Het glazen huis – Al Maqdisi Jihadi Controverse en nieuwe publicatie

Posted on May 8th, 2009 by martijn.
Categories: Headline, ISIM/RU Research, Religious and Political Radicalization.

Op de hoogte blijven? Abonneer je dan op Closer: HIER.

Abu Mohammed al-Maqdisi is een Jordaans-Palestijnse islam-geleerde. Hij is één van de meest invloedrijke ‘jihad-theoretici’ en ideologen van de mondiale jihad. In zijn werk gaat het om een oppositionele interpretatie van de islam waarbij de huidige regimes in het Midden-Oosten als afvallig gezien worden. Deze regimes kunnen daarom, indien mogelijk, bestreden worden met als doel een ‘ware’ islamitische staat te vestigen. Hij heeft bij het bredere publiek vooral bekend genoten als mentor en inspirator van Abu Musab Al-Zarqawi; één van de meest beruchte strijders in Irak onder de Amerikaanse bezetting.

Wat nu precies zijn invloed is, hoe hij anderen heeft beïnvloed en waarom is lastig vast te stellen. Onderzoek van mijn Nijmeegse collega Joas Wagemakers richt zich precies op die vragen in een fascinerend onderzoeksproject.

Wat in ieder geval wel duidelijk is, is dat op internet tal van (vertaalde) teksten van Al-Maqdisi, of fragmenten ervan, rondzwerven op fora, weblogs en andere sites. De website van Al-Maqdisi, Tawhed.ws, bevat een grote bibliotheek aan allerlei geschriften. Verschillende werken van Al-Maqdisi zijn vertaald in het Engels en Nederlands. Een voorbeeld van dit laatste is het geschrift Dit is onze aqiedah. Veel bekeken en beluisterd is een video van een huwelijksfeest waar Al Maqdisi aanwezig was.

[flashvideo filename=http://www.youtube.com/watch?v=AsTLk_m9B9k /]

Een andere zeer belangrijke tekst is Millat Ibrahim (godsdienst van Abraham), waarin Al-Maqdisi onder meer in gaat op het principe al-Walaa’ wal Baraa’ (loyaliteit/liefde en distantie/haat omwille van God). Deze tekst is onder meer door Mohammed Bouyeri vertaald en werd door enkelen binnen het Hofstad netwerk beschouwd als een kerntekst van de islam. En ook voor anderen is deze zeer belangrijk. Al-Maqdisi werd gearresteerd en veroordeeld op basis van beschuldigingen die betrekking hadden op terrorisme. Inmiddels is hij weer vrij.

Recent woedde er op diverse Arabischtalige sites nog een discussie over hem. Door een jongere generatie jihadisten, met name posters op het forum Midad al-Suyuf, werd Al-Maqdisi ervan beschuldigd ‘soft’ te zijn te geworden. (Een discussie die ik niet tegen ben gekomen in Nederland, maar dat zegt ook niet alles.) In zijn chatroom ging Al-Maqdisi in op de aantijgingen. Hij stelde onder meer dat hij verbaasd was over het lage denkniveau en dat anderen hem beter begrepen dan de jihad-jongeren die hem bekritiseerden. Opvallend daarbij was dat Al-Maqdisi daarbij verwees naar de oprichter van de website Jihadica, Will McCants, die zich bezighoudt met het gedachtegoed van jihadisten:

Maqdisi invokes McCants — jihadica

The al-Maqdisi controversy has taken a very interesting new turn. In a statement posted his website earlier this week, Abu Muhammad al-Maqdisi cited several Western scholars, including Dutch al-Maqdisi specialist Joas Wagemakers and Jihadica founder Will McCants, to make the point that his enemies understand him better than his detractors in the jihadi community do.

En inderdaad hij verwees daarbij ook naar mijn collega Joas Wagemakers; iets wat ook de New York Times is opgevallen in een recent artikel over de controverse. (Bij het artikel van de NYT vindt u in de linkerkolom ook een podcast, die de moeite waard is om te beluisteren. De auteur van dat stuk baseert zich in zijn podcast grotendeels op Joas Wagemakers.) Niet dat Joas Wagemakers (of McCants) het nou zo nodig moet opnemen voor Al-Maqdisi (dat kan Al-Maqdisi waarschijnlijk zeer goed zelf wel en het is ook niet de taak van onderzoekers), maar op basis van zijn eigen onderzoek wees Joas Wagemakers onder meer op de tegenstelling tussen jihad-denkers (zoals Al Maqdisi) en jihad-strijders (zoals Al Zarqawi). Dit kunnen we zien in het volgende commentaar dat Joas Wagemakers gaf op de website Jihadica:

More Fitna in Cyberspace: Mihdar vs al-Maqdisi — jihadica

I believe that this conflict between fighters and non-fighters goes back to the 1990s, when many of these people were in prison together. While they went to gaol sharing more or less the same beliefs, once they were in prison the differences started to surface. One of these differences was related to battlefield experience and the willingness to go to a foreign front and fight the far enemy. In prison, divisions started to rear their heads between those who’d been in Afghanistan to fight and those who hadn’t, with the former group increasing in stature in the eyes of many inmates. I believe that the current conflicts that you describe and that Jihadica has written about before are partly rooted in frustration over this issue that dates back to this period, when Al-Zarqawi, ‘Abd al-Hadi Daghlas and others risked life and limb by joining the fight in Afghanistan or Iraq while Al-Maqdisi and others preferred to stay in Jordan and, perhaps more importantly, to focus on da’wa. While these conflicts did not come to the fore until years later, I believe that the seeds of the fighters’ resentment towards Al-Maqdisi c.s. were sown in the 1990s. Knowing this, one can imagine that Al-Maqdisi’s criticism of Al-Zarqawi and others in 2004, 2005 and 2008 was interpreted by the fighters with this resentment still in mind. Several people saw his criticism as further proof that Al-Maqdisi is a hypocrite who talks the talk but when push comes to shove, he doesn’t have the guts to back up his words. I believe this accusation does not do justice to Al-Maqdisi’s views, which are more complex than this reasoning suggests, but it nevertheless was and still is a not uncommon view among certain Jordanian Jihadi-Salafis.

Op Jihadica kunnen we verder lezen dat niet alleen McCants en Wagemakers intussen worden aangehaald door jihadisten. Ook de uitstekende studie van Brynjar Lia Architect of Global Jihad: The Life of Al Qai’dah Strategist Abu Mus’ab al-Suri krijgt het zegel der goedkeuring onder meer op The Ignored Puzzle Pieces of Knowledge. De studies van Rand Corporation en de Militant Ideology Atlas en het FFI rapport van Hanna Rogan over Jihadism Online zijn vertaald naar het Arabisch terug te vinden op de site van Al-Maqdisi (de eerste twee alleen in samenvatting).

Al-Maqdisi book cover

Al-Maqdisi book cover

Joas Wagemakers maakte mij erop attent dat Al-Maqdisi zeer recent een nieuw boek heeft gepubliceerd: Man Kana Baytahu min Zujaj fa-la Yarmi ghayrahu bi-Hajar – Qira’a wa-Ta’ammul fi Asfar al-‘Ahd al-Qadim wa-Muqarana bayna Akhbariha wa-bayna l-Qisas al-Qur’an al-‘Azim (Wie een huis van glas heeft moet een ander niet met stenen bekogelen – Een lezing en beschouwing over de boeken van het Oude Testament en een vergelijking tussen zijn boodschap en de verhalen van de geweldige koran), www.tawhed.ws, februari 2008. Al-Maqdisi heeft het boek in de gevangenis geschreven n.a.v. de opmerkingen van de paus tijdens zijn beruchte toespraak in Duitsland. Op Al-Maqdisi’s website wordt het boek gepresenteerd samen met een artikel  To the slave of the Cross… dat in Engelse vertaling terug te vinden is op Tibyan, waarin specifiek de paus wordt aangevallen.

Mijn collega Joas Wagemakers heeft het bewuste boek en het mag opvallend genoemd worden. (De volgende informatie is van hem afkomstig, evenals de vertalingen). Op pagina 2, staat een opvallende boodschap/opdracht:

Opdracht

  • aan de paus van het Vaticaan Benedictus XVI, die beweerde dat onze godsdienst alleen door het zwaard is verspreid.
  • aan Geert Wilders, het Nederlandse parlementslid, die de islam bekritiseert, een verbod op de koran eist en het als een fascistisch boek heeft omschreven.
  • aan Kurt Westergaard, de Deense cartoontekenaar, wiens pen alleen degenen belachelijk maakt die anders zijn dan de familie Westergaard. Heel Europa is zelfs een steen in zijn schoen.
  • aan Van Gogh, de Nederlandse regisseur, die verkrachting verbindt met de wetten van de islam.
  • aan Wafa’ Sultan, die kwaad spreekt van de islam en de koran maar haar ogen sluit voor de extreme uitingen van waanzin die in de boeken van de joden en de christenen staan!
  • aan al “degenen die het recht in alsem verkeren”

Jullie weten niets over jullie godsdienst of jullie negeren hem…

Ik laat jullie er kennis mee maken door deze beschouwingen..

Ik zeg tot jullie en degenen die net zo zijn als jullie:

Wie een huis van glas heeft moet een ander niet met stenen bekogelen.

Abu Muhammad

Het laatste in de opsomming, “die het recht in alsem verkeren” is een fragment uit het boek Amos (5:7) uit het Oude Testament (“Die het recht in alsem verkeren, en de gerechtigheid ter aarde doen liggen”). Deze uitdrukking heeft betrekking op het verwijt van Al-Maqdisi aan Wilders, Wafa Sultan e.a. dat ze de islam anders afschilderen dan die is volgens Al-Maqdisi. Met de verwijzing naar het Oude Testament wijst hij erop dat ‘christenen’ de ‘waarheid’ niet moeten verdraaien. Al-Maqdisi kaatst de bal terug door te stellen dat hij een grondige analyse zal geven van het meest heilige boek van de christenen (maar heeft het daarbij alleen over het Oude Testament). Door de Bijbel teksten te vergelijken met die van de Koran wil hij laten zien dat in de Bijbel de oorspronkelijke openbaringen van Mozes en Jezus zouden zijn verdraaid.

Al-Maqdisi legt in het boek uit hoe er volgens de islam gedacht zou moeten worden over God en hoe er in het Oude Testament over wordt geschreven. Hij stelt dan dat God in de bijbel nogal antropomorfisch behandeld wordt waarmee wordt bedoeld dat God van menselijke gedaante zou zijn iets wat niet strookt met het salafistische gedachtegoed. Deze lijn trekt hij door in zijn behandeling over hoe engelen en profeten in de Bijbel worden gerepresenteerd. Al-Maqdisi geeft in zijn boek voorbeelden van engelen en profeten die dingen zouden doen die volgens de islam verboden zijn, zoals wijn drinken. Zo zou koning David in de Bijbel heel menselijk voorgesteld worden, terwijl hij in de Koran een nagenoeg perfecte man zou zijn. Het einde van het boek bevat diverse zaken (“Verscheidene rariteiten”) die hem zijn op gevallen tijdens het lezen van de Bijbel, gaat hij in op bijbelse namen en behandelt hij “Teksten die ik niet begrepen heb”. Verder stelt hij (uiteraard) ook nog dat de bijbel teksten bevat die al vooruitwijzen naar Mohammed.

Ik weet niet of dit boek eenzelfde populariteit zal bereiken onder jihadi-kringen als andere geschriften van Al-Maqdisi, maar de sneer naar Wilders, Van Gogh en zijn analyse van de verdraaiing van de oorspronkelijke boodschap van Jezus en Mozes zal (hoewel niet nieuw) ongetwijfeld in goede aarde vallen. Wellicht dat ik later deze week nog een link naar het boek zal geven.

Op de hoogte blijven? Abonneer je dan op Closer: HIER.

27 comments.