C L O S E R

C L O S E R – What's the use? Enough is Enough: Going Liminoid

Posted on July 25th, 2006 by martijn.
Categories: Blogosphere, Deep in the woods..., Joy Category, Some personal considerations.

It is not that strange if people go to a priest for some advice or to a counselor or to a friend or family member. But what if you have a very important questions that are actually existential challenges to you being a virtual person and you ask Google for answer? Existence evaporated into thin virtual space, if you ask me, or hit by a Dutch windmill that’s probably the right answer.

So why blog? In Dutch have posted a few entries stating that bloggers are hyperindividualistic narcistic individualists and that probably includes me. Yes and I am happy that I have a few hard core visitors and that my posts seem to be picked up by the media sometimes and that seem visitors engage in debates that are worthwile. The blog also allows me to experiment with some new ideas, new ways of writing things up and in some cases my blog seems to give some kind of authority on radicalism on the internet (don’t know if I want that; my research is not about radicalism). On the other hand some people who object to scholars who blog also have a case in point. You don’t know what the value of every blog is, some bloggers go with every flow and create their own hypes, only young girls read blogs (apologies to my hard core readers: I did not say that) and how much of the material on your blog and the debates that only seldom follow, do you really include in your book? (To be honest, in my PhD thesis I will mention this blog only twice and then only with a general statement in a footnote…). How much time do you spend blogging and how far would your PhD thesis have been if you didn’t blog? (I’m not going to tell you that, that is embarassing).

Of course I’m not the first blogger (another argument for stop bloggin?) who asks the question of Why Blog? And some people who have asked this question have found an answer: Honey it’s grate. Hell, there is a whole science about the use (pdf) of blogging. Some thoughts about this are worth displaying here:

As I snarked into the great abyss with no expectation of interaction or response, my philosophy was that everybody online was just snarking into a great abyss, and perhaps foolishly hoping for interaction and response.

I think there’s a lesson to be learned from all of this: intellectual maturity is a thankless state of being. The time and trouble required to observe the world and analyze it in depth, to structure those observations and analyses into cogent arguments, to begin engaging in whatever shreds of civilized discourse remain in this crazy world of ours, is so staggering that it can easily grind a person into dust.

So, I am going into a liminoid state as the great Victor Turner would have said it. I am voluntarily devoting myself to the quest and consider this a journey to the unknown as a ludic journey in order to free myself from my ordinary social roles and expectations and foster an alternative type bonding based upon a shared experience of humanity. What this means? I will tell you later, perhaps, perhaps not. And maybe, just maybe I come up with the answer, or maybe just maybe others already have found the answer to this nagging question: What’s the use of blogging?

5 comments.

C L O S E R – What’s the use? Enough is Enough: Going Liminoid

Posted on July 25th, 2006 by .
Categories: Blogosphere, Deep in the woods..., Joy Category, Some personal considerations.

It is not that strange if people go to a priest for some advice or to a counselor or to a friend or family member. But what if you have a very important questions that are actually existential challenges to you being a virtual person and you ask Google for answer? Existence evaporated into thin virtual space, if you ask me, or hit by a Dutch windmill that’s probably the right answer.

So why blog? In Dutch have posted a few entries stating that bloggers are hyperindividualistic narcistic individualists and that probably includes me. Yes and I am happy that I have a few hard core visitors and that my posts seem to be picked up by the media sometimes and that seem visitors engage in debates that are worthwile. The blog also allows me to experiment with some new ideas, new ways of writing things up and in some cases my blog seems to give some kind of authority on radicalism on the internet (don’t know if I want that; my research is not about radicalism). On the other hand some people who object to scholars who blog also have a case in point. You don’t know what the value of every blog is, some bloggers go with every flow and create their own hypes, only young girls read blogs (apologies to my hard core readers: I did not say that) and how much of the material on your blog and the debates that only seldom follow, do you really include in your book? (To be honest, in my PhD thesis I will mention this blog only twice and then only with a general statement in a footnote…). How much time do you spend blogging and how far would your PhD thesis have been if you didn’t blog? (I’m not going to tell you that, that is embarassing).

Of course I’m not the first blogger (another argument for stop bloggin?) who asks the question of Why Blog? And some people who have asked this question have found an answer: Honey it’s grate. Hell, there is a whole science about the use (pdf) of blogging. Some thoughts about this are worth displaying here:

As I snarked into the great abyss with no expectation of interaction or response, my philosophy was that everybody online was just snarking into a great abyss, and perhaps foolishly hoping for interaction and response.

I think there’s a lesson to be learned from all of this: intellectual maturity is a thankless state of being. The time and trouble required to observe the world and analyze it in depth, to structure those observations and analyses into cogent arguments, to begin engaging in whatever shreds of civilized discourse remain in this crazy world of ours, is so staggering that it can easily grind a person into dust.

So, I am going into a liminoid state as the great Victor Turner would have said it. I am voluntarily devoting myself to the quest and consider this a journey to the unknown as a ludic journey in order to free myself from my ordinary social roles and expectations and foster an alternative type bonding based upon a shared experience of humanity. What this means? I will tell you later, perhaps, perhaps not. And maybe, just maybe I come up with the answer, or maybe just maybe others already have found the answer to this nagging question: What’s the use of blogging?

5 comments.

C L O S E R – Terroristen en/of Vrijheidsstrijders

Posted on July 24th, 2006 by .
Categories: International Terrorism.

Tsja, ‘terroristen’ gelijkstellen met onze verzetshelden ligt natuurlijk gevoelig en moet je dus ook maar niet doen; enige zelfcensuur is wel op zijn plaats (en je wil immers ook niet de politiek incorrecte kerk achter je aan). Maar even zonder gekheid, laten we vooral niet doen of de term terreur (en varianten daarvan) zo neutraal zijn. Jan Blommaert van de Universiteit Gent weet daar het volgende over te zeggen:

Daders van terroristische aanslagen worden steevast bekleed met kwaliteiten als misdadig, fanatiek, volkomen respectloos, irrationeel. Wanneer we het hebben over terroristen ontkennen we elke legitieme politieke drijfveer, evenals elke vorm van eerbied voor afspraken in verband met gewapende strijd. Terroristen houden zich per definitie niet aan wetten en evenmin aan internationale akkoorden inzake het gebruik van bepaalde wapens, rechten van de slachtoffers, mensenrechten en zo meer. In de wereld van de internationale verhoudingen zijn zij de absolute schoften. Men hoeft dan ook de oorlogsregels niet te respecteren wanneer men het men hen aan de stok heeft: standrechterlijk executeren, bases over de grens bombarderen, leiders laten vermoorden: het is allemaal geoorloofd als het om terroristen gaat. Terroristen plaatsen zich buiten de rechtsorde, en men mag dan ook precies dezelfde overtredingen begaan als diegene die men hen verwijt om ze te onderdrukken. Terrorisme wordt in de regel gecounterd met terrorisme.

Het is dan ook geen mirakel dat de term nadrukkelijk wordt opgezocht door regimes die geconfronteerd worden met langdurig verzet vanwege georganiseerde bewegingen. Het Apartheidsregime bestempelde Nelson Mandela en zijn ANC systematisch als terroristen. De Israeli doen hetzelfde met de Palestijnse weerstand; de Russen met de Tsjetsjeense rebellen. In al die gevallen was het toekennen van die term voldoende om alle mogelijke vormen van terreur tegenover die ‘terroristen’ goed te keuren en zelfs te beschouwen als een noodzaak om recht, orde, vrijheid en democratie te laten zegevieren. De term wordt in de regel gecontesteerd, en dat is maar goed ook. Het is immers een term die uiterst belangrijke actiepatronen goedkeurt, meteen een moreel kader toekent aan de strijd, en het recht en het legitieme doel van de strijd meteen legt bij diegene die terroristen bestrijdt. Het is nooit een neutrale kwalificatie, het is een door-en-door politiek wapen. Het belangrijkste effect van het wapen is dat men de intenties, doelen en principes van de ‘terroristen’ meteen uit alle mogelijke analyses uitschakelt. Wanneer een groep als terroristisch is geïdentificeerd dan worden de discours en motieven van die groep meteen waardeloos en kunnen ze nooit in redelijkheid afgewogen worden tegenover die van wie hen bestrijdt. Het recht, de grote waarden en de nobele doelen zijn altijd die van de antiterroristen.

[…]

Kortom, het punt is dat er een politiek verhaal bestaat dat de daden van de tegenpartij motiveert en legitimeert. Een politiek verhaal, en dus niet zomaar een irrationeel en fanatiek-misdadig verhaal. Een verhaal dat deze aanslag kadert als een deel van een oorlog met als inzet grote kwesties die te maken hebben met de wereldverhoudingen, met macht en machteloosheid. Een politiek verhaal waarin wij niet vanzelfsprekend democratieën zijn, noch bewakers van de vrijheid en de vrede in de wereld, maar aanstichters van allerhande conflicten, uiterst brutale en vaak arrogante tegenspelers in onderhandelingen, krenterige en veeleisende kredietverstrekkers. Een verhaal, kortom, waarin wij de slechten zijn. En nogmaals, is dit verhaal slechter dan dat waarin wij per definitie de goeden zijn?

Dit mechanisme zien we natuurlijk overal terug. In de Luid de noodklok demonstratie van afgelopen zaterdag bijvoorbeeld:

Of bij de demonstratie Tegen Terreur – Voor een veilig Israël

Dat plaatst ook de stellingen van Aouragh en Benzakour aan de ene kant en die van bijvoorbeeld Leon de Winter aan de andere kant in een wat andere daglicht. Het gaat dus niet alleen om Israël’s verzetsstrijders die het recht op zelfverdediging uitoefenen (zoals ieder land dat heeft toch?) of Hezbollah’s strijders (of martelaren) die vechten tegen de onderdrukking en bezetting door Israëliers (Israël heeft Libanon immers nooit helemaal verlaten, zoals we allemaal weten toch?), maar ook om de vraag welke belangen partijen nastreven en waarom de één de ander karakteriseert als terrorist. Dit is moeilijk los te zien waarschijnlijk van de andere conflicten in het Midden-Oosten en de rol van de VS, Syrië en Iran. (more…)

0 comments.

Protected: nu.nl/algemeen | Imams uit Turkije mogen Nederland niet in

Posted on July 24th, 2006 by martijn.
Categories: Misc. News.

Enter your password to view comments.

Protected: nu.nl/algemeen | Imams uit Turkije mogen Nederland niet in

Posted on July 24th, 2006 by martijn.
Categories: Misc. News.

Enter your password to view comments.

Nederlanders doden 18 Afghaanse strijders

Posted on July 23rd, 2006 by .
Categories: Some personal considerations.

Met deze post ga ik waarschijnlijk een groot risico lopen, maar vooruit: Nederlanders doden 18 Afghaanse strijders – telegraaf.nl en Nederlanders doden 18 Afghanen – AD.nl
De genuanceerde koppen in de Telegraaf en het AD bevallen me wel, maar dan de reacties! Kijk, ik snap ook wel dat het daar oorlog is en dat ‘we’ op een democratische manier ‘onze jongens’ een oorlog hebben ingestuurd (onder het mom van een humanitaire actie) en dat er in een oorlog met scherp geschoten wordt snap ik ook; ik zou me ook niet laten afschieten.

Maar moeten die reacties nou?

Uit de Telegraaf een bloemlezing:

k ben trots op onze Hollandse jongen.
S. van Munster, den Haag vr 21/7, 18:19

Prachtig , alleen jammer dat het er maar 18 zijn, liever 18 000
Piet Schiet, Schiedam vr 21/7, 18:19

Wie was de baas in deze actie: George Bush of Jan Peter?
Jan Zaal, Leiden vr 21/7, 18:23

Eindelijk ben ik eens TROTS op Nederland!
Dr.R. Clavan, Katwoude vr 21/7, 18:24

Goeie zaak. Aanpakken die terroristen. Ik ben blij dat Nederland nu wel doet waar ze in Sebrenica geen mogelijkheden toe hadden.
Richard, Zaandam vr 21/7, 18:25

goede actie mannen! Ik kan verlopig nog thuis blijven.
basmann, lisse vr 21/7, 18:25

Nou ik ben benieuwd. Krijgen we weer kamervragen van de Partij voor de Allochtonen, D66, Groen Links en de Sp. Moties van afkeuring, wantrouwen tegen de Minister van Defensie, Justie etc.. De Krijgsraad zal het ook weer druk krijgen.
Magdalena, Apeldoorn vr 21/7, 18:28

Benieuwd wat het OM hier mee gaat doen. Lijkt me toch iets meer dan de heksenjacht op Erik O. Misschien is het verstandig om de top van het OM mee te laten draaien. Dan kan zij op niveau ervaren en mee beslissen of er een wel of niet veilige omgeving voor de werkzaamheden voor onze jongens gehandhaafd kan worden.
Verhulst, Breda vr 21/7, 18:30

Klasse jongens!! Pakken die zooi. Geen genade voor die moslim extremisten. Respect voor wat jullie in dat verre land presteren om ons in het westen van het terrorisme te verlossen!
KM, Overveen vr 21/7, 18:35

Go hit them boys!!! Dit is het beste weerwoord wat jullie konden geven op figuren die zeggen dat jullie geen profs zijn. Ik heb niets met het land Nederland, maar de defensie behoort tot de absolute wereldtop! Leve de Nederlandse strijdkrachten, en hou jezelf heel!
Sjonnie, Heerenveen vr 21/7, 18:43

Een trieste zaak, onze jongens doen hun werk maar hebben daar niks te zoeken.
Theo de vries, Amsterdam vr 21/7, 18:45

Bravo mannen van Piet Hein, Michiel de Ruiter, en Maarten Harpertz Tromp.Draag uw Commando baretten met ere. En laten de jongens van van Heuzt(Rode baretten)revanche nemen op die slappe kliek van links,die hen heeft laten stikken met veel te lichte wapens in Screbenica, inclusief die slappe hap van Unifil die het lef had Nederlandse jongens met verrekijkertjes en een lichte bewapening te laten spelen in Libanon.Ten aanval tegen die terroristen.
Fabritius, Buren vr 21/7, 18:49

Hier zal wel net als bij Erik O een rechtzaak van komen. Maar goed dat niet 1 comando heeft geschoten, valt nu lastiger te bewijzen wie daadwerkelijk zo’n pipo heeft neergeknald.
HB, ‘s-Berg vr 21/7, 18:53

kan die marijnnesen weer gaan schreeuwe en bos en dat wijf van groenlinks, pffff word zo moe van die partijen
jan,, holland vr 21/7, 18:53

Als die linkse kant maar weer geen vragen gaat stellen. Zo in de trant van;terroristen zijn toch ook mensen, dit is geen humane actie.Daar worden ze nu aangepakt hier gaan ze vrijuit. Wat Richard schrijft sta ik volledig achter.
Debby, vr 21/7, 18:54

Ze pakken het nu goed aan. Goed materieel en goede manschappen. Ik ben trots op de Nederlandse soldaten.
S. v. Oranje, Boxmeer vr 21/7, 18:56

Kom op mannen schiet ze allemaal maar neer. Mocht het OM om de hoek komen ook direct neerknallen.
joost, mag het weten vr 21/7, 18:58

Walgelijk Nederland is dus al even erg als Israel, Amerika en de NAVO kruisvaarders door onschuldige burgers te vermoorden en te bombarderen. Zijn jullie nou trots op jullie moordenaars van vrouwen en kinderen? Heel het Midden Oosten heeft een bloedhekel aan het westen en Israel en die bom gaat barsten binnenkort in jullie eigen Europa.
Omar Maliki, Eindhoven vr 21/7, 19:02

trost moet je zijn als je iets oplos zonder iemand dood te maken..
l.h.miesen, maastricht vr 21/7, 19:02

Mijn complimenten voor onze soldaten, geen genade voor moslim-extremisten, afmaken dat schoorm, die mensen willen helemaal geen democratie, nee natuurlijk niet, je moet naar hun pijpen dansen en voor de rest je mond houden. Ik hoop op nog veel meer van dit soort positieve reakties van ons leger.
kees, leeuwarden vr 21/7, 19:05

Wacht maar tot we een paar jaar verder zijn, kijken of de stemming onder de rechtse rakkers dan nog zo positief is. In Vietnam destijds zouden de Amerikanen ook even snel orde op zaken gaan stellen. We weten hoe dat is afgelopen. Mijn mening is onveranderd, het is en blijft daar een wespennest en dat zal zo blijven.
Jan, Rotterdam vr 21/7, 19:07

Dat waren helemaal geen strijders maar burgers die gebombardeerd werden met Apache’s en F-16’s. Weer een gevallletje van extreem buitensporig geweld op slechts nieuwsgierige moslimburgers.
Kees, den haag vr 21/7, 19:07

Is dit bekendmaken wel tactisch en/of verstandig? Nu krijgen onze jongens en meiden het in Afghanistan misschien nog moeilijker. Dat ze het gedaan hebben is volgens mij begrijpelijk in een oorlog.Prima dus, maar om dan de P.R.te zoeken lijkt me dom. Waarschijnlijk hebben die “stuurlui” in Den Haag daar geen oren naar.
Wil Bakema, Eindhoven vr 21/7, 19:10

tuurlijk geen nederlandse soldaten dood maar wel een bom in de metro bus of trein door die achterlijke acties .wees er maar trots op .ze kunnen beter hier helpen boeven vangen.
gerda, gouda vr 21/7, 19:12

allemaal rechts propaganda. Wie zegt dat dit taliban strijders zijn?
C. ommanda, 104 verkennings en waarnemings compagnie vr 21/7, 19:15

Maai ze allemaal maar neer en dan weer naar huis. of word dit ook weer niet geplaatst.

Dat is de eerste pagina, maar gelukkig komen daarna nog wel wat genuanceerdere reacties. Zelfde patroon bij het AD.nl

Alle lof en steun voor onze NL Commando’s die in de oorlog tegen het terrorsme , dit getal van 18 zullen verhonderdvoudigen.
Natuurlijk zal de linkse kerk onder leiding van Groen links trachtten om verdeeldheid te zaaien, maar ik ben ervan overtuigd dat de grote meerderheid van Nederland vierkant achter deze acties staat.
Hamars – Rotterdam – 21/07/06 – 18:02:54

hahahah en wie zegt dat ze wel taliban waren? iedee afghaan of waar het op lijkt is een aspirante taliban. dus geen reden tot juichen.
nestor – Den Haag – 21/07/06 – 17:58:31

Dit is pas het begin,de amerikanen die er de laatste jaren een puinhoop van gemaakt hebben,laten het nu over aan de europese landen,Nederland is in deze politieke list getrapt.Welke politici zal bij deze uitzending zijn voordeel halen? Heb 35 dienstjaren bij de KM,maar naar mijn mening maakt NL politiek over de ruggen van de uitgezonden militairen,e.e.a. zal veranderen als de lijkenzakken komen.Nederland zou naar Afganistan gaan om te bouwen. poor dutch.
Henric – Leck – 21/07/06 – 17:56:29

Ja moeten ze trots op zijn! Is net vossen jacht in Nederland, hoi, hoi we hebben weer een. Ook die verzetstrijders zijn mensen, sorry terroristen.
oorlogje spelen – Spiegel van Amerika – 21/07/06 – 17:56:15

Ze hebben wat geleerd van Srebreniça.
Ratko M – Thanks dutchbat – 21/07/06 – 17:53:40

moeten we hier trots op zijn? we kweken beroepsmoordenaars en als die terugkomen van hun missie zitten we met een aaantal zwaar psychisch gestoorde getrainde moordenaars.. nee lijkt me idd fijn.
bangerik – den haag – 21/07/06 – 17:44:37

neer knallen die bende
jeu – elsloo – 21/07/06 – 17:43:11

Er worden nooit Nederlanders gedood. Dat valt me elke keer toch wel op. Zijn ze dan echt zo goed??
Barry Hoen – Nijmegen – 21/07/06 – 17:43:10

Ik ben trots op onze NL Commando’s 😀
Moontjuh – Rotterdam – 21/07/06 – 17:29:45

Goede zaak!!! En al die lui maar kankeren op het Nederlandse leger. Nederland staat heus wel z`n mannetje. Ze knokken daar in Uruzgan tegen lui die al meer dan 20 jaar oorlog voeren, superervaren dus. En ook Taliban heeft nachtkijkers en laptops. Petje af voor de Nederlandse militairen
Kees de G. – Schiedam – 21/07/06 – 16:51:37

Het lijkt er op (de genuanceerdere reageerders even buiten beschouwing gelaten) dat we een oorlogszuchtig volkje geworden zijn en de strijd in Afghanistan gebruiken als spiegel (vergrootglas) voor onze eigen interne tegenstellingen. Gebeurt niet alleen hier overigens, een filmpje met propaganda voor de gewelddadige jihad met daarop doodskisten met Nederlandse vlaggen bestaat ook al enige tijd. De Telegraaf vat het nog eens keurig samen onder de kop Trots, maar ongerust, waarbij ze dan opvallend genoeg die ene reactie van Omar niet noemen terwijl die toch wel enige consternatie heeft veroorzaakt bij de andere reageerders.

Dan nog even wat over die andere oorlog; in Libanon. Ik vind de verslaggeving erover in het algemeen heel behoorlijk; men doet in ieder geval echt een poging om beide zijden van het verhaal te laten zien zowel bij RTL4 als bij de Publieke Omroep. Maar zoals OPlawaai, al opmerkte, waarom moet dat in bijna alle gevallen gaan om mensen met Nederlandse loyaliteiten. Ze spreken Nederlands meestal da’s natuurlijk wel zo makkelijk, maar zijn we hier in Nederland dan zover verwijderd geraakt van de internationale wel en wee dat we alleen nog maar kunnen meeleven als er Nederlanders bij betrokken zijn (zoals bij de tsunami in Java; eerst geen later wel Nederlandse slachtoffers….en die mensen daar dan). Of hoort dat bij de emo-tv van tegenwoordig? Of sta ik gewoon te ver van de moderne medemens om dat nog te snappen? Ik heb daar overigens wel een ideetje voor dat ik binnen 48 uur eens zal lanceren.

3 comments.

Guardian Unlimited Books | By genre | Islam and the porno devils

Posted on July 23rd, 2006 by martijn.
Categories: Gender, Kinship & Marriage Issues, Young Muslims, Youth culture (as a practice).

Guardian Unlimited Books | By genre | Islam and the porno devils
Review in the Guardian about Muhajababes: Islam and the porno devils

Can the clash between scantily clad secularism and conservative religious ideology produce a third way in the Arab world? Some wish according to Allegra Stratton’s fascinating exploration of this question, Muhajababes, writes Rachel Aspden.

As a guide to the preoccupations of young Arabs, the Middle-Eastern chaos currently splashed across the front pages is only part of the story. Vying with bearded Hizbollah commanders for the hearts and minds (or at least cash and attention) of Middle-Eastern youth is a well-funded and altogether better-looking army: a gang of half-naked girls. Stars of the omnipresent Arabic music videos (‘video-clips’), the girls – led by Maria, Elissa, Ruby, Nancy Ajram and Haifa Wehbe – are the region’s super-groomed, cosmetically enhanced sweethearts – or its ‘porno clip devils’, according to one Egyptian newspaper. Their grip on ‘the morals of Arab youth’ is so strong that in 2004 conservative Egyptian MPs called for a ban on the clips – supported by letters and petitions from young Egyptians.

But how do the region’s armies of under-30 video-lovers and haters square up? In early 2005 Allegra Stratton, a young BBC producer, set off on a tour of Beirut, Amman, Cairo, Dubai, Kuwait City and Damascus with the aim of finding out.

Stratton is in search of a cultural revolution – experts on the Middle East have told her that a massive rise in the number of educated young people coupled with a stunted job market have led to a situation that parallels the English Civil War, the French Revolution and 1968. So, at first, she goes looking for a Haight-Ashbury-type counterculture, hanging out with TV producers, struggling artists, MCs and curators.

Her findings are less romantic than she had hoped (more…)

0 comments.

Guardian Unlimited Books | By genre | Islam and the porno devils

Posted on July 23rd, 2006 by .
Categories: Gender, Kinship & Marriage Issues, Young Muslims, Youth culture (as a practice).

Guardian Unlimited Books | By genre | Islam and the porno devils
Review in the Guardian about Muhajababes: Islam and the porno devils

Can the clash between scantily clad secularism and conservative religious ideology produce a third way in the Arab world? Some wish according to Allegra Stratton’s fascinating exploration of this question, Muhajababes, writes Rachel Aspden.

As a guide to the preoccupations of young Arabs, the Middle-Eastern chaos currently splashed across the front pages is only part of the story. Vying with bearded Hizbollah commanders for the hearts and minds (or at least cash and attention) of Middle-Eastern youth is a well-funded and altogether better-looking army: a gang of half-naked girls. Stars of the omnipresent Arabic music videos (‘video-clips’), the girls – led by Maria, Elissa, Ruby, Nancy Ajram and Haifa Wehbe – are the region’s super-groomed, cosmetically enhanced sweethearts – or its ‘porno clip devils’, according to one Egyptian newspaper. Their grip on ‘the morals of Arab youth’ is so strong that in 2004 conservative Egyptian MPs called for a ban on the clips – supported by letters and petitions from young Egyptians.

But how do the region’s armies of under-30 video-lovers and haters square up? In early 2005 Allegra Stratton, a young BBC producer, set off on a tour of Beirut, Amman, Cairo, Dubai, Kuwait City and Damascus with the aim of finding out.

Stratton is in search of a cultural revolution – experts on the Middle East have told her that a massive rise in the number of educated young people coupled with a stunted job market have led to a situation that parallels the English Civil War, the French Revolution and 1968. So, at first, she goes looking for a Haight-Ashbury-type counterculture, hanging out with TV producers, struggling artists, MCs and curators.

Her findings are less romantic than she had hoped (more…)

0 comments.

spiked | An explosion of pity

Posted on July 23rd, 2006 by martijn.
Categories: Important Publications, Religious and Political Radicalization, Young Muslims.

spiked | An explosion of pity
Brendan O’Neill has an interesting article on Devji’s book Landscapes of Jihad; in my opinion a must read (so when will I start reading it…)

Devji cuts through the two most common perceptions about al-Qaeda: that it is political or religious. In fact, he says, it cannot be understood as a political movement in any traditional sense; indeed, it has dispensed with ‘an old-fashioned politics tied to states and citizenship’ (1). It is not traditionally religious, either, he argues, in the sense that it does not follow any recognisable Islamic hierarchy and chops and changes the religious justifications for its actions.

Devji argues that al-Qaeda is better understood as a new global movement more interested in making ‘ethical’ gestures than winning territory or building a state. The contemporary jihad, he argues, ‘is more a product of the media than it is of any local tradition or situation and school or lineage of Muslim authority…. [T]he jihad itself can be seen as an offspring of the media, composed as it is almost completely of pre-existing media themes, images and stereotypes.’ (2)

Most of the London bombers’ acts of bonding occurred in public – not in mosques but on rafting expeditions and at ink-ball shooting games, in clubs and gyms. There is nothing traditionally religious, or private, about that.

‘These men do not cut themselves off from British society; instead their politics and their bonding are conducted in the full glare of public scrutiny. They are made by the world we live in.’

Devji says the London bombers, and other al-Qaeda-style terrorists, appear to be driven more by pity than political conviction or ambition – and that this, too, is a common trend today. ‘Pity can be dangerous, precisely because one is not personally involved in the suffering. One is acting, apparently, on behalf of others. You see this among leftist groups today, as well. It’s vicarious, it’s luxurious in a way, and luxuriant; it is also narcissistic. It is a very dangerous and bitter passion.

‘It is so impersonal, this kind of pity, that the terrorists seem to exhibit no hatred even towards their victims. Actually they blend in with them; they are like them. The London bombers didn’t have any history of exhibiting dislike or hatred, or removing themselves from British society. They got along fine with Britons and were exactly like them. It is precisely because the hatred and the pity is so abstract – so removed from traditional political or religious structures – that they seem not to be killing real people, in a sense. It is more abstract than that. These bombers really could say, “It’s nothing personal.”’

0 comments.

spiked | An explosion of pity

Posted on July 23rd, 2006 by .
Categories: Important Publications, Religious and Political Radicalization, Young Muslims.

spiked | An explosion of pity
Brendan O’Neill has an interesting article on Devji’s book Landscapes of Jihad; in my opinion a must read (so when will I start reading it…)

Devji cuts through the two most common perceptions about al-Qaeda: that it is political or religious. In fact, he says, it cannot be understood as a political movement in any traditional sense; indeed, it has dispensed with ‘an old-fashioned politics tied to states and citizenship’ (1). It is not traditionally religious, either, he argues, in the sense that it does not follow any recognisable Islamic hierarchy and chops and changes the religious justifications for its actions.

Devji argues that al-Qaeda is better understood as a new global movement more interested in making ‘ethical’ gestures than winning territory or building a state. The contemporary jihad, he argues, ‘is more a product of the media than it is of any local tradition or situation and school or lineage of Muslim authority…. [T]he jihad itself can be seen as an offspring of the media, composed as it is almost completely of pre-existing media themes, images and stereotypes.’ (2)

Most of the London bombers’ acts of bonding occurred in public – not in mosques but on rafting expeditions and at ink-ball shooting games, in clubs and gyms. There is nothing traditionally religious, or private, about that.

‘These men do not cut themselves off from British society; instead their politics and their bonding are conducted in the full glare of public scrutiny. They are made by the world we live in.’

Devji says the London bombers, and other al-Qaeda-style terrorists, appear to be driven more by pity than political conviction or ambition – and that this, too, is a common trend today. ‘Pity can be dangerous, precisely because one is not personally involved in the suffering. One is acting, apparently, on behalf of others. You see this among leftist groups today, as well. It’s vicarious, it’s luxurious in a way, and luxuriant; it is also narcissistic. It is a very dangerous and bitter passion.

‘It is so impersonal, this kind of pity, that the terrorists seem to exhibit no hatred even towards their victims. Actually they blend in with them; they are like them. The London bombers didn’t have any history of exhibiting dislike or hatred, or removing themselves from British society. They got along fine with Britons and were exactly like them. It is precisely because the hatred and the pity is so abstract – so removed from traditional political or religious structures – that they seem not to be killing real people, in a sense. It is more abstract than that. These bombers really could say, “It’s nothing personal.”’

0 comments.

The Asian Age – Muslim rapper causes stir in UK

Posted on July 23rd, 2006 by .
Categories: Young Muslims, Youth culture (as a practice).

The Asian Age -  Muslim rapper causes stir in UK
Muslim rapper causes stir in UK 7/22/2006 11:14:32 PM

London: With a title like All Is War (The Benefits of G-Had) and a song about a suicide bomber, a new album by British Muslim rapper Nawaz has raised eyebrows before its release, even at his own record label.

The Pakistan-born rapper’s group Fun-Da-Mental were set to put the new disc on sale July 17, 10 days after the first anniversary of the London bombings. But its words and themes, another predicting US decline at the hands of Muslims, caused two directors at Nation Records to threaten to quit if All Is War hit the shops. “I know what I’m doing, everything I did was intentional,” a determined Nawaz said.

The release was held off, but Nation now says the album will come out online on August 7, then go on sale in stores on either August 14 or 21. Nawaz named the two who threatened to resign as Andrew Heath and Martin Mills, silent partners at Nation.

A spokesperson for Mills’s separate record label, Beggars Banquet, however said they would make no comment “at all” on the matter. For a group that has not tasted mainstream success, Fun-Da-Mental’s new album has generated plenty of media coverage. On the track list are titles like I Reject, Electro G-Had and Cookbook DIY, the last the voice of a suicide bomber that — given the timing — brings to mind the four, home-grown bombers who killed 56 people and wounded about 700 more in last July’s attack on the London transport network.

0 comments.

Demonstratie in Amsterdam voor Palestina en Libanon – Wij Blijven Hier!

Posted on July 22nd, 2006 by .
Categories: Misc. News.

Demonstratie in Amsterdam voor Palestina en Libanon – Wij Blijven Hier!
Op Wij Blijven Hier! een keurig verslagje van Faisal Mirza over de demonstratie voor Palestina en Libanon en tegen het beleid van Israël en de VS, met fotoverslagje natuurlijk!

De demonstratie tegen het beleid van Israël en de VS vindt plaats in Amsterdam met als verzamelpunt het Beursplein. Na een aantal stimulerende speeches verplaatst de menigte zich van daar naar het Museumplein. De tocht verloopt vredig en duurt bijna 2 uur. Op het Museumplein aangekomen wordt er nog eenmaal door o.a. politici benadrukt waar het vandaag allemaal om draait. Er is opvallend veel kritiek op minister Bot die nog niet de VN wil ondersteunen totdat de twee Israëlische soldaten worden bevrijd.

0 comments.

C L O S E R – Waarom bloggers hyperindividualistische narcisten zijn / deel 3

Posted on July 22nd, 2006 by .
Categories: Blogosphere, Uncategorized.

Uit de serie ‘Waarom bloggers hyperindividualistische narcisten zijn’ vandaag Deel 3: Bloggers Favorite Subject Me by Jason Lee Miller

0 comments.

de Volkskrant – Binnenland – Piranha-getuigen duiken onder

Posted on July 22nd, 2006 by .
Categories: Murder on theo Van Gogh and related issues.

de Volkskrant – Binnenland – Piranha-getuigen duiken onder
Piranha-getuigen duiken onder

Van onze verslaggeefsters Janny Groen, Annieke Kranenberg

AMSTERDAM – Twee getuigen die belastende verklaringen hebben afgelegd in een nieuw terrorisme–onderzoek, de zogenoemde Piranha–zaak tegen onder anderen Samir A., zijn ondergebracht op een geheime plek. Het echtpaar uit Den Haag is opgenomen in een getuigenbeschermingsprogramma van het Korps Landelijke Politiediensten (KLPD). Dit zeggen betrouwbare bronnen die het dossier goed kennen.

In de Piranha-zaak worden de ‘Hofstadkernleden’ Samir A. en Nouredine el F. ervan verdacht tussen april en oktober 2005 een nieuwe groep te hebben gevormd, die bezig was met het voorbereiden van aanslagen op Nederlandse politici en het kantoor van de AIVD. Het echtpaar Lahbib B. en Hanan S. heeft uitgebreid verklaard over wapens die door de groep naar Brussel werden vervoerd. Ook gaven zij details over een oefensessie met die wapens in het Amsterdamse bos.Tijdens een getuigenverhoor achter gesloten deuren bij de rechter-commissaris verscheen Lahbib B. vorige week met een blonde pruik en een nepsnor. Dat was volgens de politie nodig, omdat Lahbib B. gevaar loopt door zijn belastende verklaringen, aldus ingewijden.

De advocaten maakten bezwaar tegen de vermomming omdat de aanwezige verdachten zijn identiteit al lang en breed kennen. Temeer daar Lahbib B. eerder optrad als getuige in de Hofstadzaak. De rechter-commissaris besliste vervolgens dat B. de verdachten niet hoefde aan te kijken, maar dat hij wel zijn pruik moest afdoen.

Over het algemeen worden getuigen beschermd wanneer zij anoniem moeten blijven of na een concrete bedreiging. Dat lijkt niet het geval te zijn bij dit echtpaar. Waarom zij dan wel worden beveiligd, wil een woordvoerder van het Landelijk Parket van het OM niet zeggen. ‘Daarover doen wij nooit mededelingen.’ Wel wil hij kwijt dat de KLPD in zware strafzaken een dreigingsanalyse maakt, waarbij een inschatting wordt gemaakt wanneer belangrijke getuigen risico lopen. ‘Op basis daarvan wordt besloten of er maatregelen nodig zijn.’

Raadsman Carli van Hanan S. laat weten dat hij niet precies op de hoogte is van de situatie waarin zijn cliënte verkeert. ‘De raadsman kan ook geen contact krijgen met haar’, aldus een medewerkster.

Eerder verklaarden de echtelieden – die ook nog verdacht zijn, maar al geruime tijd op vrije voeten verkeren – erg bang te zijn. Tijdens het Hofstadproces durfde Lahbib B. niet eens samen met Nouredine el F. in de rechtszaal te zitten. Zijn vrouw Hanan S. zei dat El F. haar in België had bedreigd met een wapen.

De verdachten in de Piranha-zaak hebben het echtpaar betiteld als ‘leugenaars’. Volgens hen hebben de twee zich een weg naar de vrijheid gepraat en durven ze hen uit schuldgevoel niet aan te kijken. Samir A. noemde Lahbib B. een vriend van het OM, een ‘acteur’.

0 comments.

Times Online – Freedom fighters and Terror Groups

Posted on July 22nd, 2006 by .
Categories: Misc. News, Uncategorized.

British anger at terror celebration – World – Times Online
“It’s very important to make the distinction between terror groups and freedom fighters, and between terror action and legitimate military action,”

0 comments.

On the Face :: Putting things in perspective

Posted on July 22nd, 2006 by .
Categories: Blogosphere, Misc. News.

Lots of trouble in the blogosphere about the picture below. There’s more to it than meets the eye. A nice example of blogjournalism and how it can be done: On the Face :: Putting things in perspective

The photograpers gathered around. Twelve of them. Do you know how many that is? It’s a lot. And they were all simultaneously leaning in with their long camera lenses, clicking the shutter over and over. The parents handed the markers to the kids and they drew little Israeli flags on the shells. Photographers look for striking images, and what is more striking than pretty, innocent little girls contrasted with the ugliness of war? The camera shutters clicked away, and I guess those kids must have felt like stars, especially since the diversion came after they’d been alternately bored and terrified as they waited out the shelling in their bomb shelters.Shelly emphasized several times that none of the parents or children had expressed any hatred toward the Lebanese people. No-one expressed any satisfaction at knowing that Lebanese were dying – just as Israelis are dying. Their messages were directed at Nasrallah. None of those people was detached or wise enough to think: “Hang on, tank shell equals death of human beings.” They were thinking, tank shell equals stopping the missiles that land on my house. Tank shells will stop that man with the turban from threatening to kill us.

And besides, none of those children had seen images of dead people – either Israeli or Lebanese. Israeli television doesn’t broadcast them, nor do the newspapers print them. Even when there were suicide bombings in Israel several times a week for months, none of the Israeli media published gory photos of dead or wounded people. It’s a red line in Israel. Do not show dead, bleeding, torn up bodies because the families of the dead will suffer and children will have nightmares. And because it is just in bad taste to use suffering for propaganda purposes.

Those kids had seen news footage of destroyed buildings and infrastructure, but not of the human toll. They had heard over and over that the air force was destroying the buildings that belonged to Hezbollah, the organization responsible for shelling their town and threatening their lives. How many small children would be able to make the connection between tank shells and dead people on their own? How many human beings are able to detach from their own suffering and emotional stress and think about that of the other side? Not many, I suspect.

So, perhaps the parents were not wise when they encouraged their children to doodle on the tank shells. They were letting off a little steam after being cooped up – afraid, angry and isolated – for days. Sometimes people do silly things when they are under emotional stress. Especially when they fail to understand how their childish, empty gesture might be interpreted.

I’ve been thinking for the last two days about this photo and the storm of reaction it set off. I worry about the climate of hate that would lead people to look at it and automatically assume the absolute worst – and then use the photo to dehumanize and victimize. I wonder why so many people seem to take satisfaction in believing that little Israeli girls with felt markers in their hands – not weapons, but felt markers – are evil, or spawned by an evil society. I wonder how those people would feel if Israelis were to look at a photo of a Palestinian child wearing a mock suicide belt in a Hamas demonstration and conclude that all Palestinians – nay, all Arabs – are evil.

0 comments.

Protected: rijnmond.nl – Waardebon gratis naar Marokko

Posted on July 22nd, 2006 by martijn.
Categories: Multiculti Issues.

Enter your password to view comments.

de Volkskrant – Binnenland – Bestrijding terrorisme kan verkeerd uitpakken

Posted on July 22nd, 2006 by .
Categories: International Terrorism, Murder on theo Van Gogh and related issues, Religious and Political Radicalization, Young Muslims.

de Volkskrant – Binnenland – Bestrijding terrorisme kan verkeerd uitpakken
Bestrijding terrorisme kan verkeerd uitpakken

Van onze verslaggeefsters Janny Groen, Annieke Kranenberg

AMSTERDAM – De maatregelen van de regering om terrorisme te bestrijden werken radicalisering in de hand. Zowel wetenschappers als familieleden en vrienden van terreurverdachten zeggen dat het harde beleid contraproductief is. Ook in inlichtingenkringen groeit de zorg over de negatieve effecten van het huidige contraterrorismebeleid. Dit blijkt uit onderzoek van de Volkskrant.

Beatrice de Graaf, die de effecten van contraterrorisme onderzoekt, ziet vooralsnog ‘geen positieve resultaten’. Zij vergelijkt de maatregelen tegen terrorisme in Nederland, Duitsland, de Verenigde Staten en Italië in de jaren zeventig met die van nu. ‘In Nederland is het beleid 180 graden gekanteld, zegt De Graaf, die is verbonden aan de afdeling internationale geschiedenis van de Universiteit Utrecht.In het Hofstadnetwerk, en breder in orthodox-islamitische kring, doen talloze verhalen de ronde over ‘moedwillige vernedering van moslims’ door de politie. Slaapkamers van moslima’s worden binnengevallen zonder dat de vrouwen de tijd krijgen zich fatsoenlijk te bedekken. ‘Ik had wel naakt kunnen zijn. Wat respectloos’, fulmineert de zus van een verdachte in de zogenoemde Piranhazaak.

In deze zaak staat een groep verdachten rond Samir A. terecht wegens deelname aan een terroristische organisatie, het voorbereiden van aanslagen op politici en het AIVD-kantoor en werving voor de jihad. Bij een huiszoeking in Den Haag, eveneens in het kader van de Piranhazaak, kreeg een jongetje van anderhalf jaar glassplinters over zich heen.

0 comments.

ZemZem – Iraq Special

Posted on July 21st, 2006 by .
Categories: Misc. News.

ZemZem – Iraq Special

In het themakatern van het juli-nummer (2006) wordt speciale aandacht besteed aan de relatie van Nederland(ers) met Irak. Dat betekent een groot aantal interviews (en portretten): met Joost Hiltermann, Max van der Stoel, en met Nederlandse Irakezen als Mariwan Kanie, Isam al-Khafaji, Emad Salh, Ali al-Jaberi en Fuad Hussein. Maar eveneens een aangrijpend ‘bericht uit Bagdad’ van journaliste Anneke van Ammelrooy en een sober overzicht van de Nederlands-Iraakse betrekkingen. Ook is er volop aandacht voor kunst in ballingschap. Nederland blijkt te grossierenin Iraakse schrijvers, musici en beeldend kunstenaars. En terugkerend naar Bagdad: trouwen gaat natuurlijk gewoon door. Jeroen Kramer illustreert dat met een prachtig portfolio.

ZemZem organiseert in het kader van dit themakatern op vrijdag 29 september in samenwerking met Partizan Publik en Felix Meritis: (more…)

0 comments.

Protected: AD – Kandidaat-Koningin Carnaval bedreigd

Posted on July 20th, 2006 by martijn.
Categories: Young Muslims, Youth culture (as a practice).

Enter your password to view comments.

Middle East Times – Muslims must bear the grunt of their failure

Posted on July 20th, 2006 by .
Categories: Internal Debates, Religious and Political Radicalization.

Middle East Times – Muslims must bear the grunt of their failure
Commentary by Salim Mansur

July 19, 2006

TORONTO — Muslim Canadians, as Muslims elsewhere in Western societies, have felt increasingly besieged for some time now, both from outside their community and from within.

This sense of isolation, of being misrepresented and misunderstood, will inevitably deepen as the full story of the arrests of 17 Toronto-area Muslims on terrorism charges unfolds.

But whose fault is this? Let us, Muslims, be brutally honest.

We have inherited a culture of denial, of too often refusing to acknowledge our own responsibility for the widespread malaise that has left most of the Arab-Muslim countries in economic, political, and social despair.

Statistics and intergovernmental reports over the past several decades have documented a gap, perhaps now unbridgeable, between Muslim countries and the advanced industrial democracies in the West.

In a recent “failed states index” published in the May/June issue of Foreign Policy magazine, Pakistan, for instance, is ranked among the top 10 failed states in the world – ahead of Afghanistan.

Pakistan is a Muslim country, a nuclear military power, but it can barely feed, clothe, educate, and shelter its population.

The reports on the Arab countries are a dismal catalogue of entrenched tyrannies, failing economies, squandered wealth, gender oppression, persecution of minorities, and endemic violence.

The cleric-led regime in Iran seeks nuclear weapons and threatens to obliterate Israel, repress domestic opposition, and seek confrontation with the West.

Instead of acknowledging the reality of the Arab-Muslim world as a broken civilization, we Muslims tend to indulge instead in blaming others for our ills; deflecting our responsibilities for failures that have become breeding grounds of violence and terrorism.

Many of our intellectuals in public life and our religious leaders in mosques remain adept in double-speak, saying contrary things in English or French and then in Arabic or Farsi or Urdu.

We have made hypocrisy an art, and have spun for ourselves a web of lies that blinds us to the real world around us. We seethe with grievances and resentment against the West, even as we have prospered in the freedom and security of Western democracies.

We have inculcated into our children false pride, and given them a sense of history that crumbles under critical scrutiny. We have burdened them with conflicting loyalties – and now some of them have become our nightmare.

We preach tolerance yet we are intolerant. We demand inclusion, yet we practice exclusion of gender, of minorities, of those with whom we disagree.

We repeat endlessly that Islam is a religion of peace, yet too many of us display conduct contrary to what we profess. We keep assuring ourselves and others that Muslims who violate Islam are a minuscule minority, yet we fail to hold this minority accountable in public.

A bowl of milk turns into curd with a single drop of lemon. The minuscule minority we blame is this drop of lemon that has curdled and made a shambles of our Islam, yet too many of us insist against all evidence that our belief somehow sets us apart as better than others.

In Islam, we insist, religion and politics are inseparable. As a result, politics dominates our religion – and our religion has become a cover for tribalism and nationalism.

We regularly quote from the Koran, but do not make repentance for our failings as the Koran instructs, by seeking forgiveness from those we have harmed.

We Muslims are the source of our own misery, and we are not misunderstood
by others who see in our conduct a threat to their peace.

Salim Mansur is an associate professor of political science at the University of Western Ontario. He is also a columnist at Canada’s Sun Media

0 comments.

ScienceGuide – Civil society biedt jonge moslims grote kansen

Posted on July 20th, 2006 by .
Categories: Young Muslims.

Civil society biedt jonge moslims grote kansen

Mehdi Alhassani was de voorzitter van de Moslim Studentenbond aan de George Washington University in de stad die naar de founding father werd genoemd. “We zijn vooral bezig met het realiseren van een betere omgeving voor de studenten die moslim zijn. Allerlei initiatieven helpen daarbij. We organiseren allerlei cursussen rond de studie en het leren op de campus. Maar we zijn ook heel actief geworden in onze eigen gemeenschap. Heel bewust bij de dialoog met niet-moslims, christenen, hindoes, joden, bijvoorbeeld door de Awareness-week op de universiteit. Zo word je bewust van elkaar en jezelf, wat dat betekent. Bij de Ramadan hebben we een groot gezamenlijk feest aan het slot georganiseerd om onze discussies met elkaar daarmee te verbinden”.

Mehdi studeert Internationale Betrekkingen met accent op economische relaties en de Midden Oostenproblematiek. Niet zo vreemd voor de zoon van Irakese vluchtelingen die een nieuw leven in Boston opbouwden. Hij was lid van de ‘Citizen Diplomat’ delegatie van Amerikaanse moslims, die ook Nederland bezochten om het debat aan te gaan over integratie, identiteit en pluralisme. ScienceGuide sprake met Mehdi over zijn visie en ervaringen in Europa.

“Wat mij zo opvalt hier – vergeleken bij andere Europese landen die we bezochten – is dat de moslims, de jongeren vooral, in Nederland praktisch zo actief zijn. En dat op alle niveaus in de politiek en civil society, ze bekleden alle mogelijke functies. Bovendien zijn ze niet alleen maar bezig met minderhedenproblematiek, met cliëntelisme in de discussie en de uitvoering van hun thema’s”.

Drijfveer voor dit thema bij de reis van de Citizen Diplomats blijkt tweeledig. Ambassadeur Robert Arnall onderstreept dat de talentontwikkeling en integratie voor hem zo wezenlijke thema’s om de relatie USA-Nederland zijn, dat hij een nieuwe eenheid voor de dialoog daarover heeft opgezet. ScienceGuide Student van het Jaar, Murat Ersoy, ontvangt hij dan ook met de roep ‘Hello genius!’ Mehdi Alhassani ziet vanuit de USA nog een ander verbindend thema: “Immigratie is een enorm debat bij ons én hier in de EU. Jullie hebben de miljoenendemo’s gezien over de nieuwe wetgeving bij ons? Nou dan weet je hoezeer dat ook bij ons leeft. Voor de komende verkiezingen is immigratie beleid en inburgering als thema net zo wezenlijk als de naweeën van de Irak-oorlog, denk ik. Als je dan naar Europa kijkt, zie je dat het hier net zo ingrijpend leeft en dat we intensief met elkaar hierover moeten praten. Best practices uitwisselen, leren van elkaar, een serieuze two-way street hiervan maken. Het komt ook uit een debat hier in Europa voort. Karen Hughes [onderminister van Buitenlandse Zaken en Bush’ rechterhand in Texas, red.] was betrokken bij een discussie tussen Duitse jongeren en Amerikanen. Die Duitsers brachten dit thema op, zeiden dat ze daar eens met het immigratieland Amerika écht over in debat wilden kunnen. Dat bracht haar op het idee zich hier in te verdiepen en de dialoog een impuls te geven”.

Het bezoek aan Europa vindt Mehdi zeer heftig, per land is de focus van het debat divers. “In Berlijn gingen we door op die discussie met de jongeren. Ik vond dat soms schokkend. Hier in Den Haag is het vooral een ontmoeting met community leaders, omdat jullie daar zoveel moslims en andere nieuwe burgers onder kennen. Dát verschil was voor mij de grote verrassing. In Berlijn waren vooral de jongens in het debat zo gedesillusioneerd, zo zonder eigen aspiraties. Als je vraagt ‘wat is jouw ambitie, je droom hier?’, dan schuiven ze wat op hun stoel en mompelen ‘een baan’… Ze kunnen geen perspectief, geen rolmodel noemen waar ze zich voor inzetten willen. Daar zit ook nog een ‘gender-aspect’ aan vast: ze hebben een ouderwetse macho-attitude, heel opvallend, en daarmee is er het gevoel dat zij zelf nooit mogen falen. De meisjes zijn veel actiever en gretiger, die zien hun kansen. Hier in Nederland zag je iets dat ook in Berlijn aanwezig is: de segregatie in de dagelijkse realiteit van het wonen. Wil je leren communiceren, dan zullen er toch dagelijks contacten moeten zijn. Daarom zijn zulke dialoogsessies als tussen ons uit de USA met de civil society hier zo zinnig. We moeten dit grootscheeps voortzetten”.

Mehdi is na een stage op het State Department een ‘White House researcher’ bij de plaatsvervangend Senior Advisor van president Bush. Op de vraag wat hij op dag 1 na terugkeer gaat doen, zegt hij: “We gaan natuurlijk een rapport schrijven over wat we beleefd en waargenomen hebben. Zelf ga ik echt iets doen met de lessen uit Nederland hier. De civil society organisaties kun je zoveel meer versterken om de concrete participatie in het politieke en sociale leven te vergroten. Moslims zitten hier op alle politieke niveaus, op wezenlijke plekken, daar kunnen echt iets van leren. Ik kan toch ook een netwerk opbouwen van moslims die op zo’n zelfde manier actief, bewust mee willen doen in onze samenleving en democratie?”

0 comments.

Maghreb Magazine » Fictieve Marokkaan tegenkomen bij bushokje

Posted on July 20th, 2006 by .
Categories: Multiculti Issues.

Maghreb Magazine » Fictieve Marokkaan tegenkomen bij bushokje
De neppersoon in het bushokje had een stickertje met een woord en getal op zijn rug en borst. De opdracht van de proefpersonen was om zoveel mogelijk woorden bij getallen te onthouden. Ze liepen netjes heen om de neppersoon om die getallen en woorden te zien.

0 comments.

Schrijven » Jongeren geloven niet alles

Posted on July 19th, 2006 by .
Categories: Young Muslims, Youth culture (as a practice).

Johan’s weblog bevat een goede samenvatting en interessante kritiek op Maerten H. Prins’, The Fragmentization of Youth: Schrijven » Jongeren geloven niet alles

Brian (tot de menigte): ‘You are all individuals!’
Menigte (in koor): ‘We are all individuals!’
Brian: ‘You are all different!’
Menigte (opnieuw in koor): ‘Yes, we are all different!’
Een voorzichtige stem in de menigte: ‘I’m not!’

Prins schetst een beeld van jongeren met onbegrensde mogelijkheden in het creëren van een eigen religiositeit, maar in hoeverre heeft hij oog voor processen als socialisatie van religiositeit in het ouderlijk milieu, en standaardisering en homogenisering in de peer group van jongeren, mede ook door de commercialisering van het repertoire waaruit jongeren putten in het construeren van een eigen identiteit en religiositeit? Mijn indruk is dat individualiteit, authenticiteit en uniciteit inderdaad begrippen zijn die veelvuldig voorkomen in het discours van jongeren, maar dat het tevens begrippen zijn die de zojuist genoemde processen enigszins verbloemen. De vraag die hieruit voortkomt is dan ook, in hoeverre Prins zich teveel heeft laten leiden door het discours van jongeren, en te weinig oog heeft gehad voor de genoemde sociale processen.

Jongeren construeren hun identiteit en religie altijd in interactie met anderen. Dit betekent dat automatisch machtsstructuren een rol gaan spelen. Het idee dat jongeren zomaar wat doen is volgens mij evenmin juist. Het mag misschien wat willekeurig overkomen in onze ogen, maar kan in de ogen van diezelfde jongeren nog wel volledig logisch en doordacht zijn. Hetzelfde wordt ook vaak beweert voor moslimjongeren, maar ook voor hen lijkt dit niet op te gaan. Precies om dezelfde reden als jij beschrijft: de sociale praktijk is vaak anders dan het discours suggereert (en jongeren misschien zelf wel zouden willen).

0 comments.

Protected: Trouw, hetNieuws| nederland – Extra controle vanwege nikaab

Posted on July 19th, 2006 by martijn.
Categories: Multiculti Issues.

Enter your password to view comments.

Older » Next Page »