C L O S E R

Het Taboe van Joost Niemoller

Posted on July 29th, 2012 by martijn.
Categories: Blind Horses, Multiculti Issues.

Er is een taboe doorbroken mensen. Echt waar. Een journalist heeft iets onthuld. Gaat u er maar eens goed voor zitten want wat nu gezegd is, is nog nooit gezegd. Door niemand, never, nooit. Het is namelijk zo dat de wetenschap zichzelf censureert en onderwerpen die met taboes omgeven zijn mijden. Eén van die taboes heeft betrekking op de kosten van immigratie. Zo, dat is er uit.

Tot een dergelijke baanbrekende en duizelingwekkende conclusie kwam Joost Niemoller in zijn boek Het Immigratietaboe dat hij schreef naar aanleiding van het debat over de kosten van immigratie (aha het taboe was al doorbroken). In Amerika is hier al veel al gedaan (en Nederlandse wetenschappers gebruiken nooit Amerikaanse onderzoekers in hun werk zoals u weet) en het onderzoek van Roodenburg van het CBS is in de bureaula verdwenen (ow was het taboe al doorbroken voor het debat?).Feiten over immigratie zijn taboe – Nederland – TROUW

De wetenschap censureert ook zichzelf, beschrijft Niemöller. Ze mijden door taboes omgeven onderwerpen. In de commissies die erover gaan, zit wel eens een verdwaalde econoom, zegt hij, maar vooral toch antropologen en sociologen. “Die identificeren zich met immigranten. Een onderzoek naar kinderbijslag die naar het buitenland verdwijnt: nee, liever niet.”

Natuurlijk sociologen en antropologen en andere -ogen doen geen onderzoek dat mogelijk migranten negatief in beeld zou kunnen brengen. Vandaar ook al dat onderzoek naar criminaliteit en etniciteit waarschijnlijk of al dat onderzoek over migranten in relatie tot integratie, emancipatie en radicalisering. Daarom krijgt Niemoller ook een boek vol met geen wetenschappers die dergelijk onderzoek zouden doen.

Nu zou je in een bespreking inhoudelijk in moeten gaan op het boek. Ik wilde dat doen voor de immigratiecijfers, maar Flip van Dyke heeft al laten zien dat Niemoller op z’n minst slordig, waarschijnlijk onkundig en wellicht zelfs leugenachtig met de cijfers omgaat. Aangezien Niemoller zelf ook nauwelijks inhoudelijk ingaat op de kritiek heeft dat ook weinig zin zoals Van Dyke heeft ondervonden. Nou is Niemoller sowieso geen journalist die het heel graag bij feiten houdt. Zo stelt hij in het stuk Israel in Gevaar dat:
Israël in gevaar | www.dagelijksestandaard.nl

Ophitsende imams van de Moslim Broederschap stonden al voor een grote menigte op het Tahrirplein te verkondigen -in het bijzijn van de nieuwe president!- dat Jeruzalem de hoofdstad is van het nieuwe moslimrijk en dat de Joden de vijand zijn die vernietigd moeten worden.

Het gaat daar echter om Safwat Hegazi die geen imam is van de MB. Hij sprak daar zijn steun uit voor Morsi die echter afstand nam van de woorden van Hegazi en verklaarde dat Jeruzalem in ‘onze harten en visie is maar dat Cairo de hoofstad is van Egypte’. Eveneens stelt hij dat door het recente geweld van salafisten in Duitsland ook ‘de zogenaamde “gematigde moslims”‘ zich genoodzaakt voelen om een harde confronterende toon aan te slaan. Dat hebben ze gedaan, maar dan toch tegen de salafisten, iets wat Niemoller gemakshalve niet vermeldt omdat dat niet past in zijn oorlogsretoriek tegen moslims en islam; iets wat hij alle moslims in Duitsland juist verwijt:
De Duitse moslims zijn nu op oorlogssterkte | www.dagelijksestandaard.nl

Dat is niet de taal van integratie, maar de taal van oorlog. De Duitse moslims zijn op oorlogssterkte. Het wachten is op de eerste moord op een islamcriticus die het verspreiden van het woord van Allah in de weg staat.

De moslims, ja alle Duitse moslims, zijn op oorlogspad. Soms is hij ronduit inconsistent. Naar aanleiding van de discussie over racisme onder Marokkanen stelt hij in reactie op Ewoud Butter dat alleen blanken van eigen racisme een punt maken. Om vervolgens met Said el Hajji op de proppen te komen die gebeurtenis wel degelijk als Marokkaans racisme bestempelt. In een stuk over problemen met allochtonen het volgende:Er zijn geen problemen met allochtonen (update) | www.dagelijksestandaard.nl

Statistisch zijn er over de hele wereld grote etnische verschillen. Voor iedereen zichtbaar. De ene groep doet het goed. Bijvoorbeeld blanken. Of Chinezen. De andere groep doet het slecht. Bijvoorbeeld negers.

Er zijn geen problemen met allochtonen (update) | www.dagelijksestandaard.nl

Nou ja, als je toevallig op straat overvallen wordt door Marokkanen, dan kun je dus nog wel zien dat het Marokkanen zijn, maar dan zul je dus van de overheid moeten denken dat dit toevallig is.

Er zijn geen andere volkeren of individuen in Nederland met dezelfde uiterlijke kenmerken als Marokkanen volgens Niemoller blijkbaar. Mocht u zich afvragen, lijkt dit nu op racisme of niet, blijf er dan nog even bij. Wanneer het over Ramadan gaat en de aandacht ervoor in de Nederlandse media verwijst hij naar een stuk van Carel Brendel. Die noemt de aandacht in de media die al begint voor de betreffende maand ‘voorgalm’. Voor Niemoller klinkt dat een beetje als ‘voorvocht’ en is het ‘viezigheid waar een normaal mens niet op zit te wachten…’. Hij wil niks weten van die Ramadan en ook niet van de aandacht ervoor en in hetzelfde stuk schrijft hij:
Ramadandwang | www.dagelijksestandaard.nl

Ik als atheïst weet nauwelijks nog waar de meeste christelijke feestdagen voor staan, hoe het met al die ingewikkelde hindoerituelen zit, al sla je me dood, en net zo goed ontgaat het me volstrekt waar gelovige Joden zich al dan niet aan moeten onderwerpen. Mag ik? Het maakt domweg geen deel uit van mijn leefsysteem en zo wil ik het graag houden. Maar met die Ramadan is dat me onmogelijk gemaakt. En mij niet alleen. Die wordt elk jaar weer heel Nederland door de strot geduwd.

En dat is natuurlijk ook precies de bedoeling bij de islam. Of je nu moslim bent of niet, je moet mee in hun levensritmiek, en daarmee ben je al onderdeel geworden van hun dwangsysteem. Moslims vinden dit een goed begin.

Natuurlijk alle moslims (echt alle meer dan 1 miljard, zelfs de baby’s) willen dat u onderdeel wordt van een dwangsysteem. Dit type generaliseren met de daarbij behorende denigrerende opmerkingen waarbij moslims als vies en abnormale wezens worden weggezet, laten we dat maar gewoon racisme noemen ook al mag dat misschien niet meer.

Tsja als je te maken hebt met een journalist bij wie zo weinig zorgvuldigheid en integriteit terug te vinden is in zijn schrijfsels, doet dat het ergste vrezen voor zijn boek natuurlijk. Nee hoor. Het is nog erger.

Even terug naar de kritiek van Flip van Dyke, die verwijt Niemoller volledig terecht dat je niet de emigratie en immigratie bij elkaar moet optellen als je het migratie-effect wil weten, maar dat je ze juist van elkaar moet aftrekken. Het bij elkaar optellen is echter in de logica van Niemoller volkomen begrijpelijk; het gaat hem om het feit dat ‘Nederland minder Nederlands’ is geworden want de oorspronkelijke bevolking is verdwenen. Alsof Nederland een oorspronkelijke bevolking heeft. Volgens Niemoller wel; want de oorspronkelijke bevolking is vervangen door een niet-westerse bevolking en die horen niet op de Nederlandse grond thuis. Een, op z’n zachtst gezegd, onzinnige redenering alsof er zoiets bestaat als een ‘zuivere’ Nederlander, ‘de’ Nederlandse cultuur en ‘de’ identiteit.

Maar ach, wat doen die inhoudelijke argumenten er eigenlijk toe? In een tweegesprek op De Jaap met Arthur van Amerongen (auteur van een vergelijkbaar slecht boek over moslims in Molenbeek in Brussel waarin hij echter vooral vertelt over zichzelf en allerlei opvattingen verkondigt over islam en moslims zonder ze te hard te maken) vertelt Niemoller over…ja wat eigenlijk? Doet er ook niet toe, wat belangrijker is dat je via die site een bonushoofdstuk krijgt (jeuh…). In dat hoofdstuk ‘Moslim Mengen Minder’ komt hoogleraar Jaap Dronkers aan het woord over schoolprestaties en islam. En dan komt de aap uit de mouw:

Dronkers geeft in een onderzoek drie mogelijke redenen aan voor de slechte integratie van moslims: (18)
De islam zelf. Het kan volgens Dronkers zijn ‘dat de religieuze waarden van islamieten gedeeltelijk haaks staan op een van de voorwaarden voor succes in het moderne kapitalisme (productiviteit)’. Daarvoor is meer onderzoek nodig, waarbij ook de verschillen tussen de islamitische stromingen onderzocht zouden moeten worden.
Dronkers spreekt met tegenzin over ‘de islam als oorzaak’. Het valt namelijk moeilijk wetenschappelijk hard te maken: ‘Ik heb geen
goede maat voor godsdienstinhoudelijke argumenten. Had ik die maar. En ik ga in dit type onderzoek dat soort maten niet zelf verzinnen.

In dat hoofstuk worden diverse bronnen aangehaald waarin sterke correlaties aangetoond worden tussen de islam van een individu en bijvoorbeeld integratie en schoolprestaties. Geen causale verbanden persé want Dronkers heeft gelijk dat is moeilijk hard te maken en er is geen goede maat voor godsdienstinhoudelijke argumenten. Dat is ook geen wonder. Moslims zelf zijn het niet eens over wat islamitisch is en wat niet-islamitisch en dus kan de islam voor de één iets heel anders betekenen dan voor de ander. Daarnaast zou je dat moeten vergelijken met andere religies hetgeen op vergelijkbare problemen stuit nog afgezien van het feit dat het moeilijk is om iemands individuele religiositeit te scheiden van andere invloeden zoals cultuur, gender, economie, opleiding en politiek. Maar, opnieuw, wat maakt het uit? Want Dronkers stelt:

Ik hou dus staande dat de niet bij het Westen passende waarden en normen in de islam een van de verklaringen kunnen zijn van het feit dat moslimleerlingen
relatief slecht scoren, maar bewijzen kan ik het niet.’

Tuurlijk, als wetenschapper stellen dat je iets niet kunt bewijzen, maar het toch poneren als stelling? Als hij dit inderdaad zo gezegd heeft, dan kan hij zijn hoogleraarstitel ook maar beter inleveren want veel onwetenschappelijker dan dit kom je niet vaak tegen. En Niemoller gebruikt die stelling dus als feit. Een beter argument waarom dit hele boek een verspilling van geld en tijd is, is er ook niet.

2 comments.

Ramadan in Europe – A Youtube Essay II: Dilemma's

Posted on July 27th, 2012 by martijn.
Categories: Ritual and Religious Experience.

Observing the fasting during Ramadan is not without dilemmas. Consider the next videos on French soldiers in Djibouti and how they try to observe fasting while fulfilling their other duties as well:

Interesting will be to see the athletes at the Olympic Games in London this year:

Also, isn’t the emphasis on so much food, a bit against the spirit of Ramadan. Some think so in the next video from Istanbul

0 comments.

Ramadan in Europe – A Youtube Essay II: Dilemma’s

Posted on July 27th, 2012 by martijn.
Categories: Ritual and Religious Experience.

Observing the fasting during Ramadan is not without dilemmas. Consider the next videos on French soldiers in Djibouti and how they try to observe fasting while fulfilling their other duties as well:

Interesting will be to see the athletes at the Olympic Games in London this year:

Also, isn’t the emphasis on so much food, a bit against the spirit of Ramadan. Some think so in the next video from Istanbul

0 comments.

The Predicaments of the Muslim Rohingya

Posted on July 24th, 2012 by martijn.
Categories: Misc. News.

Al Jazeera has an interesting report on the Rohingya from Myanmar who fled to Bangladesh. Their is hardly any attention for the predicaments of these people in Myanmar (but see for example anthropologist Marranci’s blog)

This is what the Bangladeshi authorities do not want you to see: 300,000 Muslim Rohingya refugees from Myanmar living in makeshift camps along its border.

Officially, Bangladeshi authorities do not recognise their existence, but in reality they are tolerated and are known as unregistered refugees.

Nicolas Hague reports.
Source:
Al Jazeera

0 comments.

Alles voor de Ramadan

Posted on July 23rd, 2012 by martijn.
Categories: Ritual and Religious Experience.

Gewoon bij de Albert Heijn:

Appie & de Ramadan. Dit leent zich natuurlijk uitstekend voor discussies over islamisering van Nederland, commercialisering van de islam en integratie.

0 comments.

Closing the week 29 – Featuring Breivik: One Year After

Posted on July 22nd, 2012 by martijn.
Categories: Blogosphere, International Terrorism, Multiculti Issues, Religious and Political Radicalization.

Most popular on Closer this week:

1. Van praktijk naar publieke actie: niet-vasten tijdens de vasten
2. Islamophobia and the Politics of Hate in Europe – Liz Fekete
3. Ramadan in Europe – A Youtube Essay I: First Day

Featuring One Year After Breivik

The Victims
Rest In Peace, Mona Abdinur – Utøya 22. juli 2011

Daily Kos: ….and there was LOVE

This girl of Bosnian origin survived by swimming away from Utøya, allthough she didn´t consider herself a good swimmer and the water was very cold (she got eventually picked up by a boat). Her father who had experienced the Serbian bombings of Sarajevo used to forever thankful for having found refugee in a peaceful and functional country and it was of couse surreal for him that his daughter should experience a grave terror attack in Norway. Like many others who was at Utøya she sent SMS to her family in the middle of the attack when she still didn´t know what was happening or whether she would survive.

Utøya one year on: victim’s family describe their loss – video | World news | guardian.co.uk

Bano Rashid, 18, was among the 69 people who died in a shooting spree by Anders Behring Breivik at a Labour youth camp on Utøya island on 22 July 2011. Days later she was the first victim to be laid to rest. A year on, her sister Lara, who survived the attack, and her parents, who had brought the family to Norway from Iraq in search of peace, are trying to cope with their loss.

Victims of the Norway Attacks – Multimedia Feature – NYTimes.com

Anders Behring Breivik, an anti-Muslim extremist, is accused of killing 77 people in an Oslo bombing and a shooting rampage at a summer camp for young political activists on July 22, 2011. Learn more about the victims by clicking on the images below.

Learning From Norway’s Tragedy – NYTimes.com
Remembering

As Norway’s foreign minister, I have been frequently confronted with these questions over the past year. Without prejudice to the ongoing legal proceedings, I believe these are key questions. How we, as independent nations and as an international community, should fight violent political extremism is at the heart of politics in the 21st century. I also believe that Norway’s experience after the attack has important lessons that may be relevant beyond our borders.

In Oslo, Evil Demystified With Civility – NYTimes.com

As the trial of Anders Behring Breivik opened in Oslo last week, a friend e-mailed from New York with a question: Was it not a bit weird, he asked, that officers of the court took time to shake his hand, offering courtesy, deference even, to a man who had openly boasted of killing 77 people last summer in Norway’s worst peacetime atrocity?

Norwegian king shows multiculturalism support / News / The Foreigner — Norwegian News in English.

Professor of Anthropology, Thomas Hylland Eriksen, told Dagsavisen about the King’s fourth visit to the area in less than a month that, “Groruddalen has long been considered as a stepchild in Norwegian society.”

“The fact the King is travelling here at this time is a clear message from the Royal family about the kind of society they want. One might quote the King’s grandfather, King Haakon, who said, ‘I am also the Communists’ King’. King Harald is doing something similar. In this way, he is showing that he is king for all people.”

Norway’s trial, and a democratic lesson | openDemocracy

The legal procedure in the case of Anders Behring Breivik, the perpetrator of the Norwegian massacre of July 2011, is a case-study of democratic values – in particular, that democracy is not a “what” but a “how”, says Thomas Hylland Eriksen.

Norway defies Breivik one year on « World On Sunday

“The bomb and the shots were intended to change Norway. People responded by embracing our values. He failed, the people won,” Prime Minister Jens Stoltenberg told the crowds, carrying red and white roses at the memorial in central Oslo.

Norway’s prime minister attends memorial service for those killed in Breivik attacks – video | World news | guardian.co.uk

The prime minister, Jens Stoltenberg, says the massacre has not succeeded in changing Norway and the Norwegian people. Stoltenberg spoke at a memorial service on Sunday, attended by members of the royal family, on the first anniversary of the attacks in Oslo and Utøya in which Anders Behring Breivik killed 77 people and injured hundreds more

Reflection
Norway – one year after: an open wound | openDemocracy

Populist right-wing politicians expressing extreme views on immigration, Islam and Muslims, have in general been confronted in the mediated public spheres to a much greater extent than before 22/7, as have extreme-right wingers. But how much else has moved on?

Conservative Think Tank Scholar Promotes Claim That Norway Terrorist Attacked Because He Was Censored | ThinkProgress

In the speech, flagged by the website Loonwatch, Hirsi Ali noted that she herself appeared in Breivik’s 1,500-word manifesto (Breivik reprinted a European right-wing article saying Hirsi Ali should win the Nobel Peace Prize). While she denounced Breivik’s views as an “abhorrant” form of “neo-fascism,” she then postulated that Breivik was driven to violence because his militant anti-multicultural views were not given a fair airing in the public discourse.

Anders Behring Breivik Attacks: Norway Remembers Massacre Victims On Anniversary

Norway on Sunday paused to commemorate the 77 victims of a bomb and gun massacre that shocked the peaceful nation one year ago, a tragedy that the prime minister said had brought Norwegians together in defense of democracy and tolerance.

From my blog
Belief and Violence: Anders Breivik and Wilders’ Freedom Party – C L O S E R — C L O S E R

As soon as it became clear that the perpetrator was a white Norwegian guy with some nativist and Wilders’ Freedom Party sympathies another game emerged. The link with Wilders’ ideology and rhetoric was immediately picked up by his opponents. Well first I should add that as soon as it appeared that the shooter was a blonde white guy the staunch anti-racists of the conservative and liberal right wing stated that this did not mean it wasn’t a Muslim and people discussed the alledged radical outlook of converts. After that proved to be nonsense in this case, the debate on the Internet turned to Wilders and his ideology. His supporters denying any responsibility by Wilders for the terrible attacks. A minority however, after the condemning the attack when they still thought it was Al Qaeda, were actually supporting the attacks for example by stating: ‘As things turn out now, the perpertrator is a right wing extremist. In that case the attack is the only correct answer to a totalitarian leftist state where right wing people are silenced‘. Another person stated on his photoshop blog (where he frequently attacks left wing and Muslim politicians in satirical photoshops) that the perpetrator should enlist in a new course: “Choosing sensible targets as an anti-islamist” thereby showing a picture of, what appears to be, an attack on the Kaaba in Mecca and the people who go there to the Hajj“. Satire of course. But these people constitute a minority as far as I can tell. Others condemn the attacks and as far as I can tell now most Freedom Party supporters I know abhor the attacks. The reactions on Twitter and Facebook however are starting to resemble the reactions towards (salafiyyah) Muslims after the murder on Van Gogh in 2004.

Radicalization Series V: Freedom Fighters, Conflict and Culture Talk – C L O S E R — C L O S E R

It is important I think to see how his ideas (but not his actions) not only are derived from bloggers and politicians but also who they resonate with and are grounded on a grassroots everyday level. I also think the Netherlands can give some clues to that and is relevant here since Breivik partly derived his inspiration from Wilders’ Freedom Party ideology. In this blog therefore I will present some material of the Dutch section of the Ethnobarometer research in which we held focus group discussions on issues of security and culture after 9/11, the murder of Van Gogh and the French riots and Muhammad Cartoons. The research was conducted in 2005 and 2006 and the focus groups consisted all of both Moroccan-Dutch and native Dutch citizens of Gouda (except one group that was a moderate right wing group of native Dutch citizens). We did not aim for a representative sample but for an even division with regard to age, gender and political preferences. I will focus mostly here on the statements of the native Dutch participants. It shows how people struggle with tolerance on the one hand (seen as an important part of Dutch identity) and fear of Islamization and Muslims on the other hand expressed by different modalities of culture talk. While in the case of Bawer, Breilvik and Wilders the presence of Islam and Muslims are seen as the cause of conflict and by definition leading to conflicts, the Ethnobarometer research also revealed mechanisms that can de-escalate conflicts.

0 comments.

Ramadan in Europe – A Youtube Essay I: First Day

Posted on July 20th, 2012 by martijn.
Categories: Ritual and Religious Experience.

Sometime this week the Islamic month of Ramadan begins. Every year there is some confusion about when it actually begins in Europe. Does one rely on the actual sighting of the moon? And if so where? In Europe (the country of residence)? Saudi Arabia? For the migrants their country of birth? There are some attempts to synchronize the dates but they are not very successful, yet. In this youtube essay a glimpse into the diversity of Ramadan in Europe.

Islam and Europe
Islam and Europe share a long history of conflict, dialogue, competitiveness, cooperation, trade and exchange. One of the countries with a very old Muslim community (and recent immigrants) is Poland.

The next video gives you some idea of the visit of a Muslim immigrant to a Polish community celebrating the fasting. The person who made video visited Warswaw and Bialystok (that has a Muslim minority the Tatars who are present in Eastern-Europe for about 600 years)

Prayer, fasting and eating
As part of the Islamic faith for many people praying, fasting and eating are central during this month:

Sarajevo (Bosnia) has found a way to announce the end of fasting every day: by fireworks and then followed by mosques who light their ‘candle’.
(fireworks at 0:46)

0 comments.

Van praktijk naar publieke actie: niet-vasten tijdens de vasten

Posted on July 19th, 2012 by martijn.
Categories: Activism, Notes from the Field, Ritual and Religious Experience.

In Marokko is er sinds enige jaren een campagne van mensen die zich verzetten tegen de alomtegenwoordigheid van het vasten tijdens de maand Ramadan en de sociale druk die daarmee gepaard zou gaan. Nu zijn er in Marokko al jarenlang (en waarschijnlijk eeuwenlang) mensen die niet vasten en dat soms ook publiekelijk doen. Voor enkelen (zieken bijvoorbeeld) is dat ook volgens de islamitische regels geoorloofd, anderen willen gewoon niet vasten. Het nieuwe is dat er nu sprake is van het mobiliseren van mensen voor een collectieve actie:

vertaling in het Engels onderaan

In Nederland gaan die stemmen af en toe ook op. Said el Hajji heeft een pleidooi op zijn site gezet: het recht om niet te vasten. Een kort fragment eruit:
Said El Haji

Ik heb het grootste gezag getrotseerd. Dat is, anders dan sommigen denken, niet God of de Marokkaanse koning, maar mijn eigen vader. En dan heb ik het over die keer dat ik onomwonden tegen hem zei: ‘Ik vast niet.’

Ik was in Amsterdam en de zon was net onder gegaan. De telefoon ging. Het was mijn vader, die vroeg waar ik was. Ik zei dat ik in Amsterdam was. Hij vroeg wat ik in Amsterdam deed en of ik dan niet moest eten, aangezien de zon al onder was gegaan. In een seconde tijds besloot ik te doen wat ik mij al heel lang had voorgenomen te doen, maar waar ik nooit een geschikt moment voor had weten te vinden. Wat is een geschikt moment voor zulke ontboezemingen? Het komt erop neer dat je tegen je ouders moet zeggen dat je niet in hun wereld, en daarmee ook de opvoeding waarmee ze je hebben grootgebracht, gelooft. Dat is niets minder dan een drama, een familiekroniek waard. En nu deed zich, onaangekondigd, zo’n moment voor. Ik hoefde alléén maar eerlijk te zijn.

Dat is makkelijk gezegd, maar niet zo makkelijk gedaan. Mijn vader was een autoritaire man die gezag genoot in de Marokkaanse gemeenschap van het dorp waar we woonden. Hij was ook een trots man, die de naam had ‘van het Boek’ te zijn, dus iemand die de Koran kende. Veel van zijn opvattingen kwamen uit de Koran en uit de aan Mohammed c.s. toegekende overleveringen. Zijn idee van wat gehoorzaamheid betekent, bij voorbeeld, kwam van aartsvader Abraham, u weet wel: die grijsaard uit het Oude Testament die gehoor geeft aan de idiote opdracht van zijn God om zijn zoon te offeren, wat op het allerlaatste nippertje wordt verijdeld door de tussenkomst van – o wonder! ? diezelfde God. Spannende lectuur, tikkeltje voorspelbaar, dramaturgisch uit het boekje, maar inhoudelijk niet van deze tijd. Iedere leider die absolute gehoorzaamheid eist, staat op dezelfde lijn als de meest gevreesde dictator. Nu houden orthodoxe joden, christenen en moslims graag vast aan eeuwenoude tradities en gebruiken, maar dan moet je als ouder ook eerlijk zijn en gewoon erkennen dat je eigenlijk niet wilt investeren in een vrije, democratische toekomst voor je kinderen.

Mijn vader vond dat ik als zoon dezelfde blinde volgzaamheid aan den dag moest leggen als de zoon van Abraham, zoals mijn vader op zijn beurt net zo onvoorwaardelijk loyaal aan God was als Abraham zelf. Het feit dat deze ideeën ouderwets zijn, scheen mijn vader alleen maar gezaghebbender te maken. Mensen, veelal analfabeten, zochten zijn raad. Zij kregen via mijn vader een inkijkje in een vergane wereld, en geloofden dat daar de eeuwige waarheid in zat. Oud is goed. Dat de wereld bijna drie duizend jaar verder is, en aan een complexiteit heeft gewonnen die Abraham misselijkmakende duizelingen zou bezorgen, is een inzicht dat maar niet wil postvatten. De wereld is niet complexer geworden in hun ogen, maar dolende.

En tegen deze even trotse als geliefde en religieus bevlogen man, tegen wie ik zowat mijn hele leven had opgekeken en gelogen, zou ik nu eens de waarheid vertellen?

Het antwoord is ja. Ik zei: ‘Nee, pa, ik vast niet.’ Ik liet een moment van stilte vallen om zijn reactie te horen.

Maar mijn vader hing op. En ik schrok, want ik wist: nu is er geen weg terug meer.

(ook gepubliceerd op DeJaap.nl)

De eerste reacties, voor zover ik die gezien heb op twitter zijn deels negatief (onder veel maar niet alle moslims) en deels positief (vooral onder niet-moslims). De laatste groep wijst op het recht van een vrije keuze. Dat is interessant. Die groep stelt niet dat niet-vasten moet of dat vasten moet, maar stelt beiden op een gelijk niveau: dat van de vrije keuze en individuele rechten. In een artikel uit 2009 Managing affects and sensibilities: The case of not-handshaking and not-fasting vergelijkt sociologe Nadia Fadil het niet-vasten met het niet-handenschudden. Beiden worden de omgeving vaak in sterk emotionele termen opgevat en gezien als overschrijdingen van morele normen en grenzen. Het laatste, niet-handenschudden, wordt gezien als strijdig met integratie, gelijkwaardigheid van de seksen en scheiding kerk-staat. Het eerste gaat in tegen het idee van de maand Ramadan als een belangrijk sociaal en spiritueel gebeuren dat voor veel mensen in het teken staat van toewijding aan God of familie of solidariteit met de armen (of combinaties daarvan). In beide gevallen hebben de verschillende vrouwen in kwestie diverse manieren om om aan te gaan met de problemen die hun standpunt en praktijk met zich meebrengen. Deze zijn er vaak op gericht om confrontaties te vermijden. Tevens zijn beiden ook geen automatismen voor de vrouwen; men is opgegroeid met het idee dat handenschudden of dat meedoen met de vasten ‘normaal’ is; het veranderen van een dergelijke ingebakken gewoonte vergt dan ook het nodige werk, doorzettingsvermogen en kracht.

Tegelijkertijd is het natuurlijk overduidelijk dat beide acties vanuit een liberaal perspectief verschillend gewaardeerd worden; niet-handenschudden wordt afgekeurd en (het recht om) niet-vasten wordt met instemming begroet. Ook al beroepen vrouwen die geen handen willen schudden zich ook op vrije keuze en het recht om de eigen religie vrij te belijden (net als de vrouwen die niet willen vasten), de eerste keuze wordt niet als legitiem gezien en de ander wel. Niet-handenschudden wordt daarbij als iets islamitisch gezien terwijl, zo blijkt uit het stuk van Fadil, de vrouwen wel degelijk sterk zijn beïnvloed door ‘seculiere’ noties en normen. Het recht op het niet-vasten wordt als seculier gezien, terwijl deze vrouwen in hun emoties en de oplossingen voor de problemen die zij tegenkomen wel degelijk ook sterk zijn beïnvloed door culturele en religieuze noties (zoals ook uit het stuk van El Hajji blijkt). En eveneens in beide gevallen is het voor de vrouwen heel duidelijk welke problemen zij kunnen tegenkomen in de zin van praktische zaken, gekwetste gevoelens en openlijke afkeuring. Voor beide groepen geldt dus dat zij in sterke mate zowel het seculiere als het islamitische hebben geïnternaliseerd. De oplossingen die zij zoeken zijn daarop afgestemd en veelal zeer divers en genuanceerd. In het verdedingen en/of uitoefenen van hun keuze maken de verschillende vrouwen in beide gevallen maken vrouwen onderscheid in wie zij tegenover zich hebben. Zowel voor de problemen als reacties die zij tegen kunnen komen maakt het nu eenmaal verschil of men met familie, vrienden, collega’s of onbekenden van doen heeft evenals in welke concrete situaties men zich bevindt.

Fadil’s prachtige artikel (mijn mening) laat heel goed zien hoe verschillende en soms tegenstrijdige opvattingen van wat ‘normaal’ is en ‘legitiem’ samenkomen in het leven van deze vrouwen en hoe zij daar op hun manier pragmatisch mee proberen om te gaan. De tegenstellingen tussen vrije keuze en sociale druk, religieus en seculier, normaal en abnormaal verdwijnen daarbij als sneeuw voor de zon. In publieke debatten en campagnes verdwijnen dergelijke subtiliteiten vaak echter. Zoals hierboven al gesteld het niet vasten bijvoorbeeld omdat je ziek bent of menstrueert is ge-accepteerd. Het bewust helemaal niet vasten is dus echt iets anders. Van die praktijk een publieke aangelegenheid maken in termen van vrijheden en rechten is weer iets anders. Het publiekelijk maken van een bepaald standpunt en praktijk verandert dan ook dat standpunt en die praktijk omdat andere processen een rol gaan spelen. Het betekent meestal, en de eerste reacties wijzen daar ook op, dat tegenstellingen juist zwaarder worden aangezet. Misschien meer daarover in een vervolg als ook Said El Hajji met zijn tweede stuk hierover is gekomen (rond Eid).

A call to break the fast publicly in Ramadan ???? ??????? ?????? ?? ????? – YouTube

English Sub:
A call to break the fast publicly in Ramadan

The month of Ramadan is considered as one of the most important and most sacred religious occasions for Muslims. During that month, Muslims refrain from eating, drinking, and having sex everyday from sunrise to sunset. Unfortunately, as many people know, Muslim society absolutely refuses to respect alternative voices and opinions, especially if it comes from people who were forced to be Muslim by tradition, meaning that they were unlucky enough to be born in an Islamic country, where they would either die as Muslims or have a death sentence over their head for apostasy.
In these societies with a Muslim majority, there’s a large faction, though a peaceful minority, that chose to free itself from the ties of religion, and obviously they do not observe the fast because they have no moral obligation to do so from close or afar. But all too often they are obliged to for their own safety, pushed into some sort of a compulsory hunger strike, a fact that should be considered an infringement on individual liberties, guaranteed by international conventions on human rights, which state that no person is to be forced to do something they do not wish to partake in, especially when it’s related to their freedom of belief.
There are many who consider Ramadan a catastrophe, as they are coerced to pretend to be fasting in a society that forces its religion and traditions on everyone without any regard to freedom of individuals with their different religious beliefs and world views. Some call it a “nightmare” which they have to endure for 30 days every year: a month of disputes, nutrition problems, or a month of sleeping, eating in toilets and dark places, far from the prying eyes of society, like a thief or a criminal.
It’s a psychological battle led by every individual who is forced to fast in the presence of their family, their friends, and society at large, in order not to provoke Muslims, as they say, yet they do not seem to be provoked by the sight of a woman in her menstruation period eating, or when parents prepare the food for their kids, or when a woman fasts a number of days in compensation for the period during which she had to break the fast, when everyone around her eats normally, and she may even be the one who prepares the food.
Unfortunately the price of breaking the fast publicly during Ramadan in Islamic countries is high because, despite differences due to legal variations, its common trait remains ostracization, humiliation, hatred, and verbal and physical attacks. In Morocco for example there’s a law article which considers public eating during Ramadan a crime punishable by imprisonment. In Saudi Arabia and Iran death penalty awaits those who break the fast publicly.
We are a group of non Muslim Arabs who decided to call for an event centered on the theme of public eating during Ramadan, in several countries including Morocco, Egypt, Tunisia, and Lebanon. Our objective is to break the wall of silence, to defend religious freedom, and make it a wide scale discussion in which everyone would participate.
By no means do we demand from believers in Islam not to observe their fast, or to abandon their religious practices, but it’s a humanistic call from the heart of dictatorship and suffering to respect the right of non Muslims to break the fast, and to protect that right with a legal support that would eliminate any punishment for public fast breaking and replace it with an article that would condemn any act of social segregation or attack on a citizen or a foreign resident who refuses to fast and eats publicly.
Achieving that goal would require a lot of courage and sacrifice, and the revolutions of the Arab spring may suffice to realize it provided they are protected from those who want to divert them from their path and exploit them to advocate a caliphate or a theocracy, instead of freedom and human rights.
You can support us by joining the page of the event on facebook.
http://www.facebook.com/event.php?eid=225915937435853

1 comment.

Islamophobia and the Politics of Hate in Europe – Liz Fekete

Posted on July 14th, 2012 by martijn.
Categories: Multiculti Issues.

Liz Fekete talks about whether Islamophobia serves a function; drawing on her recent research into the Oslo massacre and the European-wide assault on multiculturalism, she contextualises Islamophobia in terms of the policies that give credence to the new politics of hate. She warns that as austerity measures begin to bite, processes which scapegoat and stigmatised foreigners, vulnerable minorities and anyone deemed ‘different’ for society’s ills are strengthened and the politics of fear and the manipulation of division are part and parcel of wider pro war, neo-liberal and neo-conservative agendas.

5 comments.

Vlagvertoon – Waarom islam en Europa hetzelfde zijn

Posted on July 11th, 2012 by martijn.
Categories: Misc. News.

De Amsterdamse Stopera hijst vanaf vandaag standaard iedere dag de Europese vlag naast die van Amsterdam. In tegenstelling tot voor de Nederlandse vlag, die alleen op bepaalde dagen wappert op de Stopera, is er voor de Europese en Amsterdamse vlaggen geen vlagprotocol voor ik weet. Nu zouden we kunnen stellen, en ik als scepticus van de Nederlandse natie-staat doe dat graag, ‘ach het is maar een lappie stof’. Maar schijnbaar toch niet. Het levert me namelijk toch commotie op!

Het planten van de vlag

Europese vlag ‘onzinnig’ en ‘idioot’ – AT5 Nieuws

‘Verbaasd over vlaggenbesluit Amsterdam. Geen Nederlandse, maar wel Europese op gemeentehuis? Belachelijk’, twittert VVD-raadslid Daniel van der Ree. Fractiegenoot Bas van ‘t Wout schrijft: ‘Idioot plan in Amsterdam: Europese vlag op stadhuis gehesen, Nederlandse gestreken.’ Hoewel dat laatste niet klopt. Diederik Boomsma, duo-raadslid van het CDA, reageert ook op Twitter: ‘College 020 besluit naast Amsterdamse de Europese vlag op Stopera te hijsen, maar niet de Nederlandse. Onzinnig. Ga snel tegenvoorstel doen.’

De reacties onder dat AT5 artikel zijn gemengd met naast afkeuring ook goedkeuring en mensen die hun schouders ophalen. Zie ook de Telegraaf. Geenstijl gaat natuurlijk in overdrive en daar neemt A Nanninga letterlijk een aantal zinnen over van een andere GS stukjesbakker, Bart Nijman, op Twitter  HIER en HIER. Verder weet deze te melden:

Maar goed. Met het opdringen van eigen vlaggen versus verwerping van soeverein nationalisme kweekt Europa haar eigen vijanden binnenshuis.
Europese vlag op de Stopera: het totale failliet van de eigen identiteit. En niet eens strijdend ten onder. Gewoon graties weggegeven.

Deze Bart Nijman verwijst ook nog even naar een stuk van het altijd betrouwbare Daily Mail waarin gemeld wordt dat in Engeland Whitehall verplicht is om een Europese vlag te dragen en dat men anders een boete krijgt. Dat ziet de EU overigens beduidend anders, maar goed waarom dat ook melden? De ideeën van Nijman worden breder gedeeld zo blijkt uit de commentaren.

Elite- en populair nationalisme

Je kunt je ook afvragen waarom dit vlaggedoe eigenlijk nieuwswaardig is. Althans als men de politieke context buiten beschouwing laat. Waar Europa als project onder meer diende om een einde te maken aan het nationalisme in de Europese natie-staten, lijkt het nu juist van de weeromstuit terug te keren.

Voor onderzoekers is dit, zoals Linda Duits al opmerkte tegen mij, een interessante casus. Waar in veel nationalisme studies wordt gewezen op de doorslaggevende rol van politieke elites bij het aanwakkeren van de nationalistische gevoelens, is hier toch deels iets anders aan de hand. De zet van gemeente Amsterdam om de EU vlag te dragen, zou juist zo’n elite project van Europees nationalisme kunnen zijn, maar de weerstand daartegen niet. Het zijn ook niet politieke leiders die dit issue aandragen; dat was AT5. Nee, ook niet Wilders. Iedereen verwachtte kamervragen van hem en stelde dat ook openlijk (zie bijvoorbeeld hierboven) maar waar reageert hij dan op? Op dat EU vlagvertoon? Of op de alreeds aanwezige commotie in de reactiepanelen van websites, uitlatingen van andere politici en de aandacht van de media?

In plaats van elite-nationalisme lijkt hier eerder een elite-europeanisme tegenover populair nationalisme te staan. Er is dus duidelijk een potentieel voor nationalisme onder de bevolking dat, vervolgens, door politieke elites gebruikt, gestimuleerd en gekanaliseerd kan worden, bijvoorbeeld via kamervragen in het geval van de PVV.

PVV: Kamervragen over hijsen Europese vlag in Amsterdam

“Wie dacht dat de VVD nog een heel klein beetje pro-Nederland was, kan die illusie nu laten varen. De partijgenoten van Mark Rutte buigen voor Brussel zoals moslims buigen voor Mekka. Ze kennen geen schaamte meer. Ik roep de minister-president op zijn partijgenoten te corrigeren. Onze vlag weg uit onze hoofdstad, wie kan zoiets verzinnen!”

(Zie de slinkse link met islam en moslims, die ik al eerder opmerkte met betrekking tot zijn programma). Maar uit de eerdere commentaren blijkt ook al hoezeer andere partijen hier op in spelen en hoe met name linkse partijen zich blijven afvragen waar iedereen zich druk over maakt.

Islam = Europa

Vrij naar een beroemd artikel van Zolberg en Long (Why Islam is like Spanish) kunnen we hier stellen dat islam en Europa eigenlijk hetzelfde zijn in de huidige politieke context. De debatten over islam en moslims en nu ook over Europa zijn exemplarisch voor de zorgen van mensen over sociale cohesie van de samenleving, over zeggenschap in de samenleving en over de eigen sociaal-economische positie:

De mislukking van het anti-multiculturalisme III – Post-secularisme – C L O S E R — C L O S E R

Waar het om gaat is in principe het idee dat iedere samenleving een bepaalde mate van sociale cohesie en gedeelde waarden nodig heeft om te kunnen functioneren. Deze sociale cohesie wordt echter niet (alleen) ondermijnd doordat er mensen zijn die geen deel hebben aan de consensus van waarden, maar ook door andere factoren: een vergaande individualisering, grotere verschillen tussen arm en rijk en toenemende invloeden door mondialisering waardoor individuele burgers maar ook politici steeds minder controle hebben over hun eigen omgeving. Dat maakt ook de opmerkingen van Cameron cs. wel weer begrijpelijk evenals het feit dat ze schijnbaar in vruchtbare grond landen; achter die opmerkingen namelijk schuilt een nogal nostalgische hunkering naar een sterke nationale identiteit en een idee van gedeelde waarden en normen dat verder gaat dan de voor velen nogal oppervlakkige basis van een maatschappij gebaseerd op consumptie.

Je vlag ergens neerzetten is ook een teken van zeggenschap claimen: dit is mijn gebied en hier heb ik het voor het zeggen. Dat suggereert een idee van controle en daarom is die Nederlandse vlag ook van belang. Met symbolen zeggenschap claimen is makkelijker dan daadwerkelijk controle uitoefenen en sociale cohesie bevorderen en de economische crisis oplossen. Vandaar ook dat we met betrekking tot islam ons zo graag bezighouden met symbolen als de hoofddoek, handen schudden, baarden, enzovoorts.

Min of meer hetzelfde kan gesteld worden voor ‘Europa’. Net als islam is ‘Europa’ here to stay. Maar er zijn wel de nodige issues. De incompetentie van Europese politici om de crisis aan te pakken, het idee van Europa als een bureaucratische moloch die over het welzijn van mensen heen walst met allerlei onpraktische regeltjes maar ook draconische maatregelen, de zorgen over (het gebrek aan) sociale verbanden, maakt dat mensen alternatieve visies zoeken. ‘Nederland terug aan de Nederlanders’ is er zo één en de Nederlandse vlag op de Stopera geeft ‘ons’ het idee dat we het daadwerkelijk voor het zeggen hebben en niet ‘Brussel’. Anderzijds is ‘Brussel’ ook een afleidingssymbool voor het falen van de nationale politici. Als dingen dan niet lukken of men moet over tot ingrijpende maatregelen dan krijgt ‘Brussel’ de schuld, waarbij de heren en dames elite toch even vergeten te melden dat zij Brussel zijn en maken.

Daar komt bij dat waar vroeger (in onze Eurofiele jaren) Europees en Nederlands volgens mij veel minder als tegenstrijdig werd voorgesteld dan nu. Bij identiteit spelen grenzen een rol. Mensen trekken symbolische grenzen tussen wij en zij bijvoorbeeld door middel van taal, kleding en religie. Soms zijn grenzen niet zo relevant (bijvoorbeeld tussen Limburgers en Brabanders) soms kunnen grenzen vervagen (bijvoorbeeld bij de integratie van migranten en bij de Europese eenwording). En soms kunnen grenzen verschuiven (bijvoorbeeld op het moment dat katholieken echt deel werden van de Nederlandse morele gemeenschap).

De Nederlandse identiteit die vroeger niet zo sterk geuit werd(wat niet wil zeggen dat mensen geen idee hadden wat die was of dat die niet belangrijk was) kon tot zo’n 15 jaar terug makkelijk samenvallen of overlappen met een Europese identiteit. We waren tenslotte allemaal Europeanen (en zijn dat natuurlijk nog steeds) en het leek vooral een individuele kwestie te zijn die weinig politiek omstreden was. Met de opkomst van de debatten over multiculturalisme, islam en Europa is de identiteit van Nederland als groep meer in de aandacht gekomen en lijkt Europa als aparte identiteit verderaf komen te staan terwijl de Europese integratie voortging. Waar eerst de grenzen tussen de Nederlandse en Europese identiteit er eigenlijk nauwelijks toe deden, worden ze nu duidelijker maar nog steeds redelijk vloeiend. Er vinden over en weer aanpassingen plaats: we kunnen makkelijker reizen en handelen, maar dienen ook toe te staan dat anderen makkelijker binnen kunnen komen. Met de discussie nu over de huidige crisis zitten we in een nieuwe situatie. Door de onderhandelingen over ESM, de rol van de centrale bank en zeggenschap dergelijke worden de grenzen die we eerst trokken niet vervaagd, maar verschuiven ze in het voordeel van Europa. Daarmee ontstaat er een echt nieuwe situatie en debat over waar nu de Europese sfeer begint en waar die van Nederland. En als Nederlandse euro-sceptische eurofiel die geïnteresseerd is in nationalisme en identiteit vind ik dat toch wel interessant, maar ook zorgwekkend.

Update

En ja hoor, een dag later komt Amsterdam met het bericht dat vanaf nu ook de Nederlandse vlag iedere dag zal wapperen. Drie vlaggen dus, de Amsterdamse, Europese en de Nederlandse.

0 comments.

Closing the week 27 – Featuring Public Religion

Posted on July 8th, 2012 by martijn.
Categories: Activism, anthropology, Blogosphere.

Public Religion
Islam’s place in Europe – Global Public Square – CNN.com Blogs

The angry young men who chanted “God is Great” while battling police in the streets have reignited the ongoing debate over Islam’s place in Europe, a debate which has risen to the top of many politicians’ concerns. The German president said in a newspaper interview that while German Muslims clearly “belong” to the country, it is less clear whether or not Islam does.

But something arguably much more meaningful, if less newsworthy, took place days later. Groups representing hundreds of thousands of German Muslims condemned the violence and called on constituents to fulfill the civic duty of voting in regional elections that month.

BBC News – Austria celebrates ‘model’ law on Islam

Austria has had a checkered history when it comes to relations with Muslims, but its 100-year-old Law on Islam is seen as a symbol of tolerance.

Secularism: Its content and context « The Immanent Frame

In a paper written in the days immediately following the fatwa pronounced against Salman Rushdie, called “What is a Muslim?,” I had argued that secularism had no justification that did not appeal to substantive values, that is to say, values that some may hold and others may not. It was not justifiable on purely rational grounds that anyone (capable of rationality) would find convincing, no matter what substantive values they held. I had invoked the notion, coined by Bernard Williams as ‘internal reasons,’ to describe these kinds of grounds on which its justification is given. Internal reasons are reasons that rely on specific motives and values and commitments in the moral psychologies of individuals (or groups, if one takes the view that groups have moral-psychological economies). Internal reasons are contrasted with ‘external reasons,’ which are reasons that someone is supposed to have quite independent of his or her substantive values and commitments, that is, independent of elements in the psychologies that motivate people. Bernard Williams, recapitulating Humean arguments against Kantian forms of externalist rationality and the universalism that might be expected to emerge from it, had claimed that there are no such things as ‘external reasons.’ Whether that general claim is true or not, my more specific claim had been that there are no external reasons that would establish the truth of secularism. If secularism were to carry conviction, it would have to be on grounds that persuaded people by appealing to the specific and substantive values that figured in their specific moral psychological economies. Such a view might cause alarm in those who would wish for secularism a more universal basis. Internal reasons, by their nature, do not provide such a basis. As, I said, internal reasons for some conclusion that will persuade some people, may not persuade others of that conclusion, since those others may not hold the particular substantive values to which those reasons appeal and on which those reasons depend. Only external reasons could persuade everyone since all they require is a minimal rationality possessed by all (undamaged, adult) human minds and make no appeal to substantive values that may be variably held by human minds and psychologies. Alarming thought it might seem to some, there is no help for this. There are no more secure universal grounds on which one can base one’s argument for secularism.

Cooperating modernities in Tunisia?

In April, Columbia political scientist Alfred Stepan came out with an article in the Journal of Democracy on “Tunisia’s Transition and the Twin Tolerations.” If the article is right, Tunisia’s secularists and Islamists are participating in an encouraging pattern of political cooperation that bodes well for the country’s democratic development. There is good reason to be hopeful about the relevance of an emerging “Tunisian model” of secular-Islamist negotiation, not only for Tunisia’s future but for all those countries affected by the Arab Spring. Yet there is also reason for caution.

The “Muslim Kristallnacht” and a Swiss Twittergate

One of the more colorful Muslim figures in Switzerland making the media rounds the past few months is Aziz Osmanoglu of Basel, who was recently on trial for hate speech charges. The court case was based on Osmanoglu’s statements made to a Swiss TV show, which essentially added up to saying that it was “Sharia-compliant” to beat a recalcitrant wife if she refused to have sex. Specifically, he said, “A man needs sex. That is why he can, as a last resort, beat his wife if she refuses. If not, the man cheats and this is not wanted in Islam.” Strangely enough for Switzerland, the appeals court acquitted him, ruling that he was speaking personally; in other words, that he was acting in freedom of speech and not as a representative of the Muslim community.

While the court of appeals’ ruling is problematic enough, this story isn’t finished. Yesterday, in response to the court judgment, a tweet was posted, allegedly from SVP politician Alexander Muller (yes, from the same party that brought you the minaret vote), saying that “Maybe we need another Kristallnacht…this time for mosques.”

The “Muslim Kristallnacht” and a Swiss Twittergate

One of the more colorful Muslim figures in Switzerland making the media rounds the past few months is Aziz Osmanoglu of Basel, who was recently on trial for hate speech charges. The court case was based on Osmanoglu’s statements made to a Swiss TV show, which essentially added up to saying that it was “Sharia-compliant” to beat a recalcitrant wife if she refused to have sex. Specifically, he said, “A man needs sex. That is why he can, as a last resort, beat his wife if she refuses. If not, the man cheats and this is not wanted in Islam.” Strangely enough for Switzerland, the appeals court acquitted him, ruling that he was speaking personally; in other words, that he was acting in freedom of speech and not as a representative of the Muslim community.

While the court of appeals’ ruling is problematic enough, this story isn’t finished. Yesterday, in response to the court judgment, a tweet was posted, allegedly from SVP politician Alexander Muller (yes, from the same party that brought you the minaret vote), saying that “Maybe we need another Kristallnacht…this time for mosques.”

Fashion as Resistance: The Case of Mali

The article suggests that fashion is too “cool” for these Islamists, as they have taken the conservative approach in endorsing hijab and banning trousers for women. To some degree, the article portrays angry Islamists getting back at fashion designers and perhaps even women. Nonetheless, the issue may be a bit more complex than Yahoo! News analysis. The issue with fashion may be not its colors and uncovered arms, but what it represents. In an interview, designer Sidahmed Seidnaly, aka Alphadi and also known as the Magician of the Desert, expresses his discomfort with the situation in Mali and the push for Shari’ah law in the northern region. Similarly, designer Mariah Bocoum made her five-piece collection to represent the struggle of Malian people and as a way to resist the restrictions now imposed in Mali’s north.

Arts and Culture
Don’t Panik! Islam and Europe’s ‘Hip Hop Wars’ – Opinion – Al Jazeera English

French director Keira Maameri’s recently released documentary “Don’t Panik” – screened a few weeks ago at the Al Jazeera International Documentary Film Festival in Doha – offers Médine and five other rappers (from Sweden to Senegal) an opportunity tell their side of the story, and to reflect on how they are viewed as Muslim hip hop artists. “My track ‘Don’t Panik’ aims to bring communities together,” says Médine, referring to what has now become his signature track where he announces his multiple identities (ghetto-dweller, proletarian, Muslim, African) while telling listeners to stay calm. “[The song] denounces discrimination against youth in housing projects, the working class, Africans – and Muslims. Yet what do people remember? Muslims – that’s the only thing they remember.”

PBS Documentary Showcases Islam’s Contribution to Civilization

On Friday, July 6 at 9 p.m. EST, PBS will nationally broadcast a documentary titled, “Islamic Art: Mirror of the Invisible World” narrated by Susan Sarandon. The documentary is a timely reminder about the many contributions made by Muslims to art and culture. As an educator, I am looking forward to this documentary as it adds to a growing collection of well-made documentaries that provide a semblance of balance to the general propensity in the media to stereotype Muslims.

Misc.
Muslims are well-integrated in Britain – but no one seems to believe it | Leon Moosavi | Comment is free | guardian.co.uk

British Muslims often express a stronger sense of belonging than other citizens, so why are they still seen as outsiders?

New social movements and social change « Media and Social Change

These extracts from Wikipedia will be familiar territory to many readers of this blog, but I thought they could be a useful reminder of the connection between ‘new social movements’ theory and the pursuit of social change.

Reading: Talal Asad on “Islam,” Europe, and the civilizational shtick | Greased Cartridge

“If religion is often thought of as a major danger, “Islam” is often represented as a uniquely intractable instance of active religion in the modern world. In the modern world “religion”has-or at any rate, we believe that it should have-its proper appointed place. Islam, presented as a “religious civilization,” is a construct not only of the media but also of intellectual discourse. That is the discourse in which the rich and diverse history of Muslim societies across three continents and one-and-a-half millennia is reduced to the essential principles of a distinctive “religious civilization. ”

Is religion free? « The Immanent Frame

My second general comment is that however we want to define religion (and perhaps we could take a leaf from northern Madagascar and leave it open, specifying only what it is not), one of the general features, as the Malagasy ethnography also suggests, is a kind of submission to something conceived as larger, higher, or more powerful than oneself. Durkheim called it society; Maurice Bloch calls it deference to authority or to other persons; Roy Rappaport describes it as one of the entailments of engaging in ritual performance. In participating in a ritual, whatever one’s state of mind or ‘belief’ at the time, and irrespective of the semiotic ideology that Webb Keane rightly and compellingly points to, one is accepting the outcome (assuming that the felicity conditions of the performative event are met) and moreover accepting the meta-performativity, i.e. that acts and utterances of this kind, felicitously produced, have the consequences that they do. To perform a ritual is, in the end, to accept a certain liturgical order of which it is part (irrespective of whether this also entails deference to specific officials, like priests). In other words, the freedom to carry out certain kinds of acts is premised on subjection to an order that defines what such acts are, that puts things under a definition and regulates the changes in definition. As I elaborate elsewhere, the process is one of the instauration of ethical criteria and it is intrinsic to human speech acts. Insofar as what we refer to as specifically ‘religious’ includes the most formal and consequential kinds of performative acts (baptized or not, etc.) one might say that what religion is not is freedom.

Multiculturalism in Europe « The Immanent Frame

After the rise of multicultural policies in the 1980s and 1990s, the winds have shifted in Europe. Terrorist attacks in Madrid, London, Norway, and, most recently, in Toulouse, have furthered the securitization of Islam across Europe, while increasing immigration (predominantly from Muslim countries) has caused societal tensions. As a result, existing ideas concerning multiculturalism, religious pluralism, and national authenticity are being challenged. Past policies of cordon sanitaire are no longer in full effect, as mainstream political parties have come to adopt some of the ideas of their populist and right-wing peers; witness former president Nicolas Sarkozy’s campaign rhetoric against immigration and Muslims following the strong showing by right-wing candidate Marine Le Pen.

We’ve invited a small handful of scholars to comment on the increasing influence of anti-immigration and anti-Islam ideas and parties across Europe and to offer their thoughts on how best to accommodate minority claims (especially those involving Islam) in a democratic and liberal Europe

Dutch
Timboektoe is meer dan verwoest erfgoed – De Standaard

De westerse media zijn er weer ingetrapt. Met de aandacht voor het vernielde erfgoed in Timboektoe hebben radicale moslims precies bereikt wat ze wilden: uitvergroting van hun belang en hun rol.

Wat volgens BAZ LECOCQ meer aandacht verdient, de miserabele situatie van de bevolking in Noord-Mali, blijft helaas onder de radar.

Wilders’ joodse, christelijke en anti-islamitische geldschieters « altahrir, news of Islam, Muslims

Dikke vrienden waren Geert Wilders en uittredend PVV-Kamerlid Wim Kortenoeven niet. Wilders is een ‘politieke klaploper’, zei Kortenoeven vandaag tijdens zijn persconferentie. De partijleider loopt volgens hem voortdurend ‘de deur plat bij joodse organisaties om te vragen om geld’. Wie zijn Wilders’ religieuze geldschieters eigenlijk

Sharia en de mentaliteit van de moslims « Badr Youyou

Een van de grote misverstanden die er gecreëerd worden over de sharia is namelijk het eerste waar de meeste mensen aan denken: het islamitische strafsysteem. Dit geldt voor zowel moslims als niet-moslims. Het beeld over de sharia is volledig verkleurd door het gedrag van een aantal groeperingen zoals Saoedi-Arabië, de Taliban, Iran en allerlei andere landen die het strafsysteem als eerste wat ze invoeren wanneer de sharia aangekondigd wordt. Wanneer het ontbreekt aan verdieping en een objectieve studie over de sharia, dan krijg je dit soort taferelen. Moslims die dan enkel aan het strafsysteem denken als ze het woord ‘sharia’ voorbij zien komen.

Moslims in Kenia bevechten terrorisme : Nieuwemoskee

Moslimorganisaties in Kenia hebben zich achter een wetsvoorstel geschaard om terrorisme in het Oost-Afrikaanse land te bestrijden, waarbij zij benadrukken dat terroristische acties tegen de islamitische leer in gaat. Zij steunen het wetsvoorstel en vinden het niet-discriminerend voor de moslimgemeenschap. Kenia telt 10 miljoen moslims op een totale populatie van 36 miljoen.

Islamkritiek helpt de positie van moslimvrouwen: Brendel en Dibi « George Knight

Dit verbond tussen Dibi en Brendel in hun zorg over de invloed van de radicale islam is nieuw. Het verbindt allochtonen met autochtonen en doorbreekt links-rechts tegenstellingen. De Roemeens-Nederlandse schrijfster Nausica Marbe voegt zich in een Volkskrant-column bij de kritiek op de ‘progressief wanende intellectuelen die het volk minachten die de sharia minachtend afwijzen’. Ze noemt oud NRC-hoofdredacteur Folkert Jensma en arabist Maurits Berger als ‘leunstoeldenkers’ die meisjes en vrouwen die lijden onder de sharia in de steek laten. Zo is Jensma weliswaar tegen een shariaraad, maar relativeert-ie de slechte positie van moslimvrouwen: ‘Huwelijksdwang is geen moslimmonopolie‘ en ziet-ie volop ruimte voor arbitrage.

Moslim mode spreekt het westen aan | MaxaFashion

Moslimmode is een van de hardst groeiende markten en volgens berichten goed voor zo’n 96 miljard pond (zo’n 119 miljard euro) per jaar. De Britse mode-industrie verbleekt daarbij met een waarde van 21 miljard pond. Ontwerpers proberen nu de Moslim klant tegemoet te komen met een meer conservatieve look.

0 comments.

Hoe 'Abu Ghraib' wil je het hebben? – Wilders' PVV verkiezingsprogramma

Posted on July 4th, 2012 by martijn.
Categories: Multiculti Issues.

We zouden het bijna vergeten, maar gisteren werd echt het verkiezingsprogramma van de PVV gepresenteerd. De teneur, in de berichtgeving (los van het opstappen van twee PVV-ers) leek te zijn dat ‘Europa’ de plaats van ‘islam’ heeft overgenomen. Is dat zo? Daar lijkt het inderdaad op; waar in het vorige programma ongeveer 30 verwijzingen naar het Europese project staan, is dat nu zo’n 75. In het vorige programma stonden ruim 40 verwijzingen naar islam, nu nog zo’n 30.

Maar wat Wilders hier doet is heel slim, namelijk het koppelen van de thema’s islam en Europa via het issue van migratie:

Op elke plek zien we allochtonen een steeds groter gedeelte van de bevolking uitmaken. In de praktijk betekent dat: steeds meer islam, steeds meer hoofddoekjes, steeds meer criminaliteit, verpaupering, uitkeringsafhankelijkheid en middeleeuwse opvattingen. Een volk dat baas is in eigen land maakt zelf uit wie er binnenkomt en wie niet. Maar wij Nederlanders zien elke dag de toestroom toenemen. Van wie moet dat? Van mevrouw Malmström, een ongekozen multiculti-eurocraat die de macht heeft over ons immigratiebeleid.

Andere belangrijke punten zijn ondere andere:

• Immigratiestop voor mensen uit islamitische landen
• De islam is geen godsdienst maar een totalitaire ideologie
• Geen enkele moskee er meer bij
• Geen moskeeën in de bebouwde kom
• Invoering minarettenverbod
• Alle islamitische scholen dicht
• Moskeeën waar geweld wordt gepropageerd gaan dicht
• Geen buitenlandse financiering meer van moskeeën
• Geen hoofddoekjes in de zorg, het onderwijs, het gemeentehuis of waar dan ook bij de overheid; en ook niet bij gesubsidieerde organisaties
• Geen enkele hoofddoek bij de Staten-Generaal als hart van onze democratie; niet bij het kabinet en hun ambtenaren, niet bij Kamerleden, niet bij medewerkers en niet bij bezoekers, bij niemand.
• Verbied de boerka en de koran, belast hoofddoekjes
• Alleen uitkeringen voor wie goed Nederlands spreekt, geen boerka draagt
• En vooral: Mevrouw Malmström, blijf voortaan af met je handen van ons immigratiebeleid. Wij maken zelf uit wie we binnenlaten en wie niet.
• Geen hoofddoekjes in de klas
• Handhaving artikel 23, bijzonder onderwijs blijft intact
• Islamitische scholen gaan dicht
• We verdedigen onze homoseksuelen tegen de oprukkende islam
• OIC stelt (in de Verklaring van Cairo) dat mensenrechten onderworpen zijn aan Sharia. Daarom: OIC-landen weg uit de Verenigde Naties. Zolang zij lid zijn van de VN: Nederland betaalt niet aan de VN
• Geen verkoop wapens aan islamitische landen
• Steun aan bedreigde minderheden zoals de Kopten in Egypte en de Armeniërs in Turkije.

Dat is toch behoorlijk wat en dan laat ik de zaken die meer algemeen over niet-Westerse allochtonen en migratie gaan even buiten beschouwing zoals opnieuw de etnische registratie bij criminaliteit. Over dat laatste was in 2010 nog de nodige commotie (nadat Humberto Tan wel had opgelet en het aan de orde had gesteld) nu wordt het weer over het hoofd gezien of gewoon genegeerd. Zijn we intussen gewend geraakt aan de retoriek van Wilders? En herkennen we niet meer hoe pervers deze eigenlijk is. Neem het volgende punt:

We zien graag de chain gang in het Nederlandse straatbeeld verschijnen. Lekker langs de weg aan het werk in een vrolijk roze pakje. Omdat veel tuig afkomstig is uit schaamteculturen hakt dat er extra in.

Hoe Abu Ghraib wil je het hebben? Waar Wilders zich graag mag presenteren als voorvechter van een homoseksuelen en vrijheden en beschaving en moderniteit grijpt hij hier terug naar iets uit het verleden en gebruikt hier een stereotype verwijzing naar homoseskualiteit. Dat laatste is een hele dubbele logica. Wilders maakt hier gebruik van het idee dat mensen uit ‘schaamteculturen’ (waarmee hij natuurlijk Turkije en Marokko bedoelt) per definitie anti-homo zijn en niet gezien willen worden in roze kledij (wat overigens een nogal Nederlands ding is). Om deze mensen extra hard te straffen zoekt hij dus op een stereotype manier een zwakke plek bij hen als een doelwit van seksuele, etnische en religieuze stereotypering. Op die manier vindt niet alleen ‘shaming’ plaats, maar versterkt ook nog eens die homofobe, islamofobe en racistische stereotypes. Op die manier kan Wilders zichzelf neerzetten als symbool van de vrijheid; immers we hebben allemaal de berichten gelezen over de problemen van allochtone Nederlanders met homo’s. Dat maakt ons blind voor de perverse en gevaarlijke logica die Wilders hanteert met zijn(!) stereotypes. Wilders is vooral gebaat bij homofoob geweld vanuit allochtone hoek want daarmee legitimeert hij zijn retoriek; vandaar ook dat hij niet zal spreken over allochtone homo’s laat staat over homo’s die moslim zijn. Nee, hij wil het beeld van de homohatende, seksueel onvrije allochtoon/moslim versterken. Zijn verkiezingsprogramma gaat niet over het oplossen van problemen, maar om het instandhouden ervan.

Dat soort logica is breed verspreid en gevaarlijk volgens mij. Breed verspreid omdat heus niet alleen de PVV dit soort logica hanteert. De inburgeringscursus voor imams met daarin beelden van zoenende mannen is gebaseerd op dezelfde logica. Het is gevaarlijk omdat, totnutoe, de ultieme vorm van deze logica (zo leert Judith Butler ons) terug te vinden is bij Abu Ghraib. U herinnert zich dat wellicht nog wel de foto’s van Iraqis die door Amerikaanse soldaten in allerlei poses werden vastgelegd:

Dezelfde logica en dezelfde werking ervan als bij de PVV zien we terug en Butler zegt daarover:

‘We embody that [sexual] freedom, you do not; therefore, we are free to coerce you, and so to exercise our freedom, and you, you will manifest your unfreedom to us, and that spectacle will serve as the visual justification for our onslaught against you’.

En dat dan door het Amerikaanse leger dat haar goede naam, althans in Nederland, vast niet heeft opgebouwd met haar strijd voor homo-rechten. Maar wel beschaving, democratie en vrijheid ging brengen in Irak en om te laten zien hoezeer dat nodig was werden stereotype beelden door die martelingen en de foto’s ervan geprojecteerd op de Iraakse gevangen.

Een saillant detail is dat de regering van VVD en CDA met steun van de PVV eerder besloten dat Iraakse homo’s terug gestuurd mogen worden naar Irak ook al is duidelijk dat de situatie daar voor hen levensgevaarlijk is wanneer zij openlijk uitkomen voor hun geaardheid. Dat u niet denkt dat men werkelijk begaan is met de positie van homo’s. En dat u ook niet denkt dat Wilders’ anti-islam en anti-allochtonen retoriek daadwerkelijk is verdwenen of niet meer gevaarlijk is.

2 comments.

Hoe ‘Abu Ghraib’ wil je het hebben? – Wilders’ PVV verkiezingsprogramma

Posted on July 4th, 2012 by martijn.
Categories: Multiculti Issues.

We zouden het bijna vergeten, maar gisteren werd echt het verkiezingsprogramma van de PVV gepresenteerd. De teneur, in de berichtgeving (los van het opstappen van twee PVV-ers) leek te zijn dat ‘Europa’ de plaats van ‘islam’ heeft overgenomen. Is dat zo? Daar lijkt het inderdaad op; waar in het vorige programma ongeveer 30 verwijzingen naar het Europese project staan, is dat nu zo’n 75. In het vorige programma stonden ruim 40 verwijzingen naar islam, nu nog zo’n 30.

Maar wat Wilders hier doet is heel slim, namelijk het koppelen van de thema’s islam en Europa via het issue van migratie:

Op elke plek zien we allochtonen een steeds groter gedeelte van de bevolking uitmaken. In de praktijk betekent dat: steeds meer islam, steeds meer hoofddoekjes, steeds meer criminaliteit, verpaupering, uitkeringsafhankelijkheid en middeleeuwse opvattingen. Een volk dat baas is in eigen land maakt zelf uit wie er binnenkomt en wie niet. Maar wij Nederlanders zien elke dag de toestroom toenemen. Van wie moet dat? Van mevrouw Malmström, een ongekozen multiculti-eurocraat die de macht heeft over ons immigratiebeleid.

Andere belangrijke punten zijn ondere andere:

• Immigratiestop voor mensen uit islamitische landen
• De islam is geen godsdienst maar een totalitaire ideologie
• Geen enkele moskee er meer bij
• Geen moskeeën in de bebouwde kom
• Invoering minarettenverbod
• Alle islamitische scholen dicht
• Moskeeën waar geweld wordt gepropageerd gaan dicht
• Geen buitenlandse financiering meer van moskeeën
• Geen hoofddoekjes in de zorg, het onderwijs, het gemeentehuis of waar dan ook bij de overheid; en ook niet bij gesubsidieerde organisaties
• Geen enkele hoofddoek bij de Staten-Generaal als hart van onze democratie; niet bij het kabinet en hun ambtenaren, niet bij Kamerleden, niet bij medewerkers en niet bij bezoekers, bij niemand.
• Verbied de boerka en de koran, belast hoofddoekjes
• Alleen uitkeringen voor wie goed Nederlands spreekt, geen boerka draagt
• En vooral: Mevrouw Malmström, blijf voortaan af met je handen van ons immigratiebeleid. Wij maken zelf uit wie we binnenlaten en wie niet.
• Geen hoofddoekjes in de klas
• Handhaving artikel 23, bijzonder onderwijs blijft intact
• Islamitische scholen gaan dicht
• We verdedigen onze homoseksuelen tegen de oprukkende islam
• OIC stelt (in de Verklaring van Cairo) dat mensenrechten onderworpen zijn aan Sharia. Daarom: OIC-landen weg uit de Verenigde Naties. Zolang zij lid zijn van de VN: Nederland betaalt niet aan de VN
• Geen verkoop wapens aan islamitische landen
• Steun aan bedreigde minderheden zoals de Kopten in Egypte en de Armeniërs in Turkije.

Dat is toch behoorlijk wat en dan laat ik de zaken die meer algemeen over niet-Westerse allochtonen en migratie gaan even buiten beschouwing zoals opnieuw de etnische registratie bij criminaliteit. Over dat laatste was in 2010 nog de nodige commotie (nadat Humberto Tan wel had opgelet en het aan de orde had gesteld) nu wordt het weer over het hoofd gezien of gewoon genegeerd. Zijn we intussen gewend geraakt aan de retoriek van Wilders? En herkennen we niet meer hoe pervers deze eigenlijk is. Neem het volgende punt:

We zien graag de chain gang in het Nederlandse straatbeeld verschijnen. Lekker langs de weg aan het werk in een vrolijk roze pakje. Omdat veel tuig afkomstig is uit schaamteculturen hakt dat er extra in.

Hoe Abu Ghraib wil je het hebben? Waar Wilders zich graag mag presenteren als voorvechter van een homoseksuelen en vrijheden en beschaving en moderniteit grijpt hij hier terug naar iets uit het verleden en gebruikt hier een stereotype verwijzing naar homoseskualiteit. Dat laatste is een hele dubbele logica. Wilders maakt hier gebruik van het idee dat mensen uit ‘schaamteculturen’ (waarmee hij natuurlijk Turkije en Marokko bedoelt) per definitie anti-homo zijn en niet gezien willen worden in roze kledij (wat overigens een nogal Nederlands ding is). Om deze mensen extra hard te straffen zoekt hij dus op een stereotype manier een zwakke plek bij hen als een doelwit van seksuele, etnische en religieuze stereotypering. Op die manier vindt niet alleen ‘shaming’ plaats, maar versterkt ook nog eens die homofobe, islamofobe en racistische stereotypes. Op die manier kan Wilders zichzelf neerzetten als symbool van de vrijheid; immers we hebben allemaal de berichten gelezen over de problemen van allochtone Nederlanders met homo’s. Dat maakt ons blind voor de perverse en gevaarlijke logica die Wilders hanteert met zijn(!) stereotypes. Wilders is vooral gebaat bij homofoob geweld vanuit allochtone hoek want daarmee legitimeert hij zijn retoriek; vandaar ook dat hij niet zal spreken over allochtone homo’s laat staat over homo’s die moslim zijn. Nee, hij wil het beeld van de homohatende, seksueel onvrije allochtoon/moslim versterken. Zijn verkiezingsprogramma gaat niet over het oplossen van problemen, maar om het instandhouden ervan.

Dat soort logica is breed verspreid en gevaarlijk volgens mij. Breed verspreid omdat heus niet alleen de PVV dit soort logica hanteert. De inburgeringscursus voor imams met daarin beelden van zoenende mannen is gebaseerd op dezelfde logica. Het is gevaarlijk omdat, totnutoe, de ultieme vorm van deze logica (zo leert Judith Butler ons) terug te vinden is bij Abu Ghraib. U herinnert zich dat wellicht nog wel de foto’s van Iraqis die door Amerikaanse soldaten in allerlei poses werden vastgelegd:

Dezelfde logica en dezelfde werking ervan als bij de PVV zien we terug en Butler zegt daarover:

‘We embody that [sexual] freedom, you do not; therefore, we are free to coerce you, and so to exercise our freedom, and you, you will manifest your unfreedom to us, and that spectacle will serve as the visual justification for our onslaught against you’.

En dat dan door het Amerikaanse leger dat haar goede naam, althans in Nederland, vast niet heeft opgebouwd met haar strijd voor homo-rechten. Maar wel beschaving, democratie en vrijheid ging brengen in Irak en om te laten zien hoezeer dat nodig was werden stereotype beelden door die martelingen en de foto’s ervan geprojecteerd op de Iraakse gevangen.

Een saillant detail is dat de regering van VVD en CDA met steun van de PVV eerder besloten dat Iraakse homo’s terug gestuurd mogen worden naar Irak ook al is duidelijk dat de situatie daar voor hen levensgevaarlijk is wanneer zij openlijk uitkomen voor hun geaardheid. Dat u niet denkt dat men werkelijk begaan is met de positie van homo’s. En dat u ook niet denkt dat Wilders’ anti-islam en anti-allochtonen retoriek daadwerkelijk is verdwenen of niet meer gevaarlijk is.

2 comments.