilde. De vader van Ramazan greep meteen in toen hij het hoorde. Hij verbood zijn zoon nog langer om te gaan met de man, die hij ervan verdenkt zijn zoon te hebben gehersenspoeld. Ook Said werd met de man gesignaleerd, hoorde zijn vader na de verdwijning van zijn zoon.

De man zou, volgens verschillende bronnen, behoren tot de twaalf terreurverdachten die in 2003 werden opgepakt op verdenking van het ronselen voor de jihad. Ze werden vrijgesproken.

De vader van Said hoopt maar een ding: ,,Ik wil alleen maar dat mijn zoon thuiskomt, dat hij zijn school afmaakt.’’

De drie moslimjongens die al anderhalve week worden vermist, volgden huiskamerbijeenkomsten waarbij koranlessen werden gegeven.

Volgens diverse ingewijden in de Haagse moslimgemeenschap werden die bijeenkomsten geleid door een man die al in 2003 werd opgepakt op verdenking van ronselen voor de jihad.

De man werd destijds vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs, maar zou na zijn vrijlating zijn doorgegaan met zijn praktijken. Hij kreeg daarop een spreekverbod in de orthodoxe As Soennah-moskee, waar onlangs ook twee van de vermiste jongens kwamen.

Afgelopen donderdag werd de man de toegang tot de moskee definitief ontzegd, omdat het moskeebestuur hem ervan verdenkt jongeren op het verkeerde pad te brengen. De man geniet vooral onder jonge, labiele Marokkanen status als korandeskundige. De politie kon gisteren niet zeggen of de man is gehoord in verband met de vermissingen.

De ouders van de verdwenen jongens vrezen dat hun zonen zijn gehersenspoeld door de ’geloofsmaffia’. Ze vrezen dat hun zonen in het buitenland zitten. Een van de jongens zei drie maanden geleden naar Tsjetsjenië te willen gaan. De drie jongens vertrokken zonder een spoor achter te laten. Ze namen alleen geld en hun paspoorten mee.

Ramazan werkte in een viswinkel. Type rustige jongen, harde werker, grappenmaker. Said ging braaf elke dag naar school.

De vader van Said hoopt maar een ding: ,,Ik wil alleen maar dat mijn zoon thuiskomt, dat hij zijn school afmaakt.” Foto Frank Jansen

1/2
VOLGENDE
Kwam netjes meteen na school weer thuis, bij de oudere broer waar hij woonde. En als hij een zes haalde sprongen de tranen hem al in de ogen, zo ijverig was hij. Eigenlijk nog een moederskindje.

Maar Ramazan en Said verlieten anderhalve week geleden plotseling en zonder bericht achter te laten hun ouderlijk huis. Hun familie vreest het ergste: de jongens moeten zijn gehersenspoeld en geronseld voor de jihad. Waarom lieten ze anders hun telefoons achter? Dat doen jongens van die leeftijd toch alleen als ze écht niet gevonden willen worden?

Dertig jaar geleden kwam de vader van Ramazan vanuit Turkije naar Nederland. Hij werkte hard, onder meer in een krokettenfabriek, en zorgde ervoor dat zijn zoon uit de criminaliteit bleef. En nu dit. Hij moet er keer op keer hard om zuchten, zijn ogen vochtig. Ook al omdat hij er na de verdwijning van Ramazan achter kwam dat de jongen al een maand niet meer naar school ging. Terwijl hij ’s morgens netjes op tijd vertrok en ’s middags netjes weer thuis kwam.

De vader van Said, Ramazan’s boezemvriend, kan al dagen bijna geen woord uitbrengen. Het enige wat hij telkens herhaalt zijn dezelfde staccato, door ongeloof doordrenkte zinnen: ,,Het is nog een kind. Hij is zo goedgelovig. Het is een heel angstige jongen. Hij heeft het nooit over de jihad.’’

Ramazan wél. Eén keer sprak hij erover tegen zijn moeder. Dat hij naar Tsjetsjenië wilde. De vader van Ramazan greep meteen in toen hij het hoorde. Hij verbood zijn zoon nog langer om te gaan met de man, die hij ervan verdenkt zijn zoon te hebben gehersenspoeld. Ook Said werd met de man gesignaleerd, hoorde zijn vader na de verdwijning van zijn zoon.

De man zou, volgens verschillende bronnen, behoren tot de twaalf terreurverdachten die in 2003 werden opgepakt op verdenking van het ronselen voor de jihad. Ze werden vrijgesproken.

De vader van Said hoopt maar een ding: ,,Ik wil alleen maar dat mijn zoon thuiskomt, dat hij zijn school afmaakt.’’